The Shield, Season 6, Episode 10

Not a hoax! Not an imaginary post! Προορισμένο να συμπέσει με την προβολή του επεισοδίου και στην Αμερική, το write-up για το κλείσιμο της 6ης σεζόν του "Shield" είναι εδώ! Μεγάλα spoilers μετά το άλμα.

Και νομίζεις οτι μια σειρά δε μπορεί πια να σε εκπλήξει στην 6η της σεζόν. (θα κρίνεις από το "24", μάλλον.) Κάθε χρονιά ως τώρα, το "Shield" ακολουθούσε όλα τα νήματα ιστοριών καθώς το ένα μπλεκόταν με το άλλο και στο σταθερά εκρηκττικό εκάστοτε season finale έρχονταν όλα σε μια πάντοτε σοκαριστική λύση. Αλλά αυτή η 6η δεν είναι μια συνηθισμένη σεζόν της σειράς, οπότε θα έπρεπε να περιμένουμε πως δε θα ακολουθήσει τους συνήθεις κανόνες. Εξηγούμαι.

Αυτή η σεζόν των 10 επεισοδίων δεν ήταν στον αρχικό σχεδιασμό του Shawn Ryan, ο οποίος σκόπευε να κλείσει φέτος της σειρά. Όμως ο θάνατος του Lem πρακτικά απαίτησε έναν μεγάλο αριθμό επεισοδίων προκειμένου να παρουσιαστεί με ταιριαστό τρόπο το aftermath μιας τόσο σοκαριστικής εξέλιξης. (όπως ένα δράμα τόσο character-driven σαν το "Shield" όφειλε να κάνει.) Ο Ryan βλέποντας προς τα πού οδεύει η κατάσταση, ζήτησε από το FX άλλη μια σεζόν ώστε να μπορέσει να κλείσει ικανοποιητικά την ιστορία και τα character arcs της σειράς σε παραπάνω από μόλις 4-5 επεισόδια. Έτσι, αυτό που εμείς είδαμε ως 6η σεζόν είναι στην πραγματικότητα (κάτι αρκετά σαφές βλέποντάς την και ολοκληρωμένη) μια γέφυρα ανάμεσα στο πριν και το μετά της δολοφονίας του Lem, σχεδόν δύο mini-series ενωμένα έντεχνα με κοινό αφηγηματικό άξονα της υπόθεση των δολοφονιών του San Marcos, η οποία δίνει την ψευδαίσθηση ενός season-long story-arc. Η φυσική κορύφωση της σεζόν, αυτή που τόσα χρόνια έχουμε συνηθίσει να τη βλέπουμε στο τελευταίο επεισόδιο, έρχεται στη μέση, όταν ο φυσικός και ο ηθικός αυτουργός του θανάτου του Lem επιστρέφουν στον τόπο του εγκλήματος. Αυτό που ακολουθεί είναι ένα arc 4 επεισοδίων που λειτουργεί τόσο ως aftermath της συνάντησης, όσο κυρίως ως set-up της αληθινής τελευταίας σεζόν.

Επειδή όμως μιλάμε για ένα από τα σπουδαία αμερικάνικα δράματα, οι χαρακτήρες έρχονται πάντα μπροστά ακόμα κι αν μιλάμε για ένα τόσο plot-heavy σερί επεισοδίων όπως αυτό. Ο Vic αρπάζει μεν από τα μαλλιά την ευκαιρία που του παρουσιάζεται στο φινάλε, αλλά αποκτά αυτή τη δυνατότητα μόνο αφού κάνει τη συνειδητή επιλογή να μην εκμεταλλευτεί την αρρώστια των παιδιών του για το προσωπικό του συμφέρον, σε μια ακόμα ένδειξη του οτι δεν είναι το άψυχο και ανήθικο τέρας που νομίζουμε αρκετές στιγμές, απλώς η απουσία αυτο-ανάγνωσής του έχει αφήσει την προσωπική του ηθική να οριοθετείται σε ένα τρομακτικά λάθος σημείο. Εκεί διαφέρει ο Shane, που έχει πάρει από τον Vic όλα τα κακά, αλλά κανένα καλό. Η απεγνωσμένη προσπάθεια του Shane να προστατέψει την Corrine και την Cassidy υπογραμμίζουν την απόλυτη απουσία ηθικής που τον χαρακτηρίζει. Συμπονά τους αθώους που πρόκειται να πεθάνουν, αλλά πριν ελάχιστο καιρό δολοφόνησε με τα ίδια του τα χέρια έναν? Ο Vic δε θα έκανε ποτέ έναν τέτοιο διαχωρισμό-- στο μυαλό του, είναι ο Punisher, τιμωρεί μόνο τους "κακούς". Και όπως θα προστάτευε κι αυτός δύο αθώες (όπως ο Shane εδώ), με το ίδιο ακριβώς σκεπτικό δε θα επέτρεπε ποτέ στον εαυτό του να κάνει στον Lem το κακό που του έκανε ο protege του.

Οι άλλοι χαρακτήρες που επωφελήθηκαν από αυτή τη σεζόν ήταν κυρίως ο Ronnie και ο Billings, ως καθρεφτίσματα των Hyatt και Dutch, αντίστοιχα. Χωρίς φανφάρες και έυκολους εντυπωσιασμούς, ο Shawn Ryan κατάφερε σε αυτά τα λιγοστά επεισόδια να πάρει τον Zeppo της Strike Team και να τον κάνει όλα αυτά που ο Shane δεν κατάφερε να γίνει, ή όλα αυτά που η Claudette θα ήθελε ο Hyatt να είναι. Ο Ronnie είναι η ήρεμη δύναμη που κάθεται στη γωνία και κρατάει νοητικές σημειώσεις χωρίς να φωνάζει και χωρίς να τραβάει την προσοχή, αλλά όταν πρέπει θα ξέρει τι να κάνει. Ο Vic πέρασε 5 σεζόν προσπαθώντας να πλάσει τον Shane καθ'ομοίωσήν του, αλλά ο Αδάμ αυτός προέκυψε μάλλον ασταθής. Και είναι σε αυτό το season finale που συνειδητοποιούμε πως ο Vic κατάφερε να δημιουργήσει κάποιον σαν αυτόν, είτε συνειδητά είτε όχι: τον Ronnie. Κατά τη διάρκεια της σεκάνς που καθαρίζει το χάλι του Hyatt, ουσιαστικά τον χρίζει διάδοχό του. Και μας φαίνεται, ξαφνικά, τόσο προφανές. Αντίθετα, ο Hyatt απολύεται γιατί ενώ δε μπορούσε να είναι όσο Vic πιθανώς ήθελε ο ίδιος, την ίδια στιγμή δεν ήταν όσο Claudette ήθελε η αφεντικίνα του.

Παρόμοια δυναμική, αλλά παιγμένη περισσότερο σαν ευχάριστο διάλειμμα στα κορμιά που πέφτουν τριγύρω, ήταν αυτή των Dutch και Billings. Η μεγάλη στιγμή ήταν φυσικά η φάρσα του περασμένου επεισοδίου, αλλά για τον Dutch το αληθινό payoff αυτού του season-long pissing contest με τον Billings ήταν η σκηνή του στο locker room με την Danny. H συγκινητική υπόθεση που αναλαμβάνει σε αυτό το επεισόδιο, μια επιτυχημένη αντίθεση με τη σταυροφορία του Vic, οδήγησε σε μια από τις πιο απρόσμενα γλυκές στιγμές της φετινής σεζόν: "Give me serial killer and I'm fine," ομολογεί ο Dutch στην Danny, έτοιμος να σπάσει, και αυτή του ανταποδίδει το άνοιγμα της καρδιάς του με ένα φιλί. Αυτό μπορεί και να είναι ένα από αυτά τα περίεργα, απρόσμενα κι όμως τόσο προφανή, ρομάτζα που δεν ξέραμε πως είχαμε ανάγκη (γνωστά και ως Monica & Chandler Romances). Ίσως και να είναι αυτό που θα σώσει τον Dutchman από την όλο και εντονότερη κατάβασή του στον ζοφερό κόσμο της κοινωνιοπάθειας... Την ίδια στιγμή, χαίρομαι που η παραίτηση του Billings δε θα είναι η τελευταία φορά που τον βλέπουμε. Φέτος έφτασε να είναι ένας από τους αγαπημένους μου χαρακτήρες, και η μήνυση που υπέβαλε στο Barn μπορεί να φέρει και του χρόνου τον κατάλληλο συνδυασμό γέλιου και οδυνηρότητας, ακριβώς σαν την αξέχαστη φάρσα του από το προηγούμενο επεισόδιο.

Σε αυτό το επεισόδιο, όμως, το πιο απολαυστικό στοιχείο ήταν το one-man show του Vic. Φορώντας την Veronica Mars στολή του, ο αρχηγός της Strike Team κάνει έρευνα, ανακαλύπτει στοιχεία, βρίσκει ένοχες φωτογραφίες, εκβιάζει, ελίσσεται, κάνει αυτό ακριβώς που πρέπει για να λύσει το μυστήριο. Και φυσικά τα καταφέρνει, γιατί αν υπάρχει κάτι πιο επικίνδυνο από τον Vic Mackey, είναι ο ίδιος ο Vic Mackey όταν πλέον δεν έχει τίποτα να χάσει. Έτσι, ως αποτέλεσμα ενός τρελού roller-coaster ride μεταξύ του τριγώνου Vic-Aceveda-Pezuela για το ποιος έχει ανά πάσα στιγμή το πάνω χέρι και χρησιμοποιεί τον άλλον, είναι ο Vic που το αποκτά, χάρη στα στοιχεία εκβιασμού που αποκτά στην τελευταία σκηνή.

Βέβαια, αν υπάρχει κάτι ακόμα πιο επικίνδυνο από τον Vic Mackey on a rampage, είναι η αρμένικη μαφία στο ίδιο mode. Ο Shane προσπάθησε να διορθώσει την ηλιθιότητά του με σπασμωδικές κινήσεις, απειλώντας τη ζωή του Kesakhian ή σώζωντας -για πόσο?- τις ζωές των Corrine και Cassidy, θυμίζοντας μια πιο ανόητη βερσιόν του Jack Bauer, αλλά φυσικά ξέρουμε όλοι πολύ καλά πως και αυτό θα γυρίσει εν τέλει να δαγκώσει την Strike Team όπως η δολοφονία του Terry ξεπληρώθηκε καρμικά με τον θάνατο του Lem. Αν οι φωτογραφίες και οι blackmail files του Pezuela επιτρέπουν στον Vic ένα απαραίτητο σεναριακό πάτημα για να συνεχίζει να έχει τη δουλειά του ως το τέλος της σειράς ή/και του ίδιου, η γκάφα του Shane πιθανότατα υποδεικνύει το πώς θα έρθει αυτό το τέλος.

Κι αν η εμπλοκή της αρμένικης μαφίας δίνει στην Strike Team κάτι να την κυνηγάει στην τελευταία σεζόν, τότε το redistricting της δίνει κάτι να κυνηγάει η ίδια. Αυτό που ανακάλυψαν ο Vic με την original νέμεσή, τον Aceveda, προσφέρεται ως ένας ιδανικός αφηγηματικός άξονας για την επόμενη σεζόν, στην παράδοση όλων των ιστοριών όπου ο ήρωας τα βάζει με κάτι πολύ μεγαλύτερο από τον ίδιο. Και ανάμεσα στους Αρμένιους, τον Pezuela, τη μεξικάνικη μαφία και το ντοκουμέντο του Shane, αυτή τη στιγμή ούτε μπορώ καν να διανοηθώ το προς τα πού θα βαδίσει η σειρά καθώς πλησιάζει στο φινάλε της. Κίνηση με κότσια, γιατί το ήδη υπάρχον υλικό που απαιτεί closure θα μπορούσε άνετα να μας δώσει έναν έξοχο επίλογο, αλλά ο πάντα εφευρετικός Shawn Ryan συνεχίζει να απαιτεί από τον εαυτό τους και τους συνεργάτες του περισσότερα. Έτσι, αντί να κινηθεί σε αναθυμιάσεις, τακτοποιώντας τα ήδη υπάρχοντα threads, ο Ryan μπαίνει στην τελική ευθεία ανοίγοντας ακόμα ένα, και δίνοντας στους Vic και Aceveda την ευκαιρία να συνεργαστούν, κλείνοντας τη σειρά με ένα πιθανό καθρέφτισμα του τρόπου με τον οποίον άνοιξε: οι δύο λυσσασμένοι και ορκισμένοι αντίπαλοι, καταλήγουν παράδοξα να είναι σύμμαχοι, μόνοι εναντίον όλων.

Αυτή τη στιγμή, δεν έχω την παραμικρή για το πού το πάει ο δημιουργός, από πού θα αρχίσει να ξεμπλέκει τον χαλασμό που έχει δημιουργηθεί αυτή τη στιγμή. "Αre you ready for this?", ρωτάει με νόημα ο Vic τον Aceveda στην τελευταία σεκάνς της σεζόν, κοιτώντας και εμάς, τους θεατές.

HELL. YEAH.