John From Cincinnati: An Unsightly Bulge



Έχω να κάνω blog post για τον "John" από τον Ιούνιο, αλλά έστω και την τελευταία δυνατή στιγμή πρόλαβα να ετοιμάσω το write-up του 4ου επεισοδίου μέσα στον Ιούλιο. Ελπίζω μέσα στις επόμενες 3-4 μέρες να δω όλα τα επεισόδια που έχουν προβληθεί ώστε να είμαι τουλάχιστον έτοιμος για τα δύο τελευταία της σεζόν. (σειράς?)

Ακολουθούν spoilers και σχόλια για την Τρίτη Ημέρα της Επίσκεψης του John από το Cincinnati.

H σειρά ακόμη δεν είμαι απόλυτα σίγουρος πού οδεύει, αλλά έχω πλέον μια ξεκάθαρη ένδειξη που αφορά τόσο τον John ως ύπαρξη, αλλά και όλα τα περιφερειακά threads και τη σημασία του καθενός. Αν έπρεπε να διαλέξω μία σκηνή όλου του επεισοδίου (και της σεζόν γενικότερα, ως τώρα) που να περικλείει όσο το δυνατόν περισσότερα στοιχεία ενδεικτικά του show, θα ήταν εκείνη λίγο πριν το τέλος, όταν η Cass έχει διώξει τον Mitch και στη θέση του φιλοξενεί τον John. Σε ένα υπέροχα καδραρισμένο αλληγορικό πλάνο, η Cass έχει πλάτη στην κουρτίνα της μπαλκονόπορτας, αλλά έχοντας πλέον γίνει μάρτυρας δύο θαυμάτων του John, κάνει αργά αλλά αποφασιστικά ένα βήμα προς τα δεξιά, πλέον έχοντας από πίσω της όχι το σκοτάδι και τη σκιά, αλλά τις λαμπερές αχτίδες του ήλιου, και υποκλίνεται στον θαυματοποιό. Ναι, το "John From Cincinnati" είναι μια ιστορία ανθρώπων που έχουν χάσει την πίστη τους στην ανθρωπότητα, και τώρα βλέπουν επιτέλους το φως.

Ο Milch είναι κάτι σαν κυνικός ανθρωπιστής, ή αισιόδοξος μισάνθρωπος, αν θέλετε. Κάτι τέτοιο. Πιστεύει βαθύτατα στους δεσμούς που ενώνουν όλους τους ανθρώπους, αλλά είναι εξίσου βέβαιος και για την αδυναμία τους να τους αναγνωρίσουν. Στον "John" αυτό που είχαμε εξαρχής για ensemble ήταν μια κομπανία συνανθρώπων, όλοι τους χαλαρά συνδεδεμένοι μεταξύ τους, και καθώς μαθαίνουμε περισσότερα γι'αυτούς γίνεται εμφανές πως τους δένουν πολύ περισσότερα. Ο Bill αποκαλύπτει μέσω των Swearangean μονολόγων του το πώς ακριβώς γνωρίζει τους Yosts, αλλά ταυτόχρονα παραδέχεται πως το δεσμό αυτό (το πώς η γυναίκα του τον παρακάλεσε να μην κατακρίνει τον μικρό τότε Butchie) τον έχει συνδέσει με το θάνατό της. Οι Yosts δε μιλιόντουσαν, ο Butchie ήταν τελειωμένο πρεζάκι, το μοτέλ ήταν στα πρόθυρα του ξεπουλήματος κοκ.

Και εδώ μπαίνει ο John. Όποιος περίμενε από μια ιδιοφυία σαν τον Milch μια απλή θρησκευτική αλληγορία, τότε είτε δεν κατάλαβε τι έβλεπε στο "Deadwood", είτε δεν έχει δει "Deadwood". (στην οποία περίπτωση... γιατί?) Φυσικά τα μεσσιανικά στοιχεία υπάρχουν, και γι'αυτό είχα μείνει με την απορία για το αν ο John είναι μια μοντέρνα εκδοχή του Ιωάννη του Προδρόμου (ή, σε geek speak, ο Silver Surfer) ή αν απλώς η ιστορία αυτή είναι η κατά Milch εξιστόρηση της Δευτέρας Παρουσίας. Τελικά μάλλον κλίνω προς κανένα από αυτά. Αν ο μεγάλος δημιουργός ξεκίνησε να πει την ιστορία ενός Μεσσία, σίγουρα θα το έκανε κάπως έτσι, προσθέτοντας μικρές πινελιές κριτικής πάνω στο θείο, και τι μπορεί να σημαίνει αυτό για το σύγχρονο άνθρωπο.

Τώρα επιστρέφω στην παραπάνω παράγραφο, και πιάνω από εκεί το νήμα της σκέψης. Αν οι άνθρωποι (του ensemble στη σειρά, όλοι αν το εξετάσουμε γενικότερα) κρύβουν μέσα τους τη δυναότητα για το καλύτερο, αλλά αρνούνται να την κοιτάξουν κατάματα όσο επιλέγουν να ξεχωρίζουν τα χειρότερα που έχει να προσφέρει ο καθένας στον εαυτό του, και στο σύνολο, τότε αρνούνται το μεγαλύτερο θαύμα όλων-- το θαύμα της ύπαρξής τους. Ο Milch βασικά αυτό που μας λέει εδώ μέσω του John είναι πως ο ρόλος του κάθε Μεσσία, είτε ονομάζει τον εαυτό του έτσι είτε έχει την ταπεινότητα να μην το κάνει, έχει το ρόλο εκείνου ακριβώς του ατόμα που θα κάνει ό,τι χρειάζεται προκειμένου να αναδείξη την ανώτερη φύση του ανθρώπου-- κάνοντάς τον να κοιτάξει κατάματα, και οικειοθελώς, τα στραβά του.

Ανασταίνοντας τον Shaun, ο John έδειξε στους γύρω του πώς να κοιτάξουν επιτέλους θαύματα και να μην αποστρέφουν το βλέμμα! Ο Mitch πετούσε αλλά επέλεγε να θεωρεί τον εαυτό του άρρωστο-- τώρα ξέρει πως δεν ονειρεύεται. Ο Butchie είναι καθαρός τρεις μέρες και μπορεί ξανά να έρχεται σε επαφή με άλλους ανθρώπους. Ο Mitch ψάχνει μια δεύτερη ευκαιρία. Η Cissy αρχίζει και πάλι να προστατεύει τον Shaun. Το μοτέλ από έτοιμο να πουληθεί δεν είναι τώρα παρά το κέντρο όλης αυτής της θαυματουργής δραστηριότητας. Το σπίτι των Αποστόλων, αν προτιμάτε. Και η Cass... η Cass βγαίνει από τη σκιά. Βουτάει στο φως. Πιστεύει ξανά! Στον εαυτό της, στον John, στον Άνθρωπο.

Τι γίνεται όμως όταν ο διάβολος έρχεται στην πόλη με αστραφτερό αυτοκίνητο? Και κυρίως, τι σημαίνει ο διάβολος σε αυτή τη συναρπαστική επανεφεύρεση της Καινής Διαθήκης κατά Milch? Δε βλέπω την ώρα να το μάθω.

3 σχόλια:

  1. Είδες πράγματα που δεν μπόρεσα να δω, σ'ευχαριστω γι'αυτο (άλλωστε αυτός είναι ο λόγος που περίμενα τόσο πολύ να δεις και τα υπόλοιπα επεισόδια). Δεν είναι εύκολο να κατάλαβει κανείς αυτή τη σειρά μόνος του. Αλλά ακόμη δεν έχεις δει τίποτε. Κάθε επεισόδιο αποτελεί μια κλιμάκωση σε μία επερχόμενη αποκάλυψη την οποία δεν θα καταλάβουμε πλήρως πριν την δούμε ολοκληρωμένη. Αλλά νομίζω ότι πλησίασες πολύ το νόημα, και μ'αρεσε πολύ ο τρόπος που όρισες την έννοια του Μεσσία. Και μ'άρεσε αυτή η λεπτομέρεια με την Cass στο φως. Δεν είχα προσέξει τη συγκεκριμένη, αλλά κάθε επεισόδιο είναι γεμάτο από τέτοιες σκηνές. Στο 7ο υπάρχει μιά πολύ ξεχωριστή τέτοια. Περιμένω και τα υπόλοιπα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ ωραία η παρατήρηση με το φως δεν το είχα δει ούτε εγώ και ξαναέβαλα το επεισόδιο να το παρατηρήσω.Επίσης χαίρομαι που άλλαξες και την γνώμη σου για την δευτερα παρουσία.Δεν συμφωνούσα εξαρχής, αλλα δεν σου είπα τίποτα γιατί στην τελική πέφτεις σε όλα μέσα, και γιατι στο κάτω κάτω τις γραφής δεν αντιμιλάς στον blogger!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Νομίζω η μικρή απόσταση που πήρα από τη σειρά για λόγους άσχετους με το πόσο μου αρέσει, βοήθησε λίγο στην "αποκωδικοποίηση". Κάπως ξέφυγα από αυτή την αγχωτική δεν-είναι-όσο-καλό-είναι-το-Sopranos ή η-σειρά-που-σκότωσε-το-Deadwood νοοτροπία που βρίσκω απαράδεκτη όταν κρίνεις ένα έργο τέχνης. Όλοι βιαστικοί να καταλάβουν, να τα αγαπήσουν όλα με την πρώτη, να ξεκλειδώσουν κάθε μυστικό με την πρώτη προσπάθεια. Μα αν ήταν όλα προφανή εξαρχής, τότε πού θα ήταν η μαγεία του να Καταλαβαίνεις, Επιτέλους που προσωπικά εγώ την ένιωσα σε αυτό το επεισόδιο?

    Μου αρέσει που αλλάζουμε γνώμες για το ακριβές νόημα επεισόδιο με επεισόδιο και comment με comment! Είναι ξεκάθαρα μια ιστορία που ωριμάζει μέσα από την κουβέντα ο "John", και θα βιαστώ να κάνω catch-up, γιατί θέλω να είμαι μέσα σε αυτή την κουβέντα την εβδομάδα που θα προηγηθεί του season finale. (Θυμίζω, η σεζόν θα έχει 10 επεισόδια, που σημαίνει δύο ακόμα.)

    Glad to be back. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή