Place-holder επεισόδιο, αλλά δεδομένου του έντονου focus στους χαρακτήρες που με ενδιαφέρουν λιγότερο από όλους, και ενός αηδιαστικού ξεσπάσματος της Rebecca DeMornay, βρήκα αρκετά πράγματα να μου κεντρίσουν το ενδιαφέρον. Spoilers και σχόλια για την 4η μέρα του John, μετά το άλμα.
So I was wrong. H Tina δεν είναι ο διάβολος. Η porn star μητέρα του Shaun είναι είτε η αμαρτωλή Μαρία Μαγδαληνή (αν ο Butchie είναι ο Σωτήρας και ο John έχει έρθει να τον αφυπνίσει) ή ίσως ένα διαστρεβλωμένο είδωλο της αναμάρτητης Παναγίας, αν δεχτούμε την πιθανότητα ο κατά Milch Ιησούς να είναι πράγματι ο μικρός Shaun. Ή και τίποτε από όλα αυτά-- ίσως να είναι απλώς μια μητέρα έτοιμη να κάνει ό,τι χρειάζεται προκειμένου να φτάσει στην εξιλέωση, και ο άθλος της να περιλαμβάνει την αποφυγή του πειρασμού. Όπου ο Όφης, φυσικά, δεν είναι άλλος από τον Linc, την JFC version του Cy Tolliver.
Καθώς όλη η κοινότητα έχει αρχίσει να έρχεται μαζί, ο Linc είναι αυτός που μένει πίσω, είναι εκείνος που σαν τον παλιόφιλό μας τον Cy, κάθεται στη γωνία μόνος του και φωνάζει τα σκοτεινά του σχέδια στον εαυτό του. Ή, όπως εδώ, επιχειρεί το ένα διαβολικό σχέδιο μετά το άλλο. Πού θα οδηγήσουν αυτά, και πού θα σταθεί ο Linc την ώρα της Αποκάλυψης, είναι κάτι που μένει να το δούμε.
Σίγουρα ξέρουμε ποια θα είναι η θέση της Cass, η οποία συνδέεται εδώ ακόμα περισσότερο με τον John. Δεν είναι ακόμα σίγουρη τι πρέπει να κάνει, ποιος είναι ο ρόλος της ή ποια είναι η "δουλειά" της, αλλά Πιστεύει. "Leap of faith", όπως λέει καθώς βουτάει στο κρεβάτι, εξουθενωμένη από μια φρενήρη μέρα που την είδε να καταγράφει τα πρώτα δείγματα μαζικής επιρροής του John στον κόσμο. Οι σκηνές τους στο πλήθος, γυρισμένες με εμφανώς διαφορετικό στυλ και κάμερα στο χέρι, ήταν το πιο ευχάριστο στοιχείο αυτού του επεισοδίου, μια πιθανή ματιά σε ένα πιο χαρούμενο και πιο πολύχρωμο μέλλον για την ανθρωπότητα.
Δεν ήταν όλα καλά νέα όμως, καθώς για αρκετά μεγάλο διάστημα του επεισοδίου αναλωνόμασταν σε περαιτέρω γνωριμία με τα λιγότερα ενδιαφέροντα μέλη της Yost clan. Δεν έχω τίποτα πολύ βασικό απέναντι στον Mitch ή την Cissy ή τον μικρό Shaun, αλλά μια κάποια αδιαφορία μου απέναντί τους σε συνδυασμό με δείγματα αποκρουστικής (όταν μιλάμε για την κραυγή της Cissy που διέκοψε έναν υπέροχο ύπνο για τον Butchie και την Kai) ή ξύλινης ηθοποιίας (αν μιλάμε για το κενό βλέμμα του 14χρονου surfer boy Greyson Fletcher) διόλου χαρακτηριστικής για show του Milch, με έκαναν να αναπολώ εκείνους που δεν βλέπαμε.
Όμως η Kai έτυχε αξιοσημείωτου development, ο Vietnam Joe είχε μόλις δύο αλλά σημαντικές σκηνές, οτιδήποτε με τον John και την Cass ήταν χρυσός, και η είσοδος της Tina την χειρότερη δυνατή στιγμή για τον Butchie, έκανε το επεισόδιο να αξίζει ακόμα και παρά τις αστοχίες του. Αλλά ένα δεύτερο συνεχές επεισόδιο χωρίς τον Dr. Smith θα είναι deal-breaker, κύριε Milch...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου