Pushing Daisies: Corpsicle

Πάει και το "Pushing Daisies" για φέτος. Και ο Bryan Fuller δε μας έλεγε ψέμματα, το πέτυχε το cliffhanger του. Spoilers μετά το άλμα.

Βασικά ένα τεράστιο μπράβο στους συγγραφείς που δεν μας κούρασαν με αυτή την τυπική απομάκρυνση του κεντρικού ζευγαριού που θα συνέβαινε σε άλλο show. H Chuck ξέρει οτι ο Ned δεν έφτιαγε για αυτό που συνέβη και μέχρι το τέλος του επεισοδίου είχε μαζέψει πίσω τον αρχικό της θυμό, αλλά εκτίμησα το οτι την είδαμε έστω να μπαίνει σε αυτή τη διαδικασία θρήνου. Δίνει μια ρεαλιστική διάσταση στους χαρακτήρες μην επιτρέποντας έτσι στο παραμύθι να μοιάζει απόμακρο.

Επίσης, αν αυτό σημαίνει οτι θα ξαναδούμε τον Paul Reubens, τότε ναι! Να τον ξαναδούμε! (ξανά, και ξανά, και ξανά...) Εκτός του οτι παίζει απολαυστικά έναν ρόλο που τόσο απίστευτα πανεύκολα θα μπορούσε να είναι ένας καρικατουρίστικος καραγκιόζης, ο ίδιος ο χαρακτήρας του με ενδιαφέρει πολύ και προέρχεται και από το αγαπημένο μου επεισόδιο της σειράς ως τώρα. (πλην του πιλότου ίσως? Έστω.) Θέλω να δω τον Oscar να εξελίσσεται σε κάτι μεταξύ νέμεσης και συμμάχου, θέλω να δω τι θα κάνει με αυτόν ο Fuller, αλλά βασικά θέλω να δω κι άλλο Paul Reubens στον οθόνη μου.

Αυτός όμως που πήρε το show κι έφυγε ήταν δίχως αμφιβολία ο Chi McBride που για μια ακόμη φορά ήταν το straight man κωμικό αντίβαρο στο γενικότερο whimsy feeling, αλλά σε μια αναπάντεχη δραματική στροφή σχεδόν με έκανε να βουρκώσω με το τρόπο που παρέδωσε την εξομολόγηση για την κόρη του. Wow, από πού ήρθε αυτό, ε? Ψοφάω για να μάθω περισσότερο, κυρίως μπροστά στην προοπτική ενός επεισοδίου-showcase για τον Emerson. (κι ένα Έμμυ για τον McBride?)

Και στην άλλη μεγάλη αποκάλυψη του επεισοδίου φυσικά, η Swoosie Kurtz είναι η μητέρα της Chuck! Huh! Δεν μπορώ αυτή τη στιγμή να καταλάβω πώς ακριβώς, βέβαια, καθώς η Chuck δεν έχει πει ποτέ τίποτα για τη μητέρα της, οπότε θα πρέπει να περιμένουμε.

Να περιμένουμε. Sigh.