Σύντομα spoilers για το "Chuck" combo μετά το άλμα.
Wow, πάει βδομάδα από την τελευταία φορά που πόσταρα για συγκεκριμένο επεισόδιο, ε? Μου φαίνεται πολύ περίεργο, αλλά από την άλλη λέω κι ένα "ευτυχώς" γιατί τα February sweeps θα ήταν φόρτος που δε θα μου λείψει καθόλου τη δεδομένη στιγμή. In any case, το "Chuck" αποτέλεσε μια σταγόνα (ΟΚ, δύο) σε έναν ωκεανό unscripted material που μας έχει υποβιβάσει σε φανατικούς του "American Gladiators". Sigh. (Ας ελπίσουμε οτι οι ανεπίσημες συζητήσεις αυτών των ημερών είναι the real thing, γιατί αν η απεργία δεν λήξει πριν τα Όσκαρ τότε καλό μας χειμώνα.)
1x12 Versus the Undercover Lover
Είμαστε εδώ για το "Chuck", όμως, το οποίο παρέδωσε εις διπλούν το υψηλής ποιότητας entertainment που έχουμε μάθει να περιμένουμε από αυτό. Το 'Undercover Lover' επεισόδιο φυσικά μου άρεσε περισσότερο, γιατί ξέρουμε οτι ο Adam Baldwin είναι ό,τι καλύτερο έχει το show, και ένα επεισόδιο-spotlight στον χαρακτήρα του δε θα μπορούσε να μην παραδώσει. Δεν έλειπαν τα γνωστά Casey-related one-liners ("Grunting is good") καθώς και το γενικότερο χιούμορ από τα στόματα άλλων χαρακτήρων (το "It's Aliiiiive!" παρέα με την έκφραση του Levi καθώς το είπε, μπορεί και να είναι η αστειότερη στιγμή του Chuck στη σειρά) αλλά το επεισόδιο ανήκε στον Baldwin.
Αποδεικνύοντας για μια ακόμη φορά οτι μπορεί να εκπλήξει και στο δράμα, κατάφερε να κάνει κάθε σκηνή του να στάζει πικρία και μελαγχολία την ίδια στιγμή που ο χαρακτήρας του έκανε κάτι ίσα-ίσα over-the-top ώστε να μην χάνει την χιουμοριστικά larger-than-life φύση του. Όπως το οτι άκουγε jazz την ώρα που, σχεδόν μετανιωμένος εκ των προτέρων, συζητούσε με τον Chuck για τις δυσκολίες που παρουσιάζει αυτός ο καταδικασμένος έρωτάς του. Adam Baldwin, θα σε λάτρευα ακόμα κι αν το σαγόνι σου δεν ήταν σμιλευμένο από τον Michelangelo. (On second thought, αυτό ήταν το καλύτερο αστείο του Chuck σε όλη τη σειρά.)
Καθώς τα 3/4 του επεισοδίου αφορούσαν τον Casey, θα ήταν πολύ δύσκολο να νοιαστώ για το υπόλοιπο υλικό, αλλά έλα μου που αντί να στριμώξουν εκεί κανά σαχλό subplot για τον Morgan ή τον ίδιο τον Chuck πήγαν και ξεκόλλησαν τον Awesome από την υπέροχη χώρα του Οne-joke Χαρακτήρα! Κι έπραξαν ορθώς? Ναι, γιατί απέναντι στο heavy focus στο πιο ενδιαφέροντα ηθοποιό της σειράς, το μόνο που θα μπορούσε να κρατήσει το ενδιαφέρον μου θα ήταν κάτι εντελώς καινούριο, και το καυγαδάκι του Awesome με την Ellie (με τον Morgan στο ρόλο του Buy More-εγκεκριμένου therapist) ήταν ακριβώς αυτό.
1x13 Versus the Marin
Επιπλέον, επεκτάθηκε ωραία και στο δεύτερο επεισόδιο. Στο 'Marin' ο Awesome (σοβαρά τώρα, θα πρέπει να τον αποκαλώ Devon? Erm, no) έκανε μια καλοδεχούμενη, ως development, πρόταση γάμου στην Ellie που θα άξιζε μόνο και μόνο ως αφορμή για να δούμε τη φωτογραφία του που έχει ο Chuck στο κινητό του. Από εκεί και πέρα, αποτέλεσε το δραματικό αντίβαρο στα όσα συνέβαιναν με τον κεντρικό χαρακτήρα. Drama 101 είναι, βασικά-- προκειμένου να νοιαστεί ο θεατής για τη μοίρα του πρωταγωνιστή, πρέπει να νιώσει άσχημα για όλα όσα κινδυνεύει να χάσει. Και τι καλύτερος τρόπος να επιτευθεί αυτός ο στόχος από το να δοθεί στην Ellie μια από τις καλύτερες μέρες της ζωής της?
Βέβαια παραμένει το γεγονός οτι, ΟΚ, δεν πιστέψαμε ποτέ οτι θα πάρουν τον Chuck και θα φύγουν, ε? Το πούλησε ωραία το team της σειράς, δε λέω, αλλά γενικότερο το έχω ένα προβληματάκι με αυτού του είδους τις πλοκές. Περισσότερο από όλο το επεισόδιο εκτίμησα το φινάλε, με τη γλυκόπικρη τελευταία νότα παραδοχής του Chuck οτι κάποτε, θα αναγκαστεί όντως να εγκαταλείψει την αδερφή του. Αυτό, δραματικά, με άγγιξε περισσότερο από κάθε αποχαιρετισμό του κατά τη διάρκεια του επεισοδίου, γιατί σε αντίθεση με εκείνους (και τη σιγουριά μου για το happy end) η γενικότερη αβεβαιότητα για το μέλλον είναι κάτι που λειτουργεί στα πλαίσια της σειράς.
Η αδυναμία της Strehovsky για μια ακόμα φορά να γεμίσει την οθόνη έγινε ακόμα εμφανέστερη χάρη στην εντονότατη αντίθεση αυτής της ώρας με την Baldwin-heavy προηγούμενη. Οτιδήποτε συνέβαινε στον Casey με ένοιαζε, αλλά κάθε σκηνή μεταξύ Chuck και Sarah έμοιαζε... διεκπεραιωτική? Πέραν του Awesome, το 'Marin' επεισόδιο μου έκανε κλικ μόνο στις κωμικές Buy More στιγμές του (οτιδήποτε αφορούσε τον οποιοδήποτε συνδυασμό Big Mike, Lester και Jeff) και όχι τόσο στις δραματικές του, πλην του τελευταίου πλάνου. Όχι κακός τρόπος να κλείσει η σεζόν, αλλά το 12ο επεισόδιο έκανε το 13ο να μοιάζει ελαφρώς άνισο.
Τώρα, μπορεί να λήξει η απεργία για να έχω περισσότερο Adam Baldwin στην οθόνη μου?
απίστευτη σκηνή και όλη η μάχη των σιαμαίων Casey-Chuck στον Lover (που έχεις και στο banner). ειδικά με τον Chuck να προσπαθεί να μείνει στη σωστή μεριά του μπαλκονιού. σύγχρονο slapstick στα καλύτερά του.
ΑπάντησηΔιαγραφή