Idol 2008: David-Off

Δεδομένου οτι η βραδιά του τελικού του φετινού 'American Idol' είχε στη σύνθεσή της έναν διαγωνιζόμενο που με κάνει να χασμουριέμαι μέχρι δακρύων (όταν δε με εξοργίζει) κι έναν που αν μη τι άλλο προκαλεί ένα κάποιο ενδιαφέρον, ακόμα κι όταν κινείται σε μουσικές περιοχές που θεωρώ εν γένει blergh-worthy (a.k.a. The Nickelback Sound), δεν βρίσκω ιδιαίτερο νόημα στο να κάτσω να κάνω το σύνηθες play-by-play. Τι καινούριο θα μπορούσαμε να μάθουμε απόψε γι'αυτούς; Οπότε μετά το άλμα ακολουθούν κάποιες απλές σύντομες παρατηρήσεις, εν αναμονή της ανακοίνωσης του νικητή απόψε.

Σε περίπτωση που δεν ήταν εμφανές ποιον υποστηρίζει η παραγωγή-- τι λέω, από πού κι ως πού δεν ήταν εμφανές; H Idol Machine ήθελε απεγνωσμένα από την πρώτη στιγμή έναν νικητή σαν τον Archie, σε μια εποχή που η Miley Cyrus είναι μεγαλύτερη από τη Madonna και το 'High School Musical' μεγαλύτερο από το 'Grey's Anatomy'. Απόψε μόνο πανό δεν είχαν στήσει και οι 3 τους, όσο κι αν υπήρχαν κάποια μετριοπαθή "καλούλης είσαι κι εσύ" προς τον David Cook.

O Archie παρέδωσε το ακριβές είδος crap/schmaltz που το Idol καταρχάς εκπροσωπεί, τη στιγμή που ο Cook κινούταν σε -φυσικά- πολύ πιο ενδιαφέροντα μονοπάτια. Και, ταιριαστά, η σεζόν έκλεισε με το 'Imagine', σε όλη του τη φτιαχτή και υπερφορτωμένη δόξα, τραγουδισμένο από τον Archie σαν κάτι που θα ακούγαμε αν η Mariah Carey και η Christina Aguilera έκαναν διαγωνισμό φωνητικής επίδειξης με κριτή τον Randy Jackson. Και θα στέκεται για πάντα σύμβολο όσων μισώ στη μουσική, και όσων εκπροσωπεί η κρεατομηχανή του Idol.

That said, θα έχει πάρα πολύ γέλιο αν όλες αυτές οι θριαμβολογίες έχουν ως αποτέλεσμα το ήδη μεγάλο fan base του David Cook να κινητοποιηθεί ακόμα περισσότερο, βγάζοντάς τον νικητή. Εκεί να δω φάτσες κριτών, ε; Μακροπρόθεσμα βέβαια είμαι σίγουρος οτι μια πιθανή νίκη του Cook θα αποβεί πολύ ευνοϊκότερη για το show από ό,τι του Archie, ο οποίος δεν έχει την παραμικρή ελπίδα να κάνει ποτέ το άλμα σε αληθινό καλλιτέχνη, όπως είδαμε τις λίγες επίπονες φορές που τραγούδησε κάτι άλλο εκτός από schmaltzy μπαλάντες. Ο Cook, όπως κι ο Daughtry πριν από αυτόν, έχει θέση στη μουσική βιομηχανία πολύ πιο πέρα από τον ένα δίσκο-blockbuster που θα του κάνει το Idol. Το αν η μουσική του θα μου αρέσει, δεν το ξέρω, και πολύ πιθανό να τη μισήσω. Αλλά τουλάχιστον με έχει κάνει να θέλω να την ακούσω.

Τελευταίο σχόλιο: ποιος φωστήρας σκέφτηκε αυτές τις ηλιθιότητες με το boxing;