Idol 2008: Top-5 + Results + Paula

Αριστούργημα! Όχι για τις ερμηνείες, που ήταν στην καλύτερη περίπτωση ξεχάσιμες μετριότητες, αλλά για την υπερ-γκάφα της Paula Abdul, που μας έδωσε ένα από τα αστειότερα στιγμιότυπα της τηλεοπτικής σεζόν.

Πάμε μετά το άλμα σχόλια για όλα τα τραγούδια, για το διαμάντι της Paula, και spoilers για τα αποτελέσματα στην τελευταία παράγραφο.

Jason Castro, 'Forever in Blue-Jeans': Γνωστός, ασφαλής, τυπικός Jason. Μου αρέσει το στυλάκι, θα αρέσει στο κοινό του, αλλά αν δεν εκπλήξει δεν υπάρχει περίπτωση να σπάσει την David-off.

David Cook, 'I'm Alive': Όταν τελειώσε αυτό σχεδόν σοκαρίστηκα από το πόσο σύντομο μου φάνηκε, ήθελα περισσότερο επί τόπου. Αυτό δε μπορεί παρά να είναι καλό, σωστά; Καλή επιλογή τραγουδιού για τον David, και ερμηνεία φρέσκια δίχως πολλές-πολλές ποζεριές ή προσπάθειες για επιτηδευμένη edginess που συνήθως με τσαντίζει σε αυτόν. Μπορεί και να είναι η αγαπημένη μου στιγμή του David Cook σε όλη τη διάρκεια της τελικής φάσης.

Brooke White, 'I'm a Believer': Αυτό είναι το κοντινότερο που θα ερχόταν η Brooke κοντά σε trainwreck. Το πρώτο μισό του τραγουδιού βγαίνει τόσο τρεμάμενο που σχεδόν νόμιζα οτι έκλαιγε, ενώ ταυτόχρονα την έβλεπα να κοιτά την κάμερα με ένα άβολο και παγωμένο χαμόγελο που με έπεισε οτι μέσα την έκανε ακριβώς αυτό. Τα τραγικά "woo" στη μέση και στο τέλος δε βοήθησαν καθόλου την κατάσταση, ούτε και το γεγονός οτι όλο το τραγούδι βγήκε μια οκτάβα χαμηλότερα από αυτό που η Brooke μπορούσε φτάσει άνετα.

David Archuleta, 'Sweet Caroline': Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό, όποτε αρχίζει να τραγουδάει ο Archie είναι σα να παθαίνω λοβοτομή 90'' ή σα να πέφτω σε μια Αρτσουλέτεια Νάρκη όπως οι αρκούδες το χειμώνα, δεν ξέρω τι γίνεται. Ακόμα και μέσα από τη νάρκη μου πάντως άκουσα μπόλικες σκοτωμένες νότες.

Syesha Mercado, 'Hello Again': Πώς το κάνει δεν μπορώ να καταλάβω, αλλά η Syesha κάνει τον Neil Diamond να ακούγεται σαν μπαλάντα σε '90s animation της Disney. Το οποίο δεν είναι απαραίτητα κακό, Alan Menken FTW κτλ, αλλά Judy Kuhn δεν είναι. Ούτε, ερμ, Mel Gibson.


Mid-show: Hey, καλή φάση! Να το κάνουν πιο συχνά αυτό. Όχι μόνο η Paula θα μπερδεύεται χωρίς λόγο και θα μας λέει κριτικές για μελλοντικές ερμηνείες ή θα μπερδεύεται και θα μας αναλύει πόσο της άρεσε αυτό που τραγούδησε ο Michael Johns που δεν είναι εκεί, αλλά και γιατί τα one-word critiques του Simon ήταν ανεκτίμητα! Δε συμφωνώ με όλα, αλλά το σερί "Brooke: nightmare, David: amateurish, Syesha: old-fashioned" με είχε να υψώνω γροθιές στον αέρα!

Αλλά σοβαρά τώρα. Κάτι πρέπει να γίνει με την Paula. Πρέπει να να κοιμάται περισσότερο. Πρέπει το καλοκαίρι ο Nigel Lythgoe να την πληρώσει 29 μερούλες σε μια ωραία κλινική αποτοξίνωσης που είναι και πολύ της μοδός. Κάτι, τελοσπάντων. Δε μπορεί να συνεχιστεί έτσι αυτό το πράγμα. Έχει αρχίσει να φτάνει στο σημείο που δε μπορώ να γελάσω γιατί το όλο θέαμα με θλίβει.

(Είχα έναν καθηγητή στο Λύκειο που σε βραδιά βαθμών για το πρώτο τετράμηνο, αφού εξήγησε σε μια μητέρα τον υψηλό βαθμό της κόρης της, άρχισε έπειτα να της αναλύει το χαμηλό βαθμό που είχε βάλει στο γιο της. Λεπτομέρεια: αυτός είχε αλλάξει σχολείο το προηγούμενο καλοκαίρι. Ο καθηγητής αυτός ήταν πολύ μαλάκας, αλλά τώρα σκέφτομαι μήπως ήμουν πολύ σκληρός μαζί του και, όπως με την Paula, θα έπρεπε να έχει λάβει μια διαφορετικού τύπου φροντίδα από ειδικούς.)


Jason Castro, 'September Morn': Kοιτάχτε, ξενύχτησα κιόλας για τα επινίκια της πρόκρισης της Chelsea χθες, είμαι με πάρα πολύ λίγο ύπνο, νυστάζω σα νεκρός, το μόνο που μου έλειπε είναι αυτό το μουρμουρητό του Jason. Πραγματικά δε μπορώ να πω περισσότερα, με μισόκλειστα μάτια το χάζευα αυτό το δίλεπτο.

(To πραγματικό αστείο είναι οτι η κριτική που έβγαλε η Paula από την κοιλιά της, νωρίτερα στο show, ήταν spot-on! Να έχει άραγε μαντικές ικανότητες που ενεργοποιούνται από το πολύ αλκοόλ; Σαν την Πυθία που μασούσε τα χόρτα της, έτσι και η Paula πίνει την "κοκακόλα" της και βλέπει το μέλλον;)

David Cook, 'All I Really Need Is You': Έξυπνο, ενδιαφέρον, όμορφο. Δεν ταρακούνησε τον κόσμο μου, αλλά ο Cook ξέρει πώς πρέπει να στήσει ένα τραγούδι για να το κάνει σημερινό και φρέσκο.

Brooke White, 'I Am, I Said': Καλό. Το έχει κάνει ξανά και ξανά και ξανά βέβαια, αλλά το one trick αυτού του pony εμένα μου αρέσει. Και δύσκολο κομματάκι εντωμεταξύ το συγκεκριμένο, οπότε έξτρα πόντοι για τις μεταβάσεις, αλλά και επιπλέον έξτρα πόντοι γιατί για μια ακόμα φορά καταφέρνει να αφοσιωθεί στην ουσία ενός τραγουδιού χωρίς να το πολυκαταλαβαίνει. Αυτό εγώ το αποκαλώ "χαρισματική ερμηνεύτρια". Φανταστείτε όταν αρχίσει κιόλας να κατανοεί τι λέει, πόσο καλές θα γίνουν οι ερμηνείες της.

David Archuleta, 'America': Archie, America, αστερόεσσα από πίσω. Check, check, check, όπως είπε και ο Simon, και κανείς δεν κατάλαβε πόσο backhanded ήταν το compliment του. Αφού ξέρασα με την "ερμηνεία", αναρωτήθηκα δύο πράγματα. α) γιατί υπάρχουν ακόμα τρεις εβδομάδες σε αυτό το διαγωνισμό και β) αν θα υπάρξει ποτέ νικητής του 'Idol' με μηδενικότερο cultural impact από τον Archie. Διάολε, ακόμα και ο Taylor Hicks μας άφησε το Soul Patrol και τα "wooooo" του. Αυτός εδώ θα είναι απλά ο τυπάκος με τα πολλά hits στο Disney Radio που δεν είναι η Miley Cyrus.

Syesha Mercado, 'Thank the Lord for the Nighttime': Που λέτε, δεν είναι φοβερά υποτιμημένο το soundtrack της 'Pocahontas'; Όλοι θυμούνται τις μπαλάντες από το 'Aladdin' και τους αφρικάνικους ήχους του Elton John από το 'Lion King' (και καλά κάνουν, δηλαδή, 'Hakuna Matata' FTW) αλλά τα τραγούδια από την 'Pocahontas' είναι σε άλλη κλάση. Είναι το καθένα ένα μικρό έπος από μόνο του, εμπεριέχουν πειραματισμούς που ο ήχος του Menken δεν είχε ποτέ ξανά μετά (ή πριν), το 'Colors of the Wind' είναι η Disney ballad to end all Disney ballads, και φυσικά διαθέτουν τα φωνητικά (μη) ταλέντα του Mel Gibson ο οποίος δανείζει στην ταινία τη χαρισματική παράνοιά του και μαζί την αιχμή που πάντα έλειπε από τα Disney animations, ακόμα και τα λατρεμενότερα. Το 'Mine, Mine, Mine' είναι ενδεχομένως το απόλυτο Disney animation τραγούδι, με απίστευτες μεταβάσεις, ερμηνειάρες, και χαρακτήρες που υπερνικούν σε σημαντικότητα το καθαρό φωνητικό ταλέντο, στην τιτανομαχία Mel Gibson - David Odgen Stiers. Όπως είπα, ένα μικρό έπος. Mine me that gold!!


The Rumor: Τι έγινε με την Paula; Πάω να κοιτάξω online ποιες ήταν αυτές οι φήμες που κυκλοφορούσαν τόσο έντονα που έκαναν τον Seacrest να αναφερθεί άμεσα σε αυτές.

The Plug: 'So You Think You Can Dance'. Hell. Yeah. Το αληθινό talent show επιστρέφει. Can't get enough of it.

The Result: Έχει εξελιχθεί σε τόσο απίθανο running joke, που δε θέλω να τελειώσει ποτέ! Αφού κερδίσει το διαγωνισμό σε 3 βδομάδες από τώρα, η Syesha θα τραγουδήσει μόνη της σε ένα special επεισόδιο, και θα βγει κι εκεί προτελευταία! Και μόνο για την LOL-ness της υπόθεσης δε με ενοχλεί που έφυγε η Brooke. Έτσι κι αλλιώς αν δεν ήταν ετούτη, θα ήταν την επόμενη εβδομάδα. Τώρα; Πρόσεχε Jason, είσαι επόμενος!