Dollhouse 1x09 'Spy in the House of Love'

Yeahbuhwhat;!;!

Πρέπει να είμαι πολύ πιο σύντομος από όσο αξίζει αυτή η επεισοδιάρα, αλλά θα κάνω ό,τι μπορώ. Συνεχίζοντας την αξιοθαύμαστη αποστολή τους να διαγράψουν τα πρώτα 5 επεισόδια της σειράς από τη συλλογική μνήμη, ο Joss Whedon και η συγγραφική του ομάδα παραδίδουν εδώ ένα κομψοτέχνημα-αληθινό υπόδειγμα του πώς πρέπει να είναι ένα επεισόδιο ensemble δράματος.

Κρατούσε το θεατή στην άκρη της θέσης του για όλη την ώρα (ήταν αλήθεια 50 λεπτά αυτό;) πηδώντας έντεχνα από τη μία οπτική στην άλλη, σαν ένα ιδανικό 4-parter που έδενε μεγαλειωδώς όταν όλα τα threads του έρχονταν μαζί στο τέλος. Όχι μόνο όλοι οι ήρωες είχαν εδώ το showcase τους, αλλά συνοδεύτηκε όλων από αποστομωτικές αποκαλύψεις που έκανε το σύνολο να μοιάζει με διαρκές γρονθοκόπημα. Απλώς, ξέρετε, το καλό είδος.

Το επεισόδιο ανοίγει με την Echo σε dominatrix ένδυμα να συζητάει με τον Boyd περί εμπιστοσύνης. Κι ενώ καταλαβαίνω απόλυτα όποιον μπορεί να έχασε το subtext εδώ γιατί ήταν απασχολημένος με το να προσέχει άλλα πράγματα, η ουσία είναι οτι με αυτό τον έξυπνο τρόπο τίθεται με το καλημέρα στο τραπέζι το theme όχι μόνο του επεισοδίου, αλλά φαινομενικά και ένα από τα κεντρικά όλης της σειράς. Η Echo εμπιστεύεται τον Boyd. Στην αρχή ως dominatrix, και στο τέλος όταν της επιβάλουν να εμπιστευτεί κάποιον άλλον τύπο με γελοίο μουστάκι, αλλά εκείνη δεν μοιάζει να πολυψήνεται. Δε θα είναι μεγάλη πρόβλεψη αν πούμε τώρα πως αυτός ο δεσμός θα παίξει τεράστια ρόλο στα εναπομείναντα 3 επεισόδια.

Στο ενδιάμεσο, η σειρά ήρθε πάλι πάνω-κάτω, όπως μας έχει συνηθίσει τις τελευταίες βδομάδες. (Θα το αναρωτιέμαι όλο και εντονότερα, κάθε βδομάδα που περνάει: Ποιο ζώον είδε στο χαρτί το premise της σειράς και το outline του Whedon για την πρώτη σεζόν και σκέφτηκε "Ξέρω πώς να το πουλήσω αυτό! Θα το κάνω procedural!!") O απίθανος τίτλος του επεισοδίου μας προϊδέαζε έτσι κι αλλιώς για το τι θα συνέβαινε εδώ, με τον κατάσκοπο που στέλνει μηνυματάκια στον Ballard να ξεσκεπάζεται. Or did he;

Μάθαμε οτι ο mole ήταν, of all people, o Dominic, το οποίο δεν το είχα δει να έρχεται ούτε στα πιο άγρια όνειρά μου. Και το έκανε για να ενισχύσει το dollhouse, αλλά με τι σκοπό; Αν δουλεύει για την NSA, ήθελε να διατηρήσει το cover του dollhouse για να φτάσει στα ψηλότερα στρώματα, σωστά; Αυτό φαίνεται να ταιριάζει με όσα έλεγαν στον Paul οι κούκλες που του έστελνε. Αλλά κάνοντας αυτό, πρόδωσε την εμπιστοσύνη της Adelle, και γι'αυτό δέχτηκε το Dementor's Kiss ή κάτι αντίστοιχα φρικιαστικό, που και μόνο που το σκέφτομαι ανατριχιάζω. Η Σοφίτα είναι όσο creepy υποπτευόμασταν, και ακόμα περισσότερο.

Και μια και μιλάμε για τον Ballard, holy fuck, η σκηνή του με την Mellie/November ήταν ψυχρή. In the awesomest of ways. Είδαμε οτι έχει κάνει μεγάλη πρόοδο στην έρευνά του, και γίναμε μάρτυρες μιας από τις πιο ζόρικες σκηνές που έχει κάνει η σειρά ως σήμερα, όταν αναγκάζεται να κρύψει το Yeahbuhwhahthuhfuck-πρόσωπό του άμεσα, όταν η November ξαναγίνεται Mellie, και καταλαβαίνει πως πρέπει να συνεχίζει να της φέρεται σα να μην είχε συμβεί η αποκάλυψή της, να συνεχίσει να τη φιλάει, να την γλυκοκοιτάει, να της κάνει έρωτα. Ο Whedon θα μας δώσει εφιάλτες μέχρι τελειώσει με αυτό το πράγμα.

Εφιάλτες σαν αυτόν στον οποίο μετατράπηκε το όνειρο της DeWitt η οποία χρησιμοποιούσε τον Victor για τις δικές της ανάγκες και-- Huh;! Πόσες σφαλιάρες σε ένα επεισόδιο μέσα; Υποθέτω ήταν μόνο λογικό κάποιος από το dollhouse να το χρησιμοποιούσε για τις δικές του ανάγκες, αλλά για κάποιο λόγο δεν το είχα σκεφτεί ως τώρα. Και το πιο τραγικό όλου του Adelle/Victor act δεν ήταν η μοναχικότητα της διευθύντριας του dollhouse (αυτό θα ήταν υπερβολικά επιφανειακή προσέγγιση σε μια τρομακτικά περίπλοκη ηθική κατάσταση) αλλά το πόσο γαμημένα τραγική είναι η ύπαρξή της, πηγμένη όπως είναι μέσα στην self-awareness της.

Ο Τοpher είναι ζώο, ένα άνθρωπίδιο, η Claire έχει πληγές κυριολεκτικές, ο Boyd έχει έναν δεσμό με την Echo, o Dominic είχε μια εντελώς άλλη ατζέντα. Αλλά η Adelle; Αυτή είναι τελικά ο μόνος ολοκληρωτικά μοναχικός χαρακτήρας, σε ένα quest αυθυποβολής πως κάνει κάτι Ευγενές και παρεξηγημένο. Quest που αποτυγχάνει, μέρα με τη μέρα, προδοσία με την προδοσία.

Τι ακριβώς βλέπει να συμβαίνει τώρα με την Echo, μένει να το δούμε κι εμείς μαζί της. Πάντως η ανάπτυξη προσωπικότητας συνεχίζει να είναι creepy-- εδώ πρότεινε στον Topher δικό της σχέδιο, για όνομα του θεού. Γιατί μπορεί να μην έπιασε το σχέδιο της Claire από το προηγούμενο επεισόδιο; Και δεν έπιασε μόνο πάνω στην Echo, και γιατί; Amazing, amazing, amazing. Κρίμα που το επόμενο επεισόδιο είναι σε δύο βδομάδες.

Θα κλείσω με ένα τελευταίο σχόλιο. Sierra-as-Sydney Bristow. That is all.

.