Είναι πολύ απλά η καλύτερη περίπτωση αγνού κινηματογραφικού entertainment που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια.
Ο JJ Abrams κατάφερε για μια ακόμα φορά να εντοπίσει τον ανθρώπινο παράγοντα στην καρδιά εκρήξεων, καταδιώξεων και technobabble, αναδεικνύοντας τις αρετές που το old-school Star Trek πάντα έκρυβε, πίσω από τα cheesy σκηνικά και το όραμα για μια ουτοπικά ειρηνική ανθρωπότητα που στο δικό μου βιβλίο κατέληγε περισσότερο βαρετή και αποστειρωμένη. Χρειάστηκε ένας δηλωμένος non-fan στο τιμόνι ενός franchise 4 δεκαετιών, 6 σειρών και 10 ταινιών για να με κάνει να εκτιμήσω όσα αυτό το σύμπαν είχε ποτέ να προσφέρει. Ένα όραμα ελπίδας, ένα αισιόδοξο blockbuster-αντίδραση στο σκοτάδι που μας έχει λούσει τα τελευταία χρόνια, μια συναρπαστική ιστορία για τον ηρωισμό και τη φιλία, για την οικογένεια και την κληρονομιά, για τη μοίρα και το καθήκον.
Δε θα μπω τώρα σε πολλές-πολλές λεπτομέρειες, αλλά επιγραμματικά και εντελώς spoiler-free θέλω να αναφέρω απλώς τα εξής λιγοστά:
- Δέκα λεπτά μέσα στην ταινία, και ήδη το πρώτο δάκρυ θα προσπαθεί επίμονα να δραπετεύσει από τα μάτια σας. (Από τα δικά μου δραπέτευσε ανετότατα, thankyouverymuch.)
- H σχέση του Kirk με τον Spock (και αμφότερων με το legacy που τους βαραίνει) είναι φυσικά ο συναισθηματικός πυρήνας της ταινίας, και εξερευνείται με καθηλωτικό τρόπο.
- Ο Chris Pine προσδίδει αναπάντεχη βαρύτητα στον Kirk του, ένας re-invented χαρακτήρας που μπορείς να τον δεις να σηκώνει το νέο δικό του franchise.
- O Zachary Quinto πιθανώς να παραμένει ένας κακός ηθοποιός, αλλά παρακολουθώντας τον ως Spock ξεχνάς οτι βλέπεις κάποιον ηθοποιό να παίζει έναν ρόλο. Αυτό θα πει να είσαι γεννημένος για κάτι.
- H ταινία είναι 100% new user-friendly δίχως καθόλου να προσπερνά την ιστορία του Star Trek universe.
- Κάθε χαρακτήρας του καστ έχει τη στιγμή του στην ταινία. Έτσι στήνονται σωστά τα franchises! Aναμενόμενα και εύκολα, την παράσταση κλέβει ο Simon Pegg ως Scotty. (Και η προφορά του Anton Yelchin. Seriously.)
- Και ένας συγκεκριμένος β' ρόλος δημιουργεί κύματα ανατριχίλας σε κάθε μία του εμφάνιση.
- Kαι σοβαρά τώρα, μην προσπερνάμε καθόλου το γιγαντιαίο κατόρθωμα του να καταφέρει κάποιος να κάνει το Star Trek να μοιάζει cool.
- SlushoWatch: Είπαμε, spoiler-free. ;)
Τώρα, το prequel κόμικ δεν έχω προλάβει να το διαβάσω ακόμα δυστυχώς, αλλά αν θέλετε να ξέρετε περισσότερα για το backstory του villain της ταινίας θα ήταν όντως καλό να το διαβάσετε. Συνήθως σε αυτές τις περιπέτειες υπάρχει κάποιο McGuffin που ωθεί την πλοκή και την μάχη των Καλών με τους Κακούς. Στο Star Trek του JJ το McGuffin είναι ο ίδιος ο Nero, η παρουσία του οποίου απλώς υπάρχει για να δικαιολογήσει την ύπαρξη της ταινίας και την εξέλιξη της αληθινής ιστορίας, που είναι βασικά η άνοδος των Kirk και Spock. Οτιδήποτε πέραν αυτών είναι afterthought, και αυτό από μόνο του είναι κάτι αξιοθαύμαστο.
Φαντάζομαι οτι προερχόμενη από έναν έτσι κι αλλιώς non-fan του σύμπαντος, η άποψη πως αυτή είναι η καλύτερη όλων των ταινιών του franchise δε θα σημαίνει και πολλά. Όμως είναι η καλύτερη, τουλάχιστον μέχρι την επόμενη του ίδιου team. Αργεί το καλοκαίρι του 2011;
(Η ταινία βγαίνει στις αίθουσες στις 7 Μαϊου, οπότε και θα επανέλθουμε με αναλυτικότερη άποψη και full spoiler συζήτηση.)
.
O JJ tha me valei na do gia proti fora sti zoi mou kati pou na exei sxesi me Star (ektos tis Petroulas:P).
ΑπάντησηΔιαγραφήKala alithevei oti einai mi fan tou star trek???
An einai etsi ego tha ton theopoiiso akoma perissotero.
Ναι, αληθεύει, το έχει πει ξεκάθαρα. Βέβαια στο τιμ του έχει 2 Trekkies (Lindelof & Orci), οπότε εν τέλει δεν είναι παράλογο που υπάρχει αυτή η ισορροπία σεβασμού και 'ασέβειας'.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο μεταξύ έχουν αρχίσει να σκάνε και οι πρώτες 'σημαντικές' κριτικές από Αμερική και Αγγλία και το hype της ταινίας δε μοιάζει να φρενάρει. Δικαίως.
kala, pou to eides?
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαντάζομαι από την εταιρική προβολή πριν από 10 μέρες... Τυχερός...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ που είμαι παντελώς Star Trek-illiterate θα το ευχαριστηθώ, δηλαδή; Nice.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν πίστευα ποτέ, αν ρωτούσες δηλαδή κάποιον εαυτό μου από το παρελθόν, ότι θα το πω αυτό, αλλά δε βλέπω την ώρα να δω τη νέα Star Trek ταινία, man...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά, από τότε που πρωτοέμαθα ότι θα το κάνει ο JJ, ήξερα και έλεγα (και είμαι σίγουρη ότι θα σου έχω πει κι εσένα πάνω από μία φορές) ότι είναι ο μοναδικός άνθρωπος που θα μπορούσε να με κάνει, εμένα, τη φανατική anti-Trekkie, να ευχαριστηθώ τέτοιο πράγμα. Κι αυτό, επειδή ήμουν πραγματικά σίγουρη για όσα λες στις πρώτες 2 παραγράφους σου.
Είναι χαζό, αλλά ανατριχιάζω και μόνο που το σκέφτομαι, και θα ανατριχιάσω ακόμα περισσότερο, είμαι σίγουρη, όταν το δω, που όλες μου οι προβλέψεις βγαίνουν αληθινές, γι' αυτό το (για 'μένα) κινηματογραφικό παράδοξο.
Α, και να αναφέρω, για τους μη γνωρίζοντες, ότι το νέο τεύχος του Wired, του αγαπημένου μου περιοδικού (κι ας είναι τρελοφίσκα στις διαφημίσεις), έχει guest editor τον JJ. <3
Καλά το νέο τεύχος του Wired το περιμένω σαν παλαβός να σκάσει μύτη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛιγότερο cool από ό,τι περίμενα και από ό,τι θα ήθελα, πάντως κατάφερε έναν τύπο που αδιαφορεί για την σειρά και την κουλτούρα να τον φτιάξει τρελά, να αναζητήσει αμιγώς κινηματογραφικές στιγμές (και να τις βρίσκει κάθε δευτερόλεπτο), να ενδιαφερθεί πραγματικά για τους χαρακτήρες και να ευχαριστηθεί τόσο όλο τον χαμό των εκρήξεων (με τα απαραίτητα μουσικά κρεσέντα βεβαίως :Ρ). Άψογο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίγες μέρες πριν έπιασα τον εαυτό μου να αναρωτιέται (σχεδόν αηδιασμένος) "δεν το έχουν βαρεθεί αυτό το γαμημένο πλάνο όπου ο κουλ ήρωας περπατάει αργά και ψύχραιμα μέχρι που η οθόνη γεμίζει φωτιές από την έκρηξη πίσω του (κι αυτός παραμένει ψύχραιμος στο πρώτο πλάνο);"
ΑπάντησηΔιαγραφήΈβλεπα το απαράδεκτο Γούλβεριν.
Τώρα, εδώ, το ευχαριστήθηκα. Είδες που μπορεί να γίνει και καλά;
;)
Mindmeld! Κι εγώ την ώρα της ομαδικής πόζας της κουστωδίας των merry mutants του Wolverine σκεφτόμουν πόσο άνετα θα είχε κάνει ο JJ την ίδια σκηνη να λειτουργεί σωστά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριμένω πώς και πώς τη Δευτέρα για το ριπίτ! (Του Τρεκ, όχι του Γούλβεριν :P)