Dollhouse 1x11 'Briar Rose'

Το περασμένο επεισόδιο το έφαγε η Βδομάδα, αλλά σε πρώτη ευκαιρία θα επιστρέψω για να σχολιάσω 2-3 πράγματα που με ενδιέφεραν πολύ σε αυτό, χωρίς κάποια χρονική πίεση πλέον. Για την ώρα πάμε να μιλήσουμε για την καθηλωτική επεισοδιάρα που μας οδηγεί στο 'finale' της επόμενης.

To σαγόνι μου σέρνεται ακόμα στο πάτωμα από το σερί αποκαλύψεων, ανατροπών, ιδεών και υποψιών που έπεφταν βροχή για αυτά τα 50 λεπτά. Κι επειδή έχω μεγάλη δυσκολία να το πιάσω από κάπου, θα τεμπελιάσω, θα το πιάσω από μια ερμηνεία, και όπου με βγάλει:

Alan Tudyk.

Με μπερδεύει ειλικρινά αυτό το περίεργο πράγμα που έχει πάθει ο Whedon, με την Dushku, που την έβαλε κακώς για πρωταγωνίστρια μιας σειράς όπου όλοι ανεξαιρέτως οι β' παίχτες έχουν δείξει (με λιγότερο υλικό) επίπεδα που η σταρ θα βλέπει το βράδυ στον ύπνο της. Και πού πάει και δίνει το ρόλο του Alpha, του Big Bad της σεζόν; Στον καλοκάγαθο, Topher/Xander περιοχής χαρακτήρα του Wash. Και πέτυχε διάνα, γιατί ο Tudyk εδώ δείχνει εύρος σπανιότατο για τηλεοπτικό ηθοποιό, καθώς είθισται όλοι οι ρόλοι ενός συγκεκριμένου ερμηνευτή να είναι κάπως παρεμφερείς.

Και από τη μία σκηνή στην άλλη, ο Tudyk χάνει όλη την -με σωστό μέτρημα παιγμένη- goofiness του, δείχνοντας μας ένα πρόσωπο που βλέπουν οι εφιάλτες για εφιάλτη. Ένας Alpha με παγωμένο αίμα, γεμάτος καλμαρισμένη οργή έτοιμη να ξεχυθεί και να κάψει τα πάντα. Ο Tudyk πολύ απλά ήταν καθηλωτικός, μια ερμηνεία-γορθιά από αυτές που βλέπεις μια φορά το χρόνο και χαίρεσαι που υπάρχουν ακόμα πράγματα που σε εκπλήσσουν αληθινά, που θα σε κάνουν να ανακαθίσεις στην καρέκλα σου και να ξεχάσεις για λίγο οτι αυτό τον ηθοποιό τον ήξερες κάποτε για κάτι άλλο.

Όπως εξομολογείται χαριτολογώντας και ο ίδιος ο Tudyk στον Ausiello, “I think it's the best role ever written. As an actor there's so much there to work with. I guess Joss always saw me as somebody who could be 43 different people at once.”

Ο Τudyk αποκαλύφθηκε ως Alpha σε αυτό το επεισόδιο με πολλαπλά φανταστικό τρόπο (θα επανέλθω), που φαντάζομαι είναι το μεγάλο casting spoiler που πρακτικά όλο το ίντερνετ γνώριζε εδώ και κανά δίμηνο. (Για κάποιο λόγο.) Εγώ χαίρομαι που δεν είχα spoil-αριστεί, καθώς πέρασα το μισό επεισόδιο με την αγωνία για το αν ο Alpha θα είναι ο Paul, πρακτικά καταστρέφοντας όλα όσα πίστευα οτι έχω αγαπήσει στο show, ή αν θα ήταν όντως ο Tudyk, και υπό ποιες συνθήκες. Περίμενα την αποκάλυψη σε κάθε γωνία, με χίλιους δυο τρόπους, σε αυτό το καθηλωτικά κλειστοφοβικό επεισόδιο που έφερε επιτέλους κάθε πιθανό plot thread και το ένωσε με τα υπόλοιπα σε μια κλιμάκωση στα ενδότερα του dollhouse. Ο σκηνοθέτης Dwight Little έκανε εξαιρετική δουλειά στην οπτική σκιαγράφηση του Alpha από την πρώτη εμφάνιση κιόλας του Tudyk μέσα στο διαμέρισμα με τα χασίσια, και τα υπέροχα αγχωτικά του καδραρίσματα.

Όσο για τις σεναριακές στροφές που βρήκα συναπαστικές; Τι λέτε για το τελικό cliffhanger; Δεν το είδα να έρχεται ούτε όταν μου κουνιόταν μες στα μούτρα-- και ακόμα δεν το κατανοώ απόλυτα. Ο Alpha και η Echo ως ζευγάρι από την κόλαση που ενώθηκαν για τι ακριβώς; Δεν θέλω να κάτσω να κάνω υποθέσεις πάνω σε αυτό, μπορεί να υπάρξουν άπειρα σενάρια. Αυτό που με ενδιαφέρει στην πράξη είναι οτι αυτή ήταν ηαληθινή αποκάλυψη που το επεισόδιο κράτησε σοφά για μετά το κατέβασμα της μάσκας του Alpha. Οτι, δηλαδή, ο Πρίγκηπας της ιστορίας της Ωραίας Κοιμωμένης δεν ήταν ο Paul, διάολε, ήταν ο Alpha. Τη στιγμή που πας να σκεφτείς οτι ο παραλληλισμός σα να παραήταν heavy-handed και δεν το περίμενες από τον Whedon τέτοιο πράγμα, το παραμύθι γυρνάει ανάποδα και γίνεται παραμορφωμένη παραβολή.


Ενός ζευγαριού που έχει δει το αληθινό πρόσωπο της ανθρωπότητας και προσπαθεί να της καταστρέψει τη μάσκα-- εξ ου και τα βίαια κοψίματα του Alpha σε οτι αντιλαμβάνεται ως πλαστό; Δε θα επιχειρήσω να ερμηνεύσω αυτούς τους χαρακτήρες πριν μάθουμε ακριβώς ποιοι είναι (αυτό που έφυγε στο τέλος με τον Alpha σίγουρα δεν ήταν η Caroline-- ή ήταν;) και ποια ακριβώς είναι τα κίνητρά τους, αλλά απλά μπορείς να δει 2-3 παράλληλους Whedon-ικούς σχολιασμούς, πάνω στην ηθική, την ταυτότητα και τη μνήμη να έρχονται και να δένουν με το επόμενο επεισόδιο.

Απλά χαίρομαι που μία στο τόσο κάποιος άνθρωπος έρχεται και έχει τα κότσια να βγάλει στον αέρα μια σειρά που κατευθύνται στο φινάλε της και τα κύρια ερωτήματα δεν περιστρέφονται γύρω από κανενός είδους shipping, φτηνές ανατροπές και ανακοινωμένους θανάτους. Σε βάζει λίγο και σε σκέψεις όλη αυτή η διαδικασία, γύρω από το τι είδους κουλτούρα έχουμε αναθρέψει όταν ανακηρύσσει μια τέτοια σειρά νεκρή χωρίς να μπορέσει να δείξει υπομονή 5 ωρών. Anyway, ευρύτερο θέμα αυτό, πάμε μερικά σχόλια και απορίες για τη συνέχεια, για να πάω κι εγώ να ξεραθώ:

1. To sub-plot της mini-Susan το βρήκα πολύ ενδιαφέρον, και όχι μόνο επειδή προσέφερε τον παράλληλο -ανατρεπτικό- σχολιασμό της κυρίως πλοκής. Η ιδέα του μελλοντικού εαυτού ως γιατριάς των συγκεκριμένων προβλημάτων της μικρής είναι εξαιρετική και to-the-point. Κι αν κάθε ένας από εμάς μπορεί στην πραγματικότητα να επικοινωνήσει μόνο με τον ίδιο του τον εαυτό; Πίσω από την απέραντη μοναξιά μιας πιθανής τέτοιας αλήθειας, κρύβεται στην πραγματικότητα μια ιδιαίτερα απελευθερωτική οπτική της κοινωνίας. Θα ήθελα πάρα πολύ να δω αυτή την ιδέα να εξερευνάται πραγματικά μέσω αυτού του χαρακτήρα, στην -πολύ- υποθετική περίπτωση που η σειρά θα επιστρέψει για 2η σεζόν.

2. Από το παραπάνω b-story: “Everyone wants to be righteous when they can afford it.” Ο Τοpher, καμιά φορά, διδάσκει.

3. Ώρα για χοντρή σπέκουλα τώρα. Αν αυτή που απελευθέρωσε στο τέλος ο Alpha πράγματι δεν ήταν η Caroline, τότε μπορούμε να υποθέσουμε οτι στις σκηνές του που είχαμε δει νωρίτερα μες στη σεζόν απλά κατέστρεφε οτιδήποτε υπήρχε στον έξω κόσμο που οδηγεί ή έχει σχέση με την Caroline;

4. Η σκηνή όπου ο Enver Gjokaj έπαιζε σαν τον πνεύμα του Reed Diamond ήταν σε ίσα μέρη creepy και συνταρακτική. Τι απίστευτος;!

5. Whiskey; Whiskey;! Φαντάζομαι όποιος το είχε παίξει το στοιχηματάκι για την Claire Saunders ως doll, μπορεί να περνάει από το ταμείο για είσπραξη, σιγά-σιγά.

6. Αλλά δεν τελειώνει εκεί η υπόθεση, νομίζω. Μπορεί να είναι τραβηγμένη θεωρία, αλλά νομίζω πως το προηγούμενο επεισόδιο (με το συγκεκριμένο του κεντρικό premise) δεν τοποθετήθηκε εκεί που τοποθετήθηκε χωρίς λόγο. Διότι πολύ απλά, δε νομίζω πως ο Alpha θα άφηνε -ή άφησε- άλλη doll ζωντανή εκτός από την Echo (For Reasons Unknown).

7. Σκηνή μάχης Boyd/Paul; Hello, amazing! Στις σειρές του Whedon συνηθίζουμε να βλέπουμε τουλάχιστον μία νεαρά στην οποιαδήποτε δεδομένη μάχη, αλλά αυτή εδώ είχε έντονη γεύση της μάχης Spike/Angel στην 5η σεζόν του Angel.

8. Aυτό το κομματάκι με τον χαρακτήρα "α" και το όνομα του Alpha δεν είμαι σίγουρος οτι το κατάλαβα απολύτως. Είχε αρχίσει η Alpha να έχει συναίσθηση της 'άδειας' περσόνας του, όπως τώρα η Echo;

Aυτά έχω! Δε βλέπω την ώρα για το -τυπικό- φινάλε της σεζόν, το οποίο ως τυπικά Whedonesque θα μας βάλει μετά στη διαδικασία υποχρεωτικής δεύτερης ανάγνωσης-- όχι οτι ήθελα κι ενθάρρυνση, δηλαδή.

.