Community: Modern Warfare

Αν αυτό δεν ήταν top-10 επεισόδιο χρονιάς, δεν ξέρω τι είναι.

Το παν είναι το commitment. Όποτε σειρές δοκιμάζουν να κάνουν Very Special Episodes πετυχαίνουν αν έχουν πλήρη ταύτιση και πίστη σε αυτό που επιχειρούν. Πρέπει να βουτήξεις μέσα στο νέο σύμπαν που δημιουργήσεις, να ζήσεις σε αυτό, ό,τι δημιουργήσεις να στέκει ως ανεξάρτητο κομμάτι fiction, αλλά ταυτόχρονα να λειτουργεί και μέσα στο σύμπαν της σειράς σου. Μπορείς να το κάνεις αυτό; Ελάχιστοι τα έχουν καταφέρει, το Community εδώ δημιουργεί ένα παράδειγμα για να διδάσκεται και να φυλάσσεται.

Σαν εγχείρημα δε διαφέρει και τρελά από το Goodfellas homage της περασμένης βδομάδας, κάτι σε αυτή τη λογική ήταν πάλι. Όμως ήταν, πώς να το πω, πιο αστείο. Και πιο γαμάτο. Και πιο ΓΑΜΗΜΕΝΑ ΤΕΛΕΙΟ.

Καταρχάς πιάνει και κάνει action homage, ΟΚ; Όχι spoof, το spoof είναι αυτό το εύκολο άψυχο χιούμορ ανθρώπων που δεν αγαπάνε, απλά δράττονται μιας ευκαιρίας να κάνουνε καφρίλα δικέ μου ξερωγώ. Κάνουνε homage. Σε κάθε είδους περιπέτεια που μπορεί να έχουν αγαπήσει, και που να έχει καθορίσει το genre. Και φέρνουν να το σκηνοθετήσει ο Justin Lin, που έχει γυρίσει δύο Fast & Furious αλλά κάπου βαθιά μέσα του κι ο ίδιος το ξέρει, για αυτό το επεισόδιο Community θα τον θυμόμαστε όταν πεθάνει.

Ο τύπος στήνει ένα 20λεπτο sitcom το οποίο έχει το ύφος, το look, το ρυθμό, την όλη αίσθηση μιας μελλοντολογικής survivalist sci-fi περιπέτειας για πολύ-πολύ γερά νεύρα. Και οι συγγραφείς κεντάνε για αυτόν μια σεναριάρα που είναι να τη μελετάς μέχρι να γεράσεις και να τα έχεις πια χάσει και να μη θυμάσαι αν ο Neo ήταν στο Matrix ή στο Warriors.

Και εκεί είναι η ιδιοφυία του επεισοδίου τώρα, εδώ είναι το τρικ. Στήνεις ένα 20λεπτο Family Guy με ασύνδετα χιουμοριστικά gags/οπλοπολυβόλο pop αναφορών; Όχι, αν είσαι τεράστιος μάγκας συνθέτεις μια ιστορία που λειτουργεί σε πολλαπλά επίπεδα, και εκείνο των συγκεκριμένων αναφορών, αλλά και εκείνο που κάνει το κάθε gag (αν και όλα τους συγκεκριμένοι διάλογοι ή σκηνές από συγκεκριμένες ταινίες) να μοιάζουν γενικό guideline για το πώς είναι να στήνεις μια τέτοια ιστορία.

Ναι, το περπάτημα του Abed στους τοίχους ήταν Matrix. Η είσοδος του Chang ήταν Hard Boiled. Το 1 Hour Later (!) ήταν 28 Days Later. Κτλ κτλ. Υπήρχαν διάλογοι από τον Terminator. Από το Warriors. Από το Escape from New York. Κτλ κτλ. Αλλά, 28, 38, 188 χρόνια από τώρα, όταν δε θα θυμόμαστε τίποτα απολύτως από όλα αυτά, και κάποιος βρει ένα blu-ray του Community και το βάλει να παίξει σε ό,τι σύστημα προωθεί ως τότε η Apple ως hot shit, αν δεν αναγνωρίσει τον Neo και τον Snake Plissken και την τεχνοτροπία του John Woo ή των ασιατικών τρομοπεριπετειών τύπου Battle Royale, θα μουρμουρίσει τουλάχιστον κάπου ανάμεσα στα γέλια μέχρι δακρύων του ότι, "χαχα, ώστε έτσι έμοιαζαν οι περιπέτειες στον 21ο αιώνα."

Οι άνθρωποι έφτιαξαν αυτό που πρέπει να διδάσκεται ως ιδανικό homage, τελεία και παύλα. Και on a sidenote, αν κάποιος κάπου κάποτε βρει μια πλήρη λίστα αναφορών για αυτό το pop culture monster επεισόδιο, θα το εκτιμούσα να το μοιραζόταν μαζί μας.

Μερικά άλλα σχόλια:
->Glee club! "Γράψτε κανά πρωτότυπο κομμάτι!" Και ακόμα καλύτερο αστείο, η προφανής χρήση του 'Hit Me with Your Best Shot'. Dead on μιλάμε.
->Το tension των Jeff & Britta. Μου αρέσει που η σειρά τους άφησε στην ησυχία τους να γίνουν απλά φιλαράκια χωρίς να μας τα ζαλίζει κάθε τρεις και λίγο, και τώρα απλά τους βάζει να το κάνουν, στα ψυχρά, χωρίς αισθήματα και ρομαντικά φεγγάρια, και τραγούδια των U2 μπροστά σε βροχερά παράθυρα. Έτσι, να φύγει από τη μέση. Κι ό,τι προκύψει.
->Το man-thong του Pierce ήταν ένα από τα τελευταία πράγματα που χρειαζόμουν να μάθω στη ζωή μου.
->Το tag στο τέλος είναι όπως πάντα σπουδαίο και ξεκαρδιστικό, αλλά ταυτόχρονα (όπως και όλη αυτή η bromantic φιλία των Abed και Troy) και εντελώς true.
->Σε μια γενικότερη παρατήρηση, τα μεγάλα pop culture referencey επεισόδια ως τώρα στηρίζονταν στην οπτική του Abed (Batman, Goodfellas). Εδώ ήταν η πρώτη φορά που η παράνοια αγκάλιασε όλο το σύμπαν της σειράς, και το αγκάλιασε όσο δεν πήγαινε άλλο. Αναρωτιέμαι αν υπάρχει τρόπος οι συγγραφείς να συνεχίσουν να ξεπερνούν σε σουρεαλισμό τον εαυτό τους και από την επόμενη σεζόν, ή αν το βλέπουν απλώς ως τον δικό τους τρόπο να χτίσουν προς μια εσω-sitcom-ική κορύφωση ενόψει season finale, και από του χρόνου να επιστρέψουν στα επεισόδια που πχ ο Pierce προσπαθεί να περαστεί ως καμπόσος στο υπόλοιπο club.
->Αλλά κάτι μου λέει πως δεν υπάρχει γυρισμός.
->Good.

.