(Mini-series 3 επεισοδίων, κάνω ένα γενικό spoiler-free post τώρα με τα βασικά, και θα επιστρέψω με μια retrospective ματιά μετά την προβολή του 3ου μέρους.)
O Steven Moffat αφήνει για λίγο στην άκρη τον Doctor Who- ή μήπως όχι; Το σύγχρονο re-imagining του Sherlock Holmes που έστησε μαζί με τον Mark Gatiss (επίσης συγγραφέας στο Who) φέρει περήφανα τα ίχνη του ταξιδιώτη δόκτορα, και καλά κάνει.
Σε αυτή τη μοντέρνα εκδοχή, ο Sherlock ζει στο Λονδίνο του σήμερα (ωραίο νέο- είμαι sucker για οτιδήποτε έχει τόσο πολύ Λονδίνο όσο το Sherlock) και βοηθάει την αστυνομία εκτός βιβλίου, όταν δηλαδή ο επιθεωρητής διαπιστώσει πως έχει πετύχει αδιέξοδο. Σκεφτείτε επιθεωρητή Ο'Χάρα με Μίκυ Μάους, και όχι, δεν έχω ιδέα από ποιο κομμάτι του ασυνείδητού μου ξεπετάχτηκε στην επιφάνεια αυτή η αναφορά.
Είναι πολύ ιδιόρρυθμος, και θυμίζει πάρα πολύ τον Doctor του Matt Smith, σε γράψιμο αλλά και σε παίξιμο. O Benedict Cumberbatch μου είναι άγνωστος, αλλά λίρα εκατό στο ρόλο. Αναδεικνύει κάθε τι περίεργο και έξω-από-αυτό-τον-κόσμο που έχει πάνω του ο μοναχικός και περίεργος Sherlock, αλλά με τρόπο που τον κάνει συναρπαστικό και όχι ενοχλητικό ή μυστήριο. Βασικά δε μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω του, η περσόνα του είναι καθηλωτική.
Ο Martin Freeman στο ρόλο του Watson είναι ο άντρας companion που δε μας έχει δώσει ποτέ ο μοντέρνος Who (μέχρι τον Rory τουλάχιστον) και παίζει έξοχα το ρόλο του κοινού- μαθαίνει για λογαριασμό μας, ρωτάει για λογαριασμό μας, εντυπωσιάζεται για λογαριασμό μας. Και το κάνει όντας και ο ίδιος ενδιαφέρουσα περσόνα και όχι ένα απλό άβαταρ για τον θεατή. Σκεφτείτε τον House σε μια λιγότερο ξερολίστικη εκδοχή και είστε αρκετά κοντά.
Μαζί ερευνούν μια περίεργη σειρά αυτοκτονιών-αλλά-όχι-ακριβώς, και η όλη διαδικασία είναι απλά φοβερή. Η συλλογιστική μέθοδος του Sherlock απεικονίζεται με φοβερό τρόπο από τον σκηνοθέτη Paul McGuigan (που τον αγαπώ από τότε που μας έδωσε το σφόδρα υποτιμημένο Gangster Number 1, συγχωρώντας του και ό,τι πατάτες έκανε έκτοτε), οι διάλογοι σφύζουν από ζωή και χιούμορ, και το ίδιο το μυστήριο καταλήγει σε μια πολύ ενδιαφέρουσα battle of wits.
Το όλο πακέτο είναι δροσιστικό, διασκεδαστικό και συναρπαστικό, ό,τι θα ήθελες από ένα καλοκαιρινό show (για να μην πιάσω την αντίστοιχη περσινή ταινία της οποίας αυτό εδώ το δημιούργημα του Moffat είναι φυσικά ασύγκριτα καλύτερο). Και με μια χαριτωμένη ανατροπή στο τέλος που δίνει επιπλέον ενδιαφέρον στη συνέχεια και σε αυτό που νομίζαμε ότι θα βλέπαμε παρακάτω.
Προτείνεται ανεπιφύλακτα.
.
"Σκεφτείτε τον House σε μια λιγότερο ξερολίστικη εκδοχή και είστε αρκετά κοντά."
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε μπέρδεψε η αναπηρία και έγραψες House όταν θα έπρεπε να γράψεις Wilson γιατί οι House και Wilson είναι βασισμένοι στους Holmes και Watson κοκ; Ή είχες κάποιο άλλο σκεπτικό;
Πολύ μου άρεσε το πρώτο επεισόδιο και είναι ενδιαφέρουσα ακόμη μια φορά η προσπάθεια του Moffat να φέρει κλασσικούς ήρωες στην σύγχρονη εποχή σε αντίθεση πχ με τον κινηματογραφικό Holmes στον οποίο έγινε το αντίθετο. Αυτό που βρήκα επίσης πολύ ενδιαφέρον είναι πως και εδώ, ο Watson είναι βετεράνος του Αφγανιστάν! Ακόμα δεν ξέμπλεξαν οι Άγγλοι με δαύτο!
Ναι, η ψυχοσωματική αναπηρία με οδήγησε στο συγκεκριμένο σχόλιο, μάλλον συνδυασμός των δύο θα έπρεπε να πω.
ΑπάντησηΔιαγραφήAnyway, συμφωνώ για το πώς ο Moffat φέρνει κλασικούς ήρωες στη σύγχρονη εποχή με το σωστό τρόπο, αντί απλώς να προβάλει βλακωδώς τα 00s και τα 10s πάνω στα παλιά settings τους, όπως κάνουν οι περισσότεροι. Σωστότατος.
Αυτός ΝΑΙ, είναι Sherlock Holmes. Όχι σαν το έκτρωμα του Richie. Τα συγχαρητήριά μου στον κύριο Moffat, μακάρι να αναλάμβανε αυτός το κινηματογραφικό franchise του Holmes.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πλάκα είναι πως μου άρεσε και του Richie και απλώς τόνιζα την διαφορά! Oh,well...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως για πρώτο επεισόδιο είχαμε Mycroft και στο τέλος το άκουσμα του ονόματος Moriarty. Άραγε ποιον άλλον γνωστό χαρακτήρα θα δούμε; Τέλος δεν λατρέψατε την βοηθό του Mycroft;
Man, πραγματικα, πως διέφυγε αυτή η ιδέα τόσα χρόνια για να πέσει τελικά στα χέρια του πιο κατάλληλου ανθρώπου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυ καλη η τοποθέτηση του Sherlock στο σήμερα, χωρίς να γινεται ενα απλο 'Sherlock 2010' port, καταπληκτικό και πολυ engaging το σεναριο του πρωτου μέρους και, πόσο απίστευτο ήταν το οτι, ενω δεν έχαναν ευκαιρια να μας δείξουν το συγχρονο Λονδινο και τα gadgets της εποχής μας, σε όλο το επεισόδιο είχες την εντύπωση οτι βρίσκεσαι στη Βικτωριανή Αγγλία? Λίγο τα χρώματα και λίγο το πόσο δυνατός είναι στο μυαλό μας ο χαρακτήρας του Σερλοκ Χολμς.
Η μήπως μόνο εγώ το ένιωσα?
Όχι, όχι, σίγουρα δεν ήσουν ο μόνος που ένιωσε έτσι.
ΑπάντησηΔιαγραφή@Hellboy: ο Richie έκανε James Bond στην βικτωριανή Αγγλία... πουθενά δεν υπήρχε η ευφυΐα του Holmes η οποία θα έπρεπε να είναι στο επίκεντρο κι όλας!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Green Onion
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Richie έκανε Action Hero Holmes στην steampunk βικτωριανή Αγγλία. Καθόλου γυναικάς, χωρίς έλεγχο των καταχρήσεων του, καταθλιπτικός και αυτοκαταστροφικός σε αντίθεση με τον Bond, το μέτρο σύγκρισής σου. Συμφωνώ πως δεν ήταν στο επίκεντρο η ευφυΐα του αλλά διαφωνώ πως δεν την παρουσίαζε κιόλας.
Γενικά θα μπορούσε να είναι καλύτερη ταινία και μπορούμε να πούμε άνετα πως ο Moffat τα καταφέρνει άνετα καλύτερα στην σύγκριση αλλά την βρίσκω καλή ταινία γενικά και μου θύμισε έντονα την παλιά "The Private Life of Sherlock Holmes"!
Δίκιο έχεις... αλλά ο βασικός λόγος που το ονομάζω "Bond στη Βικτωριανή Αγγλία" είναι οτι κατά βάση ήταν action movie - όπως λες κι εσύ - αν δεν είχε τον τίτλο Sherlock Holmes όμως πιθανόν να την εκτιμούσα περισσότερο... τώρα κάπως απογοητεύτηκα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιας και οι περισσότεροι είστε Dr. Who fans: πως ακριβώς βλέπουμε αυτή τη σειρά; να την πιάσω απ' τα επεισόδια του 2005 (http://www.imdb.com/title/tt0436992/); Κατά τα άλλα (πέραν του Coupling) τι άλλο του Moffat είναι essential; thank you!
Για Doctor Who ναι, πάρε όλο το καινούριο. Έχω ενστάσεις για τον Davies, αλλά η σειρά σαν σύνολο είναι φοβερή και, μη λέμε ό,τι θέλουμε, ο Davies με έκανε να αγαπήσω τον Doctor Who. (Απλά ο Moffat έκανε ακόμα καλύτερα πράγματα με αυτόν.)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό Moffat να δεις και Jekyll. Πολύ ενδιαφέρον mini-series με σύγχρονη εκδοχή των Jekyll & Hyde. Ειδικά τα μεσαία επεισόδια είναι φανταστικά.
Thanks! Άντε να τελειώνω με το Twin Peaks σιγά-σιγά γιατί έχω δουλίτσα μου φαίνεται :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέπω και το Jekyll αυτές τις μέρες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠλάκα πλάκα, προσπαθεί ο Moffat να φτιάξει σύγχρονη LoEG?
Καλούτσικο, αλλά όχι τπτ το ιδαίτερο σεναριακά μέχρι τώρα. Εκτός κι αν έχει καμμιά τρομερή ανατροπή στο τέλος.
Καλός ο Nesbitt, αλλά η Ryan και ειδικά η Bellman δεν παλεύονται.
Επίσης αγνοούσα τελείως ότι είχε γίνει adaptation του Coupling στην Ελλάδα. Είδα ελληνικούς τίτλους στο imdb του Moffat και ψαχνόμουν.
Είχαν πάρει αυτούσια τα σενάρια ή πήραν απλά το κονσεπτ?
Καλό αυτό με την LoEG! Γαμώ θα είναι να το κάνει α λα Avengers, αλλά στο BBC :p
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Coupling ναι, και το ελληνικό όπως και το αμερικάνικο είχαν πάρει αυτούσιο το σενάριο των πρώτων επεισοδίων, αλλά με κομμένα κάποια καίρια σημεία του, εξ ου και τα punch-lines δεν λειτουργούσαν.
Τι LoEG δεν σκεφτήκατε το απόλυτο team-up House and Holmes :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκεί θα πέσει το ξύλο της αρκούδας. Με κακό τον Stephen Fry.
Όχι ρε, ο Fry θα παίζει τον ψυχίατρο που παίζει καμία φορά στο Bones και αυτοί οι δυο θα πάνε κάτω από την εποπτεία του!
ΑπάντησηΔιαγραφή