Louie: Night Out

Πώς ήταν το season finale του Louie;

Υπέροχο.

Ο Louis C.K. περνάει πολύ από το χρόνο στη σειρά του, ένα εντυπωσιακό one-man κωμικό show, σαρκάζοντας τον εαυτό του και τους γύρω του, βρίσκοντας φιλοσοφίες ζωής στις μικρότερες και πιο πεζές λεπτομέρειες της καθημερινότητάς του. Είναι λοιπόν απόλυτα συνεπές, όσο και δίκαιο, που για το φινάλε αυτής της πρώτης (θα υπάρξει και δεύτερη) σεζόν, επιλέγει να πει μια ιστορία που βάζει για λίγο στην άκρη τον κυνισμό, τη μιζέρια, την ματαιότητα. Και γιορτάζει τον ίδιο τον Louie (και όλα όσα πρεσβεύει) για αυτό που είναι.

Στο επεισόδιο που προηγήθηκε του season finale, το ξεκαρδιστικό 'Gym', o Louie μας υπενθυμίζει ποιος ακριβώς είναι, λοιπόν. Ξεκαρδιστικά, πάντα. Το όνειρο με την anchorwoman με είχε να φωνάζω από τα γέλια- random αλλά τόσο μα τόσο ακριβές! Και ό,τι ακολούθησε ήταν αστείο όσο και πιστό σε αυτό που έχουμε ως τώρα γνωρίσει ως περσόνα του Louie. Αυνανισμός, sex dreams, και τα παιδιά του. Και όχι, δεν είναι weird που αυτά μπαίνουν στην ίδια φράση.

(Το επεισόδιο είχε επίσης κι ένα follow-up πέρασμα από τον Ricky Gervais που ήταν πάλι επικό. Το πόσο αβίαστα αστείος είναι αυτός ο άνθρωπος σχεδόν με αγωχώνει.)

Αυτές τις αξίες γιορτάζει το φινάλε. Ο Louie πείθεται με τα χίλια ζόρια να βγει έξω να ζήσει, να μην κάθεται απλά περιμένοντας πότε θα πεθάνει, όπως του είπε η κλαψιάρα babysitter. (Σκληρή ατάκα αυτή για έναν πατέρα που μεγαλώνει δύο παιδιά, but hey, η τύπισσα φαινόταν βλαμμένη έτσι κι αλλιώς.) Ο Louie όντως βγαίνει, και καταλήγει σε ένα κλαμπάκι όπου δε μπορείς καν να ακούσεις τις σκέψεις σου, να προσπαθέσει να συνυπάρξει με ανθρώπους που κινούνται σε τόσο διαφορετικούς ρυθμούς και μήκη κύματος από τον ίδιο, που το όλο θέαμα καταλήγει ξεκαρδιστικά άβολο.

(Αντιθέτως, η σκηνή που την πέφτει στην single mom φίλη του ήταν φανταστική. Γιατί ήταν ειλικρινές φέρσιμο από μέρους του, απέναντι σε έναν άνθρωπο με τον οποίο ξεκάθαρα έχει αναπτύξει μια καλή επικοινωνία. Εξ ου και μετά την απόρριψη, οι δυο τους συνεχίζουν απλώς με sex jokes, και τίποτα απολύτως δεν είναι άβολο.)

Ο Louie τελικά θα φάει ήττα -προφανώς- αλλά δε τον νοιάζει. Γιατί στο δρόμο βρίσκει το μαγαζί που δουλεύει ως stand-up κωμικός, κι εκεί μέσα είναι ξανά ο εαυτός του. Όταν γυρνάει σπίτι και λέει πως πέρασε καλά, το εννοεί. Έκανε αυτό που αγαπάει. Η βραδιά θα κλείσει λίγο αργότερα, όταν τρώει πρωινό με τα δύο κορίτσια του λίγο πριν σκάσει η ανατολή του ήλιου. Από τα χρώματα του ουρανού μέχρι το τραγούδι που κλείνει το επεισόδιο, το πλάνο αυτό είναι υπέροχο- μελαγχολικό και ευδιάθετο την ίδια στιγμή.

Η κατακλείδα του είναι σαφής. Επί μία σεζόν μας έκανε να γελάμε με το χάλι μας, και να βρίσκουμε την κωμωδία στο αναπόφευκτο. Τελικά όμως, όσο και να το φιλοσοφήσουμε το θέμα, πάντα θα γυρνάμε εκεί που αισθανόμαστε ασφαλείς. Φτάνει που υπάρχει αυτό το μέρος.

.