ένα review για το foosball επεισόδιο του Community

Ήταν γαμάτο.

Συγκεκριμένα, μου άρεσε ο τρόπος που ουσιαστικά χώρισε την αφήγηση σε δύο παράλληλα narratives, το ένα με κέντρο την Shirley και το άλλο την Annie, τα οποία άφηναν να φανεί το σκοτάδι που κρύβεται πίσω από τους δύο θεωρητικά πιο ηλιόλουστους χαρακτήρες της σειράς. My kind of show!

Της Annie ήταν γενικά το πιο απολαυστικό, γιατί δε γίνεται να βάλεις τους 3 πιο γαμάτους χαρακτήρες της σειράς μαζί και να μην ψοφήσεις. (Ιδιοφυής κίνηση, by the way.) Όσο πιο πολύ άφηνε η Annie τον Abed να χαθεί μέσα στο vigilante παραλήρημά του, τόσο πιο αστείο γινόταν. Εξάλλου, ο ίδιος ο Christian Bale το λέει: “Abed is Batman now.”

(“It's official.”)

Ο Troy είναι θύμα σε όλο αυτό, γιατί παρασύρεται, αλλά η αποκάλυψη εδώ είναι πόσο πολύ ικανή είναι η Annie να καλύπτει το ένα ψέμα με ένα άλλο, μεγαλύτερο ψέμα. Ο Troy είναι, επίσης, ξεκαρδιστικός για άλλη μια φορά. Ο χορός του λίγο πριν αντικρύσει την σοκαρισμένη Annie είναι να χτυπιέσαι, όπως και οι αντιδράσεις του, από την απορία, στο σοκ, στην αποδοχή, στην παραίτηση.

~-~

ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΤΑΚΑ Ι:

-ANIMAL HOSPITAL?!

-The animals are the patients.

-...that makes sense.

~-~

Την ίδια ώρα η Shirley μας άφηνε για μια ακόμα (σπάνια) φορά να δούμε τι κρύβεται πίσω από το προσωπείς της καλής χριστιανής. Εδώ ταξιδεύουμε πολλά χρόνια πίσω, και στο πώς μέσω του foosball (RANDOM.) ουσιαστικά ασκούσε bullying πάνω στους αδύναμους. Ένας εκ των οποίων έτυχε να είναι ο Jeff, σε μια διασκεδαστική σεναριακή εξέλιξη όπου η σειρά κλείνει κάπως το μάτι στον εαυτό της σχετικά με την υπηρέτηση ενός εκ των πιο σταθερών TV κλισέ, των χαρακτήρων που τελικάααα κάααπως γνωρίζονταν.

(Θα ρωτούσε κανείς τι είναι αυτό που κάνει το συγκεκριμένο κλισέ του Community ένα self-aware αστείο αντί για, απλώς, ένα κλισέ. Θα απαντούσα πως μια δραματουργική εξέλιξη που παρουσιάζεται μέσα από α) ένα παιχνίδι foosball, β) δυο σκηνές anime και γ) ΕΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ FOOSBALL, δεν μπορεί παρά να είναι σαχλό. Ταυτόχρονα, δυο σκηνικά πιο δίπλα, η Annie και ο Troy σχολιάζουν ακριβώς την γνώση του Abed γύρω από τα συνηθισμένα TV tropes, προκειμένου να αποφύγουν ένα - την ίδια στιγμή που στην παράλληλη ιστορία διαδραματίζεται ένα άλλο. Brilliant.)

To ότι λοιπόν όλη αυτή η κατάθεση ψυχής τόσο της Shirley όσο και του Jeff γίνεται μέσα από ένα εκπαιδευτικό session για foosball (again, RANDOM.) είναι τουλάχιστον σπουδαίο. Με την έχω-ψοφήσει-στα-γέλια-και-ΘΕΕ-ΜΟΥ-ο-Γερμανός-κουβαλούσε-μια-μπάλα-απλώς-για-να-την-κλωτσήσει! έννοια. Το ότι ο Ruxin, ο πιο απολαυστικά μισητός χαρακτήρας του League, είναι ο Κακός Γερμανός εδώ, κάνει ακόμα πιο υστερικά αστείο ένα b-story που κορυφώνεται με δυο μικρές anime σκηνές. Οι οποίες αν και random επί του random, μοιάζουν περίεργα φυσιολογικές. Στιγμές πριν οι δυο ήρωες γίνουν δισδιάστατοι, ένιωθες την ένταση να σχηματίζεται σα να έβλεπες ένα τέτοιο κινούμενο σχέδιο.

(Θυμάμαι ακόμα την φανταστική προσπάθεια τέτοιων anime να δώσουν αίσθηση επικής και αγωνιώδους κίνησης ακόμα κι όταν πρακτικά όλοι οι χαρακτήρες είναι ακίνητοι.)

~-~

ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΤΑΚΑ ΙΙ:

“Foosball is like the soccer of ping pong!”

~-~

Απλά φανταστικό επεισόδιο.

.