Pilot: Lone Star

Είναι -με χαώδη διαφορά- ο καλύτερος πιλότος της φετινής τηλεοπτικής σεζόν. Και φυσικά ανήκει στην πρώτη σειρά που θα κοπεί.

Ένας απατεώνας κατηγορίας Sawyer-του-Lost ζει διπλή ζωή, προσπαθώντας να βρει το δρόμο του προς τα έσω μιας μεγάλης οικογενειακής Τεξανής επιχείρησης. Αυτό μπορεί να ακούγεται σαν κάτι που έχουμε ξαναδεί (όχι πάντως αρκετά συχνά ώστε να κουράζει ως κεντρική ιδέα), αλλά η μαγεία είναι στην εκτέλεση.

Κοινώς, εδώ το point δεν είναι το σαπούνι. Δεν είναι το "ένας άντρας, δύο γυναίκες". Η σειρά θέτει έντεχνα ένα ερώτημα εξαιρετικά επίκαιρο στην εποχή των social media και της εικονικής περσόνας: Πού και πώς ακριβώς διαχωρίζεται το ψέμα της διπλής ταυτότητας με την συναισθηματική της αλήθεια;

Η εσωτερική και διαπροσωπική (με τον πιεστικό πατέρα του) πάλη του Robert δε σταματάει σε κανένα απολύτως σημείο αυτών των 40 λεπτών να είναι απολύτως καθηλωτική, ακόμα και δίχως να υπάρχει κάποιο γεγονός ιδιαιτέρως κραυγαλέο. Κι αυτό συμβαίνει επειδή αυτό το εξαιρετικό character study, που στηρίζεται στην συναρπαστικά αβέβαιη ερμηνεία του χαρισματικού James Wolk, χτίζεται πάνω σε μικρές σιωπηλές στιγμές:

Στις μικρολεπτομέρειες της διπλής καθημερινότητας του Robert, στο πώς πακετάρει τα διαφορετικά κινητά του, τα πορτοφόλια του. Στο μπρελόκ-μαϊμού. Σε μια άυπνη βραδιά γεμάτη ενοχές. Στην υπέροχη σκηνή στο ψιλικατζίδικο με τον αγροίκο πατέρα του πιτσιρικά ταμία.

Στην θεωρία, θα είχε νόημα ένα ερώτημα της λογικής του κατά πόσον αυτή η σειρά κρύβει μέσα στο concept της μακρά ζωή. Για πόσο μπορείς να τραβήξεις αυτό το διπλό παιχνίδι πριν γίνει γελοίο ή πριν αναγκαστείς να συνθλίψεις την κεντρική σου ιδέα μεταμορφώνοντας την σειρά σε κάτι άλλο; (Ενδεχομένως με τον Robert να διαλέγει την ζωή με τον έγγαμο βίο και να τρέχει κανονικά την οικογενειακή επιχείρηση. Αλλά είπαμε- άλλη σειρά, εντελώς.)

Όμως πρακτικά αυτό το ερώτημα δε θα χρειαστεί ποτέ να τεθεί. Τα νούμερα του Lone Star ήταν αποκαρδιωτικά, κι έτσι θα καταλήξουμε μάλλον με ένα έξοχο mini-series στα χέρια μας, το οποίο για να είμαι ειλικρινής δε με χαλάει καθόλου. Διότι ως προς την οικονομία των πραγμάτων, θα έχουμε μια ιστορία δίχως κοιλιές ή επαναλήψεις. Που ρωτάει, κρίνοντας από αυτό τον πιλότο, ορισμένα βασικά ερωτήματα πάνω στο τι είναι αυτό ακριβώς που καθορίζει την προσωπικότητά μας, το ποιοί είμαστε, το τι αισθανόμαστε. Για την αφοσίωση, για τις δεύτερες ευκαιρίες, για τον έρωτα.

Το πώς θα επιλέξει να τα εξερευνήσει αυτά η σειρά, θα είμαστε εδώ για να το διαπιστώσουμε. Και στην -σύντομη, λογικά- πορεία θα μπορούμε να πούμε περισσότερα, για το θαυμάσιο καστ, για τις θαυμάσιες μουσικές επιλογές (Mumford & Sons και τα μυαλά στο μπλέντερ), και για τη θαυμάσια σκιαγράφηση του πρωταγωνιστικού χαρακτήρα. Όπως όμως κι αν εξελιχθούν τα πράγματα, ένα είναι το σίγουρο, όπως έγραψα και στην κορυφή του ποστ:

Το Lone Star είναι δίχως αμφιβολία, η καλύτερη νέα τηλεοπτική σειρά.


.

10 σχόλια:

  1. Και θέλω απλά να προσθέσω και μια πρόταση θαυμασμού για το FOX. Ξέρω, διαχρονικά αχώνευτο δίκτυο, αλλά το γεγονός παραμένει: Για μια ακόμα σερί σεζόν, είναι εκείνο το κανάλι που παίρνει μεγάλα δημιουργικά ρίσκα και δίνει την ευκαιρία σε ταλαντούχους δημιουργούς να επιστρέψουν στην τηλεόραση. Αυτό προφανώς και δε γίνεται πάντα με τις καλύτερες συνθήκες, αλλά όταν οι καλύτερες εναλλακτικές σε οποιοδήποτε άλλο δίκτυο εξαντλούνται σε συμπαθητικά ριμέικ σειρών εικοσαετίας, το καπέλο σου πρέπει να το βγάλεις στο FOX.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμφώνω πάνω κάτω σε ότι λες, την σειρά την είχα σταμπάρει απ όταν είχε βγει το τρέιλερ κ ο πίλοτος απλά ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Ο δημιούργος είχε πει σε αρκετές συνεντεύξεις πόσο φαν του Μad Men κ του Breaking Bad είναι κ πως με το Lone Star ήθελε να κάνει κάτι που να μοιάζει με cable drama στη network τηλεόραση. Δυστηχώς η απαντήση για το αν θα έπιανε κατί τέτοιο ήταν ένα τεράστιο όχι.

    +1 κ για το FOX όσο κ αν το μίσουμε για το τσεκούρωμα αμέτρητων σειρών παραμένει το μόνο δίκτυο που παίρνει ρίσκα. Ακόμα κ σε κάποια hits τους όπως το Glee ή το Prison Break π δν τα λες κ υπερλαμπρες στιγμές της τηλεόρασης δν μπορεί να μην αναγνωρίσεις ότι ήταν επιλογές outside the box την στιγμή που οι υπόλοιποι είναι στον αυτόματο πιλότο με procedurals, ιατρικά δράματα, σαπουνόπερες κ σιτκομς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πάντα με εντυπωσίαζε τό πόσο συμφωνώ με τον Dark Tyler, σε ότι αφορά τις αμερικάνικες σειρές τουλάχιστον. Ανακαλύπτοντας τυχαία το blog (και μάλιστα σχετικά πρόσφατα -ντροπή μου-), πρόσεξα πόσο to the point είναι οι αναλύσεις του. Τον συμπάθησα ακόμη περισσότερο, όταν είδα ότι μοιραζόμαστε μια κοινή guilty pleasure (λέγε με Grey's Anatomy). Σε αυτή την περίπτωση όμως...

    Βαρέθηκα φριχτά! Η σειρά πραγματεύεται ένα ενδιαφέρον θέμα που, αν αποφύγει τις σαπουνοπερικές προεκτάσεις, μπορεί να καταστεί πρώτης τάξεως drama. Εντούτοις ο πιλότος ήταν εξαιρετικά βαρετός, άνευρος και χωρίς καθόλου ρυθμό. Φταίει η σκηνοθεσία? Φταίει η αργή εξέλιξη της πλοκής?

    Διαβάζοντας πολλές απόψεις για τη σειρά (έγινε σάλος για τις εξαιρετικά χαμηλές της τηλεθέασεις), υποστηρίζεται γενικά, πώς φταίει το όλο στόρι της προδοσίας δύο γυναικών από έναν άντρα, κάτι που μοιραία έχει επιπτώσεις σε συγκεκριμένο γυναικείο κοινό. Μαλακίες.
    Το θέμα είναι πολύ ωραίο (για ταινία όμως ή έστω mini series).

    Μεγάλο site πάντως,έχει ήδη ξεκινήσει καμπάνια για τη σωτηρία της σειράς. Τι να πώ? Παίζει να είμαι και τραγικά λάθος, γιατί καλά σχόλια άκουσα και διάβασα και από άλλους. Άντε να δούμε και το 2ο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όχι, εμένα με άρπαξε από την πρώτη σκηνή, κι ας μην έχει τίποτα το κραυγαλέο. Το βρήκα αληθινά εξαιρετικό.

    Πάντως έχει ενδιαφέρον πως πρόκειται από τις ελάχιστες φορές που οργανώνεται "Save [...]" καμπάνια που δεν αφορά sci-fi/fantasy σειρά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πραγματικά ο καλύτερος πιλότος νέας σειράς. Κρίμα για άλλη μια φορά να έχουμε την κατάρα των ratings.

    Ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Kyle Killen μετά την προβολή του πιλότου και τα χαμηλά νούμερα...

    http://nymag.com/daily/entertainment/2010/09/kyle_killen_lone_star_intervie.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν το βρήκα σπουδαίο. Μου θυμίζει την βαρεμάρα που είχε το Rubicon στα πρώτα του επεισόδια και εντάξει, δεν αντέχω και την φάτσα του πρωταγωνιστή. Δεν θα μου λείψει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ta-da! http://ausiellofiles.ew.com/2010/09/28/lone-star-canceled/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ανακοινώθηκε ότι κόπηκε ήδη γαμώτο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. aaaand that's about it...

    Καλά έκανα και δεν ασχολήθηκα. :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ούτε αυτό ούτε το πουλέν μου το Rubicon είναι βαρετά... Έχουν ατμόσφαιρα και προσωπικό χαρακτήρα. Βέβαια, γούστα είναι αυτά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή