Μόνο αλήθειες: Ένα catch-up στη 2η σεζόν του Louie

Το Louie είναι μια από τις αγαπημένες μου σειρές τα τελευταία χρόνια, για λόγους που έχουμε αναλύσει ουκ ολίγες φορές σε αυτό το blog, και που ξεκινάν από το πολύ βασικό: Βγάζει πολύ γέλιο από πικρές καθημερινές αλήθειες για τη φθορά και τη ζωή.

Αλλά όπως έχει φανεί φέτος μέσα από μια σειρά πειραματικών επεισοδίων (ακόμα και για τα δεδομένα της ίδιας της σειράς που εξαρχής δεν υπάκουε σε καμία δομή), τα μικρά αυτά φιλοσοφήματα του Louie CK μπορούν να γίνουν πιο συναρπαστικά ακόμα κι όταν δεν είναι απαραιτήτως τα πιο αστεία του.

Μιας και σήμερα έκανα catch-up σε όλη τη 2η σεζόν (για την οποία είχα γράψει μόνο μετά την πρεμιέρα), αρπάζω την ευκαιρία για να θυμηθούμε εν συντομία 5 στιγμές από 5 επεισόδια της φετινής ως τώρα σεζόν, τα οποία ξεχωρίζω. Spoilers μετά το άλμα.


2x02 'Bummer/Blueberries'


Όπου ύστερα από ένα δυστύχημα μπροστά στον εμβόντητο Louie το οποίο θα μπορούσε να το έχει σκάσει από κάποιο επεισόδιο του Walking Dead, ο κατά τα άλλα αβέβαιος για τον εαυτό του ήρωάς μας καταφέρνει να σαγηνεύσει μια γυναίκα πολύ έξω από τα κυβικά του επειδή της φέρεται σα να μην έχει καμία σημασία - ακριβώς επειδή εκείνη τη στιγμή, έτσι νιώθει. Η ανατροπή στη μεταξύ τους δυναμική είναι ξεκαρδιστική, τόσο την πρώτη, όσο και τη δεύτερη φορά.


2x03 'Moving'

Επειδή η χημεία του Louie με την Pamela είναι άπαιχτη, επειδή οι σκηνές με τον μετανάστη ιδιοκτήτη που δεν καταλάβαινε ήταν πολύ αστείες, αλλά κυρίως επειδή η κλεφτή ματιά του Louie σε κάποιου είδους κυβερνητική συνωμοσία που περιλαμβάνει τον απέναντι άστεγο και μια μαύρη limo γεμάτη μαυροντυμένους πράκτορες, είναι τόσο random και WTF που αξίζει μια θέση στο πάνθεον gags της σειράς.


2x05 'Country Drive'

Το μισό επεισόδιο είναι απλά μια συρραφή σκηνών από ένα τυπικό road trip με τις μικρές κόρες του Louie. Βλέπεις, τα road trips δεν είναι πάντα γαμάτα και υπέροχα και γεμάτα αξέχαστες στιγμές. Τις περισσότερες φορές, είναι μια μονότονη ακολουθία των φράσεων "φτάσαμε;" - "βαριέμαι" - "αργούμε ακόμα;" - "ωχ, είδες;" - "βάλε άλλο τραγούδι" - "βαριέμαι" σε λούπα. Bonus πόντοι για την απίστευτη φιγούρα της ρατσίστριας, αναπολογητικά παλαιών αρχών γιαγιάς. Το κλείσιμο του επεισοδίου όπου ο Louie τη βρίσκει άψυχη, στο πάτωμα της κουζίνας της, ακόμα κι αν το βλέπαμε να έρχεται, είναι γλυκά και ανατριχιαστικά κωμικοτραγικό σε ίσα μέρη.


2x06 'Subway/Pamela'

Ρε τον αδερφό μου τον Louie. Το δεύτερο κομμάτι του επεισοδίου με την Pamela και την εξομολόγηση του έρωτά του, είναι ο πιο ιδανικός συνδυασμός άβολου και χτυπήματος-στο-κούτελο-φωνάζοντας-"D'OH!" προφανούς που έχω δει στην τηλεόραση εδώ και πολύ καιρό. Όμως περιέργως στη μνήμη μένει περισσότερο το εισαγωγικό μίνι στόρι, με μια ακόμα φαντασίωση του Louie να καταλήγει στον θαυμασμό από μια όμορφη γυναίκα, αυτή τη φορά όμως όχι επειδή της έχει εξομολογηθεί - αλλά επειδή στο μυαλό του, παίρνει το θάρρος να καθαρίσει τη μπίχλα στο δίπλα κάθισμα του μετρό. (Ποιος δεν έχει σκεφτεί έστω φευγαλέα να καθαρίζει κάτι τόσο εμφανές σε ένα δημόσιο χώρο;) Και όλα ξεκινάνε με ένα από τα πιο ανεξήγητα συγκλονιστικά visuals που μας έχει δώσει η σειρά. Amazing.


2x08 'Come On, God'

Για αυτό το επεισόδιο δεν έχω λόγια. Σπάνιας αλήθειας καταγραφή κι απεικόνιση του "σεξ με κάποιον που αγαπάς" μέσα από δύο stories αλληλένδετα, και των οποίων η κορύφωση απαιτεί κάποιου είδους έκρηξη. Γέλιου. (Μάλλον.) Νομίζω ότι μετά από αυτό, κι ο Seinfeld ακόμα, θα παραδεχόταν τον Louis CK ως απόλυτο master of his domain.

.