...and thank you for the memories!

Ιστορική μέρα σήμερα για την τηλεόραση, καθώς το δίκτυο WB εκπέμπει για τελευταία φορά, όπως είχα γράψει και πριν μήνες, όταν και είχε γίνει η σχετική ανακοίνωση. Κι αν επαναλαμβάνομαι δεν πειράζει, θα το ξαναπώ. Το WB ήταν ένα δίκτυο πολύ σημαντικότερο από όσο το σνομπάρισμα των Έμμυ και οι μικρές του θεαματικότητες άφηναν να φανεί. Ήταν το δίκτυο που αγκάλιασε τα genre shows προτού σειρές σαν το Lost τα φέρουν πιο κοντά στο mainstream, ήταν το δίκτυο που έφερε νέες, φρέσκιες, δημιουργικές φωνές να δουλέψουν σε teen και family dramas ανανεώνοντας τα είδη αυτά όπως λιγοστά δράματα μεγαλύτερων δικτύων μπόρεσαν να το κάνουν. Ήταν το δίκτυο που τόλμησε να ποντάρει σε ένα είδος storytelling που απαιτούσε μεγαλύτερο κόπο από τους δημιουργούς και μεγαλύτερο investment από το κοινό, όταν τα μεγάλα δίκτυα ακόμα προσπαθούσαν να αναδείξουν το serialized storytelling μέσα από procedurals.

Τη σεζόν 2000-2001, το WB είχε ένα line-up που περιελάμβανε Buffy the Vampire Slayer, Angel, Felicity, Gilmore Girls και Dawson's Creek. Έχω τη σχετική βεβαιότητα οτι αντίστοιχης ποιότητας line-up δε θα μπορέσει κανείς να βρει στο πρόγραμμα άλλου δικτύου την τελευταία δεκαετία. Δεν είμαι σίγουρος οτι το ΗΒΟ μπορεί να βρει τέτοιο line-up σε κάποια σεζόν του!

Θα σκάσω αν δεν κάνω ένα name-dropping! Μόνο εκείνη τη χρονιά, για το δίκτυο αυτό δούλευαν δημιουργοί όπως οι JJ Abrams, Joss Whedon, Amy Sherman-Palladino, Shawn Ryan (δημιουργός του The Shield), Ron D. Moore (δημιουργός του νέου Battlestar Galactica), Tim Minear (cult fave showrunner των Wonderfalls και Firefly), Ryan Murphy (δημιουργός του Nip/Tuck), Jenji Kohan (δημιουργός του Weeds), David Fury (βραβευμένος με Έμμυ σεναριογράφος των Lost και 24), and the list goes on.

Όλος αυτός ο τεράστιος όγκος ταλέντου πέρασε από το WB και, αφού άφησε εκεί το στίγμα του (με μερικά από τα καλύτερα δείγματα που έχει να προσφέρει το μέσο), πέρασε στα μεγάλα σαλόνια διαμορφώνοντας σε πολύ μεγάλο βαθμό το σημερινό τηλεοπτικό τοπίο. Αν είναι κοινή παραδοχή οτι η τηλεόραση σήμερα είναι καλύτερη από ποτέ, τότε είναι εμφανές πως κάτι τέτοιο δε θα μπορούσε να ειπωθεί αν δεν είχαν υπάρξει αυτά τα 11 χρόνια του WB, 11 χρόνια -ναι, θα το πω- που άλλαξαν την τηλεόραση.

Goodbye...