Leftovers

Spoilers, σχόλια για ό,τι χύμα είδα σήμερα. Κατά σειρά Desperate Housewives, 30 Rock, How I Met Your Mother και το Nip/Tuck που μου είχε ξεμείνει.

Οι Housewives συνεχίζουν εξαιρετικά, καθώς το Van DeKamp σπιτικό είναι αυτή τη στιγμή ιδιαιτέρως απασχολημένο. Ο Orson έχει φοβερή χημεία με τον Andrew και έχω όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον να μάθω τι κρύβεται πίσω από την ευγενική περσόνα του. Η Marcia Cross είναι απόλαυση ακόμα και όταν κοιτάει τον τοίχο, αλλά το να έχει potentially ενδιαφέρον story και η κόρη της, αυτό είναι καινούριο. Το αμνησιακό ξύπνημα του Mike είναι χιλιοπαιγμένο μέχρι αηδίας plot device σε σαπουνόπερες, αλλά για την ώρα το δέχομαι γιατί α) χρησιμοποιείται περισσότερο για να πληγωθεί η Susan παρά για να κερδίσει η Edie και β) αφορά άμεσα τον Orson και αυτή τη στιγμή είμαι επισήμως Ιntrigued (TM) για τον Orson. Οι War of the Roses-esque σκηνές των Gaby και Carlos έχουν γέλιο, κι επιπλέον ο αληθινός θυμός του Carlso όταν η Gaby του είπε ξεκάθαρα οτι δε θα ξανασμίξουν με εντυπωσίασε (κυρίως γιατί κι εγώ το θεωρούσα δεδομένο). Προσέξτε το ξύσιμο του Carlos καθώς ψάχνει χυμό στο ψυγείο, μπροστά στις φίλες της γυναίκας του: ανεκτίμητο!

Σκέτη απογοήτευση το 30 Rock της Tina Fey. Θα του δώσω χρόνο και benefit of a doubt γιατί, στην τελική, το γράφει το ίδιο άτομο που μας έδωσε και το Mean Girls, άρα κάπου εκεί μέσα θα βρίσκεται και χρυσός, λογικά. Πάντως όχι στον πιλότο. Το show-in-a-show είναι όχι απλά χειρότερο από το αντίστοιχο του Studio 60, αλλά και από το ίδιο το SNL, ενώ ο Tracy Morgan/Jordan είναι απλώς ενοχλητικός. Τα περισσότερα gags δε δουλεύουν, και το μόνο που σώζει την κατάσταση είναι η αφοπλιστική παρουσία του Alec Baldwin, που για μένα παραμένει hit or miss, αλλά εδώ είναι ξεκάθαρα θησαυρός.

Στο Mother είχαμε ένα ακόμη περίεργο επεισόδιο, αλλά για εντελώς διαφορετικό λόγο αυτή τη φορά. Η διαφορετικότητα δεν είχε να κάνει με τη δομή, αλλά με το περιεχόμενο: λατρεύω το πώς οι σεναριογράφοι έχουν πλέον την άνεση να βάλουν τον Ted και τη Robin στο πίσω κάθισμα, δίνοντας τα a και b stories στους υπόλοιπους χαρακτήρες. Οι Barney και Lily ως παντρεμένο ζευγάρι ήταν σκέτη απόλαυση (κι επίσης, είδαμε επιτέλους το Forstress of Barney-tude! Πόσο πιο Barney μπορεί να είναι ένα διαμέρισμα?), και από κοντά και το demi-gay ζευγάρι του Marshall με τον φίλο-του-που-δεν-έχουμε-ξαναδεί-και-ούτε-πρόκειται να αποτελούν ο ένας rebound του άλλου.

Για το Nip/Tuck παραμένω διχασμένος. (και τι Nip/Tuck θα ήταν αυτό αν δεν ήμουν, άλλωστε.) Η δύναμη της σειράς δεν ήταν ποτέ η υπόγεια οδός. Όταν θέλει να κάνει κάποια δήλωση ή κάποια ριζική εξερεύνηση ενός χαρακτήρα, απλά το έκανε. Πάρτε για παράδειγμα την gay πλευρά του Christian. Χύμα. Over the top. Από την άλλη, το storyline του Sean με τη νταντά πού αποσκοπούσε? Τι είδους μελέτη του χαρακτήρα του έγινε? Τι απογοητευτικό ξεφούσκωμα ήταν αυτό το resolution? Πόσο κλισέ ήταν? Και πόσο εύκολη διέξοδος, ειδικά εκεί όπου είχε οδηγηθεί η κατάσταση? Αλλά πρέπει να αναγνωρίσω πως οτιδήποτε περιλαμβάνει τον Christian (από τα βίτσια του Larry Hagman μέχρι το τατουάζ της Brooke Shields) είναι απολαυστικότατο...