Veronica Mars, Season 3, Episode 2

"My Big Fat Greek Rush Week"


Spoilers και σύντομα σχόλια για το 2ο επεισόδιο Veronica Mars.

Tα καλά νέα είναι οτι η σειρά διατήρησε σχεδόν όλο το κοινό της πρεμιέρας της, και σε αυτή τη φάση είναι πολύ ευχαριστημένοι στο CW με αυτά τα νούμερα. Άρα, για την ώρα η Veronica δεν έχει να πάει πουθενά. Τα άσχημα νέα είναι οτι για να πιάσει αυτό το κοινό, ο Thomas έχει κάνει εμφανείς υποχωρήσεις που ελπίζω τουλάχιστον να μην επηρεάσουν και το κεντρικό μυστήριο. Και πάλι, don't get me wrong, ακόμα και ένα σχετικά αδιάφορο επεισόδιο της Veronica έχει στιγμές-χρυσάφι μέσα του, αλλά είναι η δεύτερη συνεχής εβδομάδα που το λέω αυτό και θα ήθελα μην επεκταθεί το σερί.

Να ξεκινήσω από το εν λόγω χρυσάφι? Είναι μάλλον προφανές. Οι σκηνές της Veronica και του Keith σπάνια με αφήνουν ασυγκίνητο, αλλά αυτή τη φορά ηθοποιοί και σεναριογράφος κέντησαν. Είχαμε αυτή τη σπάνια περίπτωση όπου και οι δύο Marses απέτυχαν, με αποτέλεσμα να πληγωθούν άνθρωποι λίγο-πολύ κοντινοί τους. Η παραίτηση στο βλέμμα του Enrico Colantoni καθώς ανέφερε το έγλημα στην τοπική αστυνομία λέει όλα όσα πρέπει να γνωρίζουμε για το πόσο απογοητευμένος ήταν ο Keith με τον εαυτό του εκείνη τη στιγμή. Αργότερα, πατέρας και κόρη αγκαλιάζονται και παίρνουν μια από αυτές τις σπάνιες στιγμές όπου κανείς τους δε μιλάει, παρά μόνο απολαμβάνει τη στήριξη του άλλου. Αυτή η στιγμή είναι τόσο vintage Veronica: οι χαρακτήρες τα θαλάσσωσαν, και τώρα το πληρώνουν, αφήνονται να νιώσουν τον πόνο, και το συναίσθημα ξεχειλίζει μέσα στη σιωπή.

Μετά την αποθέωση έχω τώρα το δικαίωμα για μπόλικη γκρίνια? Η Veronica πάει undercover σε μια αδελφότητα, σε ένα επεισόδιο που αποτελεί μια μείξη του περσινού Rapes of Graff και εκείνου της πρώτης σεζόν όπου ένας πλούσιος συμμαθητής της είχε μπλέξει σε ένα περίεργο cult, που όπως και στο νέο επεισόδιο, αποδείχτηκε τελικά εντελώς αθώο αντίθετα με τις προσδοκίες μας. Οι ομοιότητες των δύο επεισοδίων είναι γελοιωδώς πολλές, αλλά δε θα μπω σε λεπτομέρειες. Γιατί η ουσία είναι οτι, μέσα από αναμασημένες self-contained πλοκές, ο Thomas μας ξεγελάει κάνοντάς μας να πιστέψουμε οτι μας προσφέρει κάτι σχετικό με το μεγάλο μυστήριο της σεζόν. Κάτι ιδιαίτερα εκνευριστικό, δεδομένου οτι οι υπόλοιπες δύο πλοκές του επεισοδίου είναι επίσης άσχετες.

Στη μία, ο Keith αποτελειώνει (οριστικά?) το περσινό cliffhanger, το resolution του οποίου ήταν, με το συμπάθιο κιόλας, μια καταστροφή (αλλά πολλοί πόντοι για την ιδιοφυή χρήση του στυλό του Vinnie). Σα να είπαν στον Thomas από το CW να ξεχάσει την περίπτωση δύο παράλληλων storylines, οπότε αυτός αναγκάστηκε να συμμαζέψει το cliffhanger και την επική saga των αδερφών Kirkpatrick με λιγοστές βιαστικές σκηνές που αθροιστικά δεν πιάνουν ούτε 10 λεπτά μέσα σε 2 επεισόδια, αλλά είναι σαφώς πιο περίπλοκα από τα εντελώς αδιάφορα βασικά plots. Ο νέος θεατής φυσικά δε θα καταλάβει χριστό (και ούτε θα νοιαστεί, ακριβώς επειδή το story πιάνει τόσο λιγο χώρο), ενώ ο παλιός θα φτύσει αίμα για να ενώσει τις λιγοστές τελείες που του δίνει ο Thomas.

Tέλος, το b story με το Das Experiment-lite είχε αρκετές cool στιγμές (όπως το προσωπικό στοίχημα των Wallace και Logan) αλλα γενικά ένιωσα πως ήταν λίγο χαμένη ευκαιρία. Κανείς από τους δύο κεντρικούς χαρακτήρες δεν είδε αλλοίωση της συμπεριφοράς του, οπότε ποιο το νόημα? Σημειώστε την εμφάνιση του Dan Castellaneta, a.k.a. Homer Simpson, στο ρόλο του καθηγητή που επιβλέπει το πείραμα. Αν και το "d'oh" που είπε ενώ έφευγε πρέπει να είναι η πιο εύκολη αναφορά στην ιστορία της ποπ κουλτούρας, αφήστε που έχει γίνει με τον ίδιο ηθοποιό και στο Arrested Development.

Θέλω να πιστεύω οτι μετά τα δύο μάλλον ελαφρά επεισόδια και την σταθεροποίηση του κοινού, ο Thomas θα νιώσει κάπως πιο σίγουρος και θα επιστρέψει τη σειρά εκεί που την αγαπήσαμε. Και εν πάσει περιπτώσει αν δεν το κάνει, ας συνεχίσει να γράφει σκηνές σαν τη σιωπηλή με τη Veronica και τον Keith, διότι όποτε επιχειρούμε στο μέλλον μια αναδρομή στις σπουδαίες στιγμές αυτής της σειράς, αυτή θα είναι σίγουρα εκεί, άσχετα με το αν το επεισόδιο ούτε που θα το θυμόμαστε.