Battlestar Galactica, Season 3, Episode 8

"Hero"


Spoilers για το πιο αδύναμο φετινό Battlestar Galactica.

Καταρχάς να ξεκινήσω με αυτό που ξέρω οτι ενδιαφέρει τους πάντες. Gaius Baltar? Χρειάστηκε απλά να ξεκληρίσεις το ανθρώπινο γένος, και μετά να προδόσεις τους ελάχιστους εναπομείναντες, και η μοίρα τώρα σε επιβραβεύει με σεξ με τις Tricia Helfer και Lucy Lawless... ΤΑΤΥΟΧΡΟΝΑ? Go. Frak yourself. Motherfrakker.

Αχέμ. Ναι, ψιλο-μάπα το επεισόδιο. Ξεκίνησε ωραία, με την είσοδο του Carl Lumbly (πάντα καλοδεχούμενες οι εμφανίσεις παλαιμάχων του Alias), αλλά γρήγορα ξέπεσε σε ένα από αυτά τα επεισόδια όπου ο πρωταγωνιστής έχει ξαφνικά τύψεις από το πουθενά αλλά στο τέλος τις καταπίνει για να τονιστεί η τργικότητά του. Ειλικρινά, έχω μάθει να περιμένω περισσότερα από το Battlestar Galactica. Με έχουν κακομάθει, δε φταίω. Ήταν πάντως ευχάριστο που είδαμε τον Saul να προσπαθεί να γιατρέψει τις πληγές του, καθώς και το οτι η Kara απευθύνθηκε πρώτα σε αυτόν όταν συνειδητοποίησε τι τρέχει με τον Lumbly. Οι δυο τους έχουν δημιουργήσει έναν πολύ ωραίο δεσμό, ειδικά αν θυμηθεί κανείς πως τρωγόντουσα στη αρχή της σειράς, και τελικά το να συνεχίσουν να είναι κοντά θα αποτελεί ένα ενθύμιο της κατοχής στην New Caprica. Μου αρέσει.

Όπως μου αρέσει και αυτό που συμβαίνει στο base ship των Cylons. Όχι, δεν εννοώ την Six και την D'Anna να ξυπνούν στο ίδιο κρεβάτι (καλά, και αυτό εννοώ) αλλά κυρίως τη σοκαριστική αποκάλυψη για τον χαρακτήρα της Lucy Lawless. Σε ένα επεισόδιο αφιερωμένο στον Adama και τον Tigh, δεν περίμενα οτι θα μπορούσε κάτι άλλο να με αποσπάσει τόσο πολύ που να μη με ενδιαφέρει οποιαδήποτε σκηνή έχει μέσα τον Olmos. Κι όμως. Το concept ενός αθάνατου όντος που αυτοκτονεί, στην ουσία, για βίτσιο, επειδή τη βρίσκει με τη διαδικασία της αναγέννησης, είναι μια τόσο δυνατή, τόσο αποστομωτική ιδέα, που απλά σμπαράλιασε ό,τι άλλο πέρασε από δίπλα της. (εκτός, ναι, ναι, από την D'Anna που σηκώθηκε από το κρεβάτι δίπλα από την Six...) Αν είναι δηλαδή να αναπτύξεις ένα ολόκληρο νέο είδος ζωής, οφείλεις να κάτσεις να σκεφτείς και όλα τα βίτσια που έρχονται πακέτο. Και από τον Ron Moore δεν περίμενα κάτι λιγότερο από αυτό. Ιδιοφυής, όπως πάντα. Ακόμα και στο πιο αδύναμο επεισόδιο της σεζόν, έπρεπε να συμπεριλάβει το πιο πορωτικό concept! Αυτός είναι ο Moore, και γι'αυτό το Galactica ακόμα και στα χειρότερά του, είναι καλύτερο από οποιοδήποτε show υπάρχει στην network τηλεόραση!