Αγαπάμε το θείο από τη Γαλλία! Spoilers για ένα ακόμα συγκλονιστικό επεισόδιο The Shield μετά το "διάλειμμα" μιας βδομάδας. (...θα έλεγα αν δεν είχα δει και τα δύο επεισόδια μέσα σε ένα δίωρο.)
Για δες τον Ronnie χωρίς το μούσι! Nα θεωρήσω το ξύρισμα μέρος της αναγέννησης του? Πάντως σε αυτό το επεισόδιο ο Snell έχει ακόμα περισσότερο και απαιτητικότερο υλικό από τα προηγούμενα επεισόδια, και ανταπεξέρχεται μια χαρά χωρίς να έχει να ζηλέψει τίποτα από τους άλλους Strike Team-ers. Και αυτό είναι μεγάλη κουβέντα σε ένα επεισόδιο σαν αυτό, με τόσο μεγάλο focus -και πάλι- στον Shane, ο οποίος όλο και περισσότερο μοιάζει με τον τραγικό ήρωα αυτής της σεζόν.
(Είναι πλέον εμφανές για ποιο λόγο ο Ryan θέλησε άλλη μία σεζόν για να κλείσει τη σειρά-- σε αυτή την 6η, η καρδιά του Shield έχει τους χτύπους του Shane, και αυτό θα ήταν άδικο για τον αληθινό πρωταγωνιστή, τον Vic. Αλλά όταν μια σειρά είναι τόσο ζωντανή και αληθινή σαν ετούτη εδώ, δε μπορείς πάντα να ελέγξεις το πού θα σε πάει η ιστορία.)
Η κορύφωση προς την αποκάλυψη του φινάλε είναι υποδειγματική, και όχι μόνο μέσα από αυτό το επεισόδιο. Το ξέσπασμα του Shane είναι η λογική συνέπεια της αυτοκαστροφικής τάσης του καθόλη τη σεζόν, ως αποτέλεσμα των ενοχών που τον κατατρώνε κάθε λεπτό που περνάει. Από τα προηγούμενα επεισόδια είχε γίνει σαφές πως δε μπορούσε να "εξομολογηθεί" στον Vic όπως τόσες φορές στο παρελθόν, οπότε το κάνει στον μόνο άλλο άνθρωπο που έχει. Αυτό το φινάλε με άφησε με το στόμα ανοιχτό, ακριβώς όπως και την Michelle Hicks (που πάντα με χαροποιεί όταν τη βλέπω), και μου έφερνε κύματα ανατριχίλας για αρκετή ώρα αφού τελείωσε.
Προκαλεί όμως μια ερώτηση. Για πόσο καιρό θα μείνει η πράξη του Shane ένα μυστικό ανάμεσα στους δυο τους? Η Μara τον συγχωρεί όταν βλέπει πού τον έχει φέρει το downward spiral του, αλλά για πόσο θα συνεχίσει να φέρεται με κατανόηση σε έναν δολοφόνο? Ίσως για πάντα, γιατί ξέρει πως αν μαθευτεί η αλήθεια θα χάσει τον πατέρα των παιδιών της. Αλλά ίσως και καθόλου. Η επόμενη εβδομάδα δε μπορεί να έρθει αρκετά σύντομα.
Πριν φύγω από τον Shane, μια απορία που έχω. Για ποιο λόγο σε αυτό το επεισόδιο είχαμε τόσες πολλές και επίμονες αναφορές στην ηλικία του κοριτσιού? Τόσο η συμπεριφορά των χαρακτήρων όταν αφορά την Tilly, όσο και κάποιες αναφορές που νομίζω πως θυμάμαι από τα προηγούμενα επεισόδια, κάνουν σαφές πως μιλάμε για ανήλικο κορίτσι. Αλλά εδώ όλοι σκοντάφτουν ο ένας πάνω στον άλλο για να δηλώσουν πως πρόκειται για 18χρονο. Παρέμβαση του δικτύου?
Πέρα από αυτό, ο χαρακτήρας του συγκλονιστικού Walton Goggins δεν είχε τη μοναδική σοκαριστική σκηνή του επεισοδίου. Ο μυστικός πράκτορας μέσα στο καρτέλ πληροφορεί τον Vic και τον Ronnie για τον μάρτυρα που έχει για τη δολοφονία του Lem, και το αποσβολωμένο ύφος των Snell και Chiklis μόλις μαθαίνουν πως δεν ευθυνόταν ο Guerdo, είναι αξέχαστο. Τη στιγμή που ο Vic είχε φτάσει σε μια εσωτερική ειρήνη (την οποία πέτυχε με τον πλέον βάρβαρο τρόπο, φυσικά) αυτή η πληροφορία θα τον ξαναστείλει σε ένα ξέσπασμα εκδίκησης? Και πόσο καιρό θα του πάρει μέχρι να καταλάβει πως το ζεύγος των Vendrell θα του κρύβει κάτι?
Επίσης, μπορεί ο Mackey να βρίσκεται πιο κοντά στην αλήθεια τώρα, αλλά είναι ενδιαφέρον το πώς θα αποφασίσει να ενεργήσει. Ξέρει οτι βρίσκεται υπό κοντινή παρακολούθηση, και η ψευδαίσθηση που του έχει χαρίσει η Claudette θα δράσει κάπως περιοριστικά, φαντάζομαι. Σε αυτό το πλαίσιο, δεν είμαι σίγουρος για το ρόλο του Hyatt. Aνέχεται τον Vic ή τον βλέπει ως ίσο του? Του δίνει credit, ακούει τις συμβουλές του, συμφωνεί με τις παρατηρήσεις του (όπως με εκείνη στον Julian να μην κρατάει σημειώσεις.) Μπορεί ο Vic να "εκπαιδεύσει" τον Kevin περισσότερο αποτελεσματικά από όσο θα ήθελε η Claudette? Και μπορεί ο Vic πράγματι να γίνεται καλύτερος μπάτσος? Nah. Οι άβολες αντιδράσεις του στην επιχείρηση που έλαβε μέρος προς το τέλος, δεν οφείλονται στο οτι ξαφνικά απέκτησε συνείδηση, αλλά στο οτι είδε τον εαυτό του σε μια κατάσταση που δε θέλει να ξαναζήσει. Δέχτηκε μια επίσκεψη από το παρελθόν του (Carl Weathers alert!) αλλά αυτό που είδε ήταν το μέλλον του. Και τρόμαξε με αυτό.
Κλείνω με το αγαπημένο μου subplot και δίνω ακόμα έναν πόντο στον Billings που σπόταρε με ευκολία τον ένοχο πατέρα. Εδώ και λίγα επεισόδια είναι σα να βλέπουμε ψήγματα ενός αστυνομικού που θα άξιζε να είναι captain, λες και ο υποβιβασμός του ξύπνησε μέσα του έναν λόγο για να εμπλακεί περισσότερο στις υποθέσεις αντί να τις βλέπει απρόσωπα. Kαι o Dutch αναγνωρίζει στον Billings έναν αποφασισμένο ντετέκτιβ, κάτι που τον αγχώνει ακόμα περισσότερο, τον κάνει να αισθάνεται ακόμα πιο αβέβαιος για τον εαυτό του.
Για να είμαι ειλικρινής βέβαια, ήταν προφανές και για το κοινό, αλλά ο Dutch δεν το αναγνώρισε οπότε χρεώνεται περισσότερο ως ήττα του, παρά ως νίκη του Billings. Μία ακόμα ήττα, βασικά, μετά την Tina, μετά τον Billings που τον επισκιάζει διαρκώς και τον ψυχολογεί με χαρακτηριστική ευκολία, αλλά και μετά το πώς ο Hyatt απέσπασε τις πληροφορίες που ήθελε για τον Hernan σα να μην ήταν τίποτα, κάτι που ο Dutch είχε αποτύχει παταγωδώς να κάνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου