Spoilers για την πρεμιέρα της 4ης σεζόν του "Entourage".
Xαριτωμένο ήταν το επεισοδιάκι, από τη μία διότι είδαμε επιτέλους τον Vince να δουλεύει κι από την άλλη γιατί συνέβησαν πολλά και συνέβησαν γρήγορα. Δυστυχώς μια φωτογραφία που πέτυχα τυχαία σε κάτι "E! News" πριν πολλούς μήνες, με τον Adrian Grenier σε ένδυση Pablo Escobar, μου είχε spoil-άρει όλη την εξέλιξη της σειράς μέχρι και αυτό το σημείο, αλλά δεν βαριέσαι.
Το ψευδοντοκιμαντερίστικο στυλάκι δεν δούλευε πάντα-- μπορώ να σκεφτώ ορισμένες περιπτώσεις ενός doc που ξεκίνησε ως making of αλλά εξελίχθηκε σε φριχτή και ειλικρινή καταγραφή όλων όσων πηγαίνουν στραβά σε κάποιο project ή μεταξύ των μελών της ομάδας (κυρίως σκέφτομαι τα "Some Kind of Monster" και "Lost in La Mancha") αλλά κανένα από αυτά δεν κατέληξε να συντροφεύει κάποιο επιτυχημένο τελικό προϊόν. Φυσικά μπορεί το "Medellin" να καταλήξει να είναι πράγματι η αποτυχία που πολλοί συντελεστές του φοβούνται πως προορίζεται να γίνει, αλλά πολύ αμφιβάλω. Ως εκ τούτου, η ωμή απεικόνιση ορισμένων on set καταστάσεων κρίνεται υπερβολική και καθόλου ρεαλιστική, με πολλές από τις σκηνές μάλιστα να θυμίζουν κάθε άλλο επεισόδιο της σειράς. Δείτε πόσο αυστηρά έχει τηρήσει τους κανόνες του το "Office" κατά τη διάρκεια τριών σεζόν, και μετά σκεφτείτε πως το "Entourage" δεν τα κατάφερε ούτε για ένα επεισόδιο.
Anyway, πέρα από αυτή τη μικρή γκρίνια, το περιεχόμενο του επεισοδίου ήταν διασκεδαστικότατο. Όλα τα ups & downs των γυρισμάτων στριμωγμένα σε 28 λεπτά, μια σεναριακή απόφαση που είχε ως αποτέλεσμα ένα πολύ πιο σφιχτό ρυθμό από αυτόν στον οποίο μας έχει συνηθίσει η σειρά. Επιπλέον, έχουμε συνηθίσει τόσο πολύ πάντα κάτι να πηγαίνει στραβά που η επιτυχής ολοκλήρωση των γυρισμάτων της ταινίας ήρθε ως ευχάριστη. Το ενδεχόμενο να περάσουμε 2-3 επεισόδια μακριά από το φυσικό περιβάλλον του Vince δε με ενοχλούσε ως concept, αλλά φοβόμενος τα εντελώς ψεύτικα tensions που θα δημιουργούσε ο Ellin προκειμένου να διατηρήσει το ενδιαφέρον για τόσο καιρό, θα με είχαν ξεκάνει. (Σα να το βλέπω μπροστά μου: o Vince κοιμάται με την ηθοποιό που ερωτεύτηκε ο Billy, και για ένα ολόκληρο επεισόδιο οι δυο τους αλληλοσπαμποτάρονται καθώς, για όποιον δεν το έχει καταλάβει, είναι και οι δύο 11 ετών.)
Οι σκηνές του φιλμ δεν είχαν πάντα την αποτελεσματικότητα του έξυπνου κλιπ που είχαμε δει από το "Aquaman", καθώς ο Grenier κάνει μπαμ πως δεν είναι όσο καλός υποτίθεται πως είναι ο Vince. Αλλά σε σχέση με το "Queens Boulevard" (που ήταν θεωρητικά ένα indie masterpiece και έμοιαζε σαν κακή απομίμηση/παρωδία Scorsese) ήταν σαφώς πιο πειστικό. Διασκεδαστικότερο στιγμιότυπο της πρεμιέρας ήταν χωρίς αμφιβολία το cameo του Stephen Gaghan για τη συντομότερη και λιγότερο κοπιαστική δουλειά της καριέρας του.
Τώρα, με έναν τύπο σαν τον Walsh (που θα είναι για φέτος series regular) οι μπελάδες δεν τελειώνουν, οπότε περιμένω πώς και πώς τα επόμενα επεισόδια όπου φυσικά θα εμφανιστούν περισσότερες εμπλοκές και άρα μεγαλύτερος ρόλος για τον Ari. Ένα επεισόδιο χωρίς Jeremy Piven μπορώ να το αντέξω, ειδικά αφού ήταν τόσο γεμάτο σε πλοκή-- αλλά όχι και δεύτερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου