TIME's 100 Best Shows

Δεν ασχολούμαι συνήθως με λίστες καλύτερων σειρών που εμφανίζονται ανά τακτά διαστήματα και από διάφορους φορείς, καθότι ως γνωστόν, οι απόψεις είναι σαν ξέρετε-τι, και γιατί να θέλω εγώ να ασχολούμαι με τις ξέρετε-τι του καθενός.

Του ΤΙΜΕ βέβαια φέρουν μια κάποια βαρύτητα (οι απόψεις πάντα) αλλά ούτε αυτός είναι ο λόγος που μεταφέρω αυτή τη λίστα. Ο λόγος είναι απλός και ολότελα εγωιστικός-- η λίστα του ΤΙΜΕ για τα 100 Καλύτερα Shows Στην Ιστορία είναι απλά γαμάτη.

Υπάρχει βέβαια κανά περιστασιακό misfire: αν παίζουν και αγγλικά shows (και πολύ σωστά πράττει το ΤΙΜΕ και συμπεριλαμβάνει τόσο το αμερικάνικο όσο και το αγγλικό Office καθότι οι διαφορές τους τα καθιστούν δύο ουσιαστικά ξένα shows) τότε πού βρίσκεται ο Doctor Who? Σίγουρα, η μακροβιότερη SF σειρά στον πλανήτη θα πρέπει να θεωρείται ένα από τα 100 σημαντικότερα shows στην ιστορία.

Minor quips aside, όπως είπα, οι επιλογές του περιοδικού σκίζουν, και καλύπτουν όλο το φάσμα της τηλεοπτικής πραγματικότητας, τόσο σε genre, όσο χρονικά και ποιοτικά. Το οποίο σημαίνει, όχι μόνο διαμάντια χώρεσαν σε αυτή τη συλλογή. Δε νομίζω να θεωρεί κανείς το American Idol καλύτερο show από το NYPD Blue, αλλά αν υποθέσουμε οτι το Hill Street Blues έκανε νωρίτερα και καλύτερα ό,τι συνέβη στο Blue, τότε σωστά η συνδημιουργία των Steven Bochco και David Milch κάνει χώρο στη λίστα για το Idol. Ένα show σαφώς επ'ουδενί στην ίδια στρατόσφαιρα ποιότητας, αλλά που σημάδεψε την καθημερινότητα με τρόπο σχεδόν ανεπανάληπτο, ξεπερνώντας τα όρια της μικρής οθόνης.

Στη λίστα του ΤΙΜΕ έχουν θέση λοιπόν τα πάντα, από ασπρόμαυρα sitcoms της δεκαετίας του '50, μέχρι το Survivor (ολόσωστη επιλογή από το reality genre), από τις καλύψεις του Super Bowl (συμπεριλαμβανομένων, όπως πολύ σωστά τονίζεται, των διαφημίσεών του, μια από τις μεγαλύτερες παραδόσεις της ποπ κουλτούρας) μέχρι το Saturday Night Live, κι από την απόλυτη daytime soap (General Hospital) μέχρι τα talk shows της Oprah Winfrey, του David Letterman, του Johnny Carson και το Daily Show του Jon Stewart.

Αν όμως τα παραπάνω σκιαγραφούν κυρίως ένα πλαίσιο αναφοράς για την εκάστοτε εποχή τους, είναι τα αληθινά classics που καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της λίστας. M*A*S*H, Mary Tyler Moore Show, Star Trek, Bob Newhart Show, Flying Circus, Twilight Zone και St. Elsewhere έδωσαν κάποτε τη θέση τους στα Homicide, Larry Sanders Show, Twin Peaks, Seinfeld, Simpsons, Friends και X-Files, πριν αυτά με τη σειρά τους δώσουν τη σκυτάλη στη χρυσή σύγχρονη εποχή που περνάει από την Buffy και περιλαμβάνει λίγο-πολύ όλα τα αγαπημένα μου shows. Η προαναφερθείσα δημιουργία του Joss Whedon μαζί με το Deadwood του David Milch και το Wire του David Simon είναι πιθανότατα τα 3 καλύτερα shows όλων των εποχών και φυσικά θα βρίσκονταν μέσα στη λίστα (όπως μερικά ακόμα modern classics του ΗΒΟ σαν τα Sopranos, Six Feet Under και Sex & the City) αλλά η προσθήκη μερικών ακόμα λατρεμένων shows των οποίων το status στα βιβλία της Ιστορίας δεν έχει ακόμα παγιωθεί, ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη.

Αν έπρεπε πρόχειρα να ακολουθήσω το παραπάνω top-3 με τα αμέσως επόμενα προσωπικά μου αγαπημένα, θα σκεφτόμουν φυσικά τους Sopranos (και ίσως το Six Feet Under) που ήδη ανέφερα, και κατόπιν: West Wing του Aaron Sorkin, Arrested Development του Mitch Hurwitz, The Shield του Shawn Ryan, Gilmore Girls της Amy Sherman-Palladino, Battlestar Galactica των Ron Moore και David Eick, Freaks & Geeks των Paul Feig και Judd Apatow, και η Felicity του JJ Abrams. Το ΤΙΜΕ τα έχει συμπεριλάβει όλα.

Ένας συνδυασμός ποιοτικών εκλάμψεων και διαρκούς παραμονής στο zeitgeist, καθώς και το status του ως το show που έσπασε ανεπιστρεπτί το φράγμα ανάμεσα στο fiction και τους θεατές του, φέρνει δικαιωματικά το Lost όχι μόνο σε αυτή τη συλλογή των 100, αλλά και σε μια υποθετική μελλοντική λίστα των 20 (or so) shows των οποίων η ύπαρξη άλλαξε το μέσο. Και κάπως έτσι ο JJ βρέθηκε με 2 shows στην 100άδα, αφήνοντας Sorkin, Whedon, Bochco και την σέκτα των Davids του ΗΒΟ (Milch, Simon, Chase, και τον... Larry David) να τον κοιτάζουν με το στόμα ανοιχτό.

Η πλήρης λίστα, με τα συνοδευτικά κείμενα και ενδεικτικά βιντεάκια για κάθε entry βρίσκεται εδώ.