Καλύτερα αυτή τη βδομάδα, σωστά? Λιγότερη πλοκή, περισσότερος χαρακτήρας, ακόμα περισσότερη Katee Sakhoff. Δεν ξέρω πώς θα μοιάζουν τα επεισόδια χωρίς αυτήν, αλλά για την ώρα χαίρομαι που η σειρά βρίσκει κάπως το πάτημά της. Spoilers μετά το άλμα.
Δεν είναι απλά οτι οι σκηνές με την Sarah δε σε αφήνουν να κοιτάξεις αλλού, αλλά κι οτι μέσω της εξερεύνησης του χαρακτήρα της δυναμώνει και όλο το υπόλοιπο show. Μαθαίνουμε δηλαδή περισσότερα για την πρώτη Bionic Woman? Ε, άρα ουσιαστικά γνωρίζουμε καλύτερα και την τωρινή με τον χειρότερο τρόπο: το φόβο για το τι μπορεί να την περιμένει στο σκοτεινό μέλλον της. Ήταν η Sarah απλώς το δοκιμαστικό μοντέλο που χάλασε και μετατράπηκε σε αυτό το ανήθικο και ψυχρό πλάσμα που είναι σήμερα? Κι αν ναι, ποιος εγγυάται πως το ίδιο δε θα συμβεί και στη Jamie?
H Michelle Ryan μου αρέσει περισσότερο επεισόδιο με επεισόδιο (ακόμα η Sakhoff βέβαια κερδίζει τις εντυπώσεις στις σκηνές που μοιράζονται οι δυο τους, αλλά απ'την άλλη έχει και πιο αβανταδόρικο ρόλο) και αυτό ίσως οφείλεται στο οτι είναι πιο σαφές και στην ίδια τι υποτίθεται πως πρέπει να κάνει. Τα σενάρια βελτιώνονται, καθώς αυτό εδώ δεν είχε σχέση με το unfocused Alias-rip-off της περασμένης βδομάδας. Η ανάπτυξη των χαρακτήρων έρχεται στην πρώτη θέση αφήνοντας την χαζο-πλοκή απλώς να γεμίζει τα κενά, κι όχι το αντίθετο. Supporting ρόλοι σαν του Miguel Ferrer ή της Molly Price αναπνέουν περισσότερο καθώς δεν υπάρχουν απλώς για exposition ή για να εξυπηρετούν την υπόθεση. Ο Ferrer έχει actually 3-4 αστείες ατάκες εδώ, ενώ η Price είναι πολύ πιο συμπαθής όταν παίζει την αβίαστα σκληρή ψυχολόγο από όταν κουβαλάει όπλα και τρέχει άκομψα σε προχειροστημένες σκηνές δράσης. (Η ατάκα με τη λεσβία ήταν slam dunk, επίσης.)
Κι όλα αυτά έρχονται απλώς ως συμπληρώματα ως προς το κέντρο του show, που επιτέλους μοιάζει έστω και λίγο με αυτό που ο David Eick έλεγε πως ήθελε να το κάνει. Δηλαδή, το πώς η διαδοχή των γενεών αλλάζει τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία, και το συσχετισμό δυνάμεων με τον άντρα, όπως εκφράζονται μέσω της παρουσίας της Jamie ως ουσιαστικό father figure για την αδερφή της, την προσπάθειά της να ξεφύγει από τη μοίρα της Sarah, αλλά και μια επικείμενη -υποθέτω- επανάστασή της απέναντι στα αφεντικά της που με το έτσι θέλω την μετέτραψαν σε ό,τι οι ίδιοι ήθελαν. Θα είναι μεγάλο βήμα για το Bionic Woman αν καταφέρει να αναπαράγει, εκτός από το ύφος και τη δομή του Alias, και τη θεματική του της δυναμικής γυναίκας που ελίσσεται και ανεξαρτητοποιείται μέσα σε ένα σύστημα ελεγχόμενο από όλους τους άντρες που ήθελαν να ελέγξουν τη ζωή της.
Δεν είναι κάτι εύκολο αυτό, αλλά τουλάχιστον νιώθω επιτέλους να καταλαβαίνω τι στα κομμάτια είναι αυτό το show, και σίγουρα έτοιμος να του δώσω περισσότερο χρόνο για να με πείσει απόλυτα. Παράλληλα, αρχίζει να αναπτύσσεται μια ενδιαφέρουσα μυθολογία, κυρίως χάρη στην παρουσία του Mark Sheppard (ο faux τυφλός δικηγόρος του Gaius Baltar στο Battlestar Galactica) στο ρόλο του πατέρα του Will, κάτι που μου κάνει ως λίγο κουφό βέβαια γιατί ο ηθοποιός είναι στα 40 του και άντε ο Will να ήταν, πόσο, 30? Anyway. Άλλο ένα ενδιαφέρον σημείο συζήτησης είναι το ατύχημα που είχε η Sarah πριν γίνει κι αυτή bionic. Έμμεσα αποτελεί για μένα επιβεβαίωση του προμελετημένου χαρακτήρα της μετατροπής της Jamie. Emergency procedure, my ass: και οι δύο τράκαραν με τον ίδιο τρόπο? Jonas, may I have a word...?
Μάλλον είδα λάθος επεισόδιο, θα ξαναδοκιμάσω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί στο επεισόδιο που είδα εγώ πήγαν όλα στραβά και κάπου εδώ εγώ σταματώ μάλλον με τη σειρά.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα που βλέπω (σε αυτό συγκεφαλαιώνονται τα 3/4 των παραπόνων μου) είναι το εξής: πόσο σοβαρά θέλει να πάρει η σειρά τον εαυτό της;
Γιατί οι ηθοποιοί παίζουν με ύφος "μιλάμε για το σούπερ δράμα εδώ, όχι αστεία", αλλά οι ατάκες που τους δίνουν είναι τρα-γι-κές και απίστευτα κακογραμμένες (που φτάνουν να γίνονται κωμικές).
Ίσως είναι κακοί ηθοποιοί; Μπα, μάλλον φταίει το σενάριο που πάει πέρα-δώθε.
Boo!
Σαφώς υπάρχουν στοιχεία που θέλω κι εγώ να βελτιωθούν ακόμα, αλλά νομίζω οτι είσαι λίγο άδικος! Το επεισόδιο αυτό πέτυχε σε πάρα πολλά σημεία που είχε αστοχήσει πανηγυρικά το προηγούμενο, και εστίασα κυρίως εκεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ύφος είναι κάτι που θέλει ακόμα λίγη προσοχή, αλλά η άκρατη σοβαροφάνεια μπορεί να αποτελεί αμαρτία των δύο πρώτων επεισοδίων, αλλά του τρίτου δε θα το έλεγα. Μέχρι και ο Miguel Ferrer παίρνει εδώ ατάκες που ο Arvin Sloane δεν είχε ποτέ του στο Alias! Είχε αρκετό deadpan χιούμορ, ώστε να μη νιώθω οτι παίρνει τον εαυτό του τόσο σοβαρά που να μην το μπορώ πια. Αν μου έλεγες το ίδιο ακριβώς πράγμα την προηγούμενη εβδομάδα, θα συμφωνούσα!
Μα εγώ λέω ότι ακόμα και στα αστεία του κομμάτια το επεισόδιο ήταν απίστευτα άτεχνο (αναγνωρίζω δηλαδή ότι ξέφυγε από την άκρατη σοβαροφάνεια, αλλά λέω ότι έγινε πολύ άστοχα).
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ σκηνή που μου έρχεται τώρα στο μυαλό και *δεν* είναι η πιο ενδεικτική (αλλά μόνο αυτή έχω πρόχειρη) είναι εκεί που επιτέθηκαν οι gangsters στη Bionic Woman -- "-What's the magic word? -Please?" Υποτίθεται ότι εδώ έπρεπε να (χαμό)γελάσω;;;
Τέλος πάντων, θα διαφωνούμε και πάλι, απλά ήθελα να πω ότι δεν τους κατηγορώ για άκρατη σοβαροφάνεια! Για χάλια διαλόγους/ατάκες τους κατηγορώ!
(Boy, I do sound like a hater, don't I?)
Oι διάλογοι έχουν πολλά περιθώρια βελτίωσης, ναι. (Για να το θέσω κομψά. LOL)
ΑπάντησηΔιαγραφή