This week in Idol

YouTube-y goodness μετά το άλμα!

Καθώς οι auditions επιτέλους πλησιάζουν στο τέλος τους (μια πόλη έμεινε!) συνεχίζεται το φετινό trend που θέλει τους παραγωγούς να έχουν χαλαρώσει λίγο με όλους τους τρελούς με τα φτερά και τις ασημόσκονες (τους είχαν μαζεμένους στα δίωρα επεισόδια της πρώτης βδομάδας) και να επικεντρώνονται είτε σε ενδιαφέρουσες αποτυχίες, είτε σε unlikely επιτυχίες. Όλα αυτά κάνουν για πολύ ευχάριστη τηλεόραση, όμως η απουσία του αληθινού Simon κάνει το τελικό αποτέλεσμα όχι must-see TV, κι επιπλέον όλη αυτή η ζάχαρη και η καλοσύνη μας έχουν κάνει ίσως να ξεχάσουμε το bottom line: οι τραγουδιστές πού είναι? So far έχουμε δει ένα σκασμό μετριότητες να παίρνουν το εισιτήριο. (σοβαρά τώρα, ο τύπος που τραγούδησε Marc Antony?)

Μέσα σε όλο αυτό βέβαια μπορείς να βρεις και κανά διαμαντάκι, αν προλάβεις να το πιάσεις στα 20'' τηλεοπτικού χρόνου που του αφιερώνεται:


Non-singing highlights του διημέρου (όχι οτι υπήρχαν πολλά singing ones) έχουμε τα εξής:

H Paula είναι, πάλι, μεθυσμένη.


To γέλιο της Lady Morgue. (Στα 30-κάτι δευτερόλεπτα. Προσπεράστε την υπόλοιπη audition, ήταν απλώς χάσιμο χρόνου.)


Ένα από τα πιο αντιπαθητικά πλάσματα που έχω δει ποτέ στη ζωή μου.

And yet, είχα μια ακατανίκητη επιθυμία να τη δω να περνάει στο Hollywood. Σα φωνή δεν τη λες κακή, αλλά το όλο πακέτο... blergh. Θα έκανε καλή τηλεόραση, though.

Κλείνω με ερώτηση-- παρατήρησε κανείς άλλος το πόσο διακριτικά οι παραγωγοί του "Idol" retro-διαγράψανε τον Taylor Hicks από το canon του show, αφαιρώντας τον από τους τίτλους αρχής? Heh, they'd wish...