Lost: Old Habits

Spoilers για το φρέσκο Lost όσο προλαβαίνω πριν ξανακοπεί το ρεύμα, μετά το άλμα.

Να αρχίσω με αυτά που λάτρεψα; "See you at dinner" του Ben στους αποστομωμένους Hurley και Sawyer, φοβερή ατάκα για κλείσιμο. "I guess I got lucky" του Hurley στον Sawyer όταν αυτός απόρησε πότε ο Hugo έγινε τόσο καλός στο παιχνίδι. Λατρεύω τον Drew Goddard, απλά τον λατρεύω.

Τώρα, όταν οι δύο καλύτερες στιγμές του επεισοδίου βγαίνουν από μια ασήμαντη σκηνή 30'' στο τέλος, καταλαβαίνει κανείς οτι τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς ιδανικά. Δεν ήταν κακό το επεισόδιο, και τεχνικά τουλάχιστον μου άρεσε ο τρόπος με τον οποίον δέθηκαν μεταξύ τους όλα τα plots. Συνήθως συμβαίνει ένα πράγμα στο νησί κι ένα στο παρελθόν, ενώ εδώ είχαμε και μια επιπλέον παρούσα πλοκή, που επίσης είχε ένα περίτεχνο δέσιμο με το flashback. Όλα αυτά όμως είναι ένας μάλλον ευγενικός τρόπος να πω οτι σαν περιεχόμενο, αυτό το 40λεπτο ήταν season 2 worthy, αν όχι χειρότερο.

Καλά, όχι χειρότερο, but still. Οι κακές συνήθειες των παντελώς redundant flashbacks και των χαρακτήρων-μαριονετών μοιάζουν να επέστρεψαν, απλώς αυτή τη στιγμή είμαστε υπερβολικά απορροφημένοι για να μας ενοχλήσει εξίσου πολύ. Τι είδαμε λοιπόν σε αυτό το επεισόδιο;

Τη χρονολόγηση της creepy "σχέσης" της Juliet με τον Ben από την άφιξή της κιόλας στο νησί (χαριτωμένη μπλόφα πάντως, με το celebrity status που μας έκανε στιγμιαία να νομίσουμε οτι θα ήταν κι αυτή, περιέργως, στους Oceanic Six) που δεν προσέφερε κάτι αληθινά καινούριο, παρά έβαλε κομμάτια σε θέσεις που ξέραμε λίγο-πολύ οτι ανήκαν. Κρατάμε το μουρμουρητό της ψυχολόγου για τον Ben (οτι η Juliet είναι ίδια με μια πιθανώς άγνωστη"εκείνη") και προχωράμε.

Όλα αυτά έγιναν ώστε να φτάσουμε σε μια κορύφωση στο παρόν με τον Jack να το παίζει μάγκας στα εύκολα, πατώντας ένα φιλί στην Juliet που θα έπρεπε να μας κάνει να θαυμάσουμε το πόσο ατρόμητος άντρακλας είναι, να υποθέσω...; Στο μεταξύ είχε περάσει ένα επεισόδιο όντας vintage Stoopid Jack την ώρα που η Kate ήταν κι αυτή εξίσου ανόητη, αφήνοντας την Charlotte να την αφήσει αναίσθητη λες και είναι καμιά χθεσινή. Και πάλι, ίντριγκα μισού σχεδόν επεισοδίου επειδή κάποιος δεν ήξερε να πει "Λαέ του Νησιού! Είμαστε εδώ για να σώσουμε τη ζωή σας!" κι ένας άλλος παραείναι smitten με την Juliet για να επιμείνει σε μια ερώτηση πέραν του βασικού "Εμ, θα μου πεις που πάμ-- ΟΚ καλά."

Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο από όλη αυτή την ιστορία ήταν το συμπέρασμα οτι ο Ben έχει ακόμα τη βοήθεια των Others στην προσπάθειά του να εξοντώσει την ομάδα του Abbaddon. Και τώρα και του Locke, έστω κι αν αυτός δεν πολυκαταλαβαίνει τι συμβαίνει γύρω του. Αυτό το έχουμε συνηθίσει όμως. Ο Ben του είπε αυτό που ξέραμε ήδη, οτι δηλαδή ο μπαμπάς Widmore είναι πίσω από όλα και υποθέτουμε οτι του είπε το άλλο που ξέρουμε ήδη, οτι δηλαδή ο Michael είναι ο κατάσκοπός του στο freighter.

Τώρα, εδώ παίζουν δύο πράγματα. Η ανάμειξη του Widmore να μην είναι ακριβώς αυτή που φαίνεται, και το περίεργο βλέμμα του Ben προς τον Locke μετά το απότομο κόψιμο της βιντεοσκόπησης μου βάζει υποψίες οτι ακόμα του κρύβει κάτι ζωτικό. Ενώ όσο αφορά τον κατάσκοπο, είναι σε αυτό το σημείο τόσο προφανές οτι είναι ο Michael, που θεωρώ πλέον πιθανό ΜΗΝ είναι, αλλά να πρόκειται περί μελετημένης μπλόφας. Σε αυτή την περίπτωση ποιος μπορεί να είναι; H Libby ξέρουμε οτι κάαααποια στιγμή θα επιστρέψει στη σειρά, αλλά η θεωρία έχει ένα μικρό αρνητικό, οτι η Libby έχει μια ελαφρώς βαρεία περίπωση θανάτου. Τι να πω, θα δούμε!

Λογικά την επόμενη βδομάδα περνάμε πάλι στη δράση στο freighter, που με ενδιαφέρει περισσότερο. Εκτός του οτι αφορά τα βασικότερα σημεία της πλοκής με τα οποία μοιάζει διατεθειμένη να ασχοληθεί αυτή η σεζόν, βρίσκονται εκεί τόσο οι δύο συναρπαστικότεροι χαρακτήρες, όσο και οι δύο τους οποίους δεν έχουμε δει ακόμα αλλά ξέρουμε (καιρόοοοο τώρα) οτι έρχονται. Άντε, χοπ χοπ.