Fall Preview: The Shield

Για τον καλό μήνα και την καλή νέα σεζόν, από σήμερα και για όλη τη διάρκεια της εβδομάδας θα ανεβάζω κειμενάκια διαφόρων μεγεθών για όλες τις πρεμιέρες και τις επιστροφές σειρών του ερχόμενου διμήνου. Υπενθύμιση για το πού βρισκόμαστε, λίγα λόγια για τη σεζόν που ακολουθεί, ή απλά θάψιμο δύο γραμμών, κάθε τίτλος θα αναφερθεί για να σημειώσει κι ο καθένας το πρόγραμμά του, και να έχουμε και μια αίσθηση για τα όσα θα ακολουθούμε από εδώ. (Με τη συνήθη υπενθύμιση οτι ο Σεπτέμβρης θα είναι μακρύς και δύσκολος, αλλά από Οκτώβρη στους γνωστούς ρυθμούς ξανά.) Εκκίνηση με το απόλυτο TV event αυτού του χειμώνα.



Καθώς η σημαντικότερη δεκαετία στην ιστορία της τηλεόρασης πλησιάζει στο τέλος της, το 'Shield' έχει απομείνει (μαζί με το 'Battlestar Galactica') ως ο τελευταίος εκπρόσωπος μιας γενιάς σειρών που την επανακαθόρισαν ως κάτι περισσότερο από escapist fiction. Η ιστορία της κατάβασης του Vic Mackey στην προσωπική του κόλαση (ή του πώς επέβαλε αυτή την κόλαση στις ζωές όσων είχαν την δυστυχία να βρεθούν στην τροχιά του) εξελίχθηκε σε ένα ιδιότυπο πάντρεμα της αστικής απόγνωσης του 'NYPD Blue' με μια Whedon-ική ευαισθησία στην ανάπτυξη χαρακτήρων, αν ανεβάζαμε την ένταση στο maximum. Μέσα από τις 6 σεζόν της σειράς, η αποδόμηση ξεκινά ως περιγραφή του ανθρώπινου παράγοντα για να εξελιχθεί σε κοινωνική παρατήρηση, χτίζοντας ένα δράμα που πολύ απλά δεν ξέρει πώς να μην γίνεται συνταρακτικότερο σεζόν μετά τη σεζόν.

Για τα 13 επεισόδια της 7ης και τελευταίας σεζόν ο Shawn Ryan έχει ετοιμάσει αυτό που σίγουρα θα είναι η ξεκάθαρη και οριστική απάντηση στην αμφιβολία του (ιδιοφυούς) φινάλε των 'Sopranos'. Και οι δύο σειρές είχαν στο κέντρο τους έναν αντι-ήρωα σε ξεκάθαρη πορεία πτώσης, αλλά το 'Shield' είναι αυτό που θα κλείσει την ιστορία με γροθιά αντί αρτιστικής πινελιάς. Για το τελευταίο stretch επεισοδίων, ο Ryan σκοπεύει να φέρει πίσω αρκετούς από τους χαρακτήρες που έχουν σημαδέψει την πορεία του Vic (από τον Tavon μέχρι τους Αρμένιους), καθώς σε αυτή τη σειρά τίποτα απολύτως δεν έρχεται χωρίς συνέπειες. Καμία λέξη ακόμα βέβαια για επιστροφή της Monica της Glenn Close, έναν χαρακτήρα που νιώθεις οτι κάπως το θέλει ένα follow-up, αλλά δεν θα τα σπάσουμε εκεί.

Το μεγάλο ερώτημα γύρω από τα τελευταία επεισόδια της σπουδαίας σειράς όμως είναι άλλο. Κατά τη διάρκεια της απεργίας των σεναριογράφων (τις συνέπειες της οποίας φέτος θα αισθανθούμε ουσιαστικά), ο Shawn Ryan αποχώρησε από τα καθήκοντά του ως executive producer, αφήνοντας τα 4 τελευταία επεισόδια υπό την επίβλεψη του επίσης παραγωγού, Michael Chiklis. Φυσικά ο Ryan είχε στη συνέχεια το χρόνο για να ολοκληρώσει το δικό του cut του τελευταίου επεισοδίου, αλλά το υλικό ήταν αυτό που ήταν, οι ηθοποιοί είχαν πάει σπίτια τους κτλ. Δε θα μπορούσα να σκεφτώ κάποιον καταλληλότερο από τον επίσης παραγωγό Chiklis για τη δουλειά ενός προσωρινού επιβλέποντα στη θέση του δημιουργού, αλλά μια μικρή ανησυχία δε μπορώ παρά να την έχω. Για τη σειρά που έχει θέσει στάνταρ ποιότητας σχεδόν ανεπανάληπτα (σε 6 σεζόν, δεν έχει υπάρξει ούτε μία μέτρια!), τρέμω στη σκέψη να τη δω να σκοντάφτει πάνω στο φίνις.

Ευτυχώς το κομμάτι της κριτικής που έχει ήδη παρακολουθήσει τα 8 πρώτα επεισόδια σε screeners που έστειλε το FX (και τα οποία ανεξήγητα δεν τα έχει πιάσει ακόμα στα χέρια του ο θείος) δεν έχει να πει παρά τα απολύτως καλύτερα για αυτή την τελευταία πράξη. Ως η καλύτερη των εν ενεργεία τηλεοπτικών σειρών αυτή τη στιγμή, το 'Shield' είναι έτοιμο να κλείσει με τον κρότο που αξίζει σε αυτό, σε εμάς, και στους σάπιους ήρωές του. Can't. Fucking. Wait.

(2/9, Season 7)