The Shield 7x04 'Genocide'

Σχόλια για το 4ο επεισόδιο 'Shield' μετά το άλμα.

Στην αρχή του επεισοδίου, καθώς ο Vic εξηγεί στον Shane τα επόμενα στάδια του σχεδίου του, εκείνος τον ρωτάει απορημένος τι θα συμβεί στην περίπτωση που δεν συνεργαστεί ο Pezuela και ο Vic απαντά, σε μια τυπικά Μackey-esque ατάκα, "Not there yet." Είναι αυτός ακριβώς ο τρόπος σκέψης που καθορίζει τις κινήσεις του Vic, αυτές οι ενστικτώδεις του κινη΄σεις αυτοσυντήρησης, που τον έχουν φέρει τώρα αντιμέτωπο με έναν ωκεανό σκατού που έχει αφήσει πίσω του.

Το μεγαλύτερο από αυτά, ο ίδιος ο Shane, που λίγα δευτερόλεπτα πριν τον έχει αφήσει άφωνο καθώς απαντά στα επιχειρήματα για τα οποία ο Pezuela είναι δημόσιος κίνδυνος με το αποστομωτικό "How's that our problem?". Όχι φυσικά οτι ο Vic δεν εφευρίσκει όλες αυτές τις εκλογικεύσεις για να δώσει χροιά ηθικότητας σε μια καθαρά εγωιστική πράξη απόγνωσης (να κρατήσει το σήμα του), αλλά σε κάθε περίπτωση είναι ικανός να ξεχωρίσει το μαύρο από το άσπρο. Με το γκρι έχει πρόβλημα, αλλά σε ένα πολύ βασικό επίπεδο ξεχωρίζει από τον τερατώδη Shane. Και όσο εξελίσσεται η σεζόν είμαι όλο και πιο βέβαιος οτι εκεί ακριβώς θα πατήσει ο Shawn Ryan για να του αποδώσει την όποια του τελική τιμωρία.

(Και φυσικά η Danny θα ήταν ανόητη να μην ζητήσει αυτό που ζητάει τώρα. Ακόμα και πριν την επίσκεψη της Cassidy θα έπρεπε να είναι ξεκάθαρο οτι ο άνθρωπος είναι επικίνδυνος και δεν πρέπει να τον αφήνουν πουθενά κοντά σε αδιαμόρφωτες προσωπικότητες. Αναρωτιέμαι αν η σειρά κατευθύνεται σε μια λύση όπου ο Mackey επιβιώνει εκτός φυλακής, αλλά χωρίς δουλειά, χωρίς οικογένεια, χωρίς φίλους, μόνος με τα φαντάσματά του.)

Στα της πλοκής είχαμε το συνήθη πανικό, που όμως εδώ κορυφώθηκε -απίστευτα- με τη δολοφονία του Martin και την αποκάλυψη οτι η Olivia βρίσκεται μέσα στο κουτί του Pezuela. Ωραίο twist αυτό, και ξεκάθαρα σχεδιασμένο εξαρχής για τέτοιο. Βγάζω το καπέλο στον Ryan και το team του που μας εξέπληξαν σε μια σπάνια ανατροπή τέτοιας λογικής που έχει κάνει η σειρά.

Και εκπληκτικά, την ώρα που συνέβαιναν όλα αυτά βρήκα τον εαυτό μου να ενδιαφέρεται ακόμα περισσότερο για το 'Dutch & Billings Show' που αυτή τη φορά άφησε την κωμωδία και άγγιξε με απόλυτη επιτυχία ένα αγαπημένο μου long-running theme της σειράς, που φυσικά και δε θα άφηνε ήσυχο ο Ryan σε αυτά τα τελευταία επεισόδια. (Εδώ έχει ανασύρει άλλα κι άλλα.) Και αναφέρομαι στο φλερτ του Dutch με τη σκοτεινή ψυχολογία του σίριαλ κίλερ, και το πώς είναι απόλυτα συνεπές οτι αυτός, από όλους τους ανθρώπους, θα αναγνώριζε αυτή τη συμπεριφορά σε ένα φαινομενικά αθώο αγγελούδι.

Οι σκηνές του Jay Karnes με τον Kyle Gallner δεν ήταν τίποτα αν όχι καθηλωτικές, και περιμένω να δω το αναπόφευκτο follow-up αυτής της ιστορίας σχεδόν με μεγαλύτερη αγωνία/περιέργεια από ό,τι το κεντρικό arc με τους Αρμένιους. (Ο Gallner, by the way, παίρνει επιτέλους ξανά έναν καλό ρόλο αφού μας είχε φρικάρει όλους επαρκώς ως Beaver στη 'Veronica Mars'.)

Η συνέχεια αναμένεται όλο και πιο συναρπαστική, σε όλα τα μέτωπα.