Dollhouse 1x06 'Man on the Street'


We have a show.

Με αφορμή και το τέλος του Battlestar Galactica την ίδια βραδιά με την επί της ουσίας πρεμιέρα της νέας σειράς του Joss Whedon (διότι ακριβώς ως πρεμιέρα θα θυμόμαστε αυτό το επεισόδιο), έχει φουντώσει μια συζήτηση για το κατά πόσο είναι σημαντικό το να έχει ο δημιουργός μια έστω γενική ιδέα της μυθολογίας της σειράς του οταν ξεκινάει να γράφει μυστήρια και ανατροπές. Χωρίς να θέλω να επεκταθώ ιδιαίτερα σε κάποιο μάθημα τηλεοπτικής ιστορίας, οι σειρές που θεωρείται πως θεμελίωσαν αυτό που σήμερα έχουμε στο μυαλό μας ως show μυθολογίας, ήταν τα Twin Peaks, The X-Files, Babylon 5 και φυσικά η Buffy του Whedon.

Εξαιρώντας το πρώτο από κάθε σχετική συζήτηση (για διάφορους λόγους- αρχικά ο Lynch είναι ο Lynch και το τι έκανε με το μυστήριο μέσα στο κεφάλι του μάλλον ελάχιστη σημασία τελικά, πόσο μάλλον για το γεγονός οτι τη σειρά του περισσότερο ως πρόγονο του Desperate Housewives μπορείς να τη δεις, παρά του Battlestar Galactica), θα θυμήσω απλά οτι από τις άλλες τρεις σειρές, η μόνη της οποίας η υστεροφημία υπήρξε ποτέ συζητήσιμη είναι τα X-Files, των οποίων μια σημαντική περίοδος ετών υπέφερε πολύ προτού βρει και πάλι έναν ρυθμό προς το τέλος (ή δίχως ποτέ να ξαναβρει ρυθμό, σύμφωνα με μεγάλη μερίδα του κοινού). Πολύ απλά, τα X-Files σήμερα θα είχαν κοπεί στην πρώτη τους σεζόν.

Το trend συνεχίζεται μέχρι και σήμερα (με το Galactica να βρίσκεται σε μια περίεργη και ιστορικά ψιλομοναδική θέση κάπου ενδιάμεσα στον σχεδιασμό του Whedon ή ενός Lost ή ακόμα και ενός CSI και στο βαράμε στον τοίχο κι ό,τι μας βγει σκεπτικό σειρών από το 24 και το Alias μέχρι το Prison Break και το Heroes) και ο λόγος που τα αναφέρω όλα αυτά είναι διότι αν πρέπει να πάρω θέση, νομίζω είμαι πλέον πεπεισμένος οτι το να ζωγραφίζεις γραμμές δίχως να έχεις ιδέα τι συμβολίζουν δεν είναι καλή τακτική. Στην πράξη, πλέον. Ιστορικά. Και αφορμή για όλα αυτά είναι το δεκάλεπτο εκεί λίγο μετά τη μέση του 'Man on the Street' όπου όλο το Dollhouse πλέον αλλάζει και γίνεται μια διαφορετική σειρά.

Αναφέρομαι φυσικά στις back-to-back σκηνές της συνάντησης της Echo και του Ballard στο κινέζικο και της Mellie καθώς ενεργοποιείται στιγμιαία από την Adele για να δολοφονήσει τον χειριστή/βιαστή της Sierra. Το κατά πόσο η Mellie ήταν όντως Κούκλα ή όχι ήταν αντικείμενο speculation από την αρχή της σειράς, αλλά όπως συχνά αποδεικνύει στην πράξη ο Whedon, σημασία δεν έχει η Ανατροπή αλλά το τι φέρνει αυτή στην ιστορία και στους χαρακτήρες. Εδώ ο Whedon έπλεξε έναν ιστό παράλληλων ιστοριών μέσα στο ίδιο επεισόδιο, ξηλώνοντάς τον μεμιάς σε αυτές τις σκηνές. Θυμηθείτε λίγο οτι μέχρι την περασμένη βδομάδα αυτή ήταν η σειρά που μας είχε όλους να γκρινιάζουμε επειδή ήταν procedural.

Πιάνοντάς το λίγο από την αρχή, και επιστρέφοντας στη θεώρηση του επεισοδίου ως έναν περίπου νέο πιλότο, θα πρέπει να σημειώσουμε την επιστροφή στο θεμελιώδες δίλημμα της σειράς και του πώς εδώ επαναπαρουσιάζεται μέσα από πολλαπλές οπτικές. Τα talking heads έκαναν καλή δουλειά στην casual αναφορά αρκετών μορφών καταπίεσης και ελέγχου στην κοινωνία, βάζοντας σε ένα συχνά ανατριχιαστικό πλαίσιο της αρχική ιδέα του show. Πολλοί από τους προβληματισμούς παρουσιάστηκαν και μέσα στην αφήγηση του επεισοδίου, ραμμένοι ιδανικά επάνω στην ιστορία που επιτέλους είπε ο Whedon. Ο βιασμός της Sierra δεν ήταν παρά μία μόνο -η πιο τραγική ως τώρα, στα σίγουρα- ενσάρκωση όλων όσων συμβολίζει το dollhouse. Kαι το Dollhouse.

Το "ποιος ελέγχει ποιον" αποκτά βαρύνουσα σημασία όταν εμφανίζεται σε μια σειρά όπου θεωρούσαμε λίγο-πολύ established την απάντηση και δεν περνάμε κάθε act κάθε επεισοδίου με κάποια 'ανατροπή' που 'αλλάζει ό,τι ξέραμε'. Η πληροφορία οτι το dollhouse δεν είναι παρά ένα μόνο τμήμα ενός οργανισμού, και η λειτουργία του όπως την έχουμε γνωρίσει του δεν είναι ο σκοπός του, παρά μόνο το χαρτζιλίκι του, αλλάζει πλήρως τη σειρά. Υπάρχει ένας insider. Θέλει κι εκείνος να μάθει για ποιον δουλεύει. Συνάπτει μια λεπτή συμμαχία με τον Ballard. Ξαφνικά η αναζήτηση του Ballard δεν είναι απλά το b-story ενός τύπου που κυνηγάει με ρυθμούς χελώνας να ξετυλίξει τη μυθολογία του show ενώ εμείς παρακολουθούμε ακίνδυνες ιστορίες με αρχή, μέση και τέλος, την άλλη βδομάδα ξανά τα ίδια. Ξαφνικά η αναζήτηση του Ballard γίνεται το show. Kαι δε θα ήταν πθανό αυτό αν δεν είχε υπάρξει αρχικά σχεδιασμένο κατά αυτό τον τρόπο, ή αν ο Whedon δεν ήξερε πού το πάει στη συνέχεια. (Και είναι εμφανές οτι ξέρει.)

(Ταυτόχρονα, είναι τυχαίο οτι το μακράν καλύτερο επεισόδιο της σειράς μέχρι σήμερα ήταν το μόνο που είχε την Dushku ως β' χαρακτήρα; Λέω τώρα.)

Ποιος είναι τώρα αυτός ο Deep Doll Throat; Οι πρώτες σκέψεις επιστρέφουν στην ίδια την DeWitt-- δεν είναι τυχαίο νομίζω οτι η αποκάλυψη αυτή συνέβη στο ίδιο επεισόδιο που η puppet master του dollhouse μας πληροφορεί όχι μόνο οτι έχει ανώτερους, αλλά και οτι έχει αμφιβολίες και σκέψεις σχετικά με το ποιος είναι ο ρόλος της στο grand scheme. Το οτι έχει μια undercover doll στα κρυφά ακόμα και από τον Dominic με βάζει σε υποψίες. Γιατί; Ποιο είναι το δικό της endgame; Θέλει να ξεφύγει και από τη δική του ματιά; Aνεξάρτητα από τις ερωτήσεις, ήταν ένα τέλειο δίπτυχο σκηνών, με κοφτό μοντάζ, ωραία χρήση μουσικής, το ένα τίναγμα μετά το άλλο, και κυρίως μια ΑΠΙΘΑΝΗ σκηνή μάχης. Που σίγουρα δεν έφερε μόνο στο δικό μου νου μεγάλες στιγμές Buffy circa season 3.

Και επειδή πρόκειται για Whedon, η δράση και οι αποκαλύψεις (και το χιούμορ! "Porn...!") συνοδεύτηκαν από δυο-τρία αληθινά ενδιαφέροντα συναισθηματικά arcs. Πέρα από το προφανές, του τι συνέβαινε με τη Sierra στις κρυφές γωνίες του κουκλόσπιτου (και το έξοχο play του Boyd), είναι λάθος που βρέθηκα να νοιάζομαι τόσο πολύ για τον sleazebag που τόσο αποτελεσματικά έπαιξε ο Patton - Ratatouille- Oswalt; Yπό μία έννοια περικλειόταν στο σύντομο στόρι του όλο το ηθικό γκρίζο της οργάνωσης του dollhouse, και της ίδιας δηλαδή της σειράς.Η σκηνή του Mynor με τον Ballard έφερε στην επιφάνεια τις δυνάμεις που ενδεχομένως κινούν τον Ballard- δυνάμεις που λίγο-πολύ κινούν όλους μας να κάνουν οτιδήποτε.

Η τελευταία σκηνή του συγκινητικού μοντάζ στο φινάλε έβαλε την τελευταία λέξη σε ένα complex, συναισθηματικό και αγωνιώδες επεισόδιο: o Joel Mynor αγκαλιάζει την Echo-ως-Rebecca του, για την επέτειο που δεν είχε ποτέ, αποτίοντας φόρο τιμής σε μια από τις ελάχιστες (αν όχι τη μοναδική) γωνίες της μνήμης του που σημαίνουν ακόμα κάτι αληθινό. Και μετά κοιμήθηκε μαζί της.


.

12 σχόλια:

  1. Βασικά τα περί inside man στο dollhouse σε πρώτη ανάγνωση τα θεώρησα φούμαρα της DeWitt απλά και μόνο για να σταματήσει ο helo να κάνει φασαρία. Μαζί με αυτό του έριξε μια γερή τρομάρα (μέσω της πολύ πολύ neighborly mellie) και ένα χτύπημα στα @@ (αντίο όπλο, αντίο badge).

    Εκεί που δεν είχε λυγίσει μετά από το ξύλο που έφαγε βρέθηκε μετά από όλα αυτά τα καροτάκια-και-ξυλάκια ο helo δουλεύει λίγο-πολύ για την DeWitt. Well played :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Να κρατήσω μια επιφύλαξη για το θέμα του Deep Throat όπως παρουσιάστηκε στο επεισόδιο. Ναι, θεωρώ πως υπάρχει, και ναι, ενδεχομένως να είναι η DeWitt. Όμως, κατάλαβα πως ό,τι ειπώθηκε μεταξύ Ballard και Echo δεν το είδε σε κασέτα μόνο η DeWitt. Υπάρχει το ενδεχόμενο η Echo να είπε ακριβώς αυτά που το Dollhouse να ήθελε να πει, ασχέτως επιθυμιών και παρεμβάσεων του Deep Throat. Αυτά που ειπώθηκαν είναι μια χαρά subversion για έναν περίεργο πράκτορα που για κάποιο λόγο δεν θέλεις να σκοτώσεις. Η ανοικτή πόρτα πίσω από τον Topher μπορεί να ήταν μια διπλή παραπλάνηση εις βάρος μας από τον Whedon.

    Τέλος πάντων, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία να βρούμε αν τα επίπεδα μπλόφας είναι 2N ή 2N+1. Η σειρά άρχισε να έχει ενδιαφέρον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πραγματικά πολύ καλό επεισόδιο, ελπίζω η σειρά να κινηθεί με αυτό το ρυθμό από εδώ και πέρα και κυριώς, οι επιμέρους πελάτες του κάθε επεισοδίου, να εξυπηρετούν τη μυθολογία και όχι να μοιάζουν με απλά και ξεκομμένα γεμίσματα του 45λεπτου. Πλέον, ανοίχθηκαν δεκάδες ενδιαφέροντες δρόμοι που η σειρά μπορεί να πάει και η μυθολογία της έχει αποκτήσει ουσιαστικές βάσεις. Ο ρυθμός ήταν πυκνότατος, οι συνεντεύξεις με τους περαστικούς εδραιώνουν τα βασικά ερωτήματα και θέματα της σειράς. Ο Oswalt ως πελάτης του επεισοδίου μας έδειξε ότι τραγικότητα μπορεί να υπάρξει και στην πλευρά των πελατών του dollhοuse που μέχρι τώρα ήταν απλά μια σειρά από ανώμαλους και βαριεστημένους γιάπηδες. Να θυμίσω επίσης ότι, όταν η Echo ξεμπρογραμματίστηκε κατά τη διάρκεια της ληστείας σε περασμένο επεισόδιο, κανείς δε θεωρούσε κάτι τέτοιο ως εφαρμόσιμο, ενώ τώρα η Adele ενεργοποίησε την κρυφή της κούκλα για πλάκα, πράγμα που σημαίνει ότι έχει και συμμάχους στο "τεχνικό τμήμα". Γενικά με συγκίνησαν όλα τα σημεία που αναφέρεις και εσύ ενώ επιπλέον κάτι κουνήθηκε μέσα μου και στη σκηνή όπου η Echo λειτουργεί ως μέσο για να στείλει ο insider μήνυμα στον Ballard. Εδώ μιλάμε για 2ο επίπεδο εγγραφής μιας κούκλας, έναν ζωντανό αγγελιοφόρο που έχει άγνοια για τα πάντα, γεγονός που έχει ένα level of creepiness που με κέντρισε. Δεν το εξηγώ καλά, ελπίζω να καταλάβατε τι εννοώ...

    Τι ξέρουμε για τα επόμενα επεισόδια? Πως θα κινηθούν? Τι λένε οι φήμες?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν πιστεύω οτι είναι φούμαρα. Κάπου υπάρχει κι ένα quote του Whedon να βολτάρει, που λέει οτι πρέπει από ένα σημείο να δεχτείς οτι υπάρχει μια αλήθεια, οτι αν αρχίσουμε να τοποθετούμε το ψέμα μέσα στο ψέμα μέσα στο ψέμα, το κοινό θα μας χαστουκίσει. Έτσι κι αλλιώς δεν έχουν δώσει ποτέ οι σειρές του δείγματα τέτοιων over the top χειρισμών.

    Κοινώς, μας λέει, μην βλέπετε πολύ Prison Break. (LOL)

    Οπότε μπορεί όντως να θέλει η DeWitt να τον βάλει να δουλεύει γι'αυτήν, αλλά με τον τρόπο που του είπε στα ίσα μέσω της Echo. "Θέλω να μάθω ποιοι με ελέγχουν. Θες κι εσύ. Οπότε θα κάνεις αυτό που λέω." Εκτός κι αν δεν είναι η DeWitt, οπότε νομίζω εκεί γίνεται ακόμα πιο απλό, τύπου εγώ-κι-εσύ-ενάντια-στο-σύστημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τα επόμενα επεισόδια, στο βαθμό του εντελώς αόριστου που έχω ενδιαφερθεί να μάθω (δηλαδή δίχως το παραμικρό spoiler) υποτίθεται πως συνεχίζουν να κινούνται έτσι, περισσότερο.

    Ο Whedon συγκεκριμένα έχει πει πως, μέχρι το τέλος της σεζόν, κατάφεραν να φτάσουν στο σημείο που εξαρχής ήθελαν να φτάσουν, έστω κι αν χρειάστηκε να πάνε εκεί από διαφορετικό δρόμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γύρω στο 35ο λεπτό του επεισοδίου έπαθα μια πλάκα. Βλέπουμε την DeWitt να γνωρίζει πως ο Ballard συζητά με την Mellie και στέλνει hitman, η Mellie κάνει σεξ με το αντικείμενο του πόθου της που σημαίνει ότι ευτυχεί και όλα αυτά σε μια σειρά του Whedon. Και ξαφνικά σκέφτομαι:"πω, μλκ, μακάρι να'ναι κούκλα γιατί αλλιώς δεν βγάζει άλλο επεισόδιο και θα λυπηθώ επειδή την συμπαθώ κτλ".

    Πάντως δεν κατάλαβα κάτι. Ο Dominic στην αρχή δεν φαίνεται πραγματικά να νομίζει πως η Mellie είναι "civilian" και μετά την αναφέρει σαν sleeper agent σαν να το γνώριζε καιρό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Το πιο σοκαριστικό ήταν οτι είχαμε σεξ απο έρωτα (απο την πλευρά της Mellie τουλάχιστον) σε σειρά του Whedon και δεν τιμωρήθηκε με θάνατο!

    Ο άτιμος ο Whedon πήγε να μας ξεγελάσει βέβαια αρχικά, αλλά τελικά έσπασε το ίδιο του το pet theme!

    Well done!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εγώ το “sleeper agent” το εξέλαβα ακριβώς έτσι: σαν να ειπώθηκε με εισαγωγικά, δηλαδή η και καλά sleeper agent που παρουσιάσαμε στον Ballard πως υπάρχει σε εμάς (Dollhouse) ώστε να κάνει λίγο πίσω ή γενικώς να κινηθεί όπως εμείς θέλουμε. Θα δούμε, βέβαια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε κανένα βέβαιο στοιχείο από το επεισόδιο για τον αν το μήνυμα της Echo προερχόταν από το Dollhouse ή από κάποιον insider. Μάλιστα είχε στηθεί έτσι ώστε να αφήνει όλες τις πιθανότητες ανοιχτές. Παρ'ολα αυτά βλέποντας πάλι το επεισόδιο πιο προσεκτικά, νομίζω ότι ένα ψέμα μέσα στο ψέμα, όπως είπε ο Tyler θα ήταν πολύ τραβηγμένο. Και έχοντας υπόψη την παρουσία της DeWitt στο επεισόδιο, για την περίπτωση που υπάρχει Deep Throat, είναι αναμφίβολο ότι είναι αυτή. Αλλιώς το σύστημα θα γίνει αχρείαστα περίπλοκο. Οι εκπλήξεις όμως μπορούν πάντα να μας περιμένουν στη γωνία.
    Αν υπάρχει ένας καλός λόγος η DeWitt να είναι insider, είναι ότι ο Whedon θα ήθελε να χρησιμοποιήσει το ταλέντο της Williams σε κάτι παραπάνω από τον επίπεδο ρόλο της Iron Lady Manager.

    Σχετικά με την ενεργοποίηση της Mellie τηλεφωνικώς, αυτό που συνέβη στο προηγούμενο επεισόδιο ήταν διαγραφή/αφαίρεση προσωπικότητας. Οπότε ή θεωρείται κάτι τελείως διαφορετικό και εφικτό, ή είναι και αυτό στο πλάνο της DeWitt. (Όπου οι αυξημένες τεχνικές της ικανότητες συνδυάζονται με το γεγονός ότι πέρασε ένα ολόκληρο μήνυμα στα 2' που έλειπε ο Topher)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Να θυμίσω επίσης ότι, όταν η Echo ξεμπρογραμματίστηκε κατά τη διάρκεια της ληστείας σε περασμένο επεισόδιο, κανείς δε θεωρούσε κάτι τέτοιο ως εφαρμόσιμο, ενώ τώρα η Adele ενεργοποίησε την κρυφή της κούκλα για πλάκα, πράγμα που σημαίνει ότι έχει και συμμάχους στο "τεχνικό τμήμα".

    Εγώ παιδιά υπέθεσα ότι απλά η προσωπικότητα που έχει εναποθέσει στην "κρυφή κούκλα" της η Adele είναι μια καθημερινή κοπέλα/agent με υποσυνείδητο trigger. Όπως ο οποιοσδήποτε μπορεί να υπνωτιστεί και να αντιδρά σε μια φράση-κλειδί με συγκεκριμένο τρόπο, έτσι πιστεύω μπορούν να δημιουργήσουν και προσωπικότητες για τους actives που να έχουν αυτό το χαρακτηριστικό. Δεν παίζει νομίζω δηλαδή θέμα ενεργοποίησης/απενεργοποίησης της κούκλας. Η κοπέλα εξακολουθεί να είναι η Mellie και αυτή της η αντίδραση στη φράση με τα λουλούδια είναι κομμάτι της προσωπικότητας της Mellie πιστεύω.

    P.S. Το επεισόδιο ήταν απλά κορυφή... επιτέλους. Ανυπομονώ για το επόμενο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ναι, κι εγώ σαν τον Noel το διάβασα αυτό.

    Και συνεχίζω να επιμένω οτι τα λόγια της Echo θα πρέπει να τα δεχτούμε σε face value. :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ++++++ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΟΥΣ CYLONS ΤΟΥ DOLLHOUSE!!!!++++++

    ΑπάντησηΔιαγραφή