Catching up on Fringe

Λίγα λόγια για τα τελευταία pre-finale επεισόδια του Fringe.

Έχει βρει έναν πολύ καλό ρυθμό η σειρά, ε; Ειδικά καθώς κινούμαστε προς το φινάλε της πρώτης σεζόν και όλο και περισσότερα κομμάτια του παζλ της ZFT/MD/William Bell-driven μυθολογίας μπαίνουν στη θέση τους. Θα έλεγα μάλιστα πως σε όλη τη διάρκεια αυτού του β' μισού της σεζόν, τo Fringe έχει καταφέρει την ιδανική αναλογία ερωτήσεων/απαντήσεων ώστε να με κρατάει απολύτως ικανοποιημένο με όσα μαθαίνω (για να μη βρίζω ζητώντας απαντήσεις) αλλά και να περιμένω εναγωνίως τη συνέχεια. Very well done, Jeff Pinkner & Co.

Το πιο φοβερό της υπόθεσης είναι οτι σιγά-σιγά και χωρίς κανείς να το πολυπάρει χαμπάρι, η σειρά εξελίχθηκε σε κάτι που θα μπορούσε για 2η σεζόν να έχει μια ΄σωστή΄ εκδοχή του Heroes. Διότι τι άλλο είναι η ομάδα των πιτσιρικιών πάνω στα οποία γίνονταν τα πειράματα, αν όχι εν δυνάμει υπερήρωες; H Olivia βρίσκει τον εαυτό της να ακουμπάει στην επιφάνεια των δυνατοτήτων της, και καθώς όλο και περισσότερες υποθέσεις φτάνουν να συνδέονται με τα πειράματα του William Bell (;) αναρωτιέμαι πού μπορεί να το πηγαίνουν οι παραγωγοί στην επόμενη σεζόν.

Μερικά σκόρπια highlights:

• Η αναφορά διαρκείας στο Star Trek ήταν ξεκαρδιστική. Από τα καλύτερα product placements που έχω δει ποτε.
• Το κάψιμο του Agent Harris. Good riddance, φριχτέ και αντιπαθή χαρακτήρα.
• Η αποκάλυψη οτι η γραφομηχανή του Walter ανήκε στον William Bell, το αντίτυπο του μανιφέστου που περιέχει το χαμένο περί ηθικής κεφάλαιο, η νέα άφιξη του Οbserver και η αναχώρηση του Walter, ο πυροβολισμός της μαντάμ Massive Dynamic: how does it all connect;!
• Δύο από τα τελευταία 3 επεισόδια γραμμένα από τον Akiva Goldsman. Λογικό να τρέμω πριν τα δω (θεωρώ πως είναι ο μοναδικός χειρότερος σεναριογράφος από τον Paul Haggis, και το Angels & Demons είναι μια φρικαλέα υπενθύμιση της πλήρους ανικανότητάς του), αλλά τελικά ήταν -ειδικά το πρώτο εκ των δύο, από το οποίο τσίμπησα και τη φωτογραφία- πιθανότατα ό,τι καλύτερο έχει κάνει ποτέ στη ζωή του. Που δε λέει και πολλά, but still.
• Συνεχίζω να απολαμβάνω όλα τα interactions μεταξύ των χαρακτήρων ακόμα και όταν δε συμβαίνει τίποτα άλλο. Σειρές μυθολογίας μετά τα X-Files παρακολουθήσαμε πολλές (περισσότερες από όσες θα έπρεπε) αλλά αυτή είναι η μία αρετή που μοιράζονται οι σειρές του τρίου Abrams/Kurtzman/Orci με εκείνην του Chris Carter, και τις βάζει αυτομάτως πάνω από οποιαδήποτε άλλη έχει μεσολαβήσει. Αρετή που προφανώς μοιράζονται και οι ταινίες τους, και γι'αυτό γαμάνε τόσο πολύ όπως ξανάπαμε.

Really looking forward to the finale.

.