2008-2009: The year in song

ETA: Vote εδώ δίπλα, πάνω δεξιά.

Τι κάνεις όταν ζεις τη βδομάδα της μούτζας και έχεις και τον ήλιο να σε λιώνει; Το ρίχνεις στο τραγούδι! Καθώς η τηλεοπτική σεζόν φοράει τα μπρατσάκια της και ρίχνει το αποχαιρετιστήριο μακροβούτι, ας θυμηθούμε τις στιγμές που η περίοδος 2008-2009 τραγούδησε τους πόνους και τις χαρές της, με αξέχαστα και υπέροχα αποτελέσματα. Όλες τους ήταν οι αγαπημένες μου στιγμές των αντίστοιχων shows, καθόλου τυχαία φαντάζομαι...

Chuck: Africa

Mην υποτιμάτε ποτέ τη δύναμη ενός σπουδαίου ποπ κομματιού, ειδικά όταν συνδυάζεται με την πηγαία χαρά των uber-cool losers Jeffster. Το κομμάτι χτίζει με απίστευτο τρόπο, και όταν πια γίνεται η αλλαγή και μπαίνουν οι Toto, μιλάμε για ανατριχίλες πλέον! Έξτρα πόντοι για την πειστική φαλτσαδούρα του Vik Sahay- πρόκειται περί τέχνης, και μην το υποτιμάτε καθόλου.

30 Rock: Kidney Now!

Για κάποιο λόγο δεν βρίσκω πουθενά βίντεο έξω από το hulu, αλλά το κομμάτι με το οποίο έκλεισε η 3η σεζόν της σειράς παραμένει αξέχαστα ξεκαρδιστικό. Ακούστε πάλι τους απάλευτους στίχους και φέρτε στο νου σας έναν στόλο από guest stars, από τον Elvis Costello ("Or should I say, Declan McManus, international art thief?") μέχρι τον Clay "Ξάδερφο του Kenneth" Aiken και μια τύφλα Cyndi Lauper. Aπλά κωμικός χρυσός, ό,τι αστειότερο έκανε φέτος η σειρά.

Flight of the Conchords: Too Many Dicks On the Dancefloor

Δεν χρειάζεται εξήγηση αυτό.

Τhe Office: Take Me Home, Country Roads

Δεν έχω λόγια για το πόσο λατρεύω αυτή τη σκηνή. Μπορεί να είναι ο συνδυασμένος ήχος της κιθάρας και του μπάντζο που βγάζει κάτι το υπέροχο, ή μπορεί να είναι η νέα ρεσεψιονίστ, ή μπορεί να είναι το αναπάντεχο bromance που γεννιέται ανάμεσα στις νότες ("Take it, Andy!"), ή μπορεί να είναι η ανηλεής in-character κωμωδία ("In German!"), ή μπορεί να είναι το πόσο συνεπής είναι η διακοπή από τον Toby πάνω στο καλύτερο, ή μπορεί απλά να είναι η απόλυτα τέλεια σκηνή αυτής της σειράς για όλους αυτούς τους λόγους μαζί.

Pushing Daisies: Eternal Flame

Chills, chills, chills, CHILLS. To σωστό τραγούδι, στη σωστή στιγμή, στη σωστή σειρά, από τη σωστή ερμηνεύτρια. Τόσο συναισθηματικά πλούσιο, με τα απολύτως απαραίτητα υλικά. Θα υπάρξει ποτέ ξανά στις τηλεοράσεις μας τίποτα σαν το Pushing Daisies;

Dr. Horrible's Sing-Along Blog: On the Rise

Δε θα έλειπε φυσικά η συνδυασμένη awesomeness των Neil Patrick Harris, Felicia Day και Joss Whedon, ε. Και δε θα μπορούσε φυσικά να είναι άλλο κομμάτι από εκείνο που μας έδωσε την πρώτη υποψία για τα κρυφά επίπεδα μιας ιστορίας που είχαμε αρχικά παρεξηγήσει ως αφελή χαριτωμενιά. Οι αρμονίες που γουστάρει o Whedon είναι εδώ, η στιχουργία έχει εκλάμψεις ιδιοφυίας, οι εκφράσεις αηδίας του Nathan Fillion είναι ανεκτίμητες, και παρ'όλ'αυτά, ο Dr. Horrible και το ξεδιάντροπα ψεύτικο μουστάκι του καταφέρνουν να κλέψουν την παράσταση από το background.

Glee: ----
Μετρήστε πόση ψυχή ή/και χιούμορ κρύβει κάθε ένα από τα παράνω κομμάτια, και προσπαθείστε μετά να με πείσετε οτι το Glee αξίζει θέση σε μια λίστα που στη θεωρία μοιάζει κατασκευασμένη για να το υποδεχτεί. Aντ'αυτού...

The Simpsons: Falling Slowly

Γιατί καμία λίστα με μουσικές δεν πρέπει να χάνει την ευκαιρία να συμπεριλαμβάνει οτιδήποτε έχει να κάνει με το Once. Aυτό εδώ το bit; Random and fun.


Τι ξέχασα; Ποιο αγαπάτε περισσότερο; Έπρεπε να έχω συμπεριλάβει το Heartless του Kris Allen;

.