Doctor Who: Vampire of Venice


Σε σχετική συντομία, το RTD-throwback επεισόδιο Doctor Who αυτής της βδομάδας.


Κι ενώ ο Doctor αλωνίζει σε μια κοινωνία που κάτι απροσδιόριστο μοιάζει να πηγαίνει στραβά, τελικά αποκαλύπτεται ότι πίσω από όλα βρίσκεται κάποιο τρομακτικό fish nation από το διάστημα το εξώτερο που φοράει παραμορφωτές οπτικού πεδίου και δε φαίνεται στους καθρέφτες και γίνεται σκόνη όταν εκτεθεί στο καθρεφτάκι της Amy Pond. Για μπόνους πόντους, αυτή η φυλή των fish sticks είναι στα όρια της εξάλειψης και ο Doctor θα βρεθεί αντιμέτωπος με ένα impossible dilemma, να σώσει αθώες ζωές ή να αποτρέψει μια ακόμα γενοκτονία. Και για ακόμα πιο μπόνους πόντους, πετάς στο τέλος ένα "the crack made me do it", κι έτοιμο τό'χεις το Απόλυτα Generic Nu-Who επεισόδιο.

Err, OK, whatever, never mind. Μια χαρά επεισοδιάκι ήταν, δεν θα γκρινιάξω, αν δεν υπάρχει και κανά τέτοιο πού και πού τι θα κάναμε κιόλας. Στην τελική ήταν πανέμορφο όπως όλη η σεζόν του Moffat, κάτι που αυτομάτως το βάζει ένα σκαλάκι πιο πάνω. Και ό,τι κι αν πει κανείς για την έλλειψη εφευρετικότητας, ο Toby Whitehouse κάθισε κι έγραψε το πιο αστείο σενάριο της φετινής σεζόν ως τώρα.

Τα άλλα μεγάλα WINs ήταν κατά πρώτον το φοβερό cold open, με τον Doctor να βγαίνει από την τούρτα, "η αρραβωνιαστικιά σου με φίλησε", τρελή αμηχανία. Και κατά δεύτερον, όλο το back and forth με τον Rory και την χαριτωμένη δυναμική που έφερε ο ατζαμής μέλλων-σε-430-χρόνια σύζυγος της Amy στην εξίσωση με τον Doctor.

Έφερε και κάτι καινούριο στο παιχνίδι ο Rory. Μου άρεσε το πώς πρώτα σημειώνει την ανάγκη των απλών ανθρώπων να εντυπωσιάσουν τον Doctor υπερβάλλοντας εαυτό και βάζοντας το τομάρι τους σε κίνδυνο, αλλά δεν αργεί κι ο ίδιος να γίνει θύμα της ίδιας ακριβώς γοητείας. Κοινώς, άσε πέρα τα άγχη, εδώ είμαστε για να ζήσουμε την περιπέτεια, όχι για να το ρίξουμε στο κλάμα. Γαμώ, ωραία πραγματάκια.

Περίεργος τώρα να δω πώς θα είναι ο Rory ως companion, πώς θα τα περνάνε οι τρεις τους (ξέρεις), πόσο καιρό θα κάτσει, ποιος ο ρόλος του στην 'σημαντικότητα' της Amy. Για την ώρα πήραμε το στανταράκι μας και πάμε παρακάτω. Το teaser του επόμενου επεισοδίου μοιάζει φοβερό.


.

13 σχόλια:

  1. Εμένα μου άρεσε πάρα πολύ, όχι τόσο το generic plot του αλλά το humor του και, ναι, οι χαρακτήρες.

    Πρώτον, best intro ever! Μου άρεσε η έλειψη περιττών σκηνών και λογιών στην εισαγωγή του Rory στο TARDIS και μου αρέσει πολύ και ο ίδιος ως μέρος της ομάδας. Χαιρομαι που θα μείνει για τουλαχιστον ακομα ένα episode. Και δίνει τροφή για ατάκες τύπου "Yours is bigger than mine", "Let's not go there".

    Let's GO there, βασικά γιατί μου αρέσει το attitude που έχει ο νέος Doctor κάθε φορά που το βλέπω. Μετά την emo συμπεριφορά του 10th o Smith δείχνει σχεδόν αλαζονικά την θεική του φύση. Μροστά στο δίλημμα να βοηθήσει στην διάσωση ή αφάνιση ενός ειδους απαντά "I'm a Time Lord, you're a big fish". Και μετά μας λέει και τι τον έκανε να πάρει την απόφαση του. Το οτι δεν θυμόταν το όνομα του θύματος της.

    Και ναι, το teaser για το επόμενο φαίνεται πολύ ενδιαφέρον! Θύμιζε το virtual μέρος του Forest of the dead.

    Εμενα αυτός ο γιατρός με τρομάζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ ωραία τα θέτεις όλα τα πράγματα. Ιδίως για τη συμπεριφορά του Eleven.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το βρήκα πολύ καλύτερο από το επεισόδιο με τα Daleks και σημάδι του πόσο καλύτερη είναι αυτή η σεζόν γενικότερα! Θύμισε λιγάκι εκείνο με την Πομπηία από την ανάποδη αλλά ήταν καλύτερο και όχι μόνο επειδή η Gillan τώρα είναι σύντροφος.

    Πολύ αστεία η σκηνή στο πάρτι και πάρα πολύ επιτυχημένη η παύση πριν πέσει το σήμα. Επίσης πολύ φυσικά ο Rory εισχωρεί στην παρέα. Από κει που είναι ο τρίτος τροχός και νιώθει πως δεν συμμετέχει όπως στην σκηνή που χοροπηδάνε από την χαρά τους οι άλλοι δυο που ανακάλυψαν βρυκόλακες μέχρι το τέλος που αποδέχεται πως αυτός και ο Doctor είναι τα αγόρια της Amy.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ντάξει, αφασία!

    το βασικό plot ήταν σα να γύρισε ο Davies και να έβαλε μπρος τη μηχανή για generic villains, αλλά όλα τα άλλα ήταν ένα χρυσάφι σκέτο! Τέτοιο γέλιο είχα να ρίξω απο εποχής Donna <3

    Tα γυρίσματα που σκατά έγιναν και βρήκαν χώρους που να θυμιζουν τόσο Βενετία?!?! νομιζα είχε πέσει το budget φέτο :P

    Kαι πάνω απ όλα είναι τρελλή πρωτοτυπία η όλη προσπάθεια του doctor να φερει το νεαρό ζεύγος κοντά, σαν άλλος couples psychiatrist. Doctor indeed!
    Ο 9ος και ο 10ος δεν θα έμπαιναν ποτέ στον κοπο να σώσουν τη σχέση της Rose με τον Mickey :P :P :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Νταξ καλούτσικο το επεισόδιο.

    Γενικό σχόλιο, ήμουν χθες με έναν Άγγλο (τον D'Israeli για τους κομιξάδες) και μιλώντας με άτομα τέτοιες ηλικίας 40something καταλαβαίνεις τι σημαίνει ο Doctor για αυτούς.

    Και για αυτούς που αναρωτιούνται προς τι η εμμονή με τα Daleks που ακόμα και ο Moffat υπέκυψε, ο Disraeli κατέβασε μαζεμένα τα 5 πρώτα και το πρώτο που έβαλε να δει δεν ήταν το πρώτο επεισόδιο, αλλά αυτό με τα Daleks. :)

    Μας έλεγε και για διάφορες αναφορές που δεν τις πιάνουμε εδώ, όπως η προφορά της βασίλισσας που ήταν τελείως lower class και για αυτούς ήταν πολύ αστείο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ρεεε το ξέρατε αυτό???

    Doctor Who spoof γραμμένο από τον Moffat το '99 . Δεν λέω παραπάνω. Απλά δείτε cast. Μέχρι το τέλος.

    http://www.youtube.com/watch?v=OYpaSzw1qck
    http://www.youtube.com/watch?v=HmqWQl0wd8k

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ^Το έχω αναφέρει στο ποστ του προηγούμενου επεισοδίου αλλά μιας και το θύμησες να πω πως είχε αναφορά από κει σε αυτό το επεισόδιο. "I'll explain later"! :D

    ΥΓ

    D'Israeli ε; Αυτόν τον καιρό αγαπάω Stickleback!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πολύ ωραίο αυτό με τον D'Israeli.

    Το spoof το ήξερα ότι υπάρχει αλλά δεν το έχω δει. Θα λέει, φαντάζομαι, απλά ποτέ δεν έτυχε να το πιάσω. Απόψεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Για το spoof AKA Curse of Fatal Death; Epic epicness...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Το υπέθεσα, απλά είπα να ρωτήσω και καμιά γνώμη, τυπικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ξερετε τι δεν σχολιάσαμε, για το αν μας αρεσει το μεγαλο κακο ετσι οπως εχει παρουσιαστει ως τωρα.

    Εμενα οχι πολυ μιας και η αοριστη απειλη που ειναι "το τελος των παντων" ειναι ενα πολυ τεμπελικο cliche. Σκεφτείτε μονο οτι απο αυτο κινδύνευε και η Fantasia στο Never ending story :P

    Αλλα περισσότερο δεν μου αρέσει γιατι δεν θα πίστευα οτι ο Moffat θα πήγαινε ποτέ για κάτι τετοιο.

    Thus εχω ελπιδες οτι ειναι η ιδεα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Χμ. Θα δείξει, αλλά για την ώρα δεν ανησυχώ. Υπάρχει το Τέλος Των Πάντων που είναι απλώς μια generic Αποκάλυψη με Τέρατα/Daleks/Δαίμονες να την πέφτουν στους καλούς, και υπάρχει και το Τέλος Των Πάντων που μπορεί σαν ιστορία να απλωθεί παντού και να επηρεάσει τα πάντα με τρόπο που να μαζεύεις το σαγόνι σου από το πάτωμα. Προφανώς δεν μπορούμε να ξέρουμε από τώρα τι θα είναι από τα δύο, αλλά έχει τη δυνατότητα να είναι το δεύτερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. hahahaha cotso, pes ston Matt/Disraeli na sou deiksei fotos me ta Daleks tou, thumamai mou edeixne stin agglia

    marese to epeisodio, oxi gia ta generic villains (kserame oti den tha ine vampires, kai i skini pou eksigei sti gomena giati moiazei me bampir gia tous theates, orean tha itan na eleipe) alla goustara akoma ena oreo dilemma gia ton doctor apo to opoio den mporei na ksefugei bolika at the last moment, k tous foberous dialogous k ta stag party tshirts! den exete zisei agglia, den kserete ti mastiga ine ta stag kai ta hen parties!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή