Survivor: That's messed up

Never a dull moment στο ανεπανάληπτο φετινό Survivor, με αυτό τον θεότρελο και σχιζοφρενή παίχτη που έχουμε μπλέξει.

Υπάρχουν δύο πραγματικότητες όταν μιλάμε για τους καλύτερους παίχτες του Survivor. Από τη μία είναι το καθαρά in-game επίπεδο, όπου o Boston Rob θα χάνει από την Amber, o Russell θα χάνει από τη Natalie κτλ κτλ. Γιατί αυτοί οι παίχτες σμπαραλιάζουν ό,τι βρουν μπροστά τους, δεν παίζουν με πράο τρόπο (σαν τον Yul ή έστω τον Todd) παρά σαν σίφουνες παίζουν όσο επιθετικά μπορείς να παίξεις χωρίς να ψηφίσεις ξέρωγώ και τον ίδιο σου τον εαυτό επειδή ξύπνησες στραβά το πρωί. Αυτοί δε θα κερδίσουν ποτέ. Για να το θέσω με όρους του επεισοδίου που μόλις είδαμε, δεν έχω ιδέα πώς περιμένει ο Russell να κερδίσει ψήφους στο Jury με την κίνησή του να ξεφορτωθεί την Danielle. Είναι η 3η της συμμαχίας του από την πρώτη μέρα, και δεν έκανε τίποτα που να κάνει 'αποδεκτό' το να την διώξει.

Αλλά εδώ έρχεται το άλλο επίπεδο, η άλλη πραγματικότητα που λέγαμε στην αρχή. Και είναι η πραγματικότητα του τι παίχτες θέλω να βλέπω να παίζουν αυτό το παιχνίδι. Χωρίς λοιπόν να αφορά άμεσα εμένα προσωπικά το αν ο -κάθε- Russell κάνει φίλους ή εχθρούς με την κάθε του κίνηση, αυτοί είναι οι παιχταράδες που θέλω να βλέπω σε δράση. Τόσο απλό είναι το ζήτημα. Γιατί από τότε που έμαθε πως η Parvati και η Danielle του κρατάνε μυστικά (σύμφωνοι, μόνο ένα μυστικό, αλλά είναι αρκετό- ποιος του λέει ότι δεν είναι κι άλλα ή ότι δε θα εμφανιστούν τέτοια στο μέλλον;) ψάχνει μανιασμένος και ανήσυχος να βρει ένα τρόπο να ξαναμπεί στη θέση του οδηγού που αρχίζει να νιώθει ότι έχει χάσει.

Η ψήφος για την Candice, και ο τρόπος που τον έκανε χαζούλη ο Rupert, ήταν το wake-up call που ήθελε ο Russell. Δε θέλω να υποτιμήσω την εξαιρετική κίνηση του τίμιου γίγαντα Αργύρη Καμπούρη, αυτές είναι οι ξύπνιες κινήσεις που δίνουν στους παίχτες δεύτερη ευκαιρία στο παιχνίδι, όπως η αντίστοιχη της Sandra να σώσει τον εαυτό της όταν ήθελε να την διώξει ο Russell, στέλνοντάς τον να κυνηγάει τον Coach (και μιλώντας για την Sandra, well played το μη playing του idol, το οποίο κράτησε και έθαψε σε μια γωνιά για μελλοντική χρήση). Αλλά τι να πει η μαγκιά του Rupert μπροστά στο β' μισό του επεισοδίου.

Όπου ένας μαινόμενος Russell διέλυσε τον ανταγωνισμό στο immunity challenge κερδίζοντάς το για δεύτερη μόλις φορά αν απατώμαι (ένα ακόμα measure μεγάλου παίχτη- όταν το ΗΘΕΛΕ, το κέρδισε, όπως και απέναντι στον Brett στη Samoa), και με την ασφάλεια που αυτό του έδινε, μπόρεσε να κάνει ό,τι παλαβομάρα του ερχόταν στο μυαλό να κάνει, χωρίς να φοβάται για -άμεσες- συνέπειες. Και η εν λόγω παλαβομάρα ήταν η εξής: με προβληματίζουν τα κολλητηλίκια της Parvati με την Danielle, γιατί ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Ο RUSSELL HANTZ και κανείς δε μπορεί να είναι σε κοντινότερη συμμαχία με την συμμαχία ΜΟΥ, κανείς άλλος δεν έχει δικαίωμα να οδηγεί αυτό το πλοίο για έστω μια μέρα. Άρα, βάζω Parvati και Danielle να αμφισβητήσουν η μία την άλλη. Μακροπρόσθεσμο, αλλά έξυπνο. Την κρίσιμη στιγμή, άμα οι δυο τους φοβούνται η μία την άλλη, ποιον θα εμπιστευτούν τελικά; Τον Papa Bear που κάνει αυτοκτονικές κινήσεις για να διασφαλίσει το well-being της συμμαχίας του. Καλά ως εδώ.

Μόνο που αυτές, αποδεικνύοντας έμπρακτα πόσο κοντά είναι, το συζητάνε το θέμα, άρα ο Russell που πιάστηκε να λέει χοντρά ψέμματα, τώρα είναι σε δύσκολη θέση. Όχι μόνο η συμμαχία του σταματά να τον εμπιστεύεται, αλλά και ο σκοπός ο αρχικός δεν πέτυχε. Ίσα-ίσα, οι δυο τους είναι ακόμα πιο κοντά τώρα. Το τελικό καρφί στο φέρετρο της Danielle ήταν αυτό που αναγκάστηκε να παραδεχτεί μη μπορώντας άλλο να αντέξει τα mind games του Russell: "Είμαι πιο κοντά στην Parvati από όσο νομίζεις." OH, REALLY.

Αυτή ήταν και η κορυφαία στιγμή ενός ακόμα επικού Συμβουλίου, τόσο επικού που το έχω παρακολουθήσει 4 φορές για να αφομοιώσω κάθε μικρή στιγμή awesomeness του, από τα δάκρυα μιας Danielle που δεν έχει ιδέα γιατί έχει έρθει σε αυτή τη θέση, μέχρι την ήρεμη σαν άγαλμα Parvati που δεν βγάζει κιχ στη διάρκεια του Συμβουλίου παρά στο τέλος σοκαρισμένη λέει απλά ένα "That's messed up". Από την Courtney που όπως πάντα έριχνε βιτριόλι ("Boo-hoo") μέχρι την Amanda που-- WHOA. Hello, Amanda! Πρέπει να ψηφίζεται πιο συχνά η Amanda για μέλος του Συμβουλίου. Και βέβαια την παραδοχή της αμηχανίας της Jerri, το ιδανικό είδος παίχτη που αν έχει γύρω του ο Russell θα μπορεί πάντα, και για πάντα, να κάνει οτιδήποτε θέλει. Η κοπέλα δεν έχει ιδέα γιατί ψήφισε αυτό που ψήφισε, αλλά το έκανε γιατί η απουσία στρατηγικής σκέψης την κάνει φτερό στον άνεμο-Russell.

Είναι όντως ασταμάτητος;

Η διαφορά με τη Samoa είναι ότι εκεί βρέθηκε αυτή η δύναμη της φύσης, πήρε τον έλεγχο του παιχνιδιού, και κανείς μα κανείς απολύτως δεν το αμφισβήτησε ως την τελευταία στιγμή. Έτσι αναίμακτα φτάσαμε στο τέλος, γι'αυτό και ήταν σκανδαλώδης η νίκη της Natalie. Δεν υπήρξε δευτερόλεπτο που να μην έχει ο Russell τον έλεγχο.

Ενώ εδώ, τα πράγματα αλλάζουν με έναν πολύ βασικό τρόπο. Όχι με το πώς παίζει ο Russell, αλλά με το τι παίχτες συναντά απέναντί του. Όχι καλύτερους (τους έχει ξεφορτωθεί όλους εξάλλου), αλλά πιο έμπειρους, με μεγαλύτερα Εγώ από τους διάφορους Micks και Shambos. Ο κάθε Rob και η κάθε Parvati δε θα δεχτούν να αφήσουν έναν τύπο που δεν έχουν ξαναδεί να τους πει ότι έχει τον έλεγχο. Θα αντιδράσουν, θα επιχειρήσουν να πάρουν το παιχνίδι στα χέρια τους. Και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε.

Έχει πολλή πλάκα που οι παραγωγοί θεώρησαν φυσικά (και όπως όλοι μας νομίζω) ότι αυτή ήταν η χρονική στιγμή του παιχνιδιού που με ευκολία η συμμαχία του Russell και της Parvati θα ξεκλήριζε τους υπόλοιπους Heroes τον έναν μετά τον άλλον, και επειδή αυτό κάνει για βαρετή τηλεόραση, έχωσαν δύο Συμβούλια σε ένα επεισόδιο. Όμως δεν υπολόγισαν ότι τίποτα δεν πάει σύμφωνα με το πλάνο -τους- όταν υπάρχει αυτό το hobbit on crack, που δε μπορεί να αφήσει στιγμή να είναι βαρετή. Κι έτσι βρεθήκαμε με ένα επεισόδιο τόσο γεμάτο με ανατροπές και συγκινήσεις και στιγμές ανθολογίας, που θα μπορούσε άνετα να είναι δίωρο.

Απορείτε ακόμα γιατί οι παραγωγοί του show είναι τόσο ερωτευμένοι με τον Russell; Ο άνθρωπος κάνει τη δουλειά τους εύκολη. Μου είναι τόσο δύσκολο να φανταστώ αυτό το παιχνίδι την επόμενη σεζόν, μετά από ένα χρόνο γεμάτο με την περσόνα του. Ο Russell είναι το Τέλος του Survivor. That's messed up!

.