Doctor Who: The Lodger


Ένα πολύ σύντομο post για ένα πολύ περίεργο επεισόδιο.


Ίσως ήταν η ώρα που το είδα, ίσως ήταν τα σουβλάκια που είχα φάει πιο πριν βλέποντας μπάλα, ίσως ήταν η απάνθρωπη ζέστη, αλλά αυτό το επεισόδιο μου άφησε την αίσθηση ενός περίεργου ονείρου, σαν κάτι που θα έβλεπαν στον ύπνο τους οι χαρακτήρες του Twin Peaks αν παρακολουθούσαν Doctor Who.

Δεν κατάλαβα και πολλά πράγματα όπως, εχμ, τι είδαμε. Το set-up της ιστορίας ήταν δυσανάλογα απλωμένο σε σχέση με το exposition και το resolution. Νιώθω σα να είδα το πρώτο μέρος μιας περιπέτειας, της οποίας το δεύτερο ξέχασε να γυριστεί και απλώς ο συγγραφέας κότσαρε έναν επίλογο στο τέλος, περίληψη όσων θα έγραφε στο β' μέρος αν του έδιναν τα λεφτά να το γυρίσει.

Or something.

Δεν είχα πρόβλημα να βγάλω νόημα από την ιστορία (εκτός από το κομμάτι με το ζευγαράκια να δηλώνει την αγάπη του πάνω στον υποδοχέα του θέλω-όταν-μεγαλώσω-να-γίνω-TARDIS εξωγήινου σκάφους και κάνοντας αυτό να το διώχνει στα τσακίδια), απλά ήταν όλο ένα μεγάλο "eh?"

Κρατάμε τον Doctor να παίζει μπάλα, ειρωνικότατα τη μέρα που η Αγγλία για 2η φορά στην ιστορία της απέτυχε να νικήσει τις... αποικίες, και κρατάμε φυσικά και αυτό που έμοιαζε με οριστικό και αμετάκλητο άνοιγμα της Σχισμής. Το τρέιλερ του επόμενου επεισοδίου με έκανε να χτυπάω παλαμάκια σαν καθυστερημένο μπροστά στην οθόνη μου. So freakin' excited.


.

10 σχόλια:

  1. Τα ίδια και γω. Θυμάσαι που είχα αναφέρει πριν αρχίσει η σεζόν οτι αυτο που δεν έχουμε δει ακόμα είναι ενα δευτερο TARDIS και ηλπιζα οτι ο Moffat θα επαιζε με αυτο. Φαντασου την απογοητευση μου που μια τετοια ιδεα αναλωθηκε τοσο βιαστικα. Δεν ήταν τοσο οι ιδέες όσο η εκτέλεση. 35 λεπτά mystery για να καταλήξει σε ατάκες που για πρωτη φορα στη σεζόν θυμιζαν Davies ("Οχι, αμα το πιασω εγω θα καταστραφει το ΗΛΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ" και "Kiss the girl to save the world").
    Οπως επισης για πρωτη φορα ένιωσα πως ο "outcast alien" δεν λειτουργησε ως theme της σεζόν αλλα σαν επαναληψη.

    Κατα τ'αλλα ο Smith ηταν απολαυστικότατος στο παιξιμο του και γενικά το επεισοδιο είχε το γέλιο του.

    Next week: Ηδη γκρινιάζω που θα είναι two-parter :P

    Α, και κάτι που μολις μου ήρθε και εχει να κάνει με το προηγουμενο επεισοδιο. Ο Doctor λεει οταν πρωτοβλεπει τον πινακα με την εκκλησια "I know evil when I see it" αλλα τελικά ήταν απλα ενα τυφλο, φοβισμένο πλάσμα. Huh... I guess sometimes he's just so full of himself.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χα, ναι ρε, είναι μεγάλη ψωνάρα ο τύπος, το έχουμε πει αυτό. (Και ποιος δε θα ήταν, στη θέση του :p)

    Ένα σχόλιο για το επεισόδιο που ξέχασα, ο απίστευτα spooky πίνακας ανάμεσα στο ζευγαράκι, στον διάδρομο. Καμία σημασία θα έχει, λέτε, ή απλά μας το μόστραραν για το εφέ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλό ήταν. Ο Doctor έπαιξε έξοχη μπαλίτσα, ο χοντρός φαινόταν συμπαθής κάτι που πρέπει να είναι κατόρθωμα μιας και έμαθα στην συνέχεια πως είναι γενικά αντιπαθής, οι διάλογοι ήταν αρκετά αστείοι.

    Από το bleedingcool έμαθα πως βασίστηκε σε ιστορία comic με τον 10 την Rose και τον Mickey. Το διάβασα, είναι αρκετά κοντά στο τηλεοπτικό επεισόδιο. Επίσης πως αν πας frame frame την σκηνή με την πετσέτα υπάρχουν αποκαλύψεις.

    @Than όσον αφορά το "Kiss the girl to save the world" είχαν συναίσθηση τι γύριζαν και το σατίρισαν με την Amy!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όντως, καλά το σατιρίσανε. Εγώ απλά δεν κατάλαβα γιατί αυτό απαραίτητα έσωσε την κατάσταση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σου έβγαζε ένα γελάκι που χωρίς να σώζει όλη την κατάσταση σου χάλαγε το στραβομουτσούνιασμα. Και ήταν και σαν κλείσιμο ματιού του στυλ, εντάξει, εδώ έπρεπε να είναι το επεισόδιο του Gaiman αλλά δεν μπορέσαμε και κάναμε μεταφορά σε ένα comic.

    Παρ'όλα αυτα, το βρήκα καλό, διασκεδαστικό και στην τελική καλύτερο από αυτό των Daleks.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Α ναι, εδώ υποτίθεται πως ήταν αρχικά το επεισόδιο του Gaiman.

    Καλύτερο από Daleks, συμφωνώ. Δε με χάλασε το επεισόδιο, απλά μου φάνηκε... περίεργο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. εμένα πειράζει που μου άρεσε αρκετά? :P

    βέβαια με το που έδειξε το τρειλερ στο τέλος ξέχασα και το επεισόδιο και την doctor cuteness και τη σκηνή με την πετσέτα που έκανα pause all the time :P

    (είμαστε τόσο τσουλάκια, hellboy :P)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μα τον σκοτεινό άρχοντα, πότε έγινα τσουλάκι και δεν το κατάλαβα; ROFL!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. το μονο που μου αρεσε σάυτο το επεισοδιο ηταν οι -αποτυχημενες- προσπαθειες του Doctor να "περασει" για ανθρωπος, η σκηνη που ο doctor να τραγοδαει La donna è mobile στο μπανιο και να πεταγεται εξω απο το σπιτι με μια πετσετα κρατωντας μισ οδοντοβουρτσα. βεβαια το ΚΑΛΥΤΕΡΟ ηταν το γεγονος οτι επιτελους ειδα τον matt smith να παιζει ποδοσφαιρο (αφου δεν εχουμε πια την ευκαιρια να τον δουμε στο γηπεδο ας τον δουμε στην τηλεοραση)
    Θ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή