The Chicago Code: Pilot

Πώς είναι η νέα σειρά του Shawn Ryan;

Μια σύντομη πρώτη εντύπωση θα δώσω γιατί και χρόνο δεν έχω, και νωρίς είναι ακόμα. Χωρίς να είναι κάτι εντυπωσιακό, το αποτέλεσμα ήταν αρκετό σαν εισαγωγή για να με κάνει να θέλω να δω ακόμα περισσότερα. Είδαμε ουσιαστικά ένα σύντομο τουρ σε μια ομάδα αστυνομικών που μας αυτοσυστήθηκαν, σε ένα Σικάγο που δεν ξέρω αν έχει σχέση με την πραγματικότητα, αλλά στα μάτια μου έμοιαζε σκηνικό ιδανικό για μια ιστορία μπάτσων που κάνουν του κεφαλιού τους, έχοντας βάλει στόχο την αστυνομική διαφθορά. Είχε μια old-school ποιότητα, είχε χαρακτήρα, και παρότι θα ήταν πολύ εύκολο να συμβεί κάτι τέτοιο, το Chicago Code δε μου θύμισε κάθε άλλη αστυνομική σειρά.

Ο χαρακτήρας της Beals είναι γαμάτος γυναικείος ρόλος με την έννοια ότι δεν προσπαθεί να κάνει κάποιο ιδιαίτερο statement, είναι απλά σκληρή, είναι εκεί, και κάνει τη δουλειά της γαμάτα πετώντας και ωραίες ατάκες άμα λάχει. Παρόμοια προσέγγιση με την Claudette της CCH Pounder δηλαδή, και αυτό μου είναι για την ώρα αρκετό. Ο Jason Clarke (που τον είχα βρει φοβερό στο Brotherhood) στήνει εδώ χαρακτήρα με το καλημέρα, ούτε λόγια χρειάζεται ούτε τίποτα. Η συνύπαρξη των δύο θα αρκούσε για να κουβαλήσει μια σαχλαμάρα, πόσο μάλλον κάτι που σαφώς δεν είναι σαχλαμάρα.

Δεν είναι ότι με καθήλωσε κάτι σε αυτό τον πιλότο, με τον τρόπο που ας πούμε το Shield ήταν ίσως ο καλύτερος πιλότος στην ιστορία. Και ήταν και προφανές, υπερπεπεξηγηματικό σε σημεία. Εξάλλου δεν είναι πως έχω τυφλή εμπιστοσύνη στον Ryan: Από τις 4 σειρές του, τις δύο τις έχω λατρέψει παράφορα, και τις άλλες δύο τις βαριόμουν. Η αλήθεια είναι πως το Chicago Code μοιάζει να έρχεται και να ισορροπεί κάπου στη μέση, κάτι που υποθέτω δεν είναι και τόσο άσχημο.

Όμως δες. Και μια ομάδα από χαρακτήρες που ήδη μοιάζουν σαφείς και συναρπαστικοί, και ένα ωραίο setting που σε προδιεθέτει ευχάριστα για μια τέτοια σειρά, και μικρές εκπλήξεις σαν την καλύτερη σκηνή αυτού το πιλότου: Όταν ο πιτσιρικάς που η Colvin είχε μεγαλώσει από μικρό στην αστυνομία τρώει σφαίρα για να την προστατέψει, κόβοντας απότομα την αφήγηση του origin story του.

Ο Ryan πάντοτε έχει καλά ένστικτα στο πώς να πει ανατρεπτικά μια ιστορία, και τέτοιες είναι οι στιγμές που περιμένω από αυτόν και με κάνουν αισιόδοξο για τη συνέχεια. Κουβαλάει μαζί του τον καταραμένα λατρεμένο σεναρίστα Tim Minear (δεύτερη κολλητή συνεργασία τους μετά το Terriers) και έχω κάθε λόγο να πιστεύω πως αυτοί οι δύο μαζί θα ξύσουν μεθοδικά και καθηλωτικά την επιφάνεια που μόλις μας παρουσίασαν, για να αποκαλύψουν κάτι πραγματικά καλό. Αν δεν είναι ήδη εκεί, δεν πειράζει - είναι νωρίς. Εξάλλου, το μεν Terriers γινόταν καλύτερο με κάθε επεισόδιο που πέρναγε, το δε Shield γινόταν καλύτερο με κάθε σεζόν που πέρναγε.

.