The Office wedding episode



Λίγα αργοπορημένα σχόλια για αυτό το θησαυρό που είδα επιτέλους χθες.

Με κουράζουν τα ωριαία επεισόδια, και με κουράζουν τα Special Episodes, ειδικά αυτά που αφορούν σε γάμους και γιορτές και πανηγύρια. Όμως μια στο τόσο έρχεται μια ιστορία τόσο αβίαστα ειπωμένη, που από μόνη της απαιτεί να απλωθεί στο 40λεπτο, που από μόνη της απαιτεί το χαρακτήρα του Special, και δε χρειάζεται ούτε στάλα ιδρώτα για να προκύψει υπέροχη.

Ο γάμος της Pam με τον Jim είναι από τα πράγματα που οι θεατές της σειράς περιμέναμε από την πρώτη σεζόν, ακόμα κι αν ποτέ δεν μπήκαμε στη λογική των 'ships και, όπως εγώ προσωπικά, έβρισκα πάντα κουραστικά, σαπουνοπερέ και εκτός λογικής της σειράς όλα τα παιχνίδια με έρωτες και τρίγωνα που κατά καιρούς επιχείρησε το show. Όμως ο Jim και η Pam ήταν πάντα στην καρδιά αυτού του πράγματος που λέγεται Office. O Jim, η Pam, και αυτός ο υπέροχος, άβολος και αξιαγάπητος ηλίθιος Michael Scott.

Οι δυο τους θα παντρευόντουσαν. Θα προσπαθούσαν να τα έχουν όλα τέλεια, φυσικά τα πάντα θα πήγαιναν κατά διαόλου. Ο Michael θα τα έκανε όλα μαντάρα με ένα εξωφρενικά άβολο λογύδριό του. Αλλά θα την έβρισκαν τη λύση. Θα ξέκλεβαν τη στιγμή τους, και στη συνέχεια θα απολάμβαναν το χάος, σαν ένα ακόμα high point που αναζητά τη mental αποθανάτισή του.

Δεν έχει και πολύ νόημα να κάτσω να αφιερώνω λέξεις πολλές στο πώς αυτό το -σκηνοθεσίας παιδικού ήρωα Paul Feig- επεισόδιο τα έκανε όλα τεχνικά σωστά, πώς άπλωσε το χρόνο του σε b-stories, σε όλους τους χαρακτήρες, σε όλα τα πιθανά αυτοαναφορικά in-jokey interactions που έχουμε συνηθίσει και αγαπάμε. Ή πώς ήταν απίστευτα γλυκό, απίστευτα άβολο, απίστευτα αστείο σε ένα υποδειγματικό σενάριο από τον δημιουργό Greg Daniels και την πάντα μα πάντα ξεκαρδιστική πένα της Mindy Kaling.

Υπήρχε το άνοιγμα με τον Creed να τρώει ατάραχος noodles όταν όλοι ξέρναγαν, υπήρχε η απόγνωση του Andy (πρώτα επειδή έχανε ευκαιρίες να κάτσει δίπλα στην Erin- awwww- κι έπειτα επειδή κάρφωσε τα κλειδιά του αυτοκινήτου στα αρχίδια του- ewwww- είδατε κι εδώ τέλειο συνδυασμό;), υπήρχε ο playah Dwight, και ένα κατεβατό από αστεία που θα χρειαζόμουν άλλα 40 λεπτά για να ξεχωρίσω.

Αλλά πάνω από όλα υπήρχε αυτή η αγαπημένη σχέση, που έχει καγχάσει θριαμβευτικά στα μούτρα κάθε πιθανής τηλεοπτικής σύμβασης. Ένα will-they-won't-they που τόλμησε να απαντήσει το ίδιο του το ερώτημα νωρίς, με θάρρος και με αποφασιστικότητα. Όπως είπε ο Jim στο υπέροχο toast του, συνοψίζοντας αυτή τη σχέση σε 60'' τηλεοπτικού χρόνου, ήξερε οτι αυτή που υπομονετικά περίμενε, ήταν η γυναίκα του.

Και σε μια εξέλιξη-πεμπτουσία όσων είναι το Office, o Michael Scott πέρασε στο προσκήνιο για να μας μιλήσει για τη διαφορά στη χρήση ή μη προφυλακτικού. Και μετά να πραγματοποιήσει ενός είδους αεροπειρατεία στο γάμο για να αναπαράγει μια ακόμα YouTube μανία του. Όπου τα εναλλάξ πλάνα από τον γάμο-τσίρκο και τον αληθινό γάμο πέτυχαν ακριβώς το είδος του γλυκού συγκινημένου χαμόγελου που αξίζουν η Pam και ο Jim. Και αυτή η σειρά γενικώς.

Το ξεκίνημα αυτής της σεζόν δε μου έκανε τίποτα το ιδιαίτερο, αλλά επεισόδια σαν αυτό σου θυμίζουν πως κάποιες αγάπες είναι για πάντα.

.

5 σχόλια: