Doctor Who: The Impossible Astronaut


Αυτό θα πει να ξεκινάς με το πόδι πατημένο στο γκάζι. Μετά το άλμα ακολουθούν -για να χρησιμοποιήσω τα αθάνατα λόγια της River Song- spoilers.

Βλέπεις, αυτού του είδους τα τρομερά επεισόδια μπορούν να προκύψουν όταν μια σειρά, μια δημιουργική ομάδα βασικά, έχει αποκτήσει πλήρη εμπιστοσύνη στον εαυτό της. Η πρεμιέρα της 6ης σεζόν -και ας αναφέρομαι σε αυτήν ως 2η για τις ανάγκες αυτών των write-ups, νομίζω καταλαβαινόμαστε- δεν είχε την ανάγκη να εισάγει νέους χαρακτήρες, να θεμελιώσει ένα δικό της σύμπαν, μια δική της ευαισθησία και αισθητική, όπως η πρεμιέρα της περσινής 1ης. (Κάτι που το 'Eleventh Hour' θεωρώ πως έκανε υποδειγματικά.) Αντ'αυτού, πιάνει μια συνεχιζόμενη ιστορία κάπου στο μέσον της, και συνεχίζει από εκεί που μας άφησε πέρσι.

Ο Moffat ξέρει ότι ο περσινός κύκλος στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, οπότε νιώθει σίγουρος απέναντι στο ενδεχόμενο να προχωρήσει σε ακόμη πιο τολμηρές ιστορίες. Ο Matt Smith έχει παίξει το ρόλο με φοβερό τρόπο για μια σεζόν, οπότε μπορεί να ανταπεξέλθει στην πρόκληση του να παίξει όχι μόνο δύο βερσιόν του χαρακτήρα, αλλά και η παρούσα, η 'κανονική' να είναι σκοτεινότερη από την περσινή. Η ομάδα των companions έχει περάσει το στάδιο των εισαγωγών, και πλέον λειτουργεί ως μια καλολαδωμένη μηχανή με δεδομένη χημεία. Βασικά είμαστε στο σημείο που εμείς ως θεατές, ο Moffat ως δημιουργός, και οι Smith, Gillan, Darvill, Kingston ως ερμηνευτές, είμαστε όλοι έτοιμοι για μια ιστορία όπου ο Doctor μοιάζει να μην είναι καν ο πρωταγωνιστής, να μην είναι καν ο σωτήρας, αλλά εκείνος που αναγκάζεται να σταθεί στο περιθώριο αφήνοντας τους φίλους του να τον σώσουν.

Και δεν εννοώ στο πλαίσιο ενός επεισοδίο τώρα, αλλά arc-wise, πιάνω τη μεγάλη εικόνα της σεζόν. Κάτι τέτοιο μοιάζει να ετοιμάζει η σειρά για φέτος. Και τίποτα δε θα μπορούσε να είναι πιο ενδεικτικό για κάτι τέτοιο, όσο η σκηνή που ουσιαστικά ξεκινάει το arc, μας κλωτσάει απότομα ρίχνοντάς μας με τα μούτρα στο μέσο μιας παράξενης, υποβλητικής, συναρπαστικής ιστορίας:

Η σκηνή με τον θάνατο του Doctor.

Καταρχάς νιώσε λίγο αυτή τη σκηνή. Είναι περίεργη, έχει κάτι το ονειρικό - δεν το λες εφιαλτικό ακόμα, γιατί δεν είσαι σίγουρος. Αλλά νιώθεις πως δεν ανήκει σε αυτό τον κόσμο, πως κάτι πάει στραβά. Το μαλλί του Doctor είναι λάθος, ο ίδιος μοιάζει καταβεβλημένος (huge props, Matt Smith), ο συγχρονισμός του με την River Song είναι ύποπτα τέλειος (θυμήσου, οι δυο τους ποτέ δεν έχουν συναντηθεί επί ίσοις όροις). Έχει μαζέψει όλο του το παρεάκι σε μια ειδυλλιακή παραλιούλα για να αράξουν και να τα πούνε, αλλά ο Doctor δε μοιάζει να είναι εντελώς εκεί. Και τότε εμφανίζεται η ονειρικότερη σεκάνς όλων, ένας αστροναύτης κοιτάζει ακίνητος μέσα από τη λίμνη. Το visual είναι απίστευτο.



Αυτό που συμβαίνει αμέσως μετά με άφησε μαλάκα. Ο αστροναύτης μιλάει με τον Doctor (ο οποίος γνωρίζει ποιος είναι), ύστερα τον πυροβολάει και τελικά τον σκοτώνει ενώ αυτός βρίσκεται στο μέσο regeneration. Όχι, δεν είναι κάποια από τις συνηθισμένες τηλεοπτικές μπλόφες. Ο Doctor είναι νεκρός - οι φίλοι του ετοιμάζουν γι'αυτόν μια βίκινγκ κηδεία, πλήρη με τη βάρκα που ταξιδεύει το σώμα του στα ήρεμα νερά, και τη φωτιά που τα καταπίνει όλα.

Σε αυτό το σημείο έχω ήδη χαζέψει, τόσο γιατί η σεζόν έχει ξεκινήσει πανέμορφα, όσο και γιατί με το καλημέρα επιχειρεί την πιο φιλόδοξη ιστορία όλων: Ο Doctor, ο ήρωας αυτής της σειράς, είναι νεκρός.

Φυσικά δεν είναι νεκρός-νεκρός κι αυτό το ανακαλύπτουμε ευθώς αμέσως, καθώς εκτός από την Amy, τον Rory και την River (κι έναν περίεργο πρώην πράκτορα του FBI), ο Doctor του μέλλοντος είχε καλέσει και τον Doctor του παρόντος. Το γιατί τα έκανε όλα αυτά μπορούμε να το συνάγουμε από τα συμφραζόμενα του επεισοδίου. Ξέρει ότι πρόκειται να πεθάνει, αλλά δε μπορεί ο ίδιος να γυρίσει στο παρελθόν και να αποτρέψει τον θάνατό του, οπότε τι κάνει; Καλεί την πιο έμπιστη ομάδα του σαν μάρτυρες για το αναπόφευκτο, και τους αφήνει όλα τα στοιχεία που χρειάζονται, ώστε να λύσουν εκείνοι το μυστήριο, να κάνουν εκείνοι ό,τι αλλαγές πρέπει, ώστε να αποφευχθεί το μοιραίο.

Good stuff.

Αυτό που επιτυγχάνεται άμεσα με αυτό το ξεκίνημα, είναι μια ενδιαφέρουσα αλλαγή στη δυναμική μέσα στο TARDIS. Ξαφνικά -για πρώτη φορά- όλοι έχουν ένα κοινό μυστικό από τον Doctor. Δεν είναι εκείνος που κρύβει πράγματα από τους άλλους, κι αυτό τον εξοργίζει. (“Don't play games with me, don't ever, ever think you're capable of that,” λέει στους φίλους του όταν πια είναι σαφές ότι υπάρχει κάτι που δεν του λένε.) Τα πράγματα διατηρούνται σε ισορροπία μόνο αφού η Amy παίζει το απόλυτο χαρτί και ζητάει από τον Doctor απλά να την εμπιστευτεί. Αυτός δεν έχει άλλη επιλογή - το γεγονός ότι η Amy τον εμπιστεύτηκε απόλυτα στη διάρκεια των γεγονότων της 1ης σεζόν, είναι το μόνο πράγμα που τον κράτησε ζωντανό σε αυτό το σύμπαν.

Σημείωσε ότι δεν εμπιστεύτηκε εξίσου τη River. Ο Moffat δε χάνει ευκαιρία να μας θυμίσει ότι αυτός ο χαρακτήρας κρύβει κάτι πολύ σκοτεινό και ανείπωτο. O Doctor του μέλλοντος το ξέρει και προφανώς την έχει συγχωρέσει, αλλά ο τωρινός είναι επιφυλακτικός απέναντί της.

(Σε αυτό το σημείο πρέπει να πω ότι θαυμάζω όλο και περισσότερο την τόλμη που κρύβεται πίσω από την απόφαση να αποτυπωθεί σε τηλεοπτική σειρά μια τέτοια ιστορία. Άρχισε όσο κάποιος άλλος έτρεχε τη σειρά, προφανώς με τη γνώση/ελπίδα πως στη συνέχεια θα την κληρονομούσε ο Moffat, και θα είχε τη δυνατότητα να την συνεχίσει με τον ρυθμό και τον τρόπο του. Δεν ξέρω πότε σκοπεύει να ολοκληρώσει το έπος των Doctor και River Song, αλλά διάολε, πρέπει να έχει φοβερή εμπιστοσύνη και στον εαυτό του και στους ηθοποιούς του, αλλά και στο BBC για να την ξεκίνησε εξαρχής.)

Η δράση μεταφέρεται στον Λευκό Οίκο του 1969, ακούμε 2-3 αστειάκια για τον Richard Nixon (“You were my second choice for president” το καλύτερο), έχουμε και μια πολύ αστεία σκηνή όπου Nixon και Canton προσέχουν την ύπαρξη του Doctor μες στο γραφείο (τέλεια κωμωδία καταστάσεων χωρίς πολλά λόγια ή εκφράσεις) και περνάμε τελικά στο ψητό, και την επίσημη εισαγωγή των κακών του επεισοδίου, αν όχι της σεζόν, αν όχι της Moffat era.



Οι Silents λοιπόν είναι αυτά τα τρομακτικά πλάσματα (και πραγματικά δεν καταλαβαίνω πώς είναι τόσο εύκολο για τον Moffat να γεννά τρομακτικές ιδέες με τόση ευκολία και συνέπεια) των οποίων την ανάμνηση χάνεις τη στιγμή που παύεις να τα κοιτάς. Τέλειο concept, και αναρωτιέμαι τώρα όχι μόνο τι θέλουν από τον Nixon (και ποια η σχέση τους με το κοριτσάκι ου τον παίρνει τηλέφωνο και βρίσκεται μες στη στολή του αστροναύτη όταν πυροβολάει η Amy) αλλά και ποιος ο γενικός ρόλος τους στο arc.

Θυμίζω ότι ένα από τα πράγματα για τα οποία λάτρεψα το περσινό φινάλε, ήταν το πώς έκλεισε απόλυτα και τέλεια το arc της σεζόν (με τη ρωγμή και όλα αυτά που έμοιαζαν 'λάθος' με την Amy, και με τη σχέση της με τον Rory κτλ κτλ) αλλά την ίδια στιγμή άφησε πίσω πολύ συγκεκριμένα ερωτήματα για τη συνέχεια: Τι είναι η Σιωπή; Κι τι προκάλεσε την έκρηξη του TARDIS; Τα γεγονότα αυτού του επεισοδίου συνδέονται άραγε με αυτά τα ερωτήματα;

Το στοιχείο της περσινής σεζόν που σίγουρα συνδέεται είναι -και μου έχει πραγματικά κάνει τρομερή εντύπωση που δεν το έχω δει να αναφέρεται σχεδόν πουθενά- το υπό κατασκευή TARDIS που γνωρίσαμε σε εκείνο το πολύ περίεργο επεισόδιο, 'The Lodger'. Είχα γράψει τότε ένα σύντομο ποστ, στο οποίο έλεγα πως “Το set-up της ιστορίας ήταν δυσανάλογα απλωμένο σε σχέση με το exposition και το resolution. Νιώθω σα να είδα το πρώτο μέρος μιας περιπέτειας, της οποίας το δεύτερο ξέχασε να γυριστεί.” So there you go. Το επεισόδιο το ξαναείδα πριν δυο μέρες (στο πλαίσιο ενός μαραθωνίου για να έχω φρέσκια την περσινή σεζόν) οπότε αναγνώρισα κατευθείαν το υπό κατασκευή TARDIS. Ίσως αυτό είναι το δεύτερο μέρος εκείνης της περιπέτειας;


Οι ερωτήσεις έχουν ήδη μαζευτεί αρκετές και έχω μεγάλη αγωνία για το πώς θα αρχίσουν τα πράγματα να δένουν μεταξύ τους.

~~~

Σχόλια:

> Η Amy είναι έγκυος. Καλή φάση. Δεν ξέρω πώς χωρέσει αυτό στην ευρύτερη ιστορία -αν ας πούμε το ζευγάρι των companions θα έχει φέτος λιγότερη όρεξη για ταξίδια και περιπέτεια από ό,τι είχε πέρσι- αλλά για να γράφτηκε κάποιος λόγος θα υπάρχει.

> Προσπαθώ να μην συγκρίνω αλλά πραγματικά δε μπορώ: Το τελευταίο US-based επεισόδιο της σειράς ήταν το 'Daleks in Manhattan' και πραγματικά δεν έχω να πω κάτι άλλο εκτός από α) LOL και β) πόσο πολύ έχουν ανέβει τα στάνταρ παραγωγής της σειράς.

> Οι φάκελοι που έστειλε ο Doctor με τις οδηγίες ήταν αριθμημένοι, που σημαίνει πως είναι πλέον επίσημο: Η σειρά σημαντικότητας των ανθρώπων είναι ο εαυτός του, μετά η River και μετά η Amy (και ο Rory).

> Η σχέση τους πρακτικά επιβεβαιώνεται τόσο από τον μελλοντικό Eleven (που είπαμε πως είναι in synch με την River άρα μοιάζουν να έχουν κάποιες πολύ ευχάριστες κοινές αναμνήσεις) όσο κι από τον παροντικό, με τον άβολο τρόπο που είπε “We're just friends!” στον Rory. Όχι ότι είχαμε κάποια αμφιβολία δηλαδή.

> Ένα χειροκρότημα για τον Mark Sheppard, εκ των μεγάλων και τιμημένων γυρατζήδων της sci-fi τηλεόρασης. Τον γνώρισα ως Badger στο Firefly, τον αγάπησα (παρά τις αρχικές μου αμφιβολίες) ως Romo Lampkin στο Battlestar Galactica, τον λυπήθηκε η ψυχή μου στο Bionic Woman. Εδώ είναι απλά cool. Just right.

> To επεισόδιο ήταν αφιερωμένο στη μνήμη της Elizabeth Sladen, της διαχρονικά πιο διάσημης και αγαπητής companion στην ιστορία της σειράς, Sarah Jane Smith, η οποία πέθανε από καρκίνο λίγες μέρες πριν την προβολή του επεισοδίου. Η Sladen είχε προλάβει να παίξει στο πλευρό του Matt Smith σε ένα two-parter της (αξιοπρεπέστατης) spin-off σειράς The Sarah Jane Adventures, της οποίας μάλιστα έχει γυρίσει περίπου έναν κύκλο επεισοδίων που αναμενόταν να προβληθεί τον Σεπτέμβριο.

> Απόλαυσε την Karen Gillan καλεσμένη στον Craig Ferguson (γνωστό Whovian). Χωρίς άλλα σχόλια.

Πριν τα comments, να υπενθυμίσω ότι το blog αυτό έχει μηδενική ανοχή σε spoilers και φήμες - ειδικά για το Doctor Who είναι πανεύκολο κάποιος να βρει στο ίντερνετ οποιαδήποτε πληροφορία θέλει για όλα τα επερχόμενα επεισόδια. Όχι σε αυτό το blog. Ισχύει καθεστώς comments moderation, που θα πει ότι όλοι οι αναγνώστες είναι απολύτως ασφαλείς από spoiler.

Αλλά επειδή θα ήθελα κι εγώ να είμαι εξίσου ασφαλής και 'καθαρός', θα παρακαλούσα όλους να μην γράψουν το παραμικρό πράγμα που να αφορά φήμες, spoilers, φωτογραφίες από το σετ, spoilerous δηλώσεις κτλ, γιατί ούτως ή άλλως δε θα δημοσιευτεί. Ευχαριστώ.

Πάει και το disclaimer, οπότε είμαστε έτοιμοι. Καλή (κουτσουρεμένη) Who season!


.

22 σχόλια:

  1. πρέπει να το δεις 2-3 φορες για να συνειδητοποιήσεις το ποσο τέλεια τηλεόραση βλέπεις. συγκλονιστικό επεισόδιο!
    και φαίνεται από την αρχή ότι αυτό που θα δούμε φέτος...θα είναι ακόμα καλύτερο από το περσινό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. H λογική αυτό λέει, γιατί χτίζει πάνω στα περσινά. Αναρωτιέμαι για πόσες σεζόν θα τραβήξει το όλο Eleven/Amy/River/Silence στόρι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. εβλεπα την gillian στον Ferguson και λεει οτι έζησε για έναν χρόνο στο Εδιμβουργο οταν ήταν 16. Και αν έκανα σωστα τα math αυτος ηταν και ο χρόνος που ήμουνα και εγω εκει. I really need a time-machine right now...

    Btw, αυτά που λέει ο ίδιος ο Moffat στα confidential πιάνονται για spoilers?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. E όχι, εντάξει. Είναι το αφεντικό και μιλάει στο BBC, πιο επίσημο δε γίνεται :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φτου, έγραφα κι έγραφα αλλά πήγε χαμένο το comment λόγω google. Συνοψίζω γιατί βαριέμαι να ξαναγράφω.

    Time can change, άρα χαλαρώνουμε (και καλό και κακό) όσον αφορά τα εξής δύο:

    - Η River θα σκοτώσει τον καλύτερο άνδρα/άνθρωπο που έχει γνωρίσει, που θεωρώ ότι το έλεγε για τον Doctor (αλλά αφήνω μια πόρτα ανοιχτή). (Θα τον σκοτώσει στο δικό μας μέλλον, στο δικό της timeline το έχει ήδη κάνει). Δεν θυμάμαι τι έκφραση είχε όταν είδαν τον αστροναύτη.

    - Ο Doctor πεθαίνει ως Matt Smith, άρα there can't ever be a 12th doctor.

    Το “time can change” στα χέρια άλλων θα ήταν εργαλείο/δρομολόγηση σε πλατειασμούς και εύκολα resets. Τουλάχιστον ο Moffat μέχρι τώρα έχει δείξει πως σέβεται το έργο του και τους θεατές του, οπότε δεν το κάνει αψήφιστα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ισχύει, εμπιστευόμαστε τον σεναριογράφο σε κάτι τέτοιο. Από πέρσι βέβαια ίσχυε αυτό, δεν είναι ότι το λέει τώρα. "Time can change", το είχε πει ο Doctor στην Amy σε τουλάχιστον δύο περιπτώσεις. Εξάλλου, με μια τόσο αφηρημένη προσέγγιση του χωροχρόνου που ανέκαθεν είχε η σειρά, δε θα μπορούσε ποτέ να είναι κάτι πιο αυστηρό.

    Απλά μου αρέσει που από το παντελώς αόριστο "κάποια πράγματα δε μπορούν να αλλάξουν" (γιατί έτσι με βολεύει) που ίσχυε επί RTD, εδώ φαίνεται πως περνάμε σε ένα πιο 'λογικό' (και δραματουργικά ενδιαφέρον) "δε μπορώ να γυρίσω πίσω και να αλλάξω το timeline μου".

    Σχετικά με το ποιον και υπό ποιες συνθήκες σκοτώνει η River, έχω τόσες αντικρουόμενες σκέψεις που ακόμα δε θέλω να τις σχηματίσω σε θεωρία. Ίσως μετά το δεύτερο μέρος αυτής της ιστορίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Είναι και το θέμα του Face of Bo. (Ξέχασα να το ξαναγράψω πριν.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Την είχα ξεχάσει αυτή την ψυχή. Με ποια έννοια το λες; Ότι είναι κάτι που μας έχει 'ανακοινωθεί' από μέλλον, άρα αναπόφευκτο;

    (Btw αυτή η ανατροπή ήταν κάτι που αρχικά είχα βρει cool, αλλά όσο περνάει ο καιρός μου φαίνεται παντελώς βλακώδες.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Του Moffat το κάγκελο! Ειπώθηκαν επικές ατακάρες στο επεισόδιο..

    Μην ξεχνάμε όμως ότι το storyline του Moffat ξεκινάει από τη βιβλιοθήκη με τον Tennant. Και αυτό που περιμένω τώρα είναι να εκπλαγώ σχετικά με τα spoilers της River Song. Γενικότερα το Who έχει δημιουργήσει μια τσόντα του spacetime μετά από την πρεμιέρα. Αλλά το συγχωρούμε όσο παραμένει έτσι γαμάτο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πολύ καλό ξεκίνημα. Αν πρέπει σώνει και καλά να βρούμε κάτι που πήγε στραβά αυτό θα είναι οι σκηνές της River με το όπλο, τίποτα άλλο. Ονειρική η χρήση των τοπίων στην αρχή, σου έφερναν στο μυαλό westerns και ταυτόγχρονα παλιές ταινίες sci fi, οι εικόνες και η μουσική εκεί σε πήγαιναν. Άντε, και η πιξαρντίσνεϊ εκεί πήγε για να γυρίσει τον John Carter της.

    ΥΓ
    Τα παιδάκια στην Αγγλία έριξαν πολύ κλάμα για τον θάνατο της Sladen. Είχε γίνει πάλι πολύ αγαπητή στις μικρές ηλικίες με το show της. Μαζί με τον Tom Baker ήταν στην πρώτη δικιά μου επαφή με το Doctor Who! Στην ΕΡΤ, όταν ήμουν πολύ μικρός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ένα θα πω:

    μου πήρε δυόμισι ώρες να δω το επεισόδιο, κι αυτό γιατί συνέχεια κάτι awesome γινόταν και το πήγαινα πιο πίσω να το ξαναδώ. πολλάκις.

    πιο excited δε γίνεται. Και όσο πάει ανεβάζει τα stakes o Moffat!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ολη την ωρα σκεφτομουνα ενα πραγμα: το doctor who ειναι η καλυτερη σειρα στον κοσμο.

    επισης να σημειωθει το upgrade που φαινεται να εχει φαει το tardis, οχι μονο λειτουργικα (το ξαφνικο stealth mode) αλλα και απο αποψη πλοκης, προσεξτε οτι ο doctor για πρωτη φορα (νομιζω?) το χρησιμοποιει σα search engine* και ουσιαστικα αυτο τους παει οπου θελει. μπορει να υπερβαλλω αλλα αυτη η προσωποποιηση μου φαινεται υποπτη, ειδικα αν σκεφτεις οτι το θεμα ειναι γιατι εσκασε το κουτι.

    πρεπει να παραδεχτω παντως οτι οσο μεγαλη μαγκια κι αν ειναι να σκοτωνεις τον πρωταγωνιστη σου στο δεκαλεπτο (του αρκ, οχι του επεισοδιου), δεν νομιζω οτι δουλευει πολυ καλα, οχι επειδη δε μπορει να ειναι fo'real, προφανως θα παιξει αλλου ειδους ρολο, αλλα επειδη ο θανατος σε ενα τετοιο συμπαν δε μετραει και πολυ. η river song ειναι βασικα νεκρη. κι ομως τη βλεπουμε συνεχεια. συν τοις αλλοις ολο αυτο το κλαμα τοσο νωρις στο επεισοδιο μου χαλαει λιγο τη ροη.

    οσο για τα 'ο χρονος μπορει να αλλαξει', 'οχι καποιος χρονος δε μπορει να αλλαξει', δεν ξερω αν εχουν νοημα στην τελικη. δεν αλλαζουν συνεχως τον χρονο στην ουσια? αν υπαρχει καποιο underlying logic στο θεμα του τι μπορει και τι δε μπορει να αλλαξει μ' εχει χασει τελειως. φανταζομαι οτι ολα κολλανε στο μυαλο του moffat, αλλα καποιες φορες επιμενουν τοσο πολυ στο να μας πεισουν οτι τα παντα βγαζουν νοημα που αναρωτιεμαι αν υπερπουλανε τους εαυτους τους.

    κατα τ' αλλα ο tyler με καλυψε υπερπληρως, αν και θα ηθελα να καταγγειλω την υποτιμηση του the lodger =p

    *("She loves a party, so I give her "1969"; and "NASA", because that's "space", in the '60s; and "Canton Everett Delaware III" and this is where she's pointing -- Washington, D.C.April 8, 1969.")

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. http://web.orange.co.uk/images/ice/tv/the_silence.jpg
    http://www.radiotimes.com/shows/doctor-who/gallery/new-cybermen/007/photo_lrg.jpg

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. geia sou dark tyler!kalo pasxa xronia polla!
    Ontas fanatiki anagnistria sou ton teleutaio 1.5 xrono perimena me anypomonisia (yeah I have no socia life) to post sou gia to epeisodio oxi sygnomi na diorthoso -gia tin EPEISODIARA(!)
    TI na proropo gia auto to epeisodio? O moffat zografise apla! Ola teleia oute mia parafonia. to profile tou doctor akolouthei akrivos ton persino tou eauto! arrogant oso den paei "on't play games with me, don't ever, ever think you're capable of that"! Epeisis eimai fovitsiara i yparhoun kai alloi pou fovithikan me tous aliens-in-black?
    dn nomizo oti to thema me ton thanato tou doctor symainei kati.opos mas edeikse kai i persini seira to thema den einai stin seira tou moffat poios tha pethanei alla poios tha meinei pethamenos (amy,rory the roman,doctor)...
    kai kati asxeto eida to underwold kai epireazmeni apo to vincent and the doctor perimena o curran na arhizei na zografizei kai na klaiei...like i said before have no socia life

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Το reference στο great escape στην αρχή το έπιασε κανείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μετά την σκηνή με τον δόκτορα κάτω από την φούστα και τον δοκτορά στην τηλεόραση με τον χοντρό και τον λιγνό (όπου φοράει το φέσι από το περσινό φινάλε) ο δόκτωρ είναι σε ένα τούνελ με ατάκες κλεμμένες από το great escape.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Διαβαζω το blog σου εδω και περιπου εναμισι χρονο και μετα τα τοσα διθυραμβικα σχολια και posts περι του Δοκτορα ειπα να το αρχισω!
    Επιασα κατευθειαν 6η/2η season και παραλληλα κανω και το catch-up στην 5η/1η.

    Πολυ γαματο το φετινο ξεκινημα με τον Αστροναυτη! Ολα φαινονται πολυ ωραια, καλοδουλεμενα και με προοπτικες! Σεναριο, ηθοποιοι, ερμηνειες, σκηνοθεσια, μουσικη, τοποθεσιες, ατμοσφαιρα, για να δουμε! Το μονο που φαινεται να με χαλαει ειναι οτι, απ' ο,τι καταλαβα, προκειται περι αυτοτελων περιπετειων, μεσα σε μια γενικη μυθολογια βεβαια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Είναι κατά κύριο λόγο αυτοτελείς, ναι, αλλά επειδή η ευρύτερη μυθολογία είναι για γερούς λύτες, θα σου πρότεινα πριν συνεχίσεις τα φετινά, να δεις κατά σειρά τα εξής για μέγιστη απόλαυση:

    1. 'Blink' (Season 3 episode)
    2. 'Silence in the Library'/'Forest of the Dead' (Season 4 episode)
    3. Series 5
    4. Τα φετινά

    Είναι αρκετά σφιχτή η μυθολογία και τα character arcs, μη σε ξεγελάνε οι αυτοτελείς ιστορίες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. welcome aboard Jos. το doctor who ειναι ενα φανταστικο ταξιδι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ευχαριστω! Δηλαδη πανω κατω ο,τι εχει γραψει ο Moffat τις προηγουμενες season! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή