Doctor Who: Day of the Moon


Ένα ποστ αφιερωμένο σε εκείνους τους λίγους που κάνουν τηλεόραση για τις μάζες αλλά δεν φοβούνται να ονειρευτούν μεγαλόπνοες ιστορίες σαν αυτή που συνεχίζει να πλέκει ο Steven Moffat. Spoilers μετά το άλμα.

Πάρε ας πούμε αυτό το cold open. Ήμουν με το στόμα ήδη ανοιχτό από τα όσα είχαμε δει στο περασμένο επεισόδιο, σε συνδυασμό με όσα κουβαλάμε από πέρσι, και καθώς περιμένεις εναγωνίως τα πράγματα να αρχίσουν να απλοποιούνται, το επεισόδιο ανοίγει με ένα '3 μήνες μετά', και τον Canton να εντοπίζει και να σκοτώνει έναν-έναν τους companions του Doctor, τον οποίο κρατά φυλακισμένο (και μουσάτο!) σε ένα κελί που κανείς και τίποτα δε μπορεί να διαπεράσει. Εκεί που είσαι έτοιμος να την πετάξεις τη λευκή πετσέτα, ο Canton αποκαλύπτει πως στην πραγματικότητα απλά θέλει να τους βοηθήσει όλους να κρυφτούν, να φανούν νεκροί, ώστε να συνεχίσουν την αποστολή τους ανενόχλητοι!

Έτσι, κάνουν μια στάση για να παραλάβουν την River (με βουτιά στην πισίνα!) που για μια ακόμα φορά κάνει φαντεζί πτώση περιμένοντας το TARDIS να την τσιμπήσει, και συνεχίζουν την αναζήτηση. Όλο αυτό τον καιρό, οι companions ήταν διασκορπισμένοι στην Αμερική, στην αναζήτηση των πλασμάτων που έχουν πλέον καταλάβει πως είναι εκεί, αλλά αδυνατούν να θυμηθούν. Δεν μας εξηγείται λεπτομερώς πώς έχουν καταλάβει ό,τι έχουν καταλάβει, αλλά αφήουν εδώ τη φαντασία μας να δουλέψει. Μετά τα γεγονότα του πρώτου μέρους, και τη φωτογραφία που πήρε η Amy στο κινητό της, ο Doctor δε θα θέλησε και πολύ για να βρει την άκρη. Όπως και νά'χει, ακόμα το ψάχνουν το θέμα, ακόμα δεν ξέρουν τα βασικά.



Προσπαθούν με άτσαλες, αλλά αποτελεσματικές, τακτικές να συλλέξουν ό,τι πληροφορία μπορούν. Ηχογραφούν τους εαυτούς τους. Σημειώνουν στο κορμί τους πόσες συναντήσεις είχαν, ώστε ανά πάσα στιγμή να γνωρίζουν αν έχουν πετύχει και πόσα τέτοια πλάσματα.

Αυτή η μέθοδος παραδίδει αργότερα στο επεισόδιο, μια από τις πιο τρομακτικές σκηνές που έχει γράψει ποτέ ο Moffat και που έχει κάνει ποτέ η σειρά: Με την Amy στο εγκαταλειμμένο ορφανοτροφείο, όταν βλέπει πρώτα το φως στην παλάμη της και ύστερα τον αντικατοπτρισμό της στο παράθυρο, και ξέρεις πως κάτι άσχημο είναι εκεί μέσα, αλλά δεν το βλέπεις. Ο Moffat και ο σκηνοθέτης Toby Haynes σε βάζουν με πολύ αποτελεσματικό τρόπο στη θέση της Amy - ξέρεις ακριβώς ό,τι κι εκείνη, νιώθεις τον τρόμο όπως κι εκείνη, λαμβάνεις τις πληροφορίες ακριβώς όταν και όπως τις λαμβάνει κι εκείνη. Απίστευτη, απίστευτη σκηνή, και pure τρόμος, χωρίς ανοησίες και τινάγματα. Η δε σκηνή με τα πλάσματα στο ταβάνι να κοιμούνται, είναι αγνό χέσιμο αλά γοτθικά.

Στιγμές σαν αυτή με κάνουν να θέλω να ήμουν 11 χρονών όταν έβλεπα αυτά τα επεισόδια. Ζηλεύω τόσο πολύ τα πιτσιρίκια που θα μεγαλώσουν με εφιάλτες γραμμένους από τον Steven Moffat.



Σε αυτό το σημείο οι απορίες έχουν πολλαπλασιαστεί. Ποια είναι η γυναικεία φιγούρα με το eyepatch που βλέπει η Amy στην πόρτα; Γιατί έχει φωτογραφία με το κοριτσάκι; Είναι κόρη της; Πώς είναι δυνατόν να είναι κόρη της; Γιατί κόβει βόλτες μέσα σε μια στολή διαστημανθρώπου; Γιατί την απήγαγαν την Amy τα πλάσματα;

Αυτό όμως που μαθαίνουμε, το λες και huge: Τα πλάσματα αυτά ονομάζονται Silents, και ουσιαστικά είναι η Σιωπή για την οποία ακούμε και ακούμε και ξανακούμε από πέρσι, από το πρώτο επεισόδιο της Moffat era. Καταλαβαίνουμε πως ουσιαστικά έχουν κατακτήσει τη Γη, και γενικά ορμούν παρασιτικά σε όποιον κόσμο βρουν μπροστά τους, κάνοντας ένα σωρό περίεργα διαστημικά πλάσματα να τρέχουν με την ουρά στα σκέλια (βλέπε πέρσι τον Prisoner Zero στο 'Eleventh Hour', τα βαμπίρ στο 'Vampires of Venice' κτλ). Τι ακριβώς θέλουν, ποια η σχέση τους με την έκρηξη του TARDIS ή με τον θάνατο του Doctot, είναι πράγματα που παραμένουν ασαφή, αλλά σε πρώτη φάση άλλο μας καίει: Πώς θα τους διώξουμε.

Ο Doctor λοιπόν, in pure Moffaty brilliance fashion, σκαρώνει το εξής σχέδιο: Θα μοντάρει την ευθεία διαταγή ενός Silent ("kill us all on sight") μέσα στο πρώτο μήνυμα του Armstrong από τη Σελήνη, σε ένα από τα πιο πολυακουσμένα μηνύματα στην ιστορία του είδους, ώστε να περνάν στους θεατές σε υποσυνείδητο επίπεδο. Με αποτέλεσμα γενιές και γενιές ανθρώπων να σκοτώνουν ενστικτωδώς τους Silents με το που τους αντικρύζουν, πριν προλάβουν να τους ξεχάσουν.



Doctor saves the day, και εδώ είναι που υποκλίνεσαι - γιατί μια ιστορία σχεδιασμένη για να θέσει τα ερωτήματα που θα απαντήσει όλη η υπόλοιπη σεζόν, συνδέοντάς τα με τα εναπομείναντα περσινά, καταφέρνει την ίδια στιγμή να ξεκινήσει και να τελειώσει μια μικρή ιστορία θριάμβου, όπου ο Doctor και η παρέα του ανατρέπουν ένα ολόκληρο κατοχικό καθεστώς εξωγήινων που μέχρι πριν λίγο δεν ξέραμε καν ότι μας έχουν κατακτήσει και επηρεάζουν την κάθε μας απόφαση.

AMAZING.

Και καθώς η χαρωπή παρέα ξεκινά προς την επόμενή της περιπέτεια, περνάμε σε μια σκηνή λίγους μήνες μετά, με το μυστηριώδες κοριτσάκι να πεθαίνει από την πείνα στους δρόμους, μέχρι που ξαφνικά δεν πεθαίνει πια. Αλλά αναγεννιέται. Σα να ήταν, ναι, Time Lord. Πάρτα που νόμισες ότι ξεμπερδέψαμε. Η πιο αυθεντικά WTF που μας έχει δώσει ποτέ η σειρά, κλείνει και το πιο αυθεντικά WTF 2-parter της. Συνεπέστατο.

Το μυαλό μου ακόμα πονάει, το σαγόνι μου ακόμα σκουπίζει το πάτωμα.

~~~

Πολλά, πολλά μικρά σχόλια:

> Ας ξεκινήσουμε από το τέλος. Η μικρή μπορώ μόνο να υποθέσω πως είναι κόρη της Amy με τον Rory, που γεννήθηκε μες στο time vortex κι έτσι μπορεί να μην έβγαλε 'timehead' (όπως φοβόταν η Amy), αλλά στο DNA της γράφτηκαν χαρακτηριστικά time lord. Λογικό!

> Μιλώντας για την εγκυμοσύνη, για ποιο λόγο γράφει τη μία θετικά και την άλλη αρνητικά; Περίεργο, αλλά υπέροχα creepy αποκάλυψη.

> Στο μεταξύ ο Doctor έχει τα δικά του ερωτικά τραβήγματα. Αποχαιρετώντας την River, εκείνη τον αρπάζει για ένα φιλί σα να είναι το πιο φυσικό πράγμα του κόσμου. Για εκείνον είναι η πρώτη φορά, όμως εκείνη δεν το ήξερε - το μαθαίνει με τον πιο δραματικό τρόπο, καθώς καταλαβαίνει (ή έστω πιστεύει) ότι από τη δική της σκοπιά, είναι το τελευταίο. Σνιφ κτλ.

> Ομολογώ πως αυτό το στοιχείο της ακριβώς αντίθετης φοράς των timelines τους, μοιάζει ως κάτι που ο Moffat στρίμωξε στην αφήγηση κάπως απότομα, χωρίς να το έχει σχεδιάσει έτσι. Αφενός όμως είναι κάτι που δε βγάζει νόημα (είναι μια κάπως τεράστια σύμπτωση, ε;) κι αφετέρου δεν ταιριάζει με όσα ξέρουμε: Στους Singing Towers έχουμε μάθει πως ο Doctor θα δώσει στην River το δικό της screwdriver. Είναι μια συνάντηση που δεν έχουμε δει ακόμα. Κι επιπλέον, ποιο το νόημα του να συγχρονίζουν τα ημερολόγιά τους; Τελοσπάντων, είνια κάτι που δεν πολυκολλάει, και ελπίζω απλώς να είναι κάτι που νομίζει η River, παρά κάτι που όντως ισχύει.

> H οποία River δηλαδή είναι μια ass-kicking, time-traveling αρχαιολόγος. Is nice.

> Amy Pond in a suit. Is very nice.

> Hero o Canton, έτσι; Αγάπησα τον χαρακτήρα του, ελπίζω να τον ξαναδούμε - κι εννοώ πριν τον επίλογο του μελλοντικού Doctor.

> "Yeah, welcome to America."

> Μου άρεσε που η σειρά φέρθηκε κάπως γλυκά στον Nixon, σαν companion περίπου. Έβγαλε κι ωραίο χιούμορ, από τους επαναλαμβανόμενους χαιρετισμούς τους, μέχρι το "θα με θυμούνται", που στο μυαλό μου ήταν κάτι σαν το ακριβώς αντίθετο του φινάλε του 'Vincent and the Doctor'.

> Το location shooting φοβερό. Το crew του έδωσε και κατάλαβε, κανονικά.

> Μερικές από τις απορίες που έχουμε αυτή τη στιγμή πάνω από το κεφάλι μας: Πώς και γιατί προκάλεσαν την έκρηξη του TARDIS οι Silents; Ποιο είναι και τι είναι το κοριτσάκι μέσα στη στολή διαστημανθρώπου; Ποιος, γιατί, πώς σκοτώνει τον μελλοντικό Doctor, και πώς εκείνος το ήξερε και κάλεσε όλους τους companions (και τον εαυτό του) για να λύσουν το μυστήριο; Ποια είναι η φάση με τα υπό κατασκευή TARDIS στο 'Lodger' και στο υπόγειο που κρατείται η Amy από τους Silents; Γιατί η ρωγμή εμφανίστηκε στον τοίχο της Amy; ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ, ΜΗ ΓΑΜΗΣΩ, Η RIVER SONG;

> Για όποιον αμφιβάλει ότι αυτά θα απαντηθούν, παραπέμπω στο απίστευτο περσινό φινάλε (που έκλεισε με τρομερό τρόπο όλο το στόρι της ρωγμής και του pandorica box.

> Αλλά και σε μια λεπτομέρεια που κάποιος ήρωας έκατσε και παρατήρησε, κι εμείς απλώς ανατριχιάζουμε παρατηρώντας πόσο μπροστά σκέφτεται ο τρισμέγιστος Steven Moffat. Λέει λοιπόν αυτός ο τύπος, ότι hints για την ύπαρξη των Silents υπάρχουν από την 1η σεζόν του Moffat, κι ένας άλλος έκατσε και τα έκανε βίντεο. Δε νομίζω πως έχουν όλες οι περιπτώσεις να κάνουνε με Silents, αλλά 3-4 ειδικά είναι κραυγαλέες.



Φαντάσου πόσα τέτοια "a-ha!" έχουμε να ζήσουμε ακόμα μέχρι να κλείσει αυτό το επικό στόρι.

> Τελευταίο, και συγχωρήστε μου το rant.

Διαπιστώνω καθόλη τη διάρκεια της χθεσινής μέρας, που την έφαγα διαβάζοντας και μιλώντας για αυτά τα απίστευτα πράγματα με τα οποία μας γαμάει το μυαλό φέτος από νωρίς-νωρίς ο Moffat, ότι η συζήτηση τείνει να μεταφερθεί εκτός θέματος. Αντί να αφορά αυτή την απίθανη ιστορία που απλώνεται σε όλη τη σεζόν και μπλέκει με τον πιο απίθανο τρόπο τα character arcs 4 συναρπαστικών χαρακτήρων σε όλο το μήκος και το πλάτος της προσωπικής ιστορίας τους, κάθονται πολλοί και συζητάνε για το αν αυτό, το απίστευτα φιλόδοξο 2-parter με το οποίο άνοιξε η 6η σεζόν, ίσως μπερδέψει θεατές. Τους κάνει να απομακρυνθούν. Τους ξενίσει, επειδή είναι μπλεγμένο, επειδή είναι απαιτητικό, επειδή δεν είναι μια χλιαρή εισαγωγούλα με μούτες και χαριτωμένα ηχητικά εφέ.

Έρχονται στιγμές που απορώ, σε τι σημείο μπορεί το μυαλό μας να έχει γίνει πουρές, αν αντί να υμνούμε κάποιον που τολμά να κοιτά στα μάτια το κοινό του και να απαιτεί από εκείνο να σκεφτεί έξυπνα, του ζητάμε εμείς οι ίδιοι, οι 'ξύπνιοι', να μιλήσει λίγο πιο αργά και κατανοητά. Το Doctor Who στην Αγγλία είναι παραδοσιακά το πιο μαζικό, το πιο λαϊκό scripted πρόγραμμά τους. Ο Moffat βρέθηκε στη θέση του οδηγού, και αντί να καταφεύγει σε εξωγήινους που κλάνουν και σε πεζές ιστορίες με chavs που ταξιδεύουν στα αστέρια, τολμά να ανοίξει τη σεζόν με την πιο απαιτητική ιστορία του ως σήμερα.

Ε λοιπόν, όποιος φύγει, ας φύγει. Κι όποιος μείνει, έμεινε. Δε με ενδιαφέρει, δεν είμαι διαφημιστής, ούτε διευθυντής του προγραμματισμού του BBC. Ως απλός θεατής, ως κάποιους που -όπως μου είπε κι ο φίλος μου ο Βασίλης σε ένα εκστασιασμένο τηλεφώνημα- βλέπω την αγαπημένη μου σειρά να γίνεται ταυτόχρονα και η καλύτερη, θέλω να σφίξω το χέρι του Moffat. Όχι μόνο γιατί γράφει απίστευτες ιστορίες, αλλά κι επειδή το κάνει δίχως να λογαριάζει αυτό ακριβώς που ένα κάρο κριτικοί και θεατές μοιάζουν αυτή τη στιγμή να φοβούνται αντί για αυτόν, αντί να απολαύσουν αυτό το σπάνιο θέαμα που μας προσφέρει.


Rant over, πάμε στα σχόλια! (Ισχύουν τα γνωστά περί spoilers.)


.

23 σχόλια:

  1. Αυτό το ρημαδοφιλί να μην έδινε, και θα επέμενα στη θεωρία μου ότι η River Song είναι η Jenny, η κόρη του Doctor που έχει απλά μεγαλώσει. Κι ας υπήρχε sexual tension ούτως ή άλλως, για Άγγλους μιλάμε. :P

    Τα λόγια είναι περιττά γι' αυτό το αριστουργηματικό 2-parter. Υπερθέαμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Βρήκες ήδη 2 επεισόδια για τη λίστα με τα καλύτερα 50 του 2011. :p

    M A Γ Ι Κ Η πρεμιέρα, δε ξέρω αν θα δούλευε ακόμα καλύτερα αν ήταν 2ωρη και δεν υπήρχε αυτή η αναμονή της εβδομάδας. Αλλα λογικά αν γινόταν αυτό θα ήταν δύσκολο να επεξεργαστούμε όλα αυτά τα απίθανα πράγματα που μας έδωσε ο Μoffat σε αυτή τη μιάμιση ώρα.

    και πες στον φίλο σου Βασίλη ότι από πέρσι η αγαπημένη του σειρά είναι και η καλύτερη που παίζει στη τιβι. Συμφωνούμε οι περισσότεροι μαζί του.

    ps: περιμένω να δω τι θεωρία θα ποστάρει πάλι ο @manolis. χεχε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αρα δεν ηταν ψεμα στην Area 51 υπηρχε ενας alien και ένα ufo!

    Λιγο πολυ μπερδεμενο αυτο το επεισοδιο. Αν και ένα από τα καλυτερα που εχω δει ποτε. Ο Moffat ζωγραφιζει ο ανθρωπος! Ηταν σαν να "κουκουλωσε" το θεμα των Silence για να επιστρεψει αργοτερα, για να εξηγησει γιατι και πως οι Silence συνδεονται με τα cracks in time και την εκρηξη του TARDIS.
    Ο Doctor επεισης αντιθετα με τον 9ο και τον 10ο doctor δεν ειχε κανε προβλημμα να διαπραξει μια γενεοκτονια (όπως εκανε και περσι). Ο 11ος Doctor καποιες φορες κοιταει με ένα υφος σαν να είναι ετοιμος και χωρις κανενα δισταγμο να διαλυσει τους παντες και τα παντα στο περασμα του αν κατι σταθει εμποδιο στον δρομο του.
    Καταταλλα δεν ηταν τοσο τρομακτικο οσο το The Impossible Astronaut εκτος απο το κοριτσακι à propos τι στο καλο συμβαινει με αυτο το κοριτσι? ειναι human, ειναι time lady η μηπως something in the midle?
    Η’ μηπως ειναι (η αγαπημενη μου νεα υποθεση) κορη της River και του Doctor ή της Amy και του Doctor ή απλως κορη της Amy και του Rory που απλως "μεταφερει" καποιες παρενεργειες απο το TARDIS? Εχω παψει να κανω υποθεσεις για την River...ισως το κοριτσακι να είναι η River…και κορη της Amy και του Rory και επειδη γεννηθηκε στο TARDIS ξερει πώς να πεταει αρα αυτος που σκοτωνει η River είναι o Doctor που το κοριτσακι «σκοτωσε» στο The Impossible Astronaut.
    Τρελη πλακα με τον Nixon και τον Delaware the Third "This person you want to marry: black?" ... "He is". Αλλα φοβερη ατακα μεταξυ Doctor και Nixon "Say hallo to David Frost for me"

    1:«Πάρτα που νόμισες ότι ξεμπερδέψαμε.» υπεροχη η ατακα σου που νομιζω ότι περιγραφει ακριβως την κατασταση

    2:Αυτά που λεει ο Toby Haynes στο confidential είναι spoilers?

    3:Κουκλος με μουσια ο Matt Smith

    Γελαω ηδη για το επομενο επεισοδιο...πρεπει μαλλον να ειναι το "παιδικο επεισοδιο" της χρονιας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. τώρα δε θέλω να ΜΑΣ το χαλάσω... αλλά κανένα από αυτά τα sightings δε με πείθει στο παραμικρό για την προμελετημένη ύπαρξη των Silence στην περσινή σεζόν τώρα που είδα τα βίντεο... όχι ότι χέστηκε και καμιά φοράδα σε κάποιο αλώνι βέβαια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Οι Silents μπαίνουν άνετα στο hall of fame των moffatοτεράτων δίπλα ακόμα και στους weeping angels και είδικα η σκήνη με την Amy στο δωμάτιο ήταν all kinds of creepy. Το επεισόδιο το λάτρεψα και γούσταρω που φαίνεται άκομα πιο serialized η σεζόν απ την προηγούμενη.

    Όσο για τους κινδύνους του υπερβολικά complex στόρι που μπορεί να απομακρύνει θεατές συμφώνω απόλυτα μαζί σου. Στο καλό να πάνε. Ακόμα και αν πέσουν τα νούμερα σε σημείο να απομακρυνει το BBC τον Moffat θα έχει προλάβει να πει μια ιστορία worth telling.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Tyler μην ανησυχείς μήπως χαθούν θεατές λόγω πολυπλοκότητας. Αν χαθούν θα φταίει ο προγραμματισμός και η διανομή των χρημάτων στο υπό τους Tories BBC παρά το πόσο δυσνόητη είναι η σειρά. Τα τελικά ratings για το πρώτο επεισόδιο άλλωστε είναι εξαιρετικά συνεπή!

    Τώρα, όσον αφορά το επεισόδιο, WOW. Και ακόμη κι αν παραδεχτούμε πως έχει κανά δυο αστοχίες δεν πέφτουμε καν σε Wow. Και έχουμε 3ο επεισόδιο με την Amy πειρατίνα, 4ο με Neil Gaiman. Αυτή η σειρά θα μπορούσε να γίνει καλύτερη μόνο αν ένα πρωί αποφάσιζαν οι Moore, Morrison και Ellis να γράψουν και αυτοί από ένα επεισόδιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ο 11ος Doctor καποιες φορες κοιταει με ένα υφος σαν να είναι ετοιμος και χωρις κανενα δισταγμο να διαλυσει τους παντες και τα παντα στο περασμα του αν κατι σταθει εμποδιο στον δρομο του.

    Με αυτό συμφωνώ απόλυτα, και είναι ένα από τα πράγματα που νιώθω πως διαχωρίζουν εντελώς ξεκάθαρα την ανάπτυξη χαρακτήρα του 11ου από τους τους δύο προηγούμενους. Emo no more. Ο Eleven είναι ένας μοναχικός θεός, και το ξέρει, και δεν νιώθει ιδιαίτερα άσχημα γι'αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. 2:Αυτά που λεει ο Toby Haynes στο confidential είναι spoilers?

    E, φαντάζομαι πως όχι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πολύ καλά τα νέα και για τα ratings. Καμιά φορά οι άνθρωποι σε εκπλήσσουν ευχάριστα, ή αλλιώς, η διαρκής κι απόλυτη υποτίμηση του κοινού ίσως είναι απλά μια βολική δικαιολογία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μιας και τα εγκωμια της αφηγησης και της σημαντικότητας του φετινού arc πλεχτηκαν, εγω θελω να πω το πόσο απιθανη ιδέα ειναι οι silents και πόσο ευκολα ο Moffat ξεπέρασε το προηγουμενο "καλυτερο monster ever" του.

    Φοβερή ιδεα και φοβερη εμφάνιση, με όλα τα cultural references επανω τους. Απο το scream painting μεχρι τους men in black και το γνωστο Alien head. Και απ' οτι λεει ο ιδιος ο Moffat, that was the idea. Επειδη ολοι μας τους εχουμε δει αλλα δεν τους θυμόμαστε, περνανε υποσυνειδητα καποια χαρακτηριστικα τους στην κουλτουρα μας. Brilliant!

    Τωρα για το κοριτσάκι υποθέσεις δεν κάνω. Αυτο με το time-vortex μπορει να ακουγεται plausible scenario αλλα "Λογικό" δεν το λες. Εκτος αν είσαι ο RTD :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. dark tyler “2:Αυτά που λεει ο Toby Haynes στο confidential είναι spoilers? -E, φαντάζομαι πως όχι.”

    Ουσιαστικα είναι αυτό που ειπε ο Doctor στην Amy στο περσινο επεισοδιο (με την starwhale που δεν θυμαμαι τωρα το ονομα) Notice everything «-Κοιταξτε καλα προσεξτε τις λεπτομερειες υπαρχουν πολλα στοιχεια που θα pay off αργοτερα στην σεζον…» (πρεπει να ρωτησω αν θεωρουνται spoilers γιατι όταν στις καλυτερες σειρες περσι προσπαθησα να κανω μια συνδεση του life on mars με το doctor who μεσω του John Simm καποιος ειπε ότι ηταν spoilers)…
    Ο Eleventh μαλλον εχει Narcissistic personality disorder…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. "You have a screwdriver, go build a cabinet": γιατί δεν μπορούμε να έχομε τη River σε όλα τα επεισόδια;
    Πάντως υπάρχουν δύο πράγματα με ενόχλησαν από το επεισόδιο: το ένα ήταν η σχετική ευκολία με την οποία αντιμετωπίστηκαν, σε πρώτη φάση τουλάχιστον οι Silence: η Amy πήρε έναν φωτογραφία (κανείς δεν είχε σκεφτεί να τους πάρει φωτογραφία μέχρι το 1969; ), η ομάδα προπονήθηκε σε αρκετά σύντομο χρονικό διάστημα να τους θυμάται κατά κάποιο τρόπο (εδώ μου άρεσε η αναφορά στο Memento) και, τί σύμπτωση, σκοτώνονται με κοινές γήινες σφαίρες. Επίσης δε με πείθει η ιδέα ότι οι Silence έβαλαν την ανθρωπότητα να πάει στη σελήνη μόνο και μόνο για να φτιαχτεί η στολή που θα προστατεύει το κοριτσάκι. Πιστεύω ότι θα εξηγηθεί στη συνέχεια το γιατί ήθελαν να εξερευνήσει η ανθρωπότητα το διάστημα.

    Το δεύτερο που μου την έσπασε λίγο ήταν το φρικτά επαρχιώτικο "Say hi to David Frost for me" στον Nixon. Από τον Gallifrey είσαι παλικάρι μου, όχι από το Islington.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. tyler θα διαφωνησω για το περι river song, νομιζω οτι ειναι απ τα πιο ενδιαφεροντα πραγματα που συμβαινουν στην ιστορια και οπωσδηποτε το love story που αρμοζει σε ενα τετοιο ηρωα. δε καταλαβαινω ακριβως γιατι βρισκεις οτι δε βγαζει νοημα... οταν λενε οτι συγχρονιζουν τα ημερολογια τους εγω καταλαβαινω οτι εννοον οτι απλα τσεκαρουν τι δεν πρεπει να spoil-αρουν. και η river μπορει να παιρνει το sonic της σε επομενο επεισοδιο αλλα αυτο δεν σημαινει οτι θελει παντα να το χρησιμοποιει... συμφωνω οτι ειναι τρελα φλου το "we're traveling in opposite directions" αλλα ετσι κι αλλιως ο χωροχρονος σ' αυτο το συμπαν φαινεται να αρεσκεται στο να παραγει storytelling μοτιβα =ρ

    εμενα γενικα για καποιο λογο δε με τρελανε το payoff... αλλα ειχα συνεχως την αισθηση οτι ημουν λιγο "αλλου" σε ολη τη διαρκεια οποτε παιζει χαλαρα να το ξαναδω μια απ' αυτες τις μερες. δε νομιζω να μη μου ξανακατσει για ψιλοφαρσα το comic relief με τον Νixon παντως. και το τελικο τεχνασμα της επιλυσης το βρηκα σουπερ προβλεψιμο για οποιονδηποτε διαβαζει κομικς την τελευταια μιαμιση δεκαετια.

    προσεξτε ομως πως μας ανεβαζει level σιγα σιγα ο Moffat: στο προγουμενο επεισοδιο βλεπαν κατι και το ξεχνουσαν. τωρα αυτο που εχουν ξεχασει δε το βλεπουμε ουτε εμεις. ο Moffat ειναι καβλωμενος με την αποκατασκευη της πλοκης. μας παιρνει απ' το χερι και μας οδηγει βημα βημα ολο και βαθυτερα μεσα στους πειραματισμους του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ο 11ος Doctor καποιες φορες κοιταει με ένα υφος σαν να είναι ετοιμος και χωρις κανενα δισταγμο να διαλυσει τους παντες και τα παντα στο περασμα του αν κατι σταθει εμποδιο στον δρομο του.

    υποτίθεται ότι όσο πλησιάζει στην 13η τρίτη μετενσάρκωση αρχίζει και αλλάζει δραστικά (hints εποχής tom baker) σε σημείο που τρελαίνεται. παρόλα αυτά ο master κατάφερε και έφτασε στην 15η (εν τέλη) αλλά παντελώς σαλεμένος.

    Δεν παίρνω όρκο αλλά θυμάμαι μια αναφορά συνάντησης σχετικά με τον 13ο doctor επί εποχής Colin Baker.

    Τώρα αν ο moffat και σία παίρνει υπόψιν όλα τα παλιά hints και story αυτό είναι άλλη ιστορία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ε λοιπόν, όποιος φύγει, ας φύγει. Κι όποιος μείνει, έμεινε. Δε με ενδιαφέρει, δεν είμαι διαφημιστής, ούτε διευθυντής του προγραμματισμού του BBC.
    ----
    Το Doctor Who όσο πολύπλοκο και να γίνει, ακόμα και να καταλήξει εκπομπή φιλοσοφικού ή ψυχαναλιτικού περιεχομένου (κάτι σαν την Βίκυ Φλέσσα σε Tardis) δεν έχει κανένα πρόβλημα επιβίωσης γιατί α. το BBC δεν έχει διαφημίσεις β. γιατί έχει απίστευτες πωλήσεις στις ξένες αγορές και γ. έχει τόσο όγκο merchandise, dvd κτλ. που αποτελεί την χήνα με τα χρυσά αυγά για το BBC. Δεν είναι τυχαίο ότι η αναβίωση του Δόκτορα προέκυψε την περίοδο της έναρξης της έντονης εμπορευματικοποίησης του BBC στα πλαίσια του ανταγωνισμού με την ιδιωτική τηλεόραση που μας έδωσε μια σειρά από scifi/fantasy/horror kidadult series χωρίς καμιά από αυτές να φτάσει τον Δόκτορα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. And that's how you open a season! Επεισοδιάρες. Κλασσικά, οπως σε όλα τα καλά Who, κάποια πράγματα δεν βγάζουν πολύ νόημα. But who gives two shits οταν το τελικό αποτέλεσμα είναι τόσο απολαυστικο..!

    Μου μυρίζει τιρινιρι αυτή η σεζόν.. για να δούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. den nomizw kammia apo tis periptwseis pou blepoume sto videaki ayto na einai ontws silents. far-fetched... o typos pou ta periegrafe sto keimeno exei ontws megali fantasia...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Respect το 2-parter ανοιγμα της season!!
    Περα απο την ωραια ιστορια, την creepy ατμοσφαιρα, ολα τα εξωτερικα γυρισματα ηταν μαγευτηκα! Στη Utah απ' ο,τι ειπε και η Gillan!

    η Amy πήρε έναν φωτογραφία (κανείς δεν είχε σκεφτεί να τους πάρει φωτογραφία μέχρι το 1969;)
    Ρε συ αφου η Amy το εκανε εχοντας ερθει απο το μελλον και με κινητο τηλεφωνο με καμερα! Δεν ηταν τοσο ευκολο για τους υπολοιπους του τοτε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. O Rebellion στο μεταξύ, βρήκε αυτό τον γαμάτο 'χάρτη' της σχέσης River-Doctor.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ''υποτίθεται ότι όσο πλησιάζει στην 13η τρίτη μετενσάρκωση αρχίζει και αλλάζει δραστικά (hints εποχής tom baker) σε σημείο που τρελαίνεται. παρόλα αυτά ο master κατάφερε και έφτασε στην 15η (εν τέλη) αλλά παντελώς σαλεμένος.''

    Dn kseroume akoma an den tha ksanayparksei master.apo afti tin seira ola ta perimeno...k malista elega me kati filous xtes gia plaka oti to koritsaki einai o Master...
    Ο sygkekrimenos iroas (doctor) den nomizo oti itan kai pote sta kala tou gia na trelathei tora pou plisiazei sto 13.
    Episeis sto SJSA: Death of the Doctor leei o idios o dr oti mporei na regenerate 507 fores, k auto mou fainetai pio sigouro apo tis 13 fores. Isos oi time lord na mporoun na anagenithoun parapano fores alla oi arxontes tous k oi nomoi tous na tous ypoxreonoun na einai mono 13 giati tote arhizoun kai "diafthirontai". ara me afti tin logiki o dr ta ftasei tis 507... no Time Lords no worry

    ps dark tyler sou ehei pesei stin antilipsi to The Borgias? mia fili mou to esteile sto fb. ksereis tipota, aksizei?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Δεν έχω προλάβει να τσεκάρω το Borgias, αλλά δεδομένου ότι βαρέθηκα πολύ γρήγορα και το Tudors, υποθέτω πως δεν είμαι στο target audience της σειράς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Στιγμές σαν αυτή με κάνουν να θέλω να ήμουν 11 χρονών όταν έβλεπα αυτά τα επεισόδια. Ζηλεύω τόσο πολύ τα πιτσιρίκια που θα μεγαλώσουν με εφιάλτες γραμμένους από τον Steven Moffat.
    ====
    Η παρατήρηση σου έχει γίνει θέμα συζήτησης
    http://www.guardian.co.uk/tv-and-radio/tvandradioblog/2011/may/04/is-doctor-who-too-scary

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Λοιπον καταρχην χαιρομαι που υπαρχουν ελληνες που βλεπουν ντοκτορ..Και οσο ψαχνω στο ιντερνετ ολο και πιο πολλους μας βλεπω...Δυστυχως οι περισσοτεροι φιλοι μου βλεπουν κατι himmym κτλ..Καλες σειρες,αλλα οχι ντοκτορ..;)

    Οπως προανεφερε καποιος πιο πανω,δεν ξερω αλλα μου χει κολλησει οτι το κοριτσακι παιζει να ειναι η ριβερ..Σκοτωνει τον ντοκτορ οταν ηταν κοριτσακι,οποτε την κυνηγουν ολη της την ζωη,οπου ομως βλεπει τον ντοκτορ που θα πεθανει και τον εχει ηδη σκοτωσει..

    Επισης εμπιστευομαστε μοφφατ...Πραγματικα του βγαζω το καπελο..

    Επισης το αλλο θετικο που κραταω ειναι οτι αν και λατρευω τον τεναντ,ο καινουριος ντοκτορ οχι μονο απλα δεν με ξινιζει,αλλα πλεον μου αρεσει κιολας..του παει ο ρολος και αυτουνου...:P

    ΑπάντησηΔιαγραφή