Top 50 Episodes, 2006: 30-21


Halfway there. Ακολουθούν οι θέσεις #30-21. (στις οποίες παρατηρώ πως έχουν μαζευτεί τρία series finales!)

30. Friday Night Lights 1x03 Wind Sprints
Λάτρεψα την character defining σκηνή όπου ο coach Taylor βγάζει την ομάδα για προπόνηση κάτω από τη λυσσαλέα νυχτερινή βροχή, αλλά ο λόγος που αυτό το επεισόδιο παραμένει το αγαπημένο μου ως τώρα, είναι ένα και μόνο πλάνο, τόσο ανατριχιαστικό (από αυτά που το FNL παραδίδει με ακρίβεια κάθε εβδομάδα) όσο και απόλυτα χαρακτηριστικό όλων όσων αντιπροσωπεύει αυτή η σειρά. Η θέα του νικημένου Street καθώς, ανήμπορος να περπατήσει, κοιτάζει μελαγχολικά τα φώτα της Παρασκευής από το παράθυρο του δωματίου του στο νοσοκομείο, είναι μια από αυτές τις εικόνες που σε στοιχειώνουν και δε λένε να φύγουν από το μυαλό σου με τίποτα.

29. Grey’s Anatomy 3x09 From a Whisper to a Scream
Σε αυτό το extended, και κάθε άλλο παρά γιορτινό, Thanksgiving επεισόδιο, τα προσωπικά arcs των κεντρικών χαρακτήρων φτάνουν σε boiling point που έμοιαζε να έρχεται εδώ και καιρό. Η σκιαγράφηση των τυφλωμένων εραστών Cristina και Burke είναι υποδειγματική και θαρραλέα, καθώς η Shonda Rhimes για μια ακόμα φορά δε διστάζει να βάλει τους ήρωές της να πάρουν τις λάθος αποφάσεις. Η στιγμή που βλέπουν καθαρά σε τι σημείο έχουν φέρει τους εαυτούς τους είναι συγκλονιστική, είτε μιλάμε για μια Cristina καλυμμένη στο αίμα, είτε για έναν Burke που τρέμοντας προσπαθεί να εξηγήσει στο έτερόν του ήμισυ το πόσο πολύ μισεί τον εαυτό του.

28. The Shield 5x10 Of Mice and Lem
Η κορύφωση της σεζόν ήρθε φυσικά στο επόμενο επεισόδιο, αλλά προκειμένου να φτάσουμε εκεί έπρεπε πρώτα να δούμε πώς ο ψυχρός και υπολογιστικός Jon Kavanaugh έχασε την ψυχραιμία του, έχασε ολόκληρη την προσωπικότητά του στο κυνήγι του Vic Mackey. Σε μια από τις πιο ανατριχιαστικές στιγμές της τηλεοπτικής χρονιάς, ο Forest Whitaker ξεσπά μπροστά στα αφεντικά του σε ένα παραλήρημα κατά της νέμεσής του, μη μπορώντας να πιστέψει ότι μετά από όλα όσα θυσίασε, δε θα μπορέσει να τον συλλάβει. «Vic Mackey kills cops! He deals drugs! He beats suspects! And that’s just all in one day. I wonder what he’s gonna do today? I wonder what he’s gonna do tomorrow?» Ο μονόλογος της σεζόν, από τον σπουδαίο Forest Whitaker.

27. The West Wing 7x22 Tomorrow
Το πιο ανέλπιστα καλό series finale στην ιστορία της τηλεόρασης? Κάτι τέτοιο. Η 7η σεζόν του West Wing ήταν καλή, αλλά τα κατάφερε επειδή δεν προσπάθησε να μιμηθεί το αμίμητο στυλ του δημιουργού της σειράς. Σε αυτό το φινάλε όμως, ο John Wells ξεπερνά τον εαυτό του και γράφει ένα κλείσιμο που μοιάζει με Sorkin, ακούγεται σαν Sorkin και έχει την αίσθηση του Sorkin. Θα ήθελα να βλέπαμε τον Toby, ομολογώ, αλλά βάζοντας τον Bartlet να υπογράψει το official pardon ως τελευταία του προεδρική πράξη, ο Wells πέτυχε μια αυθεντικά συγκινητική νότα, που μας προετοίμασε για τo γλυκό φινάλε, όπου ένας εμφανώς φορτισμένος (αλλά και, πλέον, ήρεμος) Bartlet κοιτάζει προς το Αύριο τη στιγμή που η αγαπημένη μελωδία του Snuffy Walden συνοδεύει την εικόνα καθώς σβήνει σε μαύρο. Thank you for the memories, Jed. (Περισσότερα)

26. Lost 2x23-24 Live Together, Die Alone
Woo-hoo! Αυτά είναι! Για δυο υπέροχες και αφάνταστα διασκεδαστικές ώρες, το Lost παράτησε το δηθενισμό του και αφέθηκε στην συναρπαστική ανοησία του, δίνοντάς μας τετραδάχτυλα πόδια, μαγνητικά πεδία, ανύπαρκτους ιούς, μωβ ουρανούς, και δυο ορκισμένους εραστές των οποίων η αγάπη ξεπερνά μαγνήτες και πεδία, αεροπλάνα και πλοία, Others και fathers! Κύριοι Lindelof και Cuse, αφήστε τα μισομαγειρεμένα θρησκόληπτα subtext και δώστε μας κι άλλη silly goodness!

25. Dexter 1x01 Dexter
Ένα σοκ από το πουθενά, αυτός ο υποδειγματικός πιλότος μας σύστησε τον Dexter, μια από τις πιο συναρπαστικές περσόνες που έχουμε δει ποτέ στην τηλεόραση, και στον ταραγμένο ψυχικό του κόσμο. Aπό τους τίτλους αρχής που μετατρέπουν κάτι τόσο πεζό και καθημερινό όπως το πρωινό ξύπνημα, σε κάτι απόλυτα αρρωστημένο και απωθητικό, μέχρι τον Dexter του μαγνητιστικού και πολυεπίπεδου Michael C. Hall και την βεντέτα που ανοίγει με έναν δολοφόνο που στεγνώνει τα θύματά του από αίμα, το άνοιγμα του καλύτερου φετινού τηλεοπτικού δράματος είναι μια γροθιά στο στομάχι που δε χορταίνεις να τρως!

24. Gilmore Girls 6x13 Friday Night's Alright for Fighting

Απλά πράγματα. Ο Kenny Ortega έπρεπε να είχε κερδίσει Έμμυ σκηνοθεσίας για αυτό το επεισόδιο, εν τέλει το κέρδισε για το High School Musical, whatever λέω εγώ. Η πιο συναισθηματικά φορτισμένη σεζόν της λατρεμένη σειράς έχει στο κέντρο της ένα πεντάλεπτο λυτρωτικό όσο τίποτα, καθώς η Lorelai επιστρέφει για το δείπνο της Παρασκευής για πρώτη φορά από τότε που η Rory την εγκατέλειψε, και η αρχική αμηχανία μεταξύ των τεσσάρων μετατρέπεται σε καθαρή ενέργεια! Η κάμερα του Ortega περνάει στο χέρι και ακολουθεί τους Gilmores καθώς σα μανιακοί πηδάνε από το ένα θέμα στο άλλο, με τις προσωπικές επιθέσεις από τον έναν στον άλλον μετατρέπονται σε ξεκαρδιστικά αστεία, και με ένα ασυναίσθητο hyper-tension να τους οδηγεί καθόλη τη διάρκεια της βραδίας να ρίξουν τις ψυχές τους στο τραπέζι με έναν τρόπο που ποτέ στη ζωή τους δεν το είχαν ξανακάνει.

23. Alias 5x17 All the Time in the World (2)
ΟΚ, σίγουρα, δεν ήταν τέλειο, far from it, για την ακρίβεια. I mean, τι στα κομμάτια ήθελε η Irina με τους πυραύλους? Come again? Αλλά! Αλλά. Υπάρχει λόγος που τα φινάλε σειρών σπάνια κατατάσσονται ανάμεσα στα καλύτερά τους επεισόδια (για κάθε Angel υπάρχουν αμέτρητα Sex & the City, και X-Files, και Friends, και, και, και...) και αυτός είναι οτι σπάνια υπάρχει το αρχικό όραμα για το πού πάει η κάθε σειρά, και ακόμα και τότε είναι πολύ δύσκολο σε ένα προχωρημένο χρονικό σημείο να μπορέσει ο δημιουργός να προχωρήσει σε κάτι αληθινά ριζοσπαστικό. Και, με τα όποια προβλήματα του, το Alias τα καταφέρνει. Ποιος να το έλεγε. Οι δύο σημαντικότεροι άντρες στη ζωή της Sydney εμπλέκονται στον πιο γαμημένα cool θάνατο χαρακτήρα που θυμάμαι να έχω δει ποτέ στη ζωή μου, αποχαιρετώντας τα εγκόσμια πιστοί σε αυτό που πρέσβευαν εξ αρχής. Το focus μπορεί να χάθηκε πολλές φορές, αλλά τελικά ο Sloane εκπλήρωσε το πεπρωμένο του (και μάθαμε επιτέλους το endgame του Rambaldi που, πρέπει να πω, είναι ακριβώς αυτό που ήθελα να είναι) και ο Jack εξιλεώθηκε για τις όποιες αμαρτίες του στέλνοντας τον άσπονδο φίλο του σε ένα ραντεβού με τη μοίρα τόσο σκληρό, που ακόμα μου φέρνει εφιάλτες το βράδυ. Και ο Sark? Ακόμα εκεί έξω. Ο κόσμος είναι όπως ο θεούλης τον ήθελε... (Περισσότερα)

22. Deadwood 3x11 The Catbird Seat
Όσοι δεν είχαν τρομάξει αρκετά με τον George Hearst κατά τη διάρκεια ολόκληρης της σεζόν, εδώ πρέπει κι αυτοί πια να πείστηκαν. Ο αθεόφοβος πολιτισμικός bully δολοφονεί τον μοναδικό αναμάρτητο κάτοικο της πόλης, στην ύστατη προσπάθειά του να δείξει σε όλους πόσο πολύ δε φοβάται κανέναν. Το subtext είναι όπως πάντα σπουδαίο και πλούσιο, καθώς η πόλη αφήνει τις διαφορές της και ενώνεται ενάντια στον ισχυρότερο εχθρό, ενώ η σκηνή της περιφοράς του πτώματος του Elsworth μπαίνει στο hall of fame της σειράς.

21. Arrested Development 3x13 Development Arrested
Φεύγοντας είπαν να ξεφτιλίσουν τα πάντα! Αναφορές από Alias και 24 μέχρι ξεφτίλισμα του ριάλιτι που πήρε το timeslot (αρέσει στον Buster!), η Maeby μαζεύει υπογραφές για την κατάντια της network τηλεόρασης, η Lucille μπλέκεται σε μια καταδίωξη με κρουαζιερόπλοια, και ο Annyong ("Annyong!") αποκαλύπτεται ως κατάσκοπος που τόσα χρόνια ενεργούσε υπόγεια για να καταστρέψει τους Bluth επειδή ο George έφτιξε το Banana Stand ("There's money in the stand!") δίπλα στο kart του πατέρα του Annyong! Γελοίο, καυστικό, αυτοσαρκαστικό, ξεκαρδιστικό και αυτοαναφορικό, το καλύτερο κωμικό show στην ιστορία της τηλεόρασης έφυγε με το bang που άξιζε!


>Still to come: The Office, Veronica Mars, Studio 60...

2 σχόλια:

  1. RE: 23: Wow, τελείως διαφορετική άποψη μ'εμένα, που το finale μου φάνηκε μούφα!

    Στο εύλογο ερώτημα "τι έχεις να προτείνεις για καλύτερο finale", δεν έχω απάντηση, αλλά τουλάχιστον ξέρω ότι αυτό που είδα δεν ήταν συναρπαστικό. (Που είναι μια "to start off, my name's not Michael Vaughn" moment;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Erm, "You may have beat death *****, but you can't beat me."

    Coolest. Moment. Ever.

    ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή