Heroes: You. Me?

Δώστε Watchmen στο λαό! Spoilers για την επιστροφή των Heroes.

Ωραία, ανάμεσα στον Desmond/Dr. Manhattan στο Lost και τον Linderman/Ozymandias του Heroes μοιάζει όλο και περισσότερο πως η κινηματογραφική μεταφορά του "Watchmen" θα θυμίζει ξαναζεσταμμένο φαγητό μέχρι να απλώσει επάνω της τα βρωμόχερά του ο Zach Snyder. Και δεν είναι μόνο το αριστούργημα του Alan Moore: το επόμενο επεισόδιο μυρίζει "Days of the Future Past" από χιλιόμετρα.

Αν είναι να κλέψεις, κλέψε από τους καλύτερους τουλάχιστον, και αυτή την τακτική ακολουθεί το Heroes. (αν και ο δημιουργός και executive producer Tim Kring δηλώνει άσχετος με τα κόμικς, έχει φέρει γύρω του μια ομάδα συνεργατών που γνωρίζουν το αντικείμενο.) Το δύσκολο πράγμα δεν είναι, όμως, το να κλέψεις στοιχεία από κλασικές ιστορίες, αλλά να το κάνεις με τρόπο που να αποκτούν οργανικό ρόλο στη δικιά σου. Και το σχέδιο του Linderman (όπως και η σχέση του με την Primatech) βγάζουν ξαφνικά τόσο τέλειο και απόλυτο νόημα, που μου είναι πέρα για πέρα αδιάφορο αν ο Kring γνώριζε εξαρχής που κατευθυνόταν.

Αν το επόμενο επεισόδιο είναι όντως ένα riff των Heroes στην κλασική ιστορία X-Men του Chris Claremont και διαδραματίζεται σε ένα μέλλον όπου το σχέδιο του Linderman έχει πετύχει, τότε η ιστορία θα πάρει μια αναπάντεχα πολιτική χροιά όπως υπονοήθηκε εδώ. Ίσως μάλιστα πέσει και λίγο περισσότερο φως στο πώς η μητέρα Petrelli σχημάτισε αυτό που στα μάτια μου μοιάζει ως αντίσταση, και το πώς ακριβώς γνωρίζει τον αρχιμαφιόζο. Επίσης, τι σημαίνει ακριβώς η συνάντηση των δύο Hiros στο εργαστήρι του Isaac? Και μια που τον ανέφερα, ο θάνατός του αποτελεί ένα ακόμη μελλοντικό συμβάν που δεν απετράπη. Δε θέλω να είμαι αρνητικός εδώπέρα, αλλά το track record των Heroes μας είναι κάπως... θλιβερό. Δεν έχουν αλλάξει τίποτα!

Φυσικά αυτός που συνεχίζει να κερδίζει awesome points με τη σέσουλα είναι ο HRG που κατεύθυνε τον Parkman στο πιο cool πράγμα που έχει κάνει στη ζωή του. Αν αυτός είναι middle management, τότε νομίζω πως θα πρέπει να φοβόμαστε πραγματικά για το πόσο ικανοί είναι οι ανώτεροί του. Speaking of, τρία ζήτω για τον Eric Roberts που παρέδωσε την ατάκα της σειράς, διατάζοντας τη φίμωση του Parkman: "I don't want to hear any more about his pregnant wife."

2-3 cool πραγματάκια ακόμη. Όσο ο Peter ήταν "νεκρός" στο σαλόνι της μητέρας τους, καταριόμουν τον σεναριογράφο που μας έδειξε τόσο νωρίς στο επεισόδιο τη δύναμη του Linderman, θεωρώντας δεδομένο οτι αυτός θα τον έσωνε. Όταν η Claire έκανε να γυρίσει το κεφάλι του, είχα ένα αυθεντικό "d'oh!" moment καθώς θυμήθηκα πως πρέπει το αντικείμενο να βγει από το σώμα για να αρχίσει η διαδικασία της αυτο-θεραπείας. Well played.

Η μάχη του Peter με τον Sylar ήταν όσο σύντομη χρειαζόταν ώστε να μας αφήσει να θέλουμε κι άλλο ενόψει του επερχόμενου showdown, αλλά και να προλάβει να δείξει πόσο επιτακτική είναι η ανάγκη της επιστροφής του Claude. Ψιτ, Dr. Who, o Peter δεν είναι ακόμα έτοιμος! Επίσης: όταν ο Linderman έλεγε στον Nathan οτι τα έχει όλα κανονισμένα για τις εκλογές, αναφερόταν στον Micah? Και το "Killing Sylar for Dummies" κόμικ που ολοκλήρωσε ο Isaac λίγο πριν τον τόσο χαριτωμένα συμβολικό θάνατό του, δε θα έρχεται σε αντίθεση με το άλλο μέλλον που έχει προβλέψει? Εκτός κι αν ο Sylar πεθαίνει μαζί με τη Νέα Υόρκη, όχι αντί αυτής.

Το κεφάλι μου πονάει λίγο, αλλά με την καλή έννοια. Welcome back, Heroes.