Heroes: Lizards

Επιτρέψτε μου μια παρένθεση λίγο. Διάβαζα μια συνέντευξη του Tim Kring τις προάλλες, όπου λίγο-πολύ έριχνε φταίξιμο στο κοινό που περίμενε μια μεγάλη μάχη στο τέλος της πρώτης σεζόν επειδή δεν έχουν τα μέσα ή τα λεφτά, yada yada yada. Ξεχνώντας για λίγο το οτι ο ίδιος έτρεχε αριστερά και δεξιά φωνάζωντας πόσο γαμάτο είναι το φινάλε, και οτι δε θα μπορούμε να καταλάβουμε τη διαφορά από ένα blockbuster των 90 εκατομμυριών (δεν πρέπει να πηγαίνει σινεμά τα καλοκαίρια ο Kring), καθώς και το οτι αυτή καθεαυτή ήταν ένα μόνο από τα προβλήματα εκείνου του επεισοδίου, ας σταθώ στην actual τελική μάχη. Πάρτε λίγο τώρα τη σκηνή των 20 δευτερολέπτων όπου ο Peter δέρνει τους μαφιόζους σε αυτό το επεισόδιο, και πείτε μου-- αυτό το πραγματάκι, ήταν δύσκολο να το έχουν κάνει πέρσι? Ο Peter χρησιμοποίησε σε λίγα δευτερόλεπτα 4 διαφορετικές δυνάμεις! Όταν μια random μάχη σε ένα random επεισόδιο είναι πιο εφευρετική και συναρπαστική από την κλιμάκωση της πρώτης σεζόν, ξέρεις οτι το πρόβλημα δεν είναι το μπάτζετ. Κάλλιο αργά παρά ποτέ, όμως. Ακολουθύν spoilers για το σαφώς βελτιωμένο δεύτερο επεισόδιο.

Εκτός από την προαναφερθείσα μάχη, είχαμε αρκετές ακόμα περιπτώσεις όπου τα πράγματα ήταν πιο ενδιαφέροντα από την πρεμιέρα, χωρίς να λείπουν βέβαια και τα προβλήματα. Φοβερή η σκηνή όπου βλέπουμε τη δύναμη της Maya σε δράση, αλλά το μοντάζ όσο την "γιάτρευε" ο Alejandro ήταν all over the place. Φοβερή η σκηνή με τον Peter και τους Ιρλανδούς μαφιόζους, αλλά αυτό που ακολούθησε με τον εκβιασμό ήταν ό,τι πιο τραβηγμένο και τεμπέλικο παίζει να έχει κάνει η σειρά ως σήμερα, και αυτό λέει πολλά. Άψογη η όλη συνωμοσία με Mohinder-HRG-Haitian, αλλά-- όχι, actually εδώ δεν έχω παράπονα. Και η σκηνή της επανασύνδεσης του Noah με τον Haitian μου έφερε ένα χαμόγελο περηφάνιας στο πρόσωπο.

Επίσης awesome? Η Claire και το κομμένο της δαχτυλάκι, όπως και η γενικότερη αναζήτηση από μέρους της κάποιας μεγαλύτερης αλήθειας πίσω από την ύπαρξη των μεταλλαγμένων. Οι προβληματισμοί της ήταν legitimate και ο πατέρας της είχε πολύ καλό λόγο να ανησυχεί. Λιγότερο awesome σε όλα αυτά? Ο stalker συμμαθητής της, που ελπίζω πραγματικά να είναι ο δολοφόνος του Nakamura ή ο Sylar, γιατί αν είναι απλώς αυτό που φαίνεται τότε μιλάμε για ανοησία και βαρεμάρα μεγατόνων.

Το οποίο με φέρνει στο άλλο μεγάλο arc της σεζόν, τη δολοφονία του πατέρα του Hiro. Ωραιότατη η σκηνή της ανάκρισης της μαμάς Petrelli από τον Matt, αλλά εξακολουθώ να ενοχλούμαι από το πόσο απλοϊκά παρουσιάζεται το διάβασμα της σκέψης. Still, όταν έβαλε τις mental φωνές στον Parkman, έκανε για μια cool σκηνή.

Κλείνω με Hiro, γιατί το στόρι του συνεχίζει να είναι ό,τι πιο διασκεδαστικό μέχρι τώρα. Τον Anders τον λατρεύω κι εδώ με κέρδισε ακόμα περισσότερο, οπότε στη σκηνή του προς στιγμήν θανάτου του τα χρειάστηκα. Ωραία διπλή μπλόφα, πάντως, και η χρησιμοποίηση από τον faux-samurai μιας δύναμης που μοιάζει ύποπτα με αυτήν της Claire με βάζει σε σκέψεις. Μήπως η κάθε δύναμη εμφανίζεται μία φορά ανά γενιά, περνώντας στον επόμενο κατοχό της όταν ο προηγούμενος πεθάνει? Σε κάθε περίπτωση, cool twist, σε ένα γενικά καλό επεισόδιο παρά τα κατά τόπους προβληματάκια του. Ιδιαίτερα αποτελεσματικός ως τώρα είναι ο τρόπος που η σειρά ισορροπεί ανάμεσα στην ανάπτυξη των παλιών, και την εισαγωγή νέων χαρακτήρων, έναν τομέα όπου ας πούμε το Lost δε τα είχε καταφέρει εξίσου καλά στο παρελθόν.

Ακούω στοιχήματα-- επόμενο θύμα του Legacy Virus? Ποιος είναι ο δολοφόνος του Nakamura? Πού είναι ο Sylar? Και, κυρίως, γιατί δεν είναι senator o Nathan Petrelli αυτή τη στιγμή, είπαμε?