Pushing Daisies 2x01 'Bzzzzzzzzz!'

Σχόλια για την πρεμιέρα του 'Pushing Daisies' μετά το άλμα.

Εντάξει, αυτό ήταν υπέροχο. Είχαν περάσει καμιά δεκαριά μήνες από την τελευταία φορά που είδαμε επεισόδιο του λατρεμένου μας prime-time παραμυθιού και ίσως να είχαμε ξεχάσει ακριβώς πόσο πολύ μας κάνει να θέλουμε να αγκαλιάσουμε όποιον άνθρωπο βρεθεί γύρω μας. (Και πολλοί όντως το ξέχασαν. Η τηλεθέαση έκανε μια δραματική βουτιά της τάξης του 50% σε σχέση με την περσινή κουτσουρεμένη σεζόν, αλλά αυτό θα είναι αντικείμενο κάποιου άλλου ποστ στο κοντινό μέλλον.)

Πολύ απλά, για όσους ανησυχούσαν οτι ο σχεδόν ένας χρόνος εξαφάνισης θα έκανε είτε εμάς να σταθούμε διαφορετικά απέναντι στο show, είτε τους δημιουργούς να χάσουν αυτη την πολύ προσεγμένη ισορροπία ανάμεσα στο γλυκό και το γλυκανάλατο, μαντέψτε ξανά:

• Το κεντρικό ζευγάρι παραμένει πάντα αξιαγάπητο μέσα στον καταραμένο του έρωτα. (Ο Ned δε θα έκανε αυτό που πιάστηκε να κάνει αν το άτομο που έπρεπε να φοράει τα κουδουνάκια στα πόδια του, όντως τα φόραγε!)
• Ο Chi McBride παραμένει άγκυρα. (Το 'Li'l Gum Shoe' μετατράπηκε από αξιαγάπητο αστείο σε μια αβίαστη δραματική υπενθύμιση που από το πουθενά έφερε ένα μικρό δάκρυ στην άκρη του ματιού μου.)
• Η Olive της Kristin Chenoweth παραμένει ένας από τους πλουσιότερους, ερμηνευτικά και δραματουργικά, β' ρόλους στη network τηλεόραση. (Αξέχαστο και το spoof του 'Sound of Music'!)
• Οι εικόνες παραμένουν αναπάντεχα δυνατές. (Η Chuck να χύνει το νεκρό μελίσσι πάνω στον Ned... Ποίηση!)
• Και το setting παραμένει μοναδικό και διαφορετικό από οτιδήποτε άλλο μπορεί να βρει κανείς στην τηλεόραση. (Παιχνίδια με λέξεις, σκηνικά, και πλοκές αδιανόητες-- δηλαδή ΟΚ, μέλισσες;!)

Το μόνο κρίμα είναι που η φανταστική Autumn Reeser (ο κύριος λόγος για τον οποίον η 4η σεζόν του 'OC' συγκαταλέγεται σε μια από τις αγαπημένες μου σεζόν των τελευταίων ετών) εμφανίστηκε στο show σε έναν ρόλο τόσο περιορισμένο και μικρό. Boo.

Τέλος, είναι ενδιαφέρον το οτι επιτέλους το show απελευθέρωσε τις δύο θείες από τη φυλακή τους, το σπίτι από το οποίο δεν έβγαιναν ποτέ. Δεν είμαι σίγουρος πού ακριβώς πάει η αρκούντως μπλεγμένη ιστορία με τα οικογενειακά της Chuck, και για την ακρίβεια ήταν ένας από τους λόγους για τους οποίους φοβόμουν οτι αυτή η σεζόν θα με απογοητεύσει. Αλλά βλέποντας αυτή την πρεμιέρα, όπου όλα δούλεψαν όπως ακριβώς τα θυμόμουν να δουλεύουν τόσο αποτελεσματικά και υπέροχα, παραμένω διατεθειμένος να ακολουθήσω, κι όπου μας βγάλει.