Dollhouse 1x12 'Omega'


“The wrongness of this is so large.” Με την καλή έννοια, πάντα.

Παρακολουθώ καμιά φορά κάποια ταινία ή σειρά τόσο πλούσια σε ιδέες και τόσο προκλητική σε ερωτήματα για την ίδια μας τη φύση, που προσπαθώ μετά να τη βάλω σε γνώριμα καλούπια για να την 'εκτιμήσω', να βάλω σε μια τάξη τις σκέψεις που μου δημιουργεί, ώστε τελικά να απορώ αν αυτό είναι πάντα κάτι χρήσιμο. Τι είναι σημαντικό στην τέχνη; Να ικανοποιηθούμε επειδή κάποιος πέρασε με εξαιρετική επιτυχία ένα αναμενόμενo check list από γνώριμους δραματουργικούς κόμβους ή να μας στείλει ο δημιουργός αδιάβαστος παρουσιάζοντάς μας έστω μια μικρή ιδέα, μια εικόνα, μια σκέψη, ένα ερώτημα που δεν είχαμε ποτέ σκεφτεί από μια συγκεκριμένη σκοπιά;

To Dollhouse είναι άνισο, όπως άνισο είναι οτιδήποτε long-form έχει κάνει ποτέ του ο Joss Whedon, αν καθίσουμε να τα εξετάσουμε όλα ψύχραιμα. Έχει μια ερμηνευτικά αδύναμη πρωταγωνίστρια. Στη μισή της διάρκεια η σειρά δεν ήξερε τι είναι. Οι τίτλοι αρχής είναι σκατά. Η σκηνή δράσης στο εργοστάσιο από το φινάλε ήταν ηλίθια. Whatever. Δε με νοιάζει. Όπως δε με ένοιαζε που ο Xander φυλακίστηκε από μια preying mantis. Όπως δε με ένοιαζε που όλη η πρώτη σεζόν του Angel ήταν ένα snooze-fest. Όπως δε με πείραξε όταν ο Ted του John Ritter προέκυψε ανθρωπόμορφο ρομπότ. Όπως ξεπέρασα το οτι ο Boreanaz δεν ξέρει να παίζει δραματικές σκηνές για να σώσει τη ζωή του.

Δε με νοιάζει που το Dollhouse είναι 'άνισο', γιατί στη μεγάλη κοσμική ζυγαριά όλα αυτά που έκανε λάθος (είτε επειδή το δίκτυο επέβαλε στον Whedon ένα format εξόφθαλμα λάθος, είτε επειδή ο Whedon δεν ξέρει να διαλέγει πρωταγωνιστές, είτε επειδή ο Minear δεν ξέρει να στρώνει ρυθμό σε σκηνές δράσης) τελικά δε σημαίνουν τίποτα μπροστά σε αυτά που κατάφερε.

Και μιλάω για τη σκηνή στο εργοστάσιο και τον Alpha να προσπαθεί οριστικά και αμετάκλητα να σβήσει την Caroline, συνεχίζοντας το έργο που ξεκίνησε από το πρώτο επεισόδιο όταν και σκότωσε την οικογένειά της, για να γράψει πάνω στην Echo τίποτα άλλο παρά τη Νύφη για τον Frankenstein του. (Σε μία μόνο από τις πολλές έξοχες κινηματογραφικές αναφορές του επεισοδίου, που με τη σειρά τους υπογραμμίζουν το meta στοιχείο, στο οποίο θα επανέλθω όταν γράψω για το 10ο επεισόδιο- δεν το ξεχνώ αυτό.)

Σε εκείνη την ανεπανάληπτη σκηνή, το σώμα της Caroline στάθηκε απέναντι στο πνεύμα της και μαζί ουσιαστικά συζήτησαν για την ψυχή της Echo. Αν η Caroline βρισκόταν μες στη Wendy τη σερβιτόρα, τότε μέσα στην Echo τι υπήρχε; Ναι, όλες οι προσωπικότητες που είχε ζήσει ποτέ, αλλά η κόλλα που τις ένωνε όλες, που τις έκανε έναν συμπαγή άνθρωπο; Tα residuals της Caroline, αυτό που απλουστευτικά έχουμε βαφτίσει ψυχή επειδή δεν ξέρουμε τι είναι.

Λίγες σκηνές παρακάτω, ο Topher ρωτά την Whiskey/Claire Saunders γιατί δεν άνοιξε τους φακέλους του, γιατί δεν θέλει να ανακαλύψει ποια είναι. "I know who I am," απαντάει αυτή και φεύγει. "Ποια είναι;" είναι η λογική και ενστικτώδης αντίδραση του θεατή. Well, αυτή είναι η ερώτηση, έτσι δεν είναι;

Υπάρχουν πολλές ακόμα πτυχές στην αποκάλυψη της Whiskey. Πρώτα όπως μας εξέπληξε όλους (ακόμα και όσους το περιμέναμε πως η Claire ήταν doll) στην φαντασίωση/Natural Born Killers του Lars (...and the Real Girl), και στη συνέχεια όταν είδαμε πώς ακριβώς απέκτησε τις πληγές της. Το set-up για αυτού του είδους την προσωπικότητα-φάντασμα είχε γίνει με το επεισόδιο που προσπέρασα.

Η ιδέα με είχε ιντριγκάρει από τότε, αλλά εδώ παίρνει το αληθινό της payoff, καθώς συνειδητοποιούμε οτι αυτό το σπασμένο ον (και δε μιλάω μόνο για τις πληγές της σάρκας) μοιάζει να βρίσκεται αλλού όλες τις στιγμές όχι για άλλο λόγο, αλλά επειδή ακριβώς δεν είναι όλη εκεί. "Nαι, ο δρ. Saunders είναι εκεί μέσα," σα να μας λέει ο Whedon. Αλλά ο τρόπο με τον οποίον η Αmy Acker παίζει εξαρχής το ρόλο σα να ήταν φάντασμα, σα να επρόκειτο για μια σκιά ανθρώπου, συμπληρώνει την παραπάνω φράση με πληρέστερο τρόπο από όσο θα μπορούσαν οι λέξεις. Αυτά παίρνεις όταν ξέρεις από την αρχή τι ιστορία θες τελικά να πεις, βάζεις στο ρόλο κάποιον που ξέρει να αποδίδει τα μικρά ερμηνευτικά αγγίγματα που απαιτούνται, και ξέρεις πότε πρέπει να γράψεις λόγια και πότε να σιωπήσεις.

Η Echo δίπλα στην Caroline. H Claire καθώς αποκτά συνείδηση ως Whiskey. Οι ουλές του πρώτου θύματος του Alpha όταν ακόμα ήταν Karl. Εικόνες πολύ μεγαλύτερες από λέξεις, νοήματα σπουδαιότερα από το κατά πόσο τα 5 πρώτα επεισόδια ήταν καλά ή σάπια. Το Dollhouse κατέληξε πράγματι σε ένα σημείο που δικαιολογεί την ύπαρξή του. Η άρνησή του να φτάσει εκεί ακολουθώντας συμβατικούς δρόμους ανάπτυξης χαρακτήρων το έκανε ακόμα πιο συναρπαστικό, και το απόλυτο σκοτάδι με το οποίο έλουζε τα πάντα, ακόμα και τους ήρωές του, μπορεί να το κάνει ζόρικο ως entertainment αλλά το κάνει ανεκτίμητο ως τέχνη.

Ακόμα και το κοντινότερο που έχει το Dollhouse σε καθαρό ήρωα, τον Paul Ballard, αρνείται να το κάνει εύκολο για τον θεατή να ταυτιστεί μαζί του, επιλέγοντας να υπογραμμίσει τις σκιές μέσα του. Εξαρχής αυτό του το quest για τη σωτηρία της όμορφης πριγκήπισσας δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια φαντασίωσή του για την πανέμορφη γυναίκα που θα την σώσει κι εκείνη θα τον ερωτευτεί. Υπό μία έννοια, ο Ballard ήταν πάντα ο πελάτης του dollhouse που δεν χρειάστηκε να πληρώσει δολλάριο για τις υπηρεσίες του.

Ο διχασμός του ανάμεσα στο ανιδιοτελώς σωστό και στην προσωπική του φαντασίωση δεν σβήστηκε ποτέ από τη σειρά, πόσω μάλλον σε αυτό το finale, με δύο σκηνές-κλειδιά. Η πρώτη, όταν καταφθάνει το FBI, και αυτός επιχειρεί να τους διώξει. Ίσως. Ο διάλογός του με τον Mark Sheppard είναι ιδιοφυής επειδή δεν είμαστε 100% σίγουροι τι προσπαθεί να πετύχει. Ναι, μπορεί απλά να ήθελε να του πει αυτό που ήξερε πως θα τον έδιωχνε, για να συνεχίσει το quest του. Ή μπορεί όντως να ήθελε το FBI να επέμβει και να βάλει τέλος στο dollhouse. Ή μπορεί και ο ίδιος να μην ήξερε.

Το οποίο οδηγεί ιδανικά στην απόφασή του στο φινάλε, να εργαστεί για το dollhouse. Η εξαρχής εμμονή του με αυτό υποννοούσε πως ποτέ το ζήτημα δε θα ήταν τόσο απλό όσο το βρίσκω->εξολοθρεύω, και όπως και στη σκηνή με το FBI, δεν είναι βέβαιο αν ο Ballard δουλεύει απλώς για τον εχθρό ώστε να τον καταρρίψει από μέσα ή αν απλά επειδή εκεί έπρεπε πάντα να βρίσκεται. Ούτε ο ίδιος είναι σίγουρος, αλλά χωρίς αμφιβολία θα προσπαθεί διαρκώς να πείσει τον εαυτό του για το πρώτο, όπως ακριβώς στο 'Man on the Street' βρισκόταν διαρκώς σε άρνηση για την αφύσικη ψύχωσή του με την Caroline, όπως του είχε υποδείξει ο Patton Oswalt.

H σειρά μας αφήνει για την ώρα με τον Paul σε αυτή τη νέα θέση ισχύος, τον Alpha ξαμολυμένο, την Claire με επίγνωση της πλαστικότητάς της και με την Echo σε στάδιο απόλυτου self-awareness. ("Caroline") Το αν αυτά θα παίξουν καθόλου στο 'Epitaph One', το οποίο κατά τα φαινόμενα δε θα δούμε μέχρι τα μέσα του Ιουλίου, ή αν θα εξελιχθούν σε μια δεύτερη σεζόν, είναι κάτι που για την ώρα δεν το γνωρίζουμε. Αλλά ελπίζω αυτή να μην είναι η τελική στάση αυτών των χαρακτήρων- αυτό το premise που ο Whedon προσέγγισε από την ανάποδη, έχει ακόμα πάρα πολλά να δώσει.

~-~

Κάποια σκόρπια σχόλια πριν κλείσω:


1. Όπως ανέφερα και παραπάνω, το επεισόδιο δεν ήταν χωρίς τα προβλήματά του. Μοιάζει σα να έλειπε κάποια σημαντική σκηνή ανάμεσα στην τελευταία μας ματιά στην Echo στο εργοστάσιο και στο τελευταίο πλάνο του επεισοδίου. Επίσης, απουσιάζει ολόκληρη η εμπλοκή των Sierra/November στη δράση (βλέπε και φωτό), η οποία apparently ήταν τροφαντή σε διάρκεια και είχε και επιπλοκές κιόλας. Είναι ένα άλφα κατόρφωμα να καταφέρεις να έχει τόσο deleted material σε ένα επεισόδιο ήδη μεγάλης διάρκειας (50 λεπτά, όπως όλα του Dollhouse), αλλά φαντάζομαι έχει να κάνει και με το πόση διαδρομή έπρεπε να καλυφθεί στο β' μισό της σεζόν για να φτάσει ο Whedon στο σημείο που εξαρχής ήθελε. Υπό μία έννοια τα 5 πρώτα επεισόδια βοήθησαν ώστε τα υπόλοιπα 6 (πλην εκείνου στο κολλέγιο, δηλαδή) να είναι εντελώς χωρίς ανάσα.

2. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Minear γράφει για έναν ήρωα που συντάσσει τις δυνάμεις του με τον εχθρό. Την προηγούμενη φορά it turned out just fine. Αφήστε που το δίδυμο Ballard/Boyd είναι φτιαγμένο για μεγάλα πράγματα!

3. Νιώθω πως ίσως έχασα κάτι, αλλά τελικά γιατί ο Topher προγραμμάτισε την Claire να τον μισεί; Was it something Whiskey said; (LOL)

4. By the way, τα δύο links που έχω βάλει ως παραδείγματα στην κορυφή του ποστ δεν είναι τυχαία. Και τα δύο είναι εξέχουσες περιπτώσεις πρόσφατου metafiction, όπως πιστεύω ακράδαντα πως είναι και το Dollhouse. Είναι σίγουρα αντικείμενο ενός διαφορετικού ποστ, αλλά η κεντρική ιδέα είναι πως ο Topher είναι βασικά ο Whedon και το dollhouse είναι, ερμ, το Dollhouse.

5. Aς δώσουμε κι άλλο ένα χειροκρότημα στον Alan Tudyk, ναι; Δεν είμαι σίγουρος πώς αισθάνομαι για το οτι δραπέτευσε, βέβαια, αλλά αυτή τη στιγμή είναι το τελευταίο που με απασχολεί.

6. Ο Whedon πρόσφατα είπε σε συνέντευξή του:

Just to get back to how the season unfolded, the idea that the Dollhouse is part of a much larger scheme or entity, was that your plan from the beginning?
That was more -- that came from Fox. My original conception was, the Dollhouse really was its own organization, this black market wing of this big corporation that was doing a lot of good. And that this really was a very private experience. Fox said, "We would be more interested if they were up to no good." I said, "Well, OK."

So if I understand correctly, your original conception was that this was a bunch of good guys making their money off …
Making money off of bad guys' endeavors. It's like, they are doing important brain research and helping cure things and around the world the most respected medical facility, blah blah blah. But under the boards, they're funding themselves with this naughty place.

And Fox wanted the corporation to be up to no good?
They [said, "The Dollhouse] has all this information, it would be interesting if they were using it in a different way than just keeping it secret." So the questions become, who's involved in that, who really believes that they're doing something weirdly altruistic, and who knows if there's some greater scheme at work?

Sigh. Το πείραγμα για τη 2η σεζόν έχει ήδη αρχίσει πριν καν υπάρξει 2η σεζόν. Φυσικά, γιατί να εξερευνήσουμε την ηθική μιας τόσο γκρίζας περιοχής, όταν μπορούμε να την κάνουμε Fox-μαύρη σα να ξεπήδησε από το Prison Break; Joss, βιάσου με εκείνο το σίκουελ στο Dr. Horrible, πληζ.

.

24 σχόλια:

  1. Για Whiskey και Topher, μια θεωρία που σκέφτηκα (δεν διάβασα άλλα fora κλπ online για να ξέρω πόσο κυκλοφορεί) είναι ότι ο Topher είχε κάποιου είδους σχέση με την Whiskey πριν το σβήσιμο. Ίσως ήταν αυτή που έβαλε στη Sierra όταν είχε γενέθλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τα ερωτήματα του Dollhouse δεν είναι κάτι καινούργιο και ριζοσπαστικό, αποτελούσαν πάντα θέμα συζητήσεων για το τι είναι ή αν υπάρχει η ψυχή, πως λειτουργεί η μνήμη του ανθρώπου καθώς και οι βαθύτερες επιθυμίες του ατόμου. Ο Whedon τα εξετάζει όλα αυτά μέσω της επιστημονικής φαντασίας και ενώ σίγουρα έχει πολύ καλές ιδέες το αποτέλεσμα κατά τη γνώμη μου είναι απογοητευτικό.

    Τι είναι σημαντικό στην τέχνη; Στο άρθρο σου έχεις εντοπίσει όλα τα μειονεκτήματα αυτής της προσπάθειας αλλά πραγματικά είναι αυτό τέχνη; Ένιωθα σαν να ήμουν σε μία συζήτηση, μία πανεπιστημιακή διάλεξη, τοποθετήστε το όπου θέλετε, με οπτικοακουστική υποστήριξη. Σε αυτή τη περίπτωση θα έμενα πολύ ευχαριστημένος αλλά δεν ήταν έτσι… έβλεπα τηλεόραση και το αποτέλεσμα ήταν ένα b-movie το οποίο ναι μεν είχε ενδιαφέρουσες και βαθύτερες έννοιες αλλά με πολύ, μα πάρα πολύ κακή εκτέλεση… σε τέτοιο βαθμό που δεν με ενδιέφεραν πλέον οι χαρακτήρες ή η πλοκή αλλά απλά έβλεπα ψυχρά την άποψη του Weldon. Αυτό δεν είναι τηλεόραση… Ελπίζω στο μέλλον να βρει συνεργάτες που να μπορούν να μετατρέψουν τις ιδέες του σε τέχνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. έλα ρε, ειναι προφανες οτι ο τοφερ προγραμματισε την whiskey να τον μισει, νιοθωντας τυψεις για αυτο που της συνεβη και κτλ..μισουσε ο ιδιος τον εαυτο του για αυτο που συνεβη στην whiskey δηλαδη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. μισουσε ο ιδιος τον εαυτο του για αυτο που συνεβη στην whiskey δηλαδη...Ναι, κι αυτό μ'αρέσει. (LOL)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εγώ σκέφτηκα και τις δύο ιδέες που αναφέρθηκαν για τη Whiskey αλλά δεν έχω αποφασίσει ποια ισχύει ακόμα. I guess we'll see. :P

    Εμένα μου άρεσε το επεισόδιο. Όντως άνισο σε μερικά σημεία και ήταν anticlimactic το φινάλε στο εργοστάσιο, αλλά η φιλοσοφία του Joss με ιντρίγκαρε. Ως συνήθως.

    Άσχετο, αλλά είδες Grey's Anatomy; Δε θα spoilάρω, αλλά έλεος. Απλά... έλεος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. A.P., thanks για το σχόλιο.

    Θα έλεγα πως στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν ερωτήματα που δεν έχουν τεθεί με έναν τρόπο ή τον άλλον, οπότε από εκεί και ύστερα μπαίνει ο καθαρά υποκειμενικός παράγοντας του αν μια ιστορία σε διεγείρει με έναν τρόπο διαφορετικό από άλλες, ή πιο αποτελεσματικό, αν και αυτό με τη σειρά του παίρνει πολλή συζήτηση για το τι σημαίνει.

    Ο τρόπος που παρουσιάστηκε το φάντασμα της Whiskey και αποκαλύφθηκαν όλες οι πτυχές του διαμέσου της σειράς, με σάρωσε με έναν τρόπο που δεν είχα ξανανιώσει.

    Όπως και ο τρόπος που ο Whedon επέκτεινε τα ερωτήματά του σε κοινωνικό επίπεδο: για μια κοινωνία που όχι απλά μεταχειρίζεται το γυναικείο σώμα και προσωπικότητα με τρόπους που τελικά να μη διαφέρουν από πορνεία, αλλά ακόμα χειρότερα να έχει πείσει τα άτομα που εκμεταλλεύεται οτι είναι επιλογή τους. Με γυναίκες σε θέσεις ισχύος να μεταδίδουν τις πατροπαράδοτες θέσεις της ανδροκρατούμενης κοινωνίας. (Adelle DeWitt, meet Sarah Palin.)

    Και σε ακόμα βαθύτερο επίπεδο, όλη τη σειρά να αποτελεί μια απίστευτα σκληρή ματιά του Whedon προς το ρόλο που παίζει η τέχνη (και ο ίδιος) σε όλο αυτό το σύστημα. Τα ερωτήματα που βάζει, κοιτώντας στον καθρέφτη και χωρίς καθόλου μα καθόλου να δικαιολογεί όσα βλέπει και δεν του αρέσουν, είναι μια σπουδαία κατάθεση, με το dollhouse να στέκεται σε 32 διαφορετικέ ερμηνείες (όπως ακριβώς και ο Dr. Horrible που προηγήθηκε).

    Αυτό που προσπαθώ να πω είναι οτι το Dollhouse μου έχει δώσει υπερβολικά πολλή τροφή για σκέψη ώστε να βάλω μπροστά το 'έχει κακή πρωταγωνίστρια' ή το 'ήταν άνισο'. Ήταν όλα αυτά, ναι, αλλά εν τέλει άλλα πράγματα με νοιάζουν περισσότερο. Και by the way σίγουρα δε θεωρώ κακή την εκτέλεση, το ξεκαθαρίζω αυτό. Οτι αναγνωρίζω τα μπόλικα προβλήματα διαφέρει από το κακό! 'Κακό' είναι το Heroes και το CSI: Miami, όχι το Dollhouse. Μπορεί ξέρωγω να μην είναι Breaking Bad-καλό, αλλά είναι μια καλή σειρά, στη μεγάλη κοσμική ζυγαριά.

    Σε κάθε περίπτωση όμως, δεν είδα στη σειρά καμία απολύτως διάθεση κηρύγματος ή μονολιθικής άποψης που ο Whedon έσπρωξε στο λαιμό μας. Η σειρά μιλάει για πάρα πολλά πράγματα με πολλούς τρόπους, και τα actual λόγια που έχει χρησιμοποιήσει είναι ελάχιστα, δεν είμαι σίγουρος που ακριβώς θα εντόπιζε κανείς τη διάλεξη. Διάλεξη για παράδειγμα ήταν η αντίστοιχη εξερεύνηση στον πιλότο του Caprica, που είχε δυο χαρακτήρες να συζητάνε το subtext για κανά μισάωρο. Εδώ σε 12 επεισόδιο είχαμε απλά τον Ballard να λέει πως "δεν πιστεύω πως μπορείς να σβήσεις μια ψυχή". Μπορούσαμε και χωρίς αυτό; Σίγουρα μπορούσαμε, αλλά δεν ένιωσα κανέναν να μου κάνει κήρυγμα.

    Ειδικά από τη στιγμή που για πολλά από τα ερωτήματα που θέτει, ο Whedon παραδέχεται πως δε γνωρίζει την απάντηση-- συχνά μάλιστα δε συνειδητοποιούσε καν πως έθετε τα ίδια τα ερωτήματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Noel, ναι, θα ποστάρω το βράδυ ένα catch-up για Grey's Anatomy τώρα που φτάνουμε στο φινάλε. Τα συναισθήματα που δημιουργεί είναι ακραία ως συνήθως :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. -applause- k gia to episodeio k gia to review k gia to gamimeno robot-Ted :)

    poso apolaustiki itan i Whiskey en drasei! den ginetai na exoume ti seira me prwtagwnistria tin Ackman?

    symfwnw trela me to aisthima oti 'san na eleipe mia skini' apo to episodeio, kathws ksafniastika toso pou ksafnika i Echo itan back to normal sto dollhouse k o alpha at large, k kaname finale, apo to pouthena. ithela toso na dw ti November na klwtsaei kwlo gamoto!! :D

    p.s. apo ta proigoumena episodeia, idea mou, i o Topher ebale stin Sierra tin diki tou proswpikotita gia na kanoun hang out? :O

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Υπάρχουν apparently αρκετές θεωρίες για εκείνο το επεισόδιο! Άντε, να ανακοινωθεί το cancelation για να μας πει ο Joss. (LOL)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Στο θέμα Whiskey hates Topher έχουμε αφήσει έξω το ότι ήταν ο Dr. Saunders και όχι η. To οφθαλμοφανές θα ήταν το να αποκλείσει κάθε είδους σχέση μαζί του/της o Topher, φύλαγε τα ρούχα σου κ.ο.κ. αλλά και σκέφτεται πως ο πραγματικός Saunders θα τον μισούσε που τον έβαλε σε σώμα γυναίκας.

    Το Dollhouse ως μέσο έκκλειψης των "παραδοσιακών" αλλαγών φύλου; Χμ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Η συγκριση Adele-Palin ειναι καπως ατυχης κυριως γιατι η πρωτη ποτε δνε υπηρξε κατασκευασμα των υπευθυνων πολιτικης εκστρατειας. Εαν επροκειτο να την συγκρινουμε με καποιον τοτε αυτη η συγκριση θα γινονταν με την Ελισαβετ την Α η με την πιο συγχρονη Μαρκαρετ Θατσερ.

    οσον αφορα τον Τοφερ, νομιζω οτι σε αυτην την περιπτωση η πιο απλη λυση ειναι και η σωστη. Δηλαδη το πιο πιθανο ειναι να ηταν ερωτευμενος με την Whiskey , και απλα λογω των περιστασεων και οσοων ειχαν συμβει να κατηγορουσε των εαυτο του για οτι συνεβη. Και ας μην ξεχναμε οτι συνηθως ειναι πιο ευκολο να σταματησουμε να ειμαστε ερωτευμενοι εαν το αντικειμενο του ερωτα μασ τρεφει συναισθηματα μισους εναντιον μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Κάτι παίζει με τα γλειφιτζούρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @erickson: Ναι, μπορεί και να έχεις δίκιο για τη σύγκριση, αλλά επειδή απουσιάζει για την ώρα κάποιο πληρέστερο background για την Adele, δεν είμαι σίγουρος.

    Αυτό που λες για τον Topher το έγραφα παράλληλα με εσένα αλλά τελικά το έσβησα. Κι εμένα μου φαίνεται πιθανό. Εξάλλου ενδέχεται να φοβήθηκε και τις συνέπειες αν έκανε κάτι με την Whiskey. (Hello Attic!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Εξαιρετικό review! Ελπίζω να ανανεωθεί η σειρά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Πρώτα και κύρια, το 'Epitaph One' θα προβληθεί στη Σουηδία στις 5 Ιουλίου, αν οι προσθέσεις μου είναι σωστές. Πάει αυτό.

    Στο μέτωπο περί cancelation ή μη, η καναδική Global TV που δείχνει τη σειρά φαινομενικά βιάστηκε να γράψει στο site της πως έρχεται νέα σεζόν το φθινόπωρο, κάνοντας το ίντερνετ να αναθαρρήσει για τις πιθανότητες ανανέωσης. Και υπάρχει κι αυτό.

    Απέχει πολύ από hard news, αλλά μοιάζει να πήρε το πράσινο φως η season 2. Somehow.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Πάντως έκανε all time low σε τηλεθέαση το τελευταίο επεισόδιο. Τελικά το TSCC μάλλον έδινε πόντους στο Dollhouse.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Υποπτεύομαι πως το κοινό τους ήταν λίγο-πολύ ίδιο, οπότε έστω ένα κάποιο ικανό μερίδιο καθόταν τις Παρασκευές και τα έβλεπε. Με το Prison Break, not so much, οπότε σου λέει ο άλλος το γράφω και το βλέπω αργότερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ok ήταν και το Opening του Star Trek εκείνη τη μέρα… από την άλλη κοίταζα την βαθμολογία ανά επεισόδιο στο TV.com και είναι πραγματικά πολύ χαμηλή σε σχέση με άλλες σειρές που παρακολουθώ. Δεν είναι και το πιο έγκυρο ίσως αλλά σίγουρα δείχνει κάτι.

    Η ιστορία "της" Whiskey ήταν όντως μια αποκάλυψη! Σε αυτό συμφωνώ απόλυτα. Τέτοιου είδους δουλειά θα περίμενα και από τους κεντρικούς χαρακτήρες. Ουσιαστικά αντιλαμβανόμαστε και οι δύο τα ίδια πράγματα, απλώς βγάζουμε διαφορετικά συμπεράσματα. Όταν έγραφα για διάλεξη, χρησιμοποιώντας και τη λέξη διάλογο, είχα στο μυαλό μου μια συζήτηση με πολύ κοινό, όπως είναι ίσως πιο εύστοχα το internet. Το πρόβλημα αυτής της σειράς είναι όλα τα άλλα εκτός από τις κεντρικές ιδέες και τα ερωτήματα που θέτει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @Hellboy -- για το gender bending μπορεί να γραφτεί ολόκληρο κεφάλαιο, π.χ. τι κάνει το πρωί οταν σηκώνεται ο/η dr.Saunders? (+άλλα 5-6 τουλάχιστον topics που μου έρχονται τώρα). Πρόβλεψη; Ναί είναι ο χαρακτήρας της Sierra που είχε στα γενέθλια, έχει μείνει στη Whiskey το hacking μέρος (για αυτό ξέρει και καλύτερα πώς να "μπεί" στους υπολογιστές) της προσωπικότητας της, πιθανότατα το storyline να είναι οτι είναι η αδερφή του Topher και (νοητά) είναι αναγκασμένος να δουλεύει για το Dollhouse (όπως θα γίνει με τον Ballard πλέον).

    @Tyler:
    Το δίδυμο Boyd/Ballard μπορούμε να το πούμε οι Dukes του Dollhouse (pletty pleaaase)?
    Επιπλέον κάτι ψιλοειπώθηκε για τρίτες το Dollhouse (μάλλον 2πλό με fringe), έγινε υπο μορφή ερώτησης απο την ElizaPatricia κάποια στιγμή.

    Τα γλυφιτζούρια είναι φυσικά τίγκα στο LSD (όπως και τα κανονικά των γιατρών στα ηρεμιστικά)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Σοβαρά όμως, αν υπάρξει μέρα στην τηλεόραση με Fringe και Dollhouse θα τα κάνω πάνω μου. (Ορίστε, τσάμπα visual, τι άλλο θέλετε.) Θα αλληλοσυμπληρώνονταν τέλεια, κυρίως επειδή το κάθε ένα είναι ακριβώς το sci fi που το άλλο δεν είναι.

    Και κυρίως είναι και τα δύο σειρές που ουρλιάζουν 'γαμιστερές season 2', a la Alias & Buffy. Πρήτυ πληηηζ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. ειδα τη 1η σεζον σε 1 βδομαδα διχως να ξερω τπτ πχ για τον whedon ως δημιουργο κλπ

    απλα μου κινησε το ενδιαφερον η σειρα και μιας και ειχα χρονο το ξεκινησα.μεχρι το 5ο επεισοδιο ναμαι ειλικρινης η σειρα ψιλοσερνοταν

    απο το 6ο και μετα ΤΑ ΓΑΜΗΣΕ ΟΛΑ.

    εχω πολλες σκεψεις στο μυαλο οποτε δεν θα πω τπτ θα περιμενω λιγο να τα soak it in

    αντε με το καλο και η 2η σεζον να μας καψει φουλ

    υγ 1 ο τοφερ ειναι μεγαλος ΘΕΟΣ και παιζει τρομερα ο ηθοποιος τον ρολο του geek hacker

    υγ 2 η ντουσκου ειναι μηπως η γκομενα του whedon για αυτο και την εχει πρωταγωνιστρια ? ωραιο μωρο αλλα πολυ ξυλινη ρε αδερφε μου !!!

    υγ 3 τα 2 τελευταια επεισοδια της σεζον ηταν τηλεοραση διαστημικου επιπεδου.αμα παει ετσι ολη η 2η σεζον ,τωρα που φαινεται αν βρισκει σεναριακο ,και οχι μονο, ρυθμο , θα ειμαστε με υπογλωσσια

    υγ 4 η δρ σοντερς ειναι για τρελο ερωτα να σε κυττα με αυτες τις λυπημενες ματαρες της

    υγ 5 το μπλογκ τα σπαει ευγε


    46+2.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. υγ 2 η ντουσκου ειναι μηπως η γκομενα του whedon για αυτο και την εχει πρωταγωνιστρια ? ωραιο μωρο αλλα πολυ ξυλινη ρε αδερφε μου !!!

    LOL! Είναι πολύ απλό: δεν προσέλαβε ο Whedon τη Dushku ως πρωταγωνίστρια για τη σειρά του. Η Dushku προσέλαβε το Whedon να της γράψει σειρά μιας και εκείνη είχε ήδη συμβόλαιο με το FOX. ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. τι λες τωρα !!!

    πωπω φουλ νταβατζιλικι λεμε !!!


    fuck dushku we love whiskey/dr saunders !!!!


    46+2.

    ΑπάντησηΔιαγραφή