Lost: Everybody Loves Hugo

Πολύ πράμα, λίγος χρόνος. Οπότε κάνω δυο σχόλια, και σας το παραδίδω.

Τώρα που έχουμε μια ιδέα του τι παίζει με το παράλληλο σύμπαν είναι σαφώς πιο ανεκτή η παρακολούθηση ιστοριών σε αυτό, από τη στιγμή δηλαδή που ξέρουμε ότι κάπως θα έρθουν να δέσουν με τις καταστάσεις που ξέρουμε. Οπότε η επανασύνδεση του Hugo με τη Libby, εκτός του ότι από μόνο ως γεγονός ήταν αρκετά γλυκό, ήρθε να δέσει και με τη νέα αποστολή του Desmond, και όλα μια χαρά εκτός νησιού.

Την ίδια ώρα, στον 'πραγματικό' κόσμο είχαμε 2-3 ακόμα στρατηγικά παιξίματα πιονιών στη σκακιέρα του νησιού, κι έτσι επιτέλους όλοι οι χαρακτήρες (πλην ενός δύο, ΟΚ) είναι πλέον στον ίδιο χώρο, σημάδι αναμφίβολα της τελικής ευθείας στην οποία έχουμε μπει. Έχω φτάσει στο σημείο να μην εξετάζω τι δουλειά είχε εκεί ο Michael, ποιος και γιατί θέλει τι από ποιους κτλ, απλά χαίρομαι που η αφήγηση έρχεται να δέσει κάπως, αντί να είναι διαλυμένη σε χίλια κομμάτια.

Παραμένω βέβαια απορημένος ως προς το γιατί να θέλει το νησί να μην καταστραφεί το αεροπλάνο αλλά να πάμε να το συζητήσουμε με τον Locke, παραμένω απορημένος τι καπνό φουμάρει ο Widmore τελικά, κι όλα τα παρελκόμενα ερωτηματικά.

Αλλά πάνω απ'όλα, και αυτό με φέρνει στο ζουμί, και στην πιο super-uber-γαμώ-cool σκηνή της σεζόν ως τώρα, γιατί ο Desmond και ο Locke προσπαθούν να αλληλοσφαχτούν στις διαφορετικές διαστάσεις; Υποθέτω πως ο Καπνούλης καταλαβαίνει τον κίνδυνο που θέτει ο Desmond για το σχέδιό του (αν όντως το παράλληλο σύμπαν είναι δική του δημιουργία), άρα γι'αυτό θέλει να τον ξεκάνει. Αλλά ο brotha στο δίπλα σύμπαν; Αναρωτιέμαι αν παίζει ρόλο η ερώτηση του Smokey, "Ξέρεις ποιος είμαι;" στην οποία ο Desmond λανθασμένα απάντησε, "Ο Locke." Frame job για τον Locke της παράλληλης διάστασης; Και γιατί;

Οπότε ναι, δεν έχω ιδέα ποια ήταν η σημασία της τελευταίας σκηνής, αλλά με έχει κάνει fucking excited για τη συνέχεια.

3 mini-points πριν κλείσω:

->Tα εφέ είναι piss poor. Χάλια, χάλια. Και όταν ο Locke ρίχνει τον Desmond στο πηγάδι, θα μπορούσαμε κάλλιστα να βλέπαμε μια κούκλα του ΑΜΑΝ να πέφτει.
->Είχε πλάκα πόσο βεβιασμένη ήταν η εξήγηση για τους ψιθύρους, κάτι που έτσι κι αλλιώς υποθέτω πως ήδη υποθέταμε όπως και να έχει. But still: "Α, ώστε αυτό είναι οι ψίθυροι, ε;" - "Ναι."
->Πάει και η Ilana. Αυτά τα γκρουπ χαρακτήρων που εισάγονται και ξεκληρίζονται θα τα θυμόμαστε κάποτε και θα γελάμε. "Χαχαχα και θυμάσαι τότε με τους tailies;! ΜΠΟΥΑΧΑΧΑ!!"

.