Πώς είναι να βλέπεις το American Idol δίχως τον Simon Cowell; Η αλήθεια είναι ότι το πάλαι ποτέ show-οδοστρωτήρας είχε πληγεί, αναπάντεχα, και από την αποχώρηση της Paula Abdul, της οποίας η loopy χαζοχαρά σε συνδυασμό με τον κυνισμό του Cowell έδιναν στο πάνελ των κριτών ακριβώς τις σωστές αναλογίες που χρειάζεται ένα τέτοιο show. (Ο Randy Jackson στο ρόλο της γλάστρας.)
Η Paula όμως έφυγε, ο Simon βρισκόταν στην τελευταία του χρονιά (και μάλιστα με έναν τρόπο "βαριόμαστε στα παρασκήνια και αυτό περνάει και στον κόσμο"), η Kara και η Ellen ήταν νεκρός χρόνος (ο Randy Jackson παρέμενε γλάστρα), το Idol πέρσι γενικώς υπέφερε. Ήταν η μόνη χρονιά που δεν το παρακολούθησα καν όλο.
Φέτος έχουμε το reboot. O Simon έχει φύγει για να κάνει το X Factor και το show έχει φέρει σαν αντικαταστάτες όλου του πάνελ που έχει αποχωρήσει, την J-Lo και τον Steven Tyler. (Ο Randy Jackson παραμένει στο ρόλο της γλάστρας.) Τώρα, ο Tyler πετάει την περιστασιακή αστεία ατάκα του και έχει μπόλικη ενέργεια (και δε θα κακολογήσω ποτέ κάποιον τηλεοπτικό ήρωα ονόματι Tyler), αλλά αν αυτός είναι η Paula, και ο Randy είναι ο Randy, τότε ο Simon ποιος είναι; Σίγουρα όχι η chica latina, η οποία πέρασε τα πρώτα επεισόδια ρωτώντας τον εαυτό της και τους τριγύρω "αχ πώς το κάνετε αυτό το πράγμα είναι τόσο δύσκολοοοοοοο" σουφρώνοντας τα χειλάκια της σα να ήταν 15χρονο που παίρνει φωτογραφία για το facebook.
Κοινώς, αυτό το πάνελ δεν παρουσιάζει σαν σύνθεση κανένα ενδιαφέρον. Το να αντικατασταθεί ο Simon θα ήταν ούτως ή άλλως μεγάλο μανίκι για το Fox, αλλά τελικά ίσως να είχε νόημα η ακραία άποψη που είχε διατυπωθεί στη διάρκεια του καλοκαιριού: Με τον Simon παρελθόν, και έτοιμο να ξεκινήσει το δικό του American Idol, πάλι στο Fox, ίσως είχε έρθει η ώρα το πρωτότυπο Idol να ανέλθει στους ουρανούς. Έτσι, και το brand θα προστατευόταν, και η αναμονή για το original recipe ΜΕ τον Cowell θα ήταν μεγαλύτερη.
Αντ'αυτού, η νέα, γλυκύτερη, αδιαφορότερη εκδοχή του American Idol που δεν ξέρει ούτε να λέει "όχι", ούτε να το κάνει με ενδιαφέροντα τρόπο, έκανε πρεμιέρα με νούμερα του στυλ "24% πιο κάτω από την περσινή πρεμιέρα" (βασικά η μεγαλύτερη πρώτη στην 10χρονη ιστορία του franchise), επιτρέποντας για πρώτη φορά σε όλους τους timeslot αντιπάλους του να βγουν αλώβητοι και να διηγηθούν την ιστορία.
Φαντάζομαι θα τσεκάρω την πρόοδο της 10ης αυτής σεζόν στη διάρκεια της άνοιξης (μου είναι αδύνατον να αντισταθώ στο format) αλλά χωρίς τον Cowell, το American Idol μπορεί μεν να παραμένει -έστω και λιγότερο εμφατικά- το #1 show της τηλεόρασης, αλλά πλέον έπαψε να είναι must-see TV, όπως κι αν το δεις το θέμα.
To X Factor, αυτό μάλιστα. Και το καλύτερο; Εκείνο το show δε θα έχει Randy Jackson.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου