Community: Intro to Political Science

Θα έχουμε ξανά στο μέλλον την ευκαιρία να τα πούμε για τον Jeff και την Annie, και να τα πούμε και για τον Pierce (και το πώς η επανένταξή του στο γκρουπ δε μοιάζει να αλλοιώνει το είναι του- είναι ακόμα κακιασμένος) αλλά το πιο πρόσφατο (εξαιρετικό ως συνήθως) Community μου έμεινε περισσότερο για έναν λόγο: την απλή μεν, σαφέστατη δε, αποδόμηση της πολιτικής ως media θέαμα.

Είδαμε τον Jeff να γίνεται ρήτορας για πράγματα που δεν γνώριζε και για το οποία δε νοιάζοταν, απλώς και μόνο επειδή η δημοφιλία του τον 'υποχρέωσε' να μπει στην αρένα. Είδαμε την Annie, ένα σκεπτόμενο άτομο με ανησυχίες και προβληματισμούς και μόρφωση, να εκφυλίζει τον πολιτικό της λόγο σε Ένα Θέμα, ένα στόχο, κάτι με το οποίο το κοινό, η Αμερική (ο Dean, εν προκειμένω) μπορούσε να την κατηγοριοποιήσει.

Σε μια κούρσα όπου ο νικητής θα έπρεπε να είναι no-brainer, το χρίσμα τελικά εξελίχθηκε σε έναν αγώνα δίχως brains. Με τελικούς μονομάχους τους δύο υποψήφιους με το πιο ξεκάθαρο πρόγραμμα catch-phrase. Το κοινό σαν μάζα αδυνατεί να κατανοήσει έναν υποψήφιο αν δεν του έρχεται πακεταρισμένος με την χαρακτηριστική του ατάκα, από το "Yes we can" μέχρι το "Pop! Pop!". Εκεί όπου η πολιτική μετατρέπεται σε θέαμα με storylines και μονοδιάστατους χαρακτήρες, η μάχη μεταξύ Magnitude και Leonard είναι όντως “the political showdown of the century”, όπως είπε και ο Troy.

O Jon Stewart θα ήταν περήφανος.

.