Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Ακαδημία


...που κάλεσε τη Nina Dobrev στην τελετή. (Αυτή η φωτογραφία δεν έχει καμία άλλη σχέση με το περιεχόμενο του post, αλλά τι να έκανα, τη μούρη του Ty Burrell θα έβαζα μόστρα;)

Με τα Emmy λοιπόν όπως έχω ξαναγράψει δεν πολυασχολούμαι γιατί έχουν αυτή την εκνευριστική τάση να βραβεύουν κάθε χρόνο τα ίδια πράγματα και να αγνοούν πολλά από αυτά που θεωρώ πραγματική τηλεοπτική τέχνη, απλώς και μόνο επειδή δεν προσπαθούν να μοιάζουν σπουδαία. Αλλά είμαστε εδώ σήμερα για να μιλήσουμε για τις μπόλικες ευχάριστες εκπλήξεις της φετινής απονομής, που ειδικά στις δραματικές κατηγορίες μοίρασε τον πλούτο με φοβερά ικανοποιητικό τρόπο.

Ναι, επεισοδιάρα το 'Suitcase', κοινώς, αλλά έλεος, το Mad Men έχει πάρει βραβεία για δυο ζωές. Ας πάρει και κανάς άλλος τίποτα. Μετά το άλμα, οι υπόλοιποι (εκτός της Dobrev δηλαδή) λόγοι που θέλω φέτος να ευχαριστήσω την Ακαδημία.

Peter Dinklage (Emmy Β’ Ανδρικού Ρόλου σε Δράμα, για το Game of Thrones)
Ο πιο διάσημος νάνος του σινεμά έπαιξε στην τρομερή σειρά του ΗΒΟ τον πιο διάσημο ρόλο της καριέρας του, δηλαδή το μόνο συμπαθές μέλος της οικογένειας των ειδεχθών Lannisters. Και είναι και μερακλής κιόλας ο Καλός Lannister, γυναικάς, με χιούμορ, με διάθεση για περιπέτεια και κέφι. Πάντα είναι ευχάριστο όταν αναγνωρίζεται το fantasy και το science fiction στα συνήθως συντηρητικά βραβεία. Έστω κι αν πιστεύω ότι άξιζε πολλά περισσότερα (σκηνοθεσία για παράδειγμα, no offence για τον Martin Scorsese), αυτή η βράβευση είναι μια καλή αρχή για την μελλοντική παρουσία της σειράς στο θεσμό.

Ty Burrell (Emmy Β’ Ανδρικού Ρόλου σε Κωμωδία, για το Modern Family)
Καλό και άγιο το Modern Family που σάρωσε τα κωμικά βραβεία λες κι ήταν ο 'Τιτανικός', αλλά από όλα όσα πήρε, αυτό που πραγματικά γούσταρα ήταν ετούτο. Γιατί ο Ηρωικός Phil Dunphy φέρνει στην οθόνη όλα τα αμήχανα αντρικά ένστικτα του συζύγου, του πατέρα, του γιου που θέλει να είναι cool, άνετος και αστείος αλλά δεν ξέρει πώς να είναι τίποτα από όλα αυτά. Και γι’αυτό ακριβώς τον λατρεύουμε.

Julianna Margulies (Emmy Α’ Γυναικείου Ρόλου σε Δράμα, για το Good Wife)
Είχε κερδίσει ένα και για το ER (ως νοσοκόμα Carol, το αμόρε του Martini George) αλλά σε αυτό το σπουδαίο δικαστικό, πολιτικό, κοινωνικό δράμα χαρακτήρων κάνει πράγματα που δεν ξέραμε ότι είχε μέσα της. ΠΟΤΕ. ΞΑΝΑΡΧΙΖΕΙ. Η ΣΕΙΡΑ.

Jason Katims (Emmy Καλύτερου Σεναρίου σε Δράμα, για το επεισόδιο ‘Always’ του Friday Night Lights)
Το Friday Night Lights, παρά τα τρομερά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή του στη διάρκεια των χρόνων, έχει υπάρξει έστω για διάσπαρτες στιγμές στο χρόνο ένα από τα σπουδαία τηλεοτικά δράμα της εποχής μας. Το ότι αυτή η σειρά βραβεύτηκε επιτέλους, έστω και την τελευταία πιθανή στιγμή, σημαίνει πως απλά έχουμε μια λιγότερη σπουδαία σειρά να θυμόμαστε κάθε φορά που πιάνουμε την κλασική κουβέντα “είναι γελοίο που δεν έχουν πάρει βραβεία τα...”

Speaking of, οι ΜΗΔΕΝ υποψηφιότητες του....


Γιατί ωραία τα βραβεία για το Friday Night Lights, αλλά κι αυτή η εκλεκτή παρέα με Wire, Buffy(*) κλπ, πρέπει να μεγαλώνει κι αυτή κάπως.

(*Και μην πει κανάς έξυπνος ότι η Buffy έχει κερδίσει Emmy μακιγιάζ και μουσικής ε)

Margo Martindale (Emmy Β’ Γυναικείου Ρόλου σε Δράμα, για το Justified)
Κάθε φορά που ηθοποιός κερδίζει βραβείο ερμηνείας για κάποιον από τους άγριους, βρώμικους, καθηλωτικούς ρόλους σειράς του FX, ένα μικρό κομμάτι κακογουστιάς κάπου στον κόσμο πεθαίνει - και ο Kurt Sutter κερδίζει χίλιους followers στο twitter.

Guy Pearce (Emmy Β’ Ανδρικού Ρόλου σε Μίνι Σειρά ή Τηλεταινία, για το Mildred Pierce)
Όχι ότι ασχολείται κανείς με αυτές τις κατηγορίες (στα mini-series πάντα κερδίζει το όποιο μεγάλο κινηματογραφικό όνομα έχει τύχει να παίξει σε παραγωγή του ΗΒΟ της περασμένη σεζόν, όπως πχ τώρα η Kate Winslet) και όχι ότι άντεξα να δω το Mildred Pierce χωρίς fast forward, αλλά το βραβείο αυτό το διασκέδασα γιατί ξαφνικά το timeline μου γέμισε με διαφορετικά-αλλά-ίδια αστεία για τον Guy Pearce και τον ρόλο του στο 'Memento'.

Kyle Chandler (Emmy Α’ Ανδρικού Ρόλου, για το Friday Night Lights)
Η καλύτερη στιγμή της βραδιάς! Φέτος θα ήταν η κρίσιμη βράβευση σε αυτή την κατηγορία, καθώς από τότε που ξεκίνησε το Breaking Bad, την έχει πάρει εργολαβία ο Bryan Cranston. Το έχουμε αναλύσει ξανά το θέμα: Επειδή στην περσινή σεζόν δεν παίχτηκε η σειρά, ήταν μοναδική ευκαιρία για όλους τους υπόλοιπους να προλάβουν να τσιμπήσουν ένα Εmmy πριν επιστρέψει ο Sergey Bumbka της κατηγορίας. Θα ήταν ο Steve Buscemi που παίζει στο Boardwalk Empire; Θα ήταν ο "strong, silent type" Jon Hamm του Mad Men; Θα ήταν μήπως -επιτέλους- ο Hugh Laurie, που παραμένει δίχως βραβεία μετά από τόσα χρόνια ως House;

Όχι, το βραβείο ήρθε και πήρε από το πουθενά ο Kyle Chandler. AMAZING! Γιατί o coach Taylor στο Friday Night Lights είναι ο προπονητής, ο πατέρας, ο φίλος, ο σύζυγος, ο δάσκαλος, ο μέντορας που πάντα εύχεσαι να είχες. Ο Chandler έστησε τις τελευταίες 5 σεζόν έναν από τους πιο στιβαρούς και αγαπημένος χαρακτήρες σε οποιαδήποτε σειρά, με τους θεατές της σειράς να κρέμονται από το στόμα του και τα γεμάτα νόημα βλέμματά του όπως ακριβώς και οι παίχτες της ομάδας του Taylor περίμεναν έναν λόγο του σε κάποιο ημίχρονο για να πάρουν ξανά τα πάνω τους. Και τελοσπάντων, τόσες ταινίες με γαμάτους προπονητές έχουμε δει, που εμψυχώνουν παίχτες με σπουδαία λογύδρια στο ημίχρονο. Επιτέλους, κάποιος, κάποτε, έπρεπε να αναγνωριστεί με ένα μεγάλο βραβείο.

CAN'T LOSE ΔΙΑΟΛΕ!


(Το κείμενο εμφανίστηκε με μικρές παραλλαγές στο ΜΕΝ24.)


.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου