Top-50 Episodes, 2010: The Top-10

Με την αναμενόμενη καθυστέρηση, η αγαπημένη μου δεκάδα επεισοδίων για την περασμένη χρονιά. Thanks guys.

10 > Lone Star 1x01 Pilot
(w: Kyle Killen / d: Marc Webb)
Φανταστικό chartacter study, καίρια ερωτήματα ταυτότητας και ηθικής, Mumford & Sons, ο καλύτερος πιλότος της φετινής σεζόν. RIP Lone Star. [...]

~-~

9 > The Tonight Show with Conan O'Brien – January 22 – Tom Hanks
Στην τελευταία εκμπομπή του στο Tonight Show, o Conan κλείνει δυο βδομάδες ξέφρενου σατιρικού over-the-top χιούμορ με έναν λόγο κατά του κυνισμού και τραγουδώντας το ‘Freebird’ με τον Will Ferrell. Πάρα πολύ αστείο, ναι, λογικό, αναμενόμενο. Αλλά και αναπάντεχα συγκινητικό. [...]

~-~

8 > Treme 1x08 All On a Mardi Gras Day
(w: Eric Overmyer / d: Anthony Hemingway)
Σε μια σειρά που είναι all about mood, αυτό είναι το ιδανικό επεισόδιο: Τη μέρα του Mardi Gras, όλοι οι χαρακτήρες ξεχύνονται στους δρόμους της Νέας Ορλεάνης και το ζουν όπως μόνο σε αυτή την πόλη ξέρουν, και ο Davis με την Annie περνούν μαζί -από το πουθενά- ένα ιδανικό, πλατωνικό, σχεδόν-one-night stand. Βασικά είναι λες και η πρώτη σκηνή του πιλότου της σειράς αναπτύσσεται σε ένα ολόκληρο επεισόδιο.

~-~

7 > Fringe 2x18 White Tulip
(w: J. H. Wyman & Jeff Vlaming / d: Thomas Yatsko)
Γουστάρω πολύ τη μυθολογία του Fringe, αλλά όπως και με τα X-Files, όταν ένα αυτοτελές επεισόδιο είναι καλό, δεν το φτάνει τίποτα. Οι δυνατότηες που σου δίνει το sci-fi για να πεις εντυπωσιακές, παιχνιδιάρικης αφήγησης, άκρως συναισθηματικές ιστορίες σαν αυτή, δεν συγκρίνεται με τίποτα. O Peter Weller, σε αναπάντεχο κόντρα ρόλο, παίζει τον χήρο που ταξιδεύει στο χρόνο για να σώσει τη γυναίκα του από τον θάνατο - or does he. Φανταστική, φανταστική ιστορία. [...]

~-~

6 > Grey's Anatomy 6x23 Sanctuary
(w: Shonda Rhimes / d: Stephen Cragg)
Grey’s Anatomy 6x24 Death and All His Friends
(w: Shonda Rhimes / d: Rob Corn)
Από αυτά τα υπερμελοδραματικά φινάλε που θα έπρεπε με ψυχραιμία να κοροϊδεύεις, αλλά η Shonda Rhimes -και μόνο αυτή- ξέρει να τα κάνει να λειτουργούν. 90 λεπτά αγωνίας, κλάματος, σοκ, ασφυξίας. Σχεδόν σαδιστικό, αλλά τόσο, μα τόσο καλό. [...]

~-~

5 > Terriers 1x11 Sins of the Past
(w: Tim Minear / d: Tucker Gates)
Όπου ο Tim Minear γράφει το καλύτερο ίσως επεισόδιο της καριέρας του, ένα ιδανικά τοποθετημένο flashback story που όχι μόνο ρίχνει νέο φως σε όσα είχαμε δει ως εκείνο το σημείο, αλλά και προετοιμάζει το σκηνικό για το φοβερό φινάλε που θα ακολουθούσε. [...]

~-~

4 > Mad Men 4x07 The Suitcase
(w: Matthew Weiner / d: Jennifer Getzinger)
One-man-and-woman-show, αυτό το πρακτικά μονόπρακτο έπος βάζει τον Don και την Peggy να περνάνε μια νύχτα μαζί στο γραφείο (όχι όπως φαντάζεσαι) σε αυτό που παρακολουθώντας το νιώθεις πως αποτελεί κορύφωση για ολόκληρη τη σειρά ως εκείνο το σημείο. Καθηλωτική τηλεόραση.

~-~

3 > Doctor Who 2x10 Vincent and the Doctor
(w: Richard Curtis / d: Jonny Campbell)
Τέλεια αυτοτελής ιστορία γραμμένη από τον άνθρωπο που ξέρει πώς να σε κάνει να κλαις χωρίς να ντρέπεσαι, και ταυτόχρονα ιδανικό ταίριασμα με το theme της σειράς επί Moffat: Μη φοβάσαι να κοιτάξεις εκεί που η άγρια φαντασία σου σε οδηγεί. Όποιος δεν συγκινήθηκε στο τελευταίο πεντάλεπτο δεν έχει μέσα του τίποτα που να μοιάζει ψυχή. [...]

~-~

2 > Community 1x23 Modern Warfare
(w: Emily Cutler / d: Justin Lin)
Όταν σε πολλά χρόνια από σήμερα το Community θα θεωρείται η απόλυτη τηλεοπτική βίβλος της ποπ κουλτούρας, και θεωρητικοί, θεατές, ιστορικοί και εξωγήινοι αναρωτιούνται σε ποιο σημείο ακριβώς ξεκίνησαν όλα, η απάντηση θα είναι στο ‘Paintball episode’. [...]

~-~

1 > Community 2x11 Abed's Uncontrollable Christmas
(w: Dino Stamatopoulos & Dan Harmon / d: Duke Johnson)
Όμως το επεισόδιο που εγώ λάτρεψα περισσότερο, εκείνο που είδα ξανά και ξανά (και ξανά.... και ξανά......), εκείνο που με έκανε να χαρώ με γλυκιά αφέλεια 8χρονου και να συγκινηθώ, να νιώσω πως κάποιος μιλάει για όλα τα αγαπημένα μου πράγματα με μια απλή ιστορία, ήταν αυτό το stop-motion αριστούργημα. Ένα επεισόδιο που ξέρω με κάθε βεβαιότητα πως θα αποτελεί σταθερά θέασης στα χρόνια που θα έρθουν, πως θα το επισκέπτομαι με την ίδια συχνότητα που επιστρέφω ξανά σε κάτι σαν το ‘Once More, With Feeling’. Είτε είναι Χριστούγεννα και έξω χιονίζει κι εγώ ξυπνάω με τρεις κουβέρτες και πίνω ζεστή σοκολάτα, είτε είναι κατακαλόκαιρο και σαπίζω από τη ζέστη. Γιατί τα Χριστούγεννα, δεν είναι τελικά παρά state of mind. [...]

.