Τα 10 αγαπημένα μου επεισόδια του 2011

Μετά το περσινό 1-2 του Community εξεπλάγην όταν διαπίστωσα πόσο δύσκολο μου ήταν φέτος να βάλω σε σειρά την πρώτη μου 5άδα. Επίσης τι μου άρεσε: Πόσο πολλή φανταστική κωμωδία είχαμε φέτος. Απόλυτα λογικό να γεμίζει κατά τέτοιο τρόπο τις κορυφαίες θέσεις.

Η δεκάδα:

10> Homeland 1x07 The Weekend
To επεισόδιο που μας έπεισε όλους ότι βλέπουμε κάτι εντελώς διαφορετικό. Δύο συναρπαστικοί χαρακτήρες, δύο φανταστικοί ηθοποιοί, ένα σκηνικό, μια φανταστική εξερεύνηση της ψυχοσύνθεσής τους.



9> Friday Night Lights 5x10 Don't Go
Tim Riggins. Πολύ απλά.



8> The Office 7x19 Garage Sale
Michael Scott. Πολύ απλά.



7> Game of Thrones 1x09 Baelor
Lord Stark!! ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΠΛΑ!



6> The Good Wife 2x17 Ham Sandwich
Από το είδος των επεισοδίων που storylines μιας ντουζίνας επεισοδίων δένουν σε μια μακρά σκηνή δικαστηρίου κι όλων των τριγύρω, και που όμως παρόλο που παρακολουθείς για 40 λεπτά με την ψυχή στο στόμα, το καλό ακόμα δεν έχει έρθει, γιατί το καλό το φυλάει κρυφό ο Jason Street στο γκαράζ και αφήνει την Kalinda, για πρώτη φορά σε όλη τη σειρά, ανίκανη να αντιδράση. ΣΟΚ.



5> Community 2x21 Paradigms of Human Memory
Αν δεν θυμόσουν πώς μοιάζει η ιδιοφυία: Το Community έκανε ένα ψεύτικο clip-show επεισόδιο ως σχόλιο των θεματικών και των χαρακτήρων του. Και κυρίως: Ιδέες! Τόσες. Πολλές. Ιδέες.



4> The League 3x08 Thanksgiving
Οι κάφροι του League έπιασαν κάθε πιθανή κλισέ θεματική των εορταστικών επεισοδίων (network σειρών κυρίως) και την βίασε με κάθε πιθανό τρόπο, ασέλγησε πάνω στο νεκρό κορμί της, την έκαψε ζωντανή. Δεν ξέρω καν με ποια σειρά τα έκανε όλα αυτά, όμως όχι μόνο δεν έχω ξαναδεί κάτι τόσο απολαυστικά ανίερο μες στο 2011, αλλά και επίσης δεν έχω γελάσει τόσο, μα τόσο, μα τόσο, μα τόσο πολύ. Τύπου, τους πατάς μήνυση ρε παιδί μου.



3> Doctor Who 6x04 The Doctor's Wife
Ο Neil Gaiman μας ταξιδεύει καπού αλλου, με τα απλούστερα συστατικά (όπως συνηθίζει) κάνοντας το στοιχειώδες: Εξερευνά το μεγαλύτερο love story της ζωής του Doctor, εκείνο με ένα άψυχο κομμάτι μέταλλο. Που είναι κάθε άλλο παρά άψυχο. "I wanted to see the universe, so I stole a Time Lord and I ran away. And you were the only one mad enough."



2> Community 3x04 Remedial Chaos Theory
Τι λέγαμε για ιδιοφυία; Ναι, ψέματα, τελικά κάπως έτσι μοιάζει. Με ένα σενάριο που επαναλαμβανόμενης δομής που στήνει αστεία σε μία βερσιόν και κάνει pay-off σε επόμενη, ολοκληρώνοντας ταυτόχρονα μια σπουδαία ματιά στον κάθε επιμέρους χαρακτήρα αυτού του συνόλου, και στο τι μοναδικό δίνει ο καθένας στη δυναμική του γκρουπ. Αυτό το σενάριο ανήκει σε μουσείο.



1> Louie 2x11 Duckling
Όπου ο πιο πολύτιμος κωμικός των ημερών μας σπάει τους μη-κανόνες της ίδιας του της one-man-show σειράς, πετάει στην άκρη το μανδύα του stand-up κωμικού και απομένει ένας απλός άνθρωπος στο μέσο μιας αληθινής κατάστασης. Μέσα από ένα κολάζ στιγμών όπου ένα μικρό παπάκι ενώνει χαρακτήρες που εκπροσωπούν διαφορετικούς πολιτισμούς, διαφορετικά επίπεδα ζωής, διαφορετικές κοινωνικές διαδρομές, το Louie σταματά να είναι απλώς το ουμανιστικά κυνικό ημερολόγιο της φυσικής φθοράς μας, και γίνεται ένας λιτός ύμνος στο να είσαι εκεί, μέρα μετά τη μέρα. Ποτέ ξανά η εξύμνηση του lowest common denominator δεν πραγματοποιήθηκε με τόση ειλικρίνεια και τόση ψυχή, από έναν άνθρωπο που δεν απευθύνεται σε αυτόν αλλά χαμογελά γλυκά στο αναπόφευκτό του. Ο Louis CK είναι, πολύ απλά, ο στυγνός ποιητής του τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος. Και γαμώ το κέρατό του αν δε με πιάσαν τα κλάματα στο τέλος αυτού του στίχου του.


.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου