The Oscars: Μας λείπεις, Billy Crystal

Τη βραδιά της παρουσίασης των Όσκαρ, ο James Franco:
α) βαριόταν
β) ντρεπόταν
γ) ήταν μαστουρωμένος
δ) όλα τα παραπάνω.

Η σωστή απάντηση δεν έχει σημασία (αν και όλοι την υποπτευόμαστε), αυό που μετράει είναι πως ήταν κατά κοινή ομολογία ο χειρότερος host που έχουν δει τα ματάκια μας - αναλόγως αν τα ματάκια μας είναι σε ηλικία που είχαν προλάβει και τον Letterman. Το να παρουσιάζεις τα Όσκαρ είναι "thankless job" όπως είχε πει κι ο Jon Stewart, δις παρουσιαστής, ο οποίος προσωπικά με είχε διασκεδάσει και τις δύο φορές. Thankless επειδή σε βάζει στο τιμόνι ενός πλοίου που ξέρεις πως πάει καταπάνω σε παγόβουνο, και δεν έχει καθόλου να κάνει με εσένα το αν θα το γλιτώσει ή όχι. (Μάλλον όχι.) Δουλειά σου είναι να μας κρατάς καλή παρέα μέχρι να βουλιάξουμε.

Ο James Franco και η Anne Hathaway, συμπαθή, φρέσκα πρόσωπα, ανέλαβαν το ρόλο των hosts προφανώς λόγω της θέλησης της Ακαδημίας να τραβήξει λίγο από το νεανικό κοινό που θα έβλεπε μια τελετή στην οποία ο Justin Bieber θα βράβευε το 'Twilight'. Παλικάρια, αυτό δε θα συμβεί. Deal with it. Τα Όσκαρ έχουν αποφασίσει δεκαετίες τώρα ότι δεν είναι βραβεία δημοφιλίας όπως τα Grammy ή βραβεία hype και star power σαν τις Χρυσές Σφαίρες. Είναι κάτι άλλο, που εκφράζει το -γερασμένο, irrelevant, out of touch- σώμα ψηφοφόρων της Ακαδημίας, αλλά δεν είναι τίποτα από τα προαναφερόμενα. Ως εκ τούτου, δε θα προσελκύσει ποτέ το κοινό που απεγνωσμένα ζητάει δίνοντας τη δουλειά του host σε κάποιον σαν τον James Franco ή κάνοντας ό,τι μπορεί για να συμπεριλάβει το 'Harry Potter' σε κάποιο από τα μοντάζ της τελετής.

(Το εν λόγω μοντάζ του auto-tune από την κόλαση ήταν ένα από τα ελάχιστα high points της φετινής βραδιάς των Όσκαρ.)

Μπορείτε να διαβάσετε το εξαιρετικό κομμάτι του Matt Zoller Seitz πάνω στην ψυχολογία του Franco, και σε όλα τα πράγματα που μπορεί να πήγαν λάθος ώστε να δούμε το φρικτό αποτέλεσμα που είδαμε τα χαράματα της Δευτέρας, όμως όποιοι κι αν είναι οι λόγοι, το αποτέλεσμα είναι πως είδαμε ένα ζευγάρι παρουσιαστών που αντί μας συντροφεύσουν ιδανικά μέχρι το παγόβουνο, έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μας υπενθυμίζουν πως βρισκόμαστε σε πλοίο που βουλιάζει και πως, διάολε, δεν θέλουν καθόλου να είναι εκεί.

Αν αυτό αδικεί την Anne Hathaway τότε, σόρι, κι αυτό του Franco είναι το φταίξιμο. Για να υπερκαλύψει τη θανάσιμη βαρεμάρα και αδιαφορία του για τα τεκταινόμενα, η Hathaway είχε πιάσει το Cheerleader Mode, χοροπηδώντας και γελώντας και ουρλιάζοντας και φωνάζοντας WOO-HOOOOO!!!!! μετά το όνομα του κάθε παρουσιαστή. Γλυκιά μου ηρέμησε, δεν παρουσιάζεις τα βραβεία του MTV.

Από την άλλη, τα βραβεία του MTV έχουν χαρακτήρα. H cheerleader της Hathaway θα ταίριαζε σίγουρα εκεί, γιατί όμως όχι και στα Όσκαρ; Ποιος είναι ο χαρακτήρας των Όσκαρ; Ξέρουμε ποιος δεν είναι. Δεν είναι οτιδήποτε θα μπορούσε ποτέ να προσβάλει οποιονδήποτε - μετά το, ήδη ιστορικό, hosting του Ricky Gervais στις Χρυσές Σφαίρες, τα Όσκαρ έκαναν ό,τι μπορούσαν για να απομακρυνθούν στο απέναντι άκρο. Έβαλαν δυο πιτσιρίκια να κάνουν ξενέρωτα αστειάκια προσέχοντας μην και προσβάλουν κανέναν - εκτός του Charlie Sheen. Ναι, αυτός είναι τόσο μεγάλο trainwreck, είναι τόσο ασφαλής σαν στόχος, που μέχρι και τα φετινά Όσκαρ είχαν την άνεση να τον προσβάλουν. Χαχα, τι αιχμηρό, τι έντιμο.

Και την ίδια ακριβώς στιγμή που τα εν λόγω πιτσιρίκια έκαναν σαχλά, κακογραμμένα, κακο-delivered, άχρωμα αστεία, γύρω τους μια ολόκληρη Ακαδημία έκανε ό,τι μπορούσε για να δείξει την ηλικία της. Τιμούσε το ένδοξο κινηματογραφικό παρελθόν της χωρίς να είναι σίγουρη πώς (αυτό το αμήχανο πράγμα με μια ξερή αναφορά σε τυχαίες ταινίες που απλά τις βλέπαμε με μια εικόνα στο background... εε...), έβαζε τον Kirk Douglas να παίξει ξανά τον άβολο ρόλο του "γέρου-που-έχει-πάθει-εγκεφαλικό-και-την-πέφτει-χαριτωμένα-σε-ό,τι-κινείται", άκουγε τον Aaron Sorkin να πετάει χαλαρές αναφορές στον Paddy Chayefsky και στο 'Network', είχε έναν νικητή να υπερηφανεύεται πως είναι ο γηραιότερος στην ιστορία, βράβευε τον Έναν Κάποιον Σκηνοθέτη της πιο ακαδημαϊκής παραγωγής που έχουν δει τα ματάκια μου σε βάρος δημιουργών σαν τον David Fincher, τον Darren Aronofsky ή τον Christopher Nolan (που δεν ήταν καν υποψήφιος). Δεν είναι όλοι αυτοί σκηνοθέτες που γουστάρω τρελά ή σκηνοθέτες που έκαναν φέτος ταινία στην οποία θα έδινα μετά χαράς οσκαρικό χρυσό, αλλά είναι οι δημιουργοί μερικών εκ των σημαντικότερων ταινιών του σύγχρονου αμερικάνικου κινηματογράφου. Και η Ακαδημία έδειξε την αισθητική της και την ηλικία της, αγνοώντας τους. Πάλι.

Όλα αυτά, αν σημαίνουν κάτι, είναι πως τα Όσκαρ έχουν ηλικία και χαρακτήρα που δεν κρύβεται. Και είτε θα παραδώσουν το show σε κάποια φωτεινή εξαίρεση σαν τον Stewart (που δεν ταιριάζει καθόλου με όλα αυτά, αλλά έχει το commitment, την άνεση, τον αυτοσαρκασμό να στηρίξει τη δουλειά με τρόπο που ένας Franco δε θα μπορούσε), είτε θα το δώσουν για πάντα σε ανθρώπους που κάνουν γι'αυτό. Σαν τον Alec Baldwin και τον Steve Martin. Ή, ναι, σαν τον Billy Crystal.

Η πιο ωραία στιγμή της βραδιάς ήταν όταν οι δυο "πάρτε-με-από-δω-μέσα" παρουσιαστές έδωσαν για λίγο τη σκηνή στον Billy Crystal των 8 τελετών, ο οποίος με τη σειρά του έδωσε τη σκηνή (τρόπον τινά) στον Bob Hope των 18 τελετών, ο οποίος με τη βοήθεια της τεχνολογίας προλόγισε την κατηγορία των ειδικών εφέ. Σε αυτό το περίεργα γλυκό και συναισθηματικό πάντρεμα του μοντέρνου με το old school, βρισκόταν όλη η συνταγή της επιτυχίας παλαιότερων οσκαρικών shows. Ο χαρακτήρας των Όσκαρ. Άνθρωποι που έμοιαζαν σα να γεννήθηκαν για να βρίσκονται πάνω σε αυτή τη σκηνή, να κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα, χωρίς να έχουν άγχος για το πώς βγαίνει προς το κοινό η προσεγμένη περσόνα τους ή για το αν οι νικητές είναι hip και cool ή για το αν σε λίγο πρόκειται να τρακάρουμε στο γαμοπαγόβουνο. Θυμάσαι πως είναι; Βάζω στοίχημα πως ο James Franco σίγουρα το θυμήθηκε - και υποπτεύομαι πως και η Ακαδημία το ίδιο.

Τη στιγμή της εμφάνισής του στην καταπονημένη, νεκρή από αέρα και ζωντάνια, σκηνή των φετινών Όσκαρ, ο Billy Crystal έλαβε standing ovation. Κι αν κρίνω από την δικιά μας παρέα, οι καλεσμένοι στο Kodak Theater δεν ήταν οι μόνοι που χειροκροτούσαν και επευφημούσαν ανακουφισμένοι εκείνη τη στιγμή.

.

23 σχόλια:

  1. Το focus ήταν η τελετή σαν τηλεοπτικό θέαμα βέβαια, καθότι κιόλας αυτό ενδιαφέρει περισσότερο αυτό το blog. Από εκεί και πέρα, το τι χάρηκε ο καθένας ή τι τον ξενέρωσε είναι θέμα προτιμήσεων.

    Φυσικά χάρηκα με τα πανάξια Όσκαρ των Trent Reznor, Lee Unkrich και Aaron Sorkin, ξενέρωσα πολύ με τις ήττες των David Fincher και Roger Deakins, κι έμεινα αδιάφορος απέναντι σε σχεδόν οτιδήποτε άλλο. (Όχι επειδή συμφωνούσα, αλλά κυρίως επειδή είχα παραιτηθεί στη βεβαιότητα ορισμένων βραβεύσεων, όπως το King's Speech, τις ερμηνείες, την καλλιτεχνική διεύθυνση κτλ.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Nomizw oti i Anne Hathaway tha eixe kanei poli kaliteri douleia an ta parousiaze akoma kai moni tis. i kalitera, me kapoion san ton Hugh Jackman. Kai oi 2 exairetikoi me energeia kai talento na etoimasoun ena poli kalo show (tin exeis dei sto SNL?).
    Monadiki endiaferousa stigmi (meta to intro montage) itan to tragoudi tis Anne kai ola ta ipoloipa protimw na min ta thimamai. O James -oh-am-too-cool-to-even-be-here Franco itan oti pio embarassing exw dei ta teleutaia xronia. Close tie me Kirk Douglas kai tin vraveusi tis crass Melissa Leo.
    Oso gia ton Fincher poli fovamai oti exelissetai se neo Scorseze. Tha tou to dwsoun sta 65 tou gia mia tainia poli metrioteri tis filmografias tou. :(

    Alex

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είχα πει να κάνω σχολιασμό real time για να συγκεντρώσω κάπου τα σχόλιά μου. Ε στο πρώτο 40λεπτο βαρέθηκα... τραγικά. Κακόγουστο και βαρετό. Ο Franco δυσκοίλιος, η δε hathaway πιο τσιτωμένη κι από την Annette Bening, αν είναι ποτέ αυτό ανθρωπίνως δυνατό... Συμφωνώ σε όλα τα του θεάματος.

    Επίσης, είναι η ιδέα μου ή ο Billy Crystal άρχισε να αλλάζει πρόσωπο και αυτός σιγά-σιγά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Εγώ την Anne τηνε βρίσκω τόσο χαριτωμένη, μια Audrey του φτωχού να την πω, που ό,τι και να κάνει μου αρέσει. Θέλω να καταλήξω ότι και στα Όσκαρ δεν με χάλασε. Ο James Franco είμαστε σίγουροι ότι δεν έκανε καμιά performance πάλι να μας αφήσει στο τέλος μαλάκες που τον αποπαίρνουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Emena dustuxws o Franco panta mou dinei thn ais8hsh mastourwmenou, opote den htan kai ekplh3h gia mena auto to parousiastiko trainwreck

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Με τον Hugh Jackman θα ταίριαζε τέλεια - και η τελετή θα είχε μια old-fashioned μιούζικαλ γοητεία που κατέχει πολύ ο Hugh. Θα το ήθελα. Απ'την άλλη, και μόνος του αυτός μια χαρά τα πήγε.

    είναι η ιδέα μου ή ο Billy Crystal άρχισε να αλλάζει πρόσωπο και αυτός σιγά-σιγά;
    Κάτι πρόσεξα, ναι.

    'Κυνόδοντας': Αν εννοείς σχόλια για την ίδια την ταινία, είχα γράψει κριτική Τότε, οπότε σε παραπέμπω εκεί. Αν εννοείς για την γενικότερη οσκαρική παρουσία του, τότε πιστεύω πως προφανώς και είναι μια πολύ θετική εξέλιξη - και για το ελληνικό σινεμά (που μοιάζει να έχει μια νέα γενικά δημιουργών ικανή να στηρίξει αυτή την έκθεση) αλλά και για το σινεμά γενικότερα. Το σχόλιο του Λάνθιμου πως η παρουσία του 'Κυνόδοντα' αναβάθμισε τα Όσκαρ μπορεί να μοιάζει σχόλιο έπαρσης, αλλά για μένα αληθεύει. Και μόνο ότι μια τέτοια ταινία, ταινία που στην Αμερική κατατάσσουν στις καλτ, πήρε οσκαρική προβολή, μπήκε στην οσκαρική συζήτηση, είναι κάτι πολύ θετικό για το μη-οσκαρικού τύπου καλτ σινεμά που αγαπάμε. Ξέχνα το ελληνικό δηλαδή - για την υποψηφιότητα του Λάνθιμου χάρηκα με τον ίδιο τρόπο που θα χαιρόμουν αν ήταν υποψήφιος ένας πχ Τακάσι Μίικε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κρίμα και ήταν τόσο promising ως ζευγάρι...

    Πόσο "αυθόρμητο" ήταν το f-bomb της Melissa Leo; Consider... καθόλου. Επίσης ο Bale ξέχασε το όνομα της γυναίκας του; LOL!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τα μόνα αστεία στα οποία γέλασα (και μάλιστα σε όλα!) ήταν του Billy Crystal.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. εμενα με άρεσε ο franco! τον έβλεπες που ήταν "αλλου" και γέλαγες. του χρόνου θέλω τρίδυμο franco-bale-farrell.

    α και το Audition ήταν άνετα καλύτερο από όλες τις υποψήφιες του 2000.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Tin wra pou epairne to oskar h susanne bier kai ara to exane o kynodontas, eixan poly endiaferon ta tweets ana ton kosmo.

    Polloi thewrisan proklitiko to oti edeikse ti skini me ti gata kai to psalidi kipourou kai ttin aforizan.

    Alloi elegan oti vazoun ekeini ti stigmi na katevasoun ton kynodonta.

    Alloi oti to exoun dei kai adika to exase.

    Genika diladi ypirxan antodraseis, den perase kai den koumpise o kynodontas.

    Mono thetiko mporei na einai kati tetoio.

    p.s. (1)twra to giati na enoxlisei kapoion se megalo vathmo i en logw skini me ti gata den katalava pote

    p.s. (2)to festival kannwn to maio to deixnei ki afto i nova i live streaming sto internet?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Βαρετή στο μεγαλύτερο μέρος της η τελεή, με έναν από τους δύο παρουσιαστές μαστουρωμένους σε σημείο απόλυτης αφασίας και την άλλη να προσπαθεί υπερβολικά να τον καλύψει.

    Ώρες ώρες πραγματικά το -υπερβολικά τεντωμένο- χαμόγελο της Hathaway έμοιαζε σα να θελε να πει -θα σε δολοφονήσω στα παρασκήνια που με κατεστρεψες- :P ..

    Είχε βέβαια και highlights, παρότι και τα βραβεία ήταν αναμενόμενα, δεν είδα καμια τρελή έκπληξη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. το μόνο καλό από τη βραδιά ήταν ότι το αγγλικό stream "έτρεχε σαν νεράκι" και τα σχόλια ήταν... αγγλικά.

    πάντως μ' άρεσε που πλέον οι "αστέρες" δεν κολλούν να πάνε μαστουρωμένοι και σουρωμένοι στα όσκαρ. επιτέλους, βρε αδερφέ, να ξεφύγουμε από τον καθωσπρεπισμό.

    Επίσης να ενημερώσει κάποιος την Ακαδημία, ότι το demographic, που προσπάθησε να προσελκύσει δεν είναι ηλίθιο. Θα περνούσε καλά με τον Crystal, ακόμα και με τον "Jazzhands" Jackman. Νέοι είναι όχι βλαμμένοι.

    Κάντους να περάσουν καλά με οποιονδήποτε τρόπο και θα έρθουν, αλλιώς, έχει κι αλλού awards...

    Εγώ είδα μόλις 2 ώρες, αλλά ακόμα κι αν νύσταζα, αν με κρατούσε ο παρουσιαστής θα καθόμουν για να περάσω καλά.

    Του χρόνου Abed & Troy σε όποια βραβεία να 'ναι για να γίνει χαμός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Tου χρόνου Cat Deeley θεά. Κι ας είναι άσχετη με τον χόρο. Το λέω και κανείς δε με ακούει :p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Εκπληκτικό κείμενο, με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο. Ήδη πόσταρα το λινκ. Job Well Done Dark!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Κι επειδή (θέλω να) είμαι γενναιόδωρος, μοιράζομαι τον Craig Ferguson να τα λέει για τα όσκαρ:

    Λίγο εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=yZtTd3vmjws&feature=youtu.be

    και πολύ εδώ:

    http://www.youtube.com/watch?v=mVBQF0vTrJg&feature=youtu.be

    btw, έχει δίκιο και για τον Charlie Sheen

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. όλοι γνωρίζαμε μόλις ανακοινώθηκαν τα ονόματα των hosters πως θα πήγαιναν τα πράγματα, δεν νομίζω πως εξεπλάγη κανείς από την εικόνα. συμφωνώ πως το όσκαρ σκηνοθεσίας ήταν το μεγαλύτερο φάουλ των τελευταίων χρόνων. πως περιμένουν να πάει μπροστά η τέχνη βραβεύοντας μια σκηνοθεσία που ήταν διεκπερεωτική σε σχέση με τις άλλες υποψηφιότητες [ή μη]? για να επανέλθω στα του hosting τα τελευταία χρόνια νομίζω πως είχαμε πολύ καλές παρουσιάσεις από όλους όσους επιλέχθηκαν για τη δουλειά. ο μονόλογος μάρτιν-μπόλντουιν πέρυσι ήταν εκπληκτικός [η ατάκα για το inglorious bastards και τους εβραίους ήταν από τις καλύτερες που έχω ακούσει ποτέ - βασικά δεν ήταν καν ατάκα αλλά απλά μια κίνηση των χεριών!]
    και μιας και αναφέρθηκε το όνομα του τζερβαίς δεν νομίζω πως θα ταίριαζε ποτέ σε όσκαρ. παρεπιπτώντος το βρίσκω αστείο που λόγω του ντόρου που προκάλεσε το hosting του στις σφαίρες του '11, η εμφάνιση αυτή θα μείνει ιστόρικη και το hosting του στις σφαίρες '10 [που ήταν κατά τη γνώμη το καλύτερο hosting όλων των εποχών σε οποιαδήποτε σκηνή και οποιαδήποτε βραβεία] θα βρεθεί στη λήθη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Συμφωνώ και στα δύο points - και για τους περσινούς, που μου άρεσαν κι εμένα πολύ, και για τον Gervais που δε θα ταίριαζε στα Όσκαρ. (Και μου άρεσε επίσης και το πρώτο hosting του, ίσως όχι όσο πολύ σε εσένα, αλλά μου άρεσε.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Αν το Όσκαρ της Melissa Leo φερει εστω και 10 θεατες επιπλεον στο Treme, τοτε χαλάλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Παρένθεση που είναι βεβαίως ανοιχτή σε διαφωνίες: Αν η σκηνοθεσία του Χούπερ ήταν ενταγμένη σε μια θεματολογία τύπου βιβλίου του Τζέιμς Γκράχαμ Μπάλαρντ όλοι θα υποκλίνονταν τώρα.

    Βέβαια έτυχε να είναι μια ταινία για τα προβλήματα ομιλίας ενός βασιλιά και, περιέργως, όλοι τη βρήκαν ακαδημαϊκή. Συγγνώμη, αλλά άλλο θεματολογία, άλλο πλανοθεσία, αισθητική του κάδρου και κίνηση της κάμερας.

    Χωρίς καμία επιθετική διάθεση, απλά ως επισήμανση καθαρά από μέρους μου, με φιλικές προθέσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. εγώ θα ψήφιζα το γ.
    ο φράνκο ήταν σίγουρα μαστουρωμένος.

    αλλά διαφωνώ για τον τομ χούπερ. η σκηνοθεσία του είχε εξαιρετική αισθητική και συναισθηματικη ακρίβεια. ο φίντσερ ήταν εξίσου ακαδημαικος στο social network. μεταξύ μας τώρα ο φίντσερ πάντα ακαδημαικός ήταν (χωρις αυτο να ειναι κακο γιατι ειναι και γαμω τους σκηνοθετες) με εξαιρεση το fight club ίσως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. δεν κατέκρινε κανείς τη σκηνοθεσία του βασιλιά. προφανώς το ''σε σχέση με τις άλλες'' πέρασε απαρατήρητο. τη σύγκρισή με τη σκηνοθεσία του φίντσερ στο social network δεν τη βρίσκω σωστή. για μια ταινία που σε πολύ μεγάλο μέρος της κάποιος απλά πληκτρολογεί πάνω σε έναν υπολογιστή η ταινία είχε αξιοθαύμαστο ρυθμό. κατά τη γνώμη μου ο φίντσερ δεν πήρε το όσκαρ εξαιτίας του ύφους 7 καρδιναλίων που είχε στις χρυσές σφαίρες που μέχρι κι εμένα με ξένισε. εγώ θα έδινα το όσκαρ στον αρονόφσκι [του οποίου δεν είμαι μεγάλος φαν, το the fountain και το ρέκβιεμ δεν μου είχαν αρέσει] αλλά η σκηνοθεσία του στον κύκνο ήταν οσκαρική. στην τελική όταν είπα διεκπερεωτική τη σκηνοθεσία του βασιλιά εννοούσα πως ο κύκνος, το inception και το network ήταν δημιουργήματα των δημιουργών τους ενώ ο βασιλιάς έχεις την αίσθηση πως αν το σκηνοθετούσε οποιοσδήποτε άλλος σκηνοθέτης δεν θα είχε μεγάλη διαφορά από τη σκηνοθεσία του χούπερ. εκτός αν υπήρχε ανεξίτηλη η προσωπική σφραγίδα του δημιουργού και δεν το αντιλήφθηκα.
    τέλος κανείς δεν έφερε ενστάσεις για την επιλογή καλύτερης ταινίας γιατί εκεί ψηφίζεις ανάλογα με το πόσο σε παρέσυρε η θέαση μιας κινηματογραφικής ταινίας οπότε μπορείς να είσαι υποκειμενικός. αλλά στο βραβείο σκηνοθεσίας [όπως και στα άλλα βραβεία] κρίνεις με απτά στοιχεία και και το βραβείο νομίζω πως έπρεπε να πάει στον αρονόφσκι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή